تکامل ساختاری، گرمایی و مکانیکی گسل های راستا لغز در توده ی تونالیتی ده نو، غرب مشهد، شمال شرقی ایران

توده ی تونالیتی ده نو درغرب مشهد (شمال شرقی ایران)، یکی از قدیمی ترین توده های نفوذی در مجموعه ی گرانیتوئیدهای مشهد است. این توده با چهار دسته شکستگی منظم قطع شده است. از میان آن ها دو دسته ویژگی های گسل با جدایش راستایی راست رو را نشان می دهند. دسته ی A شامل گسل های راستا لغز راست رو با اندک مولفه ی شیب لغز وارون و دسته ی B گسل های راستا لغز راست رو با مولفه ی کوچک شیب لغز بهنجارند. تونالیت در هسته ی گسل ها به میلونیت تغییر یافته است. بررسی ریز ساختارها و بازتبلور دینامیکی دردانه های کوارتز در این میلونیت ها نشان می دهد که تشکیل میلونیت ها در دمای 410-430 درجه ی سانتی گراد و تنش تفاضلی (Mpa)31/59-54/42 و تنش برشی بیشینه ی (Mpa)65/29- 27/21 روی داده است. نرخ کرنش در این تغییر ساختاری - بوده است. پی جویی های صحرایی و بررسی ریز ساختارها نشان داد که این دسته های گسلی در نتیجه ی لغزش دوباره روی درزهای کششی و درزه های نامتقارن حاشیه ای آن ها تشکیل شده اند.