فراوانی کودک آزاری و برخی عوامل مرتبط با آن در کودکان 5-2 ساله ی تحت پوشش مراکز بهداشتی شهرهای اهواز و هفتگل در سال 1389

کودکان از آسیب پذیر ترین گروه های جامعه هستند. اگرچه آمار دقیقی در مورد شیوع کودک آزاری وجود ندارد، اما عوارض کوتاه مدت و درازمدت کودک آزاری و بی توجهی به کودکان در بسیاری از مطالعات نشان داده شده است.

در یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی، به طور مقطعی 956 کودک 5-2 ساله ی تحت پوشش مراکز بهداشتی در شهر اهواز و هفتگل در سال 1389 به منظور تعیین شیوع کودک آزاری و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن در مراحل مقدماتی پژوهش، مورد ارزیابی قرار گرفته بود، استفاده و از طریق تکمیل پرسشنامه توسط پرسش گران آموزش دیده صورت گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS17و آزمون های آماری کای دو و رگرسیون لجستیک استفاده شد.

به طور کلی 5/67 درصد (645 مورد) کودکان مورد تنبیه فیزیکی قرار گرفته بودند. شیوع آزار عاطفی70 درصد بود. شیوع آزار جسمی در شهر اهواز 6/67 درصد و در شهر هفتگل7/67 درصد بود.بالاترین شیوع آزار کودکان در زنان بی سواد محاسبه گردید.

شیوع بالای خشونت در این مطالعه با نتایج مطالعات در سایر کشورها متفاوت، ولی با نتایج برخی مطالعات داخل کشور هم خوانی دارد. غربال گری و ارجاع قربانیان کودک آزاری در مراکز بهداشتی بایستی در اولویت قرار گیرد.