بررسی نتایج شنوایی استفاده از غضروف هوموگرافت در جراحی تمپانوپلاستی با غضروف

تمپانوپلاستی روش اصلاح مکانیسم شنوایی در آسیب های گوش است. برای انجام این عمل از فاسیای تمپورالیس استفاده می شود که اغلب منجر به عود بیماری می گردد. غضروف از جمله موادی است که می تواند در تقویت گرافت به کار رود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج شنوایی استفاده از غضروف هوموگرافت در جراحی تمپانوپلاستی با غضروف بود.
این کارآزمایی بالینی از سال 1387 تا 1389 بر روی 40 بیمار مبتلا به عفونت مزمن گوش میانی، که در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بستری و تحت جراحی تمپانوپلاستی با غضروف هوموگرافت قرار گرفته بودند، انجام گرفت. بعد از گذشت حداقل 6 ماه از زمان انجام جراحی، معاینه ی اتوسکوپی با میکروسکوپ و بررسی های ادیومتری برای همه ی بیماران انجام شد و داده ها به وسیله ی نرم افزار SPSS آنالیز گردید.
میانگین آستانه ی شنوایی قبل و بعد از عمل در فرکانس های مختلف در انتقال از طریق هوا و انتقال از طریق استخوان بررسی شد که قبل و بعد از جراحی تفاوت معنی دار نداشت (05/0 > P).
با وجود احتمال جذب غضروف هوموگرافت با گذشت زمان به دلیل واکنش های ایمنی میزبان و در نتیجه عود پارگی و کشیدگی پرده ی تمپان و بدتر شدن نتایج شنوایی، که از عوارض استفاده از غضروف هموگرافت است، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که استفاده از غضروف هوموگرافت در پیش گیری از عود عوارضی همچون کشیدگی پاکت و پارگی مجدد موفقیت آمیز می باشد؛ نتایج شنوایی بعد از گذشت حداقل 6 ماه از جراحی همچنان خوب بود.