اثر وضعیت آبگیری بدن بر برخی شاخص های همودینامیک و عملکرد ورزشی کشتی گیران

تاثیر وضعیت آبگیری بدن بر تغییرات همودینامیک و عملکرد ویژه ورزشی به دنبال کارسنج دستی در کشتی گیران کاملا مشخص نیست. هدف این پژوهش بررسی اثر آب زدایی و آب گیری مجدد بر برخی شاخص های همودینامیک و عملکرد ورزشی در کشتی گیران فرنگی کار بود.
روش شناسی: 14 کشتی گیر فرنگی کار با میانگین وزن 20/10±17/77 کیلوگرم و سن 59/2±14/18 سال، شاخص توده بدنی 92/2±15/25 کیلوگرم/متر مربع و VO2peak برابر با 96/3±67/38 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی 3 تا 4 درصد از وزن خود را از طریق آب زدایی در سونای خشک به صورت تناوب های 10 دقیقه ای از دست دادند؛ در حالی که گروه کنترل در سونا به منظور جلوگیری از آب زدایی آب خنک مصرف کردند. نمونه گیری خونی و بررسی ادرار (برای سنجش وزن مخصوص ادرار جهت تعیین وضعیت آب گیری بدن) و بررسی اکوکاردیوگرافی در سه مرحله قبل و بعد از سونا و 18 ساعت بعد از سونا انجام شد. جهت آب گیری مجدد نیز مقادیری آب معدنی در اختیار آزمودنی ها قرار داده شد. قرارداد کارسنج دستیی نیز به صورت 6 دقیقه تمرین تناوبی شدید (شامل 8 تناوب 15 ثانیه ای با شدت بالا و 30 ثانیه بازگشت فعال با چرخاندن چرخ طیار در حالت بدون بار) برای تعیین متوسط اجرا و شاخص خستگی انجام شد. هم چنین اوج اکسیژن مصرفی در دو مرحله آب گیری طبیعی و آب گیری مجدد تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه در اندازه گیری های مکرر و آزمون t مستقل در سطح 05/0 p< بررسی شد.
میانگین هموگلوبین، هماتوکریت، برون ده قلبی و کسر تزریقی گروه تجربی در اثر آب زدایی افزایش و سپس در اثر آب گیری مجدد به سمت مقادیر ابتدایی تمایل پیدا کرد، در حالی که حجم پلاسما، حجم ضربه ای، حجم پایان دیاستولیک بطن چپ و حجم پایان سیستولیک بطن چپ گروه تجربی در اثر آب زدایی کاهش یافت و سپس آب گیری مجدد موجب تمایل به بازگشت به حالت اولیه این متغیر ها گردید. تغییرات همودینامیکی فوق در گروه کنترل ناچیز بود. میانگین شاخص اجرای افراد گروه تجربی، بعد از کاهش حجم پلاسما 7 درصد کاهش یافت، در حالی که این شاخص در آزمودنی های گروه کنترل که افزایش حجم پلاسما را تجربه کرده بودند 1 درصد افزایش نشان داد. بررسی تغییرات بین گروهی نیز مبین معنی داری تفاوت بین میانگین شاخص های حجم پلاسما، برون ده قلبی، حجم ضربه ای و کسر تزریقی دو گروه در مرحله آب زدایی بود.
وضعیت آب گیری بدن می تواند بر شاخص های همودینامیکی مرتبط با عملکرد ورزشی افراد تاثیر بگذارد. به علاوه، تغییرات حاد حجم پلاسما می تواند دارای اثراتی بر اجرای ورزشی افراد به خصوص در زمانی باشد که فرد در طی یک روز می بایست چند رقابت مهم را پشت سر بگذارد.