بررسی آسیب شناسی صحت تشخیص پوسیدگی های بین دندانی با دو سیستم رادیوگرافی دیجیتال در دو حالت وضوح (Resolution) بالا و استاندارد

مزایای فراوان تصویربرداری دیجیتال منجر به استفاده بیشتر دندان پزشکان از آن گردیده است. کنتراست، دانسیته و برخی عوامل موثر در کیفیت تشخیص در سیستم دیجیتال قابل تغییر می باشند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه پوسیدگی های بین دندانی در دو سیستم رادیوگرافی دیجیتال شیک (Schick) و سوردکس (Sordex) در دو حالت وضوح (Resolution) بالا و استاندارد از طریق بررسی آسیب شناسی بود.
در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، 24 پره مولر کشیده شده انسانی دارای پوسیدگی پروگزیمال به صورت 4 تایی مانت شدند. هر گروه دندانی با دو سیستم شیک و سوردکس تصویربرداری گردید. در هر دو روش سنسور، در فاصله mm 10 دندان ها و mm 100 تیوب ثابت شد. تمامی رادیوگرافی ها به صورت کور توسط یک رادیولوژیست دهان و دندان در دو وضوح بالا و استاندارد کددهی گردید. برای تایید صحت پوسیدگی و عمق آن به عنوان استاندارد طلایی، دندان ها در جهت مزیودیستال برش داده شد و توسط یک آسیب شناس دهان و دندان با استریومیکروسکوپ کددهی گردید. سپس داده ها با ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون گاما در سطح اطمینان 95/0.آنالیز شدند.
ارتباط معنی داری بین نتایج حاصل از روش های مختلف رادیوگرافی با پاتولوژی وجود داشت (001/0 > p value).
بیشترین میزان شباهت با نتایج آسیب شناسی در تصاویر سیستم رادیوگرافی شیک با رزولوشن استاندارد مشاهده گردید.
با توجه به محدودیت های این پژوهش، صحت سیستم رادیوگرافی شیک با وضوح استاندارد برای تشخیص پوسیدگی های پروگزیمال بیشتر است.