ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی دشت صوفیکم - منگالی در شمال غربی استان گلستان

برای ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی، تحقیقات مختلفی در داخل و خارج صورت گرفته که به ارائه مدل های منطقه ای منجر شده است. در این پژوهش برای بررسی وضعیت فعلی بیابان زایی دشت صوفیکم منگالی در شمال غربی استان گلستان از روش مدالوس استفاده شد. قبل از به کارگیری مدل در منطقه، معیارها و شاخص های مدل بازنگری و با توجه به شرایط منطقه، از 5 معیار و 20 شاخص بیابان زایی برای تهیه نقشه بیابان زایی منطقه استفاده شد. معیارهای بیابان زایی شامل: وضعیت خاک، اقلیم، وضعیت فرسایش بادی، وضعیت مدیریت و پوشش گیاهی می باشد. سپس برای هر معیار اصلی مهم ترین شاخص های موثر در کیفیت آن معیار بررسی و با شیوه مدالوس وزن دهی انجام شد و با محاسبه میانگین هندسی شاخص ها و بهره گیری از نرم افزار ArcGIS نسخه 9، نقشه های مربوط به وضعیت هر معیار یا لایه اصلی تهیه شد. در انتها از میانگین هندسی معیارها، نقشه مناطق حساس به بیابان زایی تولید گردید. نتایج نشان داد که 12/54 درصد از منطقه مورد مطالعه در کلاس شدید بیابان زایی، 71/43 درصد در کلاس متوسط بیابان زایی و 17/2 درصد در کلاس کم بیابان زایی قرار گرفتند. هچنین نتایج گویای این واقعیت بود که معیار خاک و پوشش گیاهی از آن جا که پایین ترین کلاس کیفی را به خود اختصاص دادند، از مهم ترین معیارهای موثر در بیابان زایی اراضی دشت صوفیکم منگالی می باشند.