ارزیابی ریسک جیوه ناشی از مصرف ماهی سفید دریای خزر Rutilus frisii kutum در استان مازندران

جیوه یکی از سمی ترین عناصر سنگین است که عمدتا از طریق مصرف غذاهای دریایی آلوده به جیوه وارد بدن انسان می شود. در پژوهش حاضر، با اندازه گیری غلظت جیوه ی کل با دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی (Perkin Elmer, FIAS-100) و تکنیک بخار سرد، در نمونه های عضله ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum)، ریسک ناشی از مصرف این ماهی برای انسان مورد ارزیابی قرار گرفت. 60 عدد ماهی (12 ایستگاه و از هر ایستگاه 5 نمونه ماهی) در اوزان بازاری از ایستگاه های صیادی سواحل استان مازندران بصورت تصادفی انتخاب و غلظت جیوه در آنها اندازه گیری شد. میانگین غلظت جیوه در عضله ی ماهی سفید 112/0 میکروگرم بر گرم وزن تر (0/382 میکروگرم بر گرم وزن خشک) بود که این میزان پایینتر از حد استاندارد تعیین شده توسط سازمان های معتبر جهانی مانندUSEPA ،WHO ،FAO و FDA می باشد. شاخص ریسک (HQ) کمتر از 1 (0/48) بود. هم چنین، محاسبات نشان داد که جذب روزانه و هفتگی جیوه با توجه به میزان سرانه ی مصرف هر ایرانی که توسط FAO اعلام شده است، پایینتر از مقادیر راهنمای ارایه شده (PTDI وPTWI) توسط WHO، USEPA وJECFA است. مصرف ماهی سفید دریای خزر خطری جدی برای سلامتی مصرف کنندگان از نظر میزان جیوه نخواهد داشت و برای حفظ سلامتی، میزان مجاز مصرف آن 62 گرم در روز توصیه می شود