بررسی جنبه هایی از وضعیت بهداشتی، فرهنگی و اجتماعی ساکنین مناطق روستایی استان چهارمحال و بختیاری در سال 1386

شناخت مشکلات و سختی های خاص جمعیت روستایی، می تواند در برنامه ریزی های بعدی مفید و موثر باشد. از آنجا که شناخت وضعیت موجود اولین قدم در برنامه ریزی های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می باشد، لذا این مطالعه با هدف بررسی جنبه هایی از وضعیت بهداشتی، فرهنگی و اجتماعی ساکنین مناطق روستایی استان چهارمحال و بختیاری انجام شده است.

در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 1638 نفر از سرپرستان خانوارهای روستایی استان چهارمحال و بختیاری بوسیله نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روستاهای منتخب در این پژوهش حدودا 90 روستا بود که اردوی طرح هجرت سال 1386 در آن مناطق برگزار شد. داده ها به کمک پرسشنامه چند قسمتی (آلفای کرونباخ 89%) با 47 سوال شامل اطلاعات دموگرافیک، وضعیت آموزش، اشتغال، توان اقتصادی، تنظیم خانواده، تغذیه، فشارخون، دخانیات و بهداشت فردی جمع آوری و توصیف گردید.

بیکاری در مناطق روستایی استان 6/31% بود. 86% دارای منزل شخصی، 30% دارای خودرو شخصی و 87% دارای توالت و حمام بهداشتی در منزل بودند. 22/43% تمایل به مهاجرت داشتند. میزان آگاهی از مشکلات ناشی از عدم رعایت تنظیم خانواده 74/75% و بیشترین روش مورد استفاده قرص خوراکی (1/45%) بود. بالاترین میزان استفاده از گوشت قرمز (09/46%)، مرغ (23/36%) و ماهی (56/62%) 1 تا 5 مرتبه در ماه بود. میزان ابتلاء به پرفشاری خون، 25/26% بود. میزان آگاهی از مضرات دخانیات 81/91% و میانگین سنی فرد استفاده کننده، 51/14±81/57 سال بود. وجود فرد حادثه دیده زیر 10 سال در خانواده 65/16% و بیشترین جنسیت فرد حادثه دیده (70%) مذکر بود.

وضعیت بهداشتی، فرهنگی و اجتماعی ساکنین مناطق روستایی استان در برخی زمینه ها در سطح مطلوبی قرار ندارد و ریشه یابی آن نیاز به مطالعات بیشتری دارد.