ارزیابی حساسیت گونه های کاندیدا آلبیکنس جدا شده از برفک دهانی مبتلایان به ایدز نسبت به داروی فلوکونازول با استفاده از دو روش مایکرودایلوشن

کاندیدا آلبیکنس مخمری پاتوژن است که باعث عفونت های سیستمیک، واژینال و دهانی می شود. کاندیدیازیس دهانی با داروهای ضد قارچی تری آزولی مانند فلوکونازول درمان می شود، اما استفاده بیش از اندازه دارو منجر به پیدایش گونه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول می گردد. هدف از این مطالعه، ارزیابی حساسیت ایزوله های بالینی کاندیدا آلبیکنس جدا شده از ضایعات دهانی افراد مبتلا به ایدز نسبت به داروی فلوکونازول با دو روش مایکرودایلوشن براث و دیسک دیفیوژن بود.
در این مطالعه 66 گونه کاندیدا آلبیکنس جدا شده از ضایعات دهانی مبتلایان به ایدز بررسی گردید. دو گونه کاندیدا آلبیکنس استاندارد 10231ATCC به عنوان شاهد حساس و کاندیدا آلبیکنس استاندارد 76615ATCC به عنوان شاهد مقاوم استفاده شد. برای تمام ایزوله ها مطابق استاندارد (CLSI M27-A3)، حداقل غلظت ممانعت کننده ی رشد (MICs) پس از 48 ساعت انکوباسیون در 35 درجه ی سانتی گراد تعیین گردید. روش دیسک دیفیوژن مطابق استاندارد CLSI M44-S2 انجام شد. در این روش از دیسک های 25 میکروگرمی فلوکونازول و محیط مولر هینتون آگار مکمل شده با گلوکز 2 درصد و متیلن بلو به میزان 5/0 میکروگرم در میلی لیتر استفاده و نتایج پس از 24 ساعت انکوباسیون در 35 درجه ی سانتی گراد قرائت گردید.
اختلاف معنی داری بین روش های مایکرودایلوشن براث و دیسک دیفیوژن برای تعیین حساسیت ایزوله ها نسبت به داروی فلوکونازول وجود نداشت.
روش دیسک دیفیوژن برای تعیین حساسیت مخمر ها به داروی فلوکونازول ساده، سریع بوده و انجام روش مایکرودایلوشن براث برای تعیین حساسیت ایزوله ها به دارو به طور معمول مشکل و وقت گیر بوده است.