فهرست مطالب

نشریه بهداشت مواد غذایی
سال هشتم شماره 4 (پیاپی 32، زمستان 1397)

  • تاریخ انتشار: 1397/11/09
  • تعداد عناوین: 8
|
  • صفورا بهرامی، ابراهیم علیزاده دوغیکلایی، محسن شهریاری مقدم * صفحات 1-13

    خاصیت ضدباکتریایی اسانس گیاهان دارویی سبب افزایش کاربرد آن ها به عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی گردیده است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر اسانس دانه رازیانه بر کیفیت گوشت چرخ شده کپور معمولی (Cyprrinus carpio) تلقیح شده (CFU/g103) با استافیلوکوکوس اورئوس طی نگهداری در یخچال (4 درجه سلسیوس) بوده است. اسانس با استفاده از دستگاه کلونجر به روش تقطیر آبی استخراج و در غلظت های 4، 6 و 8 میکرولیتر بر گرم به گوشت چرخ شده تلقیح شده با استافیلوکوکوس اورئوس اضافه گردید. فراسنجه های میکروبی (شمارش باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، باکتری های مزوفیل هوازی (TVC) و باکتری های سرماگرا (PTC)) و شیمیایی (pH، تیوباربیتوریک اسید (TBA) و مجموع بازهای نیتروژنی فرار (TVB-N)) در زمان های 24، 72، 144، 216 و 288 ساعت اندازه گیری شدند. براساس نتایج این مطالعه، تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس با گذشت زمان در شاهد افزایش یافته بود ولی در تیمارهای حاوی اسانس کاهش یافته بود. کم ترین تعدادTVC و PTC در گوشت چرخ شده حاوی 8 میکرولیتر بر گرم اسانس مشاهده گردید. تفاوت معنی داری (p>0.05) بین pH شاهد و تیمارهای حاوی اسانس مشاهده گردید. مقدار TBA و TVB-N تیمارها طی نگهداری افزایش یافته بود ولی این افزایش در تیمارهای حاوی اسانس کمتر بود. فیله های حاوی 6 میکرولیتر بر گرم اسانس دارای خواص حسی بهتری بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که اسانس دانه رازیانه دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی بوده و موجب افزایش زمان ماندگاری گوشت چرخ شده کپور معمولی هنگام نگهداری در یخچال گردید.

    کلیدواژگان: استافیلوکوکوس اورئوس، دانه رازیانه، گوشت کپور معمولی
  • محمد ولایت زاده* صفحات 15-23
    این تحقیق با هدف مقایسه میزان سلنیوم در 16 گونه مختلف ماهی انجام شد. نمونه برداری به صورت کاملا تصادفی انجام شد و 96 عدد ماهی از بازار ماهی فروشان شهر اهواز تهیه گردید. در ماهیان دریایی بالاترین و پایین ترین میزان عنصر سلنیوم در دو گونه مید و زمین کن دم نواری به ترتیب 01/0±618/0 و 02/0±409/0 میلی گرم در کیلوگرم بود. در ماهیان آب شیرین بالاترین و پایین ترین میزان سلنیوم در دو گونه ماهی حمری و بنی به ترتیب 01/0±291/0 و 02/0±251/0میلی گرم در کیلوگرم به دست آمد. در ماهیان پرورشی بالاترین و پایین ترین میزان سلنیوم در دو گونه قزل آلای رنگین کمان و کپور سرگنده به ترتیب 009/0±202/0 و 001/0±147/0 میلی گرم در کیلوگرم بود. میانگین غلظت عنصر سلنیوم در ماهیان دریایی، آب شیرین و پرورشی اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). میانگین میزان این عنصر در ماهیان دریایی نسبت به گونه های آب شیرین و پرورشی بالاتر بود (05/0P<). هم چنین در ماهیان پرورشی نسبت به ماهیان آب شیرین پایین تر به دست آمد (P<0.05). الگوی تجمع مقادیر عنصر سلنیوم به صورت ماهیان دریایی > ماهیان آب شیرین > ماهیان پرورشی بود. در این تحقیق میزان سلنیوم در عضله 16 گونه مورد مطالعه پایین تر از استاندارد اعلام شده (2 میلی گرم در کیلوگرم) بود.
    کلیدواژگان: ماهی دریایی، ماهی پرورشی، سلنیوم، اهواز
  • سمیه شکاری، مهدی قیامی راد * صفحات 25-33
    یرسینیا انتروکولیتیکا از مهم ترین باکتری های منتقل شونده از راه مواد غذایی است که باعث ایجاد بیماری یرسینیوزیس می شود. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی گوشت و احشاء خوراکی مرغ عرضه شده در شهرستان اردبیل به یرسینیا انتروکولیتیکا و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها انجام شد. در این مطالعه توصیفی-مقطعی طی فصول بهار و تابستان سال 1395، تعداد 344 نمونه شامل 264 نمونه گوشت مرغ و 80 نمونه احشاء به صورت تصادفی انتخاب و با روش استاندارد ملی ایران از نظر آلودگی به یرسینیا انتروکولیتیکا مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها به روش کربی-باوئر بررسی شد. یافته های تحقیق نشانگر آلودگی 34/22 درصدی نمونه های گوشت مرغ و 5/37 درصدی احشاء به یرسینیا انتروکولیتیکا بودند. در بررسی الگوی آنتی بیوگرام جدایه ها بیش ترین مقاومت به آمپی سیلین با 74/84 درصد مشاهده شد. سپس سفالوتین با 49/69 درصد و سفالکسین با 4/64 درصد مقاومت، قرار داشتند. در مقابل مقاومت نسبت به کلرامفنیکل و سیپروفلوکساسین دیده نشد. با توجه به آلودگی بالای گوشت و احشاء خوراکی مرغ به یرسینیا انتروکولیتیکا و وجود سویه های مقاومت به آنتی بیوتیک، اعمال راه کارهای بهداشتی جهت کاهش آلودگی گوشت مرغ به یرسینیا انتروکولیتیکا و استفاده اصولی از آنتی بیوتیک ها در صنعت پرورش طیور، برای جلوگیری از گسترش سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک و انتقال آن ها به زنجیره غذایی انسان ضروری می باشد.
    کلیدواژگان: یرسینیا انتروکولیتیکا، گوشت و احشاء خوراکی مرغ، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی
  • رامین شیشه گر، حمید میرزایی*، خسرو محمدی، گیتی کریم، ودود رضویلر صفحات 35-47
    مسمومیت هیستامینی یکی از نگرانی های مهم در سلامت پنیرهای سنتی رسیده بوده و مهم ترین عامل تولید آن میکرارگانیسم های دکربوکسیله کننده در طی دوره رسیدن می باشد. هدف از مطالعه حاضرتعیین تاثیر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتو باسیلوس ها و میزان هیستامین در پنیر لیقوان در طول دوره رسیدن با روش HPLC بود. ترکیب شیمیائی اسانس با استفاده از GC/MS مورد شناسائی قرار گرفت. نمونه های پنیر حاوی صفر، 125 و ppm250 از اسانس رزماری تهیه شد. نمونه ها در روزهای صفر، 30، 90 و 150 دوره رسیدن از نظر تعداد باکترهای لاکتوباسیلوس و میزان هیستامین مورد آزمایش قرار گرفتند. آلفا پینن (Alfa pinene) با 1/11 درصد، کامفور (Camphore) با 2/10 درصد و لیمونن – د (Limonene-d) با 9/5 درصد، 3 جزء عمده موجود در اسانس بود. میانگین تعداد لاکتوباسیل ها در روزهای 30، 90 و 150 دوره رسیدن در نمونه های حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به طور معنی داری کمتر از نمونه های شاهد بود (p<0.05). در طول دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه های حاوی اسانس کمتر از نمونه های شاهد بوده و در انتهای دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه های شاهد، حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به ترتیب برابر 190، 170 و ppm 04/51 بود. در مجموع می توان گفت که غلظت های 125 و ppm250 از اسانس رزماری می تواند به عنوان یک ماده نگه دارنده طبیعی در پنیرهای سنتی لیقوان استفاده شود.
    کلیدواژگان: اسانس رزماری، هیستامین، لاکتوباسیلوس ها، پنیر لیقوان، دوره رسیدن
  • امین غلامحسینی، نیما شیری *، سیاوش سلطانیان، محسن علی صفحات 49-65
    آلودگی به عناصر سنگین یک مشکل جدی در بعد جهانی است و با توجه به افزایش سرانه مصرف غذاهای دریایی در ایران، اطمینان از سلامت این خوراک اهمیت زیادی برای مصرف کنندگان خواهد داشت. از این رو پژوهش حاضر، با هدف تعیین غلظت برخی فلزات سنگین سمی در گوشت میگوهای صید شده از سواحل شمالی دریای عمان و ارزیابی خطر سلامت آن ها برای مصرف کنندگان صورت گرفت. بدین منظور، نمونه های میگو به تعداد 40 نمونه از هر ایستگاه (هرمز، جاسک و چابهار) در دو زمان تهیه شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. آماده سازی بخش های خوراکی آن ها از طریق هضم مرطوب و سنجش فلزات سنگین (کروم، سرب، روی، کادمیوم و نیکل) از طریق طیف بینی نشر اتمی (AES) صورت گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین غلظت کادمیوم در گوشت میگوهای صید شده از بندر جاسک (08/0 میکروگرم بر گرم) با میگوهای صید شده از تنگه هرمز (022/0 میکروگرم بر گرم) و خلیج چابهار (021/0 میکروگرم بر گرم) قابل مشاهده است (P<0.05). هم چنین میگوی سفید هندی به طور معنی داری دارای باقی مانده کادمیوم بیشتر (448/0 میکروگرم بر گرم) نسبت به میگوهای سرتیز، خنجری و موزی بوده اند (P<0.05). با توجه به این که کلیه فلزات سنگین مورد سنجش در تحقیق حاضر در محدوده مجاز رهنمودهای جهانی (WHO و FAO) قرار گرفته اند و هم چنین شاخص THQ کل برای گروه های سنی کودکان (258/0) و بزرگسالان (147/0) کم تر از 1 بوده است، با مصرف مداوم و حتی روزانه میگوهای صید شده از این منطقه خطری متوجه مصرف کنندگان نخواهد بود.
    کلیدواژگان: میگوی دریایی، فلزات سنگین، ریسک سلامت، شاخص خطر هدف (THQ)، دریای عمان
  • مهدی هاشم پور صادقیان، نسرین کاظمی پور *، سید شهرام شکرفروش، محمد هادی اسکندری صفحات 67-75
    نایسین یکی از پپتیدهای ضدمیکروبی است که در صنایع غذایی به عنوان ماده نگهدارنده کاربرد دارد. با این وجود، این پپتید فاقد اثر ضدمیکروبی قابل توجه برعلیه باکتری های گرم منفی می باشد. در این مطالعه تاثیر گلیکاسیون بر فعالیت ضدمیکروبی نایسین بر علیه باکتری های اشریشیا کولای و سالمونلا تیفی موریوم بررسی گردیده است. بدین منظور محلول نایسین و پنج برابر غلظت قندهای گلوکز، لاکتوز و دکستران و هم چنین محلول نایسین بدون حضور قند تهیه و سپس لیوفیلیزه گردید. پودر لیوفیلیزه به مدت هفت روز در شرایط دمای 60 درجه سانتی گراد و رطوبت 70% قرار گرفت. در هر 24 ساعت یک نمونه از انکوباتور خارج گردید و در آب مقطر محلول شد. با استفاده از روش اندازه گیری پروتئین برادفورد، غلظت های مولی مساوی از نایسین طبیعی و کنژوگه تهیه شد. درصد گلیکاسیون نمونه ها با استفاده از روش OPA (ortho-phthalaldehyde) و MIC50 نایسین کنترل و کنژوگه ها با روش میکرودایلوشن بر علیه باکتری های اشریشیا کولای و سالمونلا تیفی موریوم تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که درصد گلیکاسیون نایسین ارتباط معکوسی با اندازه کربوهیدرات دارد، به شکلی که نایسین-گلوکز بیشترین و نایسین-دکستران کمترین درصد گلیکاسیون را نشان می دهند. گلیکاسیون نایسین پس از هفت روز باعث افزایش MIC50 نایسین بر علیه اشریشیا کولای گردید. در مقابل MIC50 نایسین طبیعی و کنژوگه تفاوت معنی دار نداشتند. از این مطالعه نتیجه گیری می شود که کنژوگه کردن نایسین با کربوهیدرات ها نمی تواند موجب گسترش فعالیت آن به این دو باکتری گرم منفی گردد.
    کلیدواژگان: نایسین، گلیکاسیون، واکنش میلارد، باکتری های گرم منفی
  • مهسا اقبالیان راد، عباسعلی ساری *، امیر دارایی گرمه خانی صفحات 77-93
    پایداری اکسیداتیو روغن ها و چربی ها تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند اکسیژن، نور، حرارت، یون های فلزی و آنزیم ها قرار می گیرد. آنتی اکسیدان های مصنوعی، با وجود کارایی بالا به دلیل احتمال سمیت و سرطان زایی، زیر سوال قرار گرفته اند. هدف از این تحقیق، بهینه سازی پایداری حرارتی روغن تحت تاثیر اسانس آویشن دنایی می باشد. در این مطالعه روغن سویا تحت شرایط مختلف دمای سرخ کردن (150، 170 و 190 درجه سلسیوس)، مدت زمان سرخ کردن (0، 6 و 12 ساعت) و غلظت های مختلف اسانس آویشن دنایی (0، 400 و 800 ppm) قرار گرفت. شاخص های عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید، ترکیبات قطبی و دی ان مزدوج در تیمارهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که با افزودن اسانس آویشن دنایی به روغن به علت وجود ترکیبات فنولی در اسانس و خاصیت آنتی اکسیدانی آن ها میزان پایداری حرارتی روغن افزایش یافته است (p<0.05). هم چنین نتایج شاخص های عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد تیوباربیتوریک اسید و ترکیبات قطبی موجود در نمونه های روغن سرخ شده به مدت 12 ساعت در دمای 190 درجه سلسیوس نشان داد که افزودن اسانس آویشن دنایی باعث حفظ روغن شده و روغن مورد مطالعه حتی پس از 12 ساعت سرخ شدن در دمای 190 درجه سلسیوس هنوز قابلیت مصرف دارد. این مطالعه نشان داد که اسانس های گیاهی می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی اکسیدان های سنتزی باشد.
    کلیدواژگان: اسانس آویشن دنایی، روغن سویا، پایداری حرارتی، روش سطح پاسخ
  • سهیل تیموری، مجید غلامی آهنگران *، امیر شاکریان صفحات 95-100
    این مطالعه با هدف مقایسه باقی مانده آنتی بیوتیک انروفلوکساسین در گوشت مرغ و بوقلمون در استان اصفهان با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام گرفت. به این منظور 60 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون در تابستان و پاییز 1395 جمع آوری و مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که 48 نمونه از 60 نمونه گوشت مرغ و بوقلمون (80%) واجد بقایای انروفلوکساسین بودند که حداقل غلظت انروفلوکساسین در نمونه های مثبت گوشت مرغ 64/3 میکروگرم در کیلوگرم و حداکثر غلظت 68/254 میکروگرم در کیلوگرم می باشد. حداقل و حداکثر بقایای انروفلوکساسین در گوشت بوقلمون 34/11 و 84/50 میکروگرم در کیلوگرم بود. علاوه بر این، میانگین بقایای انروفلوکساسین در گوشت مرغ 72/62±00/38 میکروگرم در کیلوگرم و در نمونه های گوشت بوقلمون 31/15±36/21 میکروگرم در کیلوگرم بود. با احتساب حداکثر مجاز باقی مانده دارویی انروفلوکساسین بر اساس استاندارد اتحادیه اروپا (برابر 30 میکروگرم در کیلوگرم) 66/46% نمونه های گوشت مرغ و 20% نمونه های گوشت بوقلمون دارای غلظت انروفلوکساسین بالاتر از حد مجاز می باشند. به طور کلی به منظور بهبود کیفیت بهداشتی گوشت طیور توصیه می شود قوانین ملی برای پایش باقی مانده آنتی بیوتیک در گوشت طیور قبل از کشتار اعمال گردد.
    کلیدواژگان: انروفلوکساسین، باقیمانده دارویی، بوقلمون، مرغ
|
  • S. Bahrami, E. Alizadeh Doughikollaee, M. Shahriari moghadam* Pages 1-13

    The antimicrobial properties of medicinal plants essential oil are caused an increase of its application as a natural preservative in foods. The aim of this study was to investigate the effect of Foeniculum vulgare seed essential oil on the quality of minced Cyprinus carpio inoculated (103 CFU/g) with Staphylococcus aureus during refrigerated storage (4˚C). The essential oil was extracted by using a Clevenger apparatus with water distillation method and in concentrations of 4, 6 and 8 µL/g were added to the mince inoculated with Staphylococcus aureus. Microbial (S. aureus count, Total viable count (TVC) and Psychrophilic bacteria count (PTC) and chemical parameters (pH, Thiobarbituric acid (TBA) and Total volatile basic nitrogen (TVB-N) were measured at 24, 72, 144, 216 and 218 hours. According to the results of this study, S. aureus count increased in control during storage but decreased in treatments containing essential oil. The lowest count of TVC and PTC were observed in the mince containing 8 µL/g of essential oil. Significant differences (p>0.05) were observed between the pH of control and treatments containing essential oil. The TBA and TVB-N values of treatments increased during storage but this increase was lower in treatments containing essential oil.The Fillets containing 6 µL/g of essential oil had better sensory evaluation.The results of this research showed that F. vulgare seed essential oil have antioxidant and antibacterial properties and increased the shelf life of minced C. carpio during refrigerated storage.

    Keywords: Staphylococcus aureus, Foeniculum vulgare seed, Cyprinus carpio mince
  • M. Velayatzadeh* Pages 15-23
    The aim of this study was to determine selenium concentration of 16 different species of fish. Ninety six samples were obtained randomly from fish market in Ahvaz. In the marine fishes the highest and lowest concentration of selenium were measured in two species Liza klunzingeri and Platycephalus indicus 0.618±0.01 and 0.409±0.02 mg/Kg. In freshwater fishes the highest and lowest concentration of selenium were in two species Carasobarbus luteus and Barbus shrpeyi 0.291±0.01 and 0.251±0.02 mg/Kg. In farmed fish highest and lowest concentration of selenium were in two species Oncorhynchus mykiss and Aristichthys nobilis 0.202±0.009 and 0.147±0.001 mg/Kg. In marine, freshwater and farmed fishes concentration of selenium were significantly different (P<0.05). Concentration of this element in marine fishes was higher than the freshwater and farmed fishes. Also, in farmed fishes was lower than the marine and freshwater fishes. The pattern of accumulation of selenium element in the form of fishes was raised: marine fishes > freshwater fishes > farmed fishes. In this study concentration of selenium in the muscle of 16 species of fish was lower than Global Standards (2 mg/Kg).
    Keywords: Marine fish, Farmed fish, selenium, Ahvaz
  • S. Shekari, M. Ghiami Rad* Pages 25-33
    Yersinia enterocolitica is one of the most important food-borne bacteria and it can cause yersiniosis. This study was conducted to investigate the occurrence of Y. enterocolitica in poultry meat and offal marketed in Ardabil, as well as to assess the antibiotic resistance pattern of the isolates. In this descriptive cross-sectional study, a total of 344 samples including 264 poultry meat and 80 offal samples were randomly obtained during the spring and summer of 2016. The samples were investigated for the presence of Y. enterocolitica using Iranian National Standard. Moreover, antibiotic susceptibility was examined by Kerby-Bauer method. Based on results, 22.34% of the poultry meat samples and 37.5% of the offals were contaminated with Y. enterocolitica. Antibiogram results revealed that 84.74% of the isolates were resistant to Ampicillin; in the cases of Cephalothin and Cephalexin, it was estimated at 69.49% and 64.4% of the isolates, respectively. However, resistance was observed for Chloramphenicol and Syprufluxasine. Regarding the high occurrence Y. enterocolitica in chicken meat and offal and the presence of antibiotic-resistant strains of this bacterium, the implementation of hygienic measures to reduce the occurrence of Y. enterocolitica in chicken meat and the prudent use of antibiotics in the poultry industry to prevent the spread of strains resistant to antibiotics and transferring them to the human food chain is essential.
    Keywords: Yersinia enterocolitica, Poultry meat, Edible offal, Antibiotic susceptibility pattern
  • R. Shihegar, H. Mirzaei*, K. mohammadi, G. Karim, V. Razavilar Pages 35-47
    Histamine poisoning is one of the main concerns in traditional cheese health and its most important producers are decarboxylating bacterial strains which act during cheese ripening period. The aim of this study was to determine the effect of Rosmarinus officinalis essential oil (EO) on Lactobacilli count and Histamine amount in Lighvan cheese using HPLC method. The Chemical composition of EO was detected using GC/MS. Cheese samples containing 0, 125 and 250 ppm of Rosemary EO were prepared. Lactobacillus count and Histamine amount of samples were measured on days 0, 30, 90 and 150 of the ripening period. Alfa pinene (11.1%), Camphore (10.2%) and Limonene (5.9%) were detected as three main components of rosemary EO. Lactobacillus count on the understudied days in all EO-treated groups (125 and 250 ppm) was significantly (p<0.05) lower compared to the control group during ripening period and Histamine amount in control, 125 and 200 ppm groups were 190, 170 and 51.04 mg/kg respectively. Overall it could be concluded that addition of 125 and 250 ppm of rosemary EO could act as a natural preservative in traditional Lighvan cheese.
    Keywords: Rosemary essence, Histamine, Lactobacilli, Traditional cheese, Ripening period
  • A. Gholamhosseini, N. Shiry*, Siyavash Soltanian, M. Ali Pages 49-65
    Heavy metals contamination is one of the most serious problems around the world and regarding increasing trend of the tendency than seafood consuming in Iran, assurance to the health of this food would be important for consumers. Accordingly, the present study has been done in order to an assessment of some toxic metals concentration in the captured shrimps from the northern coasts of Oman Sea and investigating of their health risk for the eaters. So, 40 samples were prepared at two times from each station (Hormoz, Jask, and Chabahar) and were transported to the laboratory. Preparing of their edible parts and measuring of heavy metals (Cr, Pb, Zn, Cd, and Ni) have been accomplished via wet digestion method and atomic emission spectroscopy (AES), respectively. Results showed that a significant difference between cadmium concentrations of shrimps captured from Jask port (0.08 µg.g-1) with Strait of Hormuz (0.022 µg.g-1) and Chabahar Bay (0.021 µg.g-1) samples has been observed (P<0.05). Also, white Indian shrimp (Fenneropenaeus indicus) had significantly more residuals of cadmium (0.448 µg.g-1) than other species including Jinga (Metapenaeus affinis), kiddi (Parapenaeopsis stylifera), and banana shrimp (F. merguiensis) (P<0.05). According to all of the measured metals were placed in allowable range of WHO and FAO standards, and total THQ for Children (0.258) and adults (0.147) were less than 1, consumers couldn’t be prone through continuous and even daily consumption of the captured shrimps from this area.
    Keywords: Marine shrimp, Heavy metals, Health risk, Target hazard quotient (THQ), Oman Sea
  • M. Hashempour Sadeghian, N. Kazemipour*, S. Shekarforoush, M. H. Eskandari Pages 67-75
    Nisin is an antimicrobial peptide used in food industry as preservative. However, this peptide has no considerable effect on gram negative bacteria. In this study the effect of glycation on antimicrobial activity of gram negative bacteria was elucidated against gram negative bacteria. Solution of nisin and fivefold concentration of glucose, lactose and dextran and solution of nisin without any sugar were prepared in phosphate buffer and were lyophilized. The lyophilized powder was exposed to 60°C temperature and 70% humidity for 7 days. Every 24 hours, one sample was collected and dissolved in distilled. Equal molar concentration of native and conjugated nisin were made. Percent of glycation was measured by OPA (ortho-phthalaldehyde) method. MIC50 of nisin was assayed by microdilution method against Escherichia coli and Salmonella typhimurium. The result of this study has revealed that percentage of glycation is conversely related to the size of carbohydrates in which nisin-glucose had the highest and nisin-dextran had the least percentage of glycation. Glycation of nisin increased the MIC50 of nisin against E. coli after seven days. MIC50 of native nisin and glycated nisin had no difference against S. typhimurium. From this study it was concluded that conjugation of nisin with carbohydrates is not able to extend the antimicrobial activity of nisin to gram negative bacteria.
    Keywords: Nisin, Glycation, Maillard reaction, gram negative
  • M. Eghbalian Rad, A. A. Sari*, A. Daraei Garmakhany Pages 77-93
    Oxidative stability of oils and fats was affected by various factors such as oxygen, light, heat, metal ions and enzyme. The use of synthetic antioxidant for preventing oxidative deterioration, despite of having high performance, due to the possibility of toxicity and carcinogenicity, has been under questioned. The aim of this study was to optimize the thermal stability of soybean oil by the addition of thymus daenensis Celakessential oil. In this study soybean oil was treated under various conditions of frying temperature (150, 170 and 190 °C), frying time (0, 6 and 12 h) and thymus daenensis Celak essential oil concentrations (0, 400 and 800 ppm) and different quality attributes of samples such as the acid value, peroxide value, thiobarbituric acid, polar compounds and conjugated dien value were studied. Results showed that Thymus essential oil due to ontaining diffrent phenolic compounds increased the thermal stability of soybean oil significantly (p<0.05). The results of the acidic value, peroxide value, thiobarbituric acid and polar compounds in fried oil samples for 12 hours at 190 ° C showed that the addition of essential oil of thyme oil keeps the quality of fried oil after 12 hours frying at 190 °C. This study shows that essential oils can be a good alternative for synthetic antioxidants.
    Keywords: Thymus daenensis Celak essential oil, Soybean oil, Thermal stability, Response surface methodology
  • S. Teimuri, M. Gholami, Ahangaran*, A. Shakerian Pages 95-100
    This study was carried out to compare the enrofloxacin residue in chicken and turkey meat in Isfahan province by HPLC. For this, totally 60 meat samples were collected from chicken and turkey carcasses during of summer and autumn of 2016. The results showed that 48 out of 60 chicken and turkey samples (80%) were positive for enrofloxacin residue. The minimum and maximum concentrations of enrofloxacinin residue in chicken meat samples were 3.64 & 254.68 μg/Kg, respectively. The minimum and maximum concentrations of enrofloxacinin residue in turkey meat samples were 11.34 & 50.84 μg/Kg, respectively. Furthermore, the average of enrofloxacin concentration in all chicken and turkey samples was 38.00±62.72 & 21.36±15.31 μg /Kg. The concentration of enrofloxacin in 46.66% of chicken samples and 20% of turkey samples was higher than European MRL standard. In conclusion, for improvement of hygienic quality in poultry meat, it is necessary to apply the national strategies for monitoring of antibiotic residue in meat before slaughter.
    Keywords: chicken, Turkey, Drug residue, Enrofloxacin