نقش حروف ربط زمان دار در تعیین رابطه زمانی بین رویدادهای فعلی در پیکره متون زبان فارسی معاصر

این مقاله به پیش بینی روابط زمانی بین رویدادهای فعلی بر اساس حروف ربط زمان دار در متون می پردازد. برای انجام این کار، داده های مربوط به رویدادهای فعلی از پیکره متنی زبان فارسی استخراج و بررسی شدند و روابط زمانی بین رویدادها مشخص شد. با تحلیل داده ها براساس روابط زمانی در چهارچوب طبقه بندی برد و آلن، مشخص شد که حروف ربط زمان دار را می توان در چهار دسته تعینی، اریب دار، شبه تصادفی و تصادفی جای داد. علائم تعینی به طور دقیق روابط زمانی بین رویدادهای مربوطه را پیش بینی کرده و علائم اریب دار با تقریب خوبی یک دسته رابطه را پیش بینی می کنند. علائم شبه تصادفی گرایش به یک نوع رابطه ی زمانی خاص ندارند و علائم تصادفی، به طور تقریبی هر گونه رابطه زمانی را بین رویدادهای مربوطه امکان پذیر می کنند. این پژوهش نشان داد که پیش بینی روابط زمانی برد به وسیله علائم تا حدودی مطلوب تر از پیش بینی روابط آلن می باشد.