کارایی مداخلات درمانی در طبیعی شدن رشد کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیرویید تشخیص داده شده به روش غربالگری نوزادی

هدف پژوهش حاضر، بررسی کارایی مداخلات درمانی انجام شده روی کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیرویید از راه بررسی روند رشد، در قالب تعیین صدک های قد، وزن، دور سر و مقایسه ی آن ها با کودکان طبیعی (براساس گزارش WHO) بود.
در این پژوهش هم گروهی آیندهنگر، 760 کودک مبتلا به کم کاری مادرزادی تیرویید تشخیص داده شده، به روش برنامه ی غربالگری نوزادی در اصفهان وارد پژوهش شدند. صدک سوم (متناظر با 2- =z-score) متغیرهای قد، وزن و دور سر این کودکان محاسبه، و با مقادیر متناظر در کودکان طبیعی مقایسه گردید. آزمون تک نمونه ای نسبت و آزمون مجذور خی با استفاده از نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها استفاده گردید.
صدک های قد، وزن و دور سر کودکان مبتلا، با کودکان طبیعی متفاوت بود (01/0P<). درصد فراوانی نسبی z-score، 2- و کمتر (رشد مختل) برای متغیر قد به ترتیب به 3% و 9% برای کودکان دختر و پسر در انتهای 5 سال پی گیری رسید. فراوانی نسبی z-score 2- و کمتر برای متغیر دور سر برای هر دو جنس در انتهای سه سالگی به کمتر از 3% رسید. با این که درصد بیماران دارای اختلال رشد در متغیر وزن در طول دوره ی درمان دارای روند نزولی بود، اما تفاوت آن با 3% به لحاظ آماری معنی دار نبود.
پژوهش حاضر نشان داد مداخلات درمانی منجر به طبیعی شدن روند رشد متغیرهای قد، وزن و دور سر در کودکان مبتلا می گردد؛ هر چند در مورد وزن دیرتر و در مورد دورسر زودتر چنین اتفاقی روی می دهد.