کانی شناسی، زمین شیمی و کاربرد رس ها در سازندهای رازک و میشان در پاره ای از بیرون زدگی های اطراف شهرستان شیراز

سازندهای رازک و میشان (میوسن پیشین تا میوسن میانی) در مناطق پل کوار و زنجیران در جنوب و جنوب غرب فارس و در کمربند چین خورده ی زاگرس بررسی شدند. کانی های اصلی عبارتند از ایلیت- موسکویت، کلریت، کلسیت، کوارتز و کانی های فرعی آلبیت و پالی گورسکیت. از نظر ژئوشیمی مقادیر MgO و CaO بالاتر و مقادیر SiO2، Al2O3، Fe2O3، Na2O وK2O کمتر از نمونه های استاندارد NASC، PAAS وUC را نشان می دهد. الگوی REE بهنجار شده با کندریت و شیل های آرکئن آمریکای شمالی غنی شدگی LREE نسبت به HREE بدون بیهنجاری Eu دارند. نسبت La/Sc، Ba/Sc، Ba/Co بالا و نسبت Th/Sc، Th/Cr، La/Cr پائین نشان دهنده خاستگاه دوگانه ی این رسوب ها از سنگ های مافیک و فلسیک است. سنگ مادر این دو سازند براساس نمودار TiO2/Al2O3 گرانیت/ ریولیت- بازالت است. پائین بودن مقادیر شاخص دگرسانی و شاخص هوازدگی و نیز بالا بودن میزان Sr نشان دهنده ی هوازدگی کم تا متوسط سنگ خاستگاه است. پائین بودن CEC نمونه های دو سازند؛ وجود ایلیت، کلریت، پالی گورسکیت و عدم حضور یا مقدار بسیار پائین ورمیکولیت و مونت موریلونیت را توجیه می کند. حدود آتربرگ نمونه های سازند رازک و میشان کم تا متوسط است (بین10- 16). ترکیب شیمیایی، کانی شناسی و پاره ای از آزمایش های سرامیکی نشان دهنده ی استفاده کاربردی رسوب های این دو سازند در ساخت آجر، کاشی سرامیکی و سفالینه هاست.