فهرست مطالب

Medicinal Herbs - Volume:2 Issue: 4, 2012

Journal of Medicinal Herbs
Volume:2 Issue: 4, 2012

  • تاریخ انتشار: 1390/11/18
  • تعداد عناوین: 8
|
  • الهام سالاری *، کمال احمدی، رضا زمانی ده یعقوبی صفحات 223-228
    مقدمه و هدف
    شته ها از جمله مهمترین آفات اقتصادی و ناقلین بسیاری از بیماری های ویروسی در محصولات زراعی و گل خانه ها می باشند. ‎در حال حاضر کنترل شته ها بیشتر وابسته به استفاده از حشره کش های شیمیایی است. به دلیل استفاده های مکرر سموم، گونه های بسیاری از شته ها به بسیاری از ترکیبات شیمیایی مقاوم شده اند. بنابراین روش جایگزین برای کنترل شته ها مورد نیاز است. حشره کش های گیاهی جهت استفاده در برنامه مدیریت تلفیقی آفات ‏‎(IPM)‎‏ بی خطر هستند. در این تحقیق، به منظور کاهش خسارت این ‏آفات و اثرات نامطلوب آفت کش ها در محصولات زراعی و کشت سبزیجات، اثر حشره کشی عصاره اتانولی دانه زیتون ‏تلخ‎ Melia azedarach L. (Meliaceae) ‎ بر روی دو گونه شته مورد بررسی قرار گرفت.
    روش تحقیق
    در این تحقیق دانه های زیتون تلخ از منطقه کرمان جمع آوری شد و پس از آسیاب و پودر کردن عصاره آن ها با حلال ‏اتانول 95 درصد استخراج شد. شته ها شامل پوره های 4-3 روزه شته جالیز ‏‎(Hemiptera: Aphididae)‎‏ ‏Aphis gossypii Glover‏ و شته سبز هلو ‏‎ Myzus persicae (Sulzer)‎ می شدند. آزمایش به روش آزمون موضعی ‏‎(Topical test)‎‏ ‏انجام شد. در تیمار شاهد از اتانول استفاده شد. آزمایشات در شرایط دمایی 1‏‎±‎‏25 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 10‏‎±‎‏60 ‏درصد و تناوب نوری 16:8 ساعت (تاریکی: روشنایی)، در یک شدت نور مصنوعی در حدود 4000 لوکس انجام گرفت.
    نتایج و بحث
    نتایج نشان داد که در غلظت 60 میکرولیتر در میلی لیتر پس از 24 ساعت، درصد تلفات در شته جالیز با میانگین 95 ‏درصد، به طور معنی داری بیشتر از شته سبز هلو بود. هم چنین میزان ‏LC50‎‏ عصاره اتانولی گیاه زیتون تلخ برای شته جالیز ‏و شته سبز هلو پس از 24 ساعت به ترتیب 7/13 و 0/15 میکرولیتر در میلی لیتر محاسبه شد. ‏
    توصیه کاربردی/صنعتی
    بر اساس پژوهش حاضر، عصاره اتانولی دانه گیاه زیتون تلخ اثرات حشره کشی موثری داشته ‏و می تواند به عنوان یک حشره کش کم خطر برای کنترل شته ها در برنامه مدیریت تلفیقی آفات ‏‎(IPM)‎‏ مورد بررسی و استفاده قرار گیرد. با توجه اثرات مخرب کمتر حشره کش های گیاهی بر روی انسان و محیط زیست نسبت به حشره کش های شیمیایی، این ترکیبات به عنوان یک حشره کش کم خطر و یا به عنوان الگویی برای ساخت حشره کش های جدید برای کنترل حشرات آفت قابل توصیه می باشند.
    کلیدواژگان: زیتون تلخ، تست موضعی، ‏LC50‎، شته
  • فاطمه چراغی *، سهراب محمودی، مجید جامی الاحمدی، سهیل پارسا صفحات 229-238
    مقدمه و هدف
     جوانه‏ زنی و استقرار گیاهان دارویی به علت قوه نامیه کمی ‏که بذور این گیاهان دارند عموما با مشکل مواجه است. پرایمینگ بذر از جمله روش‏هایی است که منجر به افزایش قابلیت جوانه‏ زنی در طیف وسیعی از گیاهان می‏شود. هدف کلی تحقیق حاضر تعیین موثرترین ماده پرایمینگ، غلظت و مدت زمان پرایمینگ بر جوانه‏ زنی و رشد گیاهچه گلپر بود.
    روش تحقیق
    آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‏های کامل تصادفی در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع ماده پرایمینگ (KNO3,CaCl2  و پلی اتیلن گلایکول)، سطوح پتانسیل اسمزی (5/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال) و مدت زمان تیمار (12 و 24 ساعت) بودند.
    نتایج و بحث
    نتایج نشان داد که نوع ماده پرایمینگ بر تمامی ‏شاخص‏های اندازه گیری شده اثر معنی دار دارد. سطح پتانسیل اسمزی بر سرعت جوانه‏ زنی تاثیر معنی داری داشته است. اثر مدت زمان پرایمینگ بر صفات سرعت جوانه ‏زنی و میانگین مدت جوانه ‏زنی معنی دار بود. در بین تیمارها در صفات درصد، سرعت و میانگین مدت جوانه‏ زنی و شاخص بنیه گیاهچه، تیمار CaCl2 در 5/0-  مگاپاسکال به مدت 24 ساعت بهترین درصد جوانه ‏زنی، تیمار پلی اتیلن گلایکول 1- مگاپاسکال به مدت 24 ساعت بهترین سرعت جوانه‏ زنی، تیمار KNO3 در 1- مگاپاسکال به مدت 24 ساعت کمترین میانگین مدت جوانه ‏زنی و تیمار پلی اتیلن گلایکول به مدت 12 ساعت و 5/1- مگاپاسکال بهترین شاخص بنیه گیاهچه را نشان دادند. بنابراین می‏توان نتیجه گرفت با اعمال تیمارهای مناسب پرایمینگ می‏توان باعث بهبود در جوانه‏ زنی گیاه دارویی گلپر شد.
    توصیه کاربردی/ صنعتی
    نتایج آزمایش نشان داد پرایمینگ موجب افزایش خصوصیات جوانه زنی در گیاه گلپر می‏شود. با توجه به این که از کومارین موجود در ریشه این گیاه در صنایع مختلف استفاده می‏شود و از سوی دیگر بذر این گیاه جوانه زنی ضعیفی دارد؛ می‏توان با پرایمینگ آن جوانه زنی و استقرار این گیاه را بهبود بخشید و موجب افزایش در تولید آن شد.
    کلیدواژگان: گلپر، اسمو پرایمینگ، جوانه‏ زنی، بنیه گیاهچه
  • مهسا دهقانی *، کمال احمدی صفحات 239-244
    مقدمه و هدف
    سفید بالک گل خانه Trialeurodes vaporariorum) ‎‏) ‎، محصولات گل خانه ایی را مورد حمله قرار داده و به طور قابل ملاحظه ایی تولید را به شدت کاهش می ‏دهد. حشره کش های مصنوعی کاربرد وسیعی دارند و استفاده فراوان از آن ها تخریب محیط زیست، مقاومت آفات، ‏اثرات مضر بر موجودات غیر هدف و اثرات سمی روی مصرف کنندگان را در پی خواهد داشت. از این رو استفاده از حشره کش های ‏طبیعی مشتق شده از گیاهان جای گزین مناسبی برای کنترل آفت می باشند. ترکیبات گیاهی در کاهش هزینه تولید، عدم ‏آلودگی محیط زیست و حفظ سلامتی نقش مهمی ایفا می کنند. به همین منظور، حشره کش های گیاهی به دلیل نحوه ‏اثرشان و کاربرد آسان گسترش یافته اند. در این تحقیق اثرات عصاره های متانولی زیتون تلخ (Melia azedarach L.) و اسفند (Peganum harmala L.) روی طول دوران ‏پورگی و پوپاریومی سفید بالک در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت‏.
    روش تحقیق
    ر انجام هر دو آزمایش، قطعاتی از برگ لوبیا واجد پوره ها یا پوپاریوم های تازه تفریخ شده روی سطح آگار ژل در داخل ‏پتری هایی به قطر 5 سانتی متر قرار گرفتند. پوره ها و پوپاریوم ها به طور مجزا با غلظت 80 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره ‏زیتون تلخ و اسفند تیمار شدند، در حالی که در تیمار شاهد از آب مقطر استفاده شد. ‏
    نتایج و بحث
    نتایج نشان داد که هر دو عصاره گیاهی به طور معنی داری طول دوران پورگی را در مقایسه با شاهد افزایش می دهند. ‏در حالی که طول دوران پوپاریومی در دو تیمار شاهد و عصاره گیاهی هیچ اختلاف معنی داری نداشتند. ‏دو عصاره مورد بررسی با تاثیر روی طول دوران پورگی می توانند جمعیت این آفت را کنترل کنند. چنین ترکیباتی باعث ‏به تعویق انداختن بلوغ در حشره می شوند. هم چنین به عنوان ابزاری روی بیولوژی آفت موثر بوده و پتانسیل لازم را ‏در کنترل آفات به عنوان جای گزین سموم شیمیایی خواهد داشت.
    توصیه کاربردی/ صنعتی
    با توجه به نتایج حاصل می توان عصاره متانولی زیتون تلخ و اسفند را به عنوان یک جای گزین برای سموم رایج مصنوعی علیه آفت مذکور معرفی کرد. البته لازم به توجه است که جهت استفاده از این ترکیبات گیاهی و فرموله کردن آن ها نیاز به بررسی های علمی بیش تری در سطوح بیوشیمیایی و تکنیکی می باشد.
    کلیدواژگان: اثرات زیر کشنده، عصاره گیاهی، اسفند، سنجد تلخ، سفید بالک
  • احمدرضا گل پرور*، عبدالله قاسمی پیربلوطی، حسین زینلی، امین هادی پناه صفحات 245-254
    مقدمه و هدف
    آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak.) متعلق به خانواده نعناعیان (Lamiaceae) می باشد. این گیاه به عنوان ضد نفخ، هضم کننده غذا، ضداسپاسم، ضد سرفه و خلط آور و به علت داشتن ترکیب اصلی تیمول و کارواکرول در صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی کاربرد فراوانی دارد.
    روش تحقیق
    به منظور بررسی اثر زمان برداشت بر صفات مورد نظر آویشن دنایی ‎آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ‏خوارسگان (اصفهان) در سال های 1388 و 1389 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی، دوره های فنولوژیکی (زمان های ‏برداشت) شامل دوره رویشی، ظهور آغازه های گل، ظهور 50 درصد گل آذین ها، گلدهی کامل و ‏زمان تشکیل بذر بود.‏
    نتایج و بحث
    نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر مراحل مختلف برداشت روی صفات ارتفاع بوته، قطر بوته، تعداد شاخه، ارتفاع بلندترین ساقه، وزن تر و خشک بیوماس و میزان تیمول در سطح یک درصد و برای سایر صفات تفاوت ها معنی دار نبود. نتایج به دست آمده از مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته (83/31 سانتی متر) از مرحله بذردهی حاصل شد. بیشترین قطر بوته (50/38 سانتی متر) از مرحله بذردهی به دست آمد که تفاوت معنی داری با اکثر مراحل، داشت. از طرفی، بیشترین وزن تر بیوماس (10621 کیلوگرم در هکتار) و بیشترین وزن خشک بیوماس (4243 کیلوگرم در هکتار) از مرحله بذردهی و کمترین وزن تر بیوماس (5545 کیلوگرم در هکتار) و کمترین وزن خشک بیوماس (2035 کیلوگرم در هکتار) از مرحله رویشی حاصل شد. بیشترین درصد اسانس (1.41 %) از مرحله 50% گلدهی و بیشترین میزان تیمول (84.1%) از مرحله رویشی حاصل شد.
    توصیه کاربردی/صنعتی
    به طورکلی با توجه به نتایج این تحقیق، می توان مرحله بذردهی را به عنوان مناسب ترین زمان برداشت به منظور حصول حداکثر عملکرد وزن تر و خشک بیوماس آویشن دنایی معرفی نمود اما برای دستیابی به بیشترین میزان تیمول مرحله رویشی را معرفی نمود.
    کلیدواژگان: آویشن دنایی، صفات فنولوژیک، صفات مورفولوژیک، وزن خشک، تیمول
  • ساره ظفریان *، سعدالله هوشمند، وحید روحی صفحات 255-259
    مقدمه و هدف
    کرفس کوهی یا کلوس (‏Kelussia odoratissima Mozaff.‎‏) یکی از گیاهان مرتعی و دارویی خانواده ی چتریان و بومی دامنه ی رشته ‏کوه های زاگرس است که متاسفانه به علت برداشت غیرمجاز در معرض انقراض می باشد. به منظور شکستن خواب و ارزیابی ‏اثر تیمارهای مختلف طی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بر بذور منطقه ی سر آقاسید از توابع استان ‏چهارمحال و بختیاری سه دمای 4، 8 و 22 درجه ی سانتی گراد و اثر سال در دو سطح، مربوط به سال های متوالی 1388 و 1389 ‏در 4 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام شد.
    روش تحقیق
    در این آزمایش ویژگی های نظیر میزان جوانه زنی، طول و قطر ریشه چه، محور زیر لپه و دم برگ و هم چنین طول و عرض ‏برگ لپه ای در 100 روز پس از کاشت مورد بررسی قرار گرفت. ‏میانگین صفات حاصل از تیمارهای مختلف به روش LSD و با استفاده از نرم افزار آماری SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    نتایج و بحث
    نتایج نشان داد که میزان جوانه زنی به طور بسیار معنی داری (0.01≥p) تحت تاثیر دما و سال و اثر متقابل این دو عامل قرار گرفت؛ به طوری که بالاترین میزان جوانه زنی مربوط به 4 درجه ی سانتی گراد بوده و در 22 درجه ی سانتی گراد جوانه زنی مشاهده نشد. هم چنین از لحاظ تاثیر سال، جوانه زنی در بذور مربوط به سال 1388 رخ داد و بذور مربوط به سال 1390 نیز جوانه زنی صورت نگرفت. مقایسه میانگین صفات در درجه حرارت 4 و 8 درجه سانتی گراد نشان داد به جز جوانه زنی سایر صفات دمای 8 درجه ی سانتی گراد میزان بالاتری را نشان دادند، هر چند تنها دو صفت طول و عرض برگ به طور معنی داری (0.01≥p) در درجه حرارت 8 درجه سانتی گراد بیشتر بود.
    توصیه کاربردی/ صنعتی
    با توجه به این که مهم ترین دلیل کاهش پراکنش این گیاه طول دوره خواب بذر می باشد، لذا استفاده از نتایج این تحقیق به کوتاه کردن جوانه زنی و در نتیجه اهلی کردن این گیاه دارویی کمک خواهد نمود.
    کلیدواژگان: جوانه زنی، خواب بذر، دما، عمر بذر، کرفس کوهی
  • مهرداد مدرسی*، بهناز مهدیان صفحات 261-267
    مقدمه و هدف
    شنبلیله گیاهی از خانواده باقلا (‏Fabaceae‏) است که دارای مصارف طبی متعدد می باشد. هدف از این مطالعه تاثیر عصاره ‏هیدروالکلی دانه شنبلیله بر دستگاه تولید مثل موش کوچک ماده ‏Balb/c‏ می باشد.‏
    روش تحقیق
    به این منظور موش ها به 5 گروه 10 تایی در قالب گروه های کنترل، شاهد و سه گروه تجربی تقسیم شده و جهت آغاز تجربیات ‏هم سیکل گردیدند. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد، در حالی که گروه شاهد سرم فیزیولوژیک دریافت نموده و به ‏گروه های تجربی عصاره با مقادیر 50، 100 و 200 ‏mg/kg‏ به صورت درون صفاتی و یک روز در میان به مدت 20 روز تزریق ‏شد. پس از پایان تزریق از تمام گروه ها خون گیری به عمل آمد. سنجش هورمونی، شامل ‏FSH، ‏LH، استرادیول و پروژسترون ‏توسط روش ‏RIA‏ انجام شد. نتایج با استفاده از تجزیه واریانس یک طرفه و آزمون دانکن به کمک نرم افزار ‏ SPSS 11.5 ‏ارزیابی شد. از تخمدان ها مقاطع بافتی تهیه شده و توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. ‏
    نتایج و بحث
    داده ها در این مطالعه، کاهش معنی دار در سطح ‏FSH‏ و ‏LH‏ هم چنین افزایش معنی دار در سطح استرادیول را در تمام ‏گروه های تجربی نشان داد، در حالی که سطح پروژسترون فقط در گروه تجربی دو افزایش یافت. نتایج حاصل از مطالعات ‏بافت شناسی تخمدان کاهش معنی دار میزان فولیکولوژنز را در هر سه گروه تجربی نشان داد. هم چنین افزایش تعداد جسم زرد ‏در گروه تجربی 100 معنی دار بود. علاوه بر این تخریب بافت تخمدان در گروه تجربی 200 مشاهده شد.‏ با توجه به نتایج به دست آمده، عصاره دانه شنبلیله باعث توقف روند فولیکولوژنز و در دوزهای بالا سبب تخریب ‏بافت تخمدان شده که نشان دهنده اثر ضدباروری در موش ماده است.‏
    توصیه کاربردی/ صنعتی
    نظر به افزایش توجه عمومی به کاربرد گیاهان دارویی در طب سنتی و نتایج حاصل از کاربرد شنبلیله در فیزیولوژی جنس ماده ، این گیاه می تواند به عنوان دارویی کاربردی مورد استفاده قرار بگیرد.
    کلیدواژگان: شنبلیله، گونادوتروپین، فولیکولوژنز، موش
  • معصومه رستمی*، حسین نهروانیان، مهین فرهمند، هاجر ضیایی، مهدی شریف، فاطمه صغری مقصودلو راد صفحات 269-274
    مقدمه و هدف
    تحقیقات متعددی بر روی خواص‎ ‎ضد‎ ‎میکروبی گیاه درمنه ‏‎ Artemisia aucheri ‎‏ انجام شده است. با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎شیوع‎ ‎لیشمانیوز‎ ‎جلدی‎ ‎در‎ ‎مناطق‎ ‎مختلف‎ ‎جهان‎ ‎و‎ ‎ایران‎ ‎و‎ ‎نظر‎ ‎به‎ ‎این که‎ ‎ترکیبات‎ ‎پنج ظرفیتی‎ ‎آنتی موان‎ ‎که‎ ‎برای‎ ‎درمان این‎ ‎بیماری‎ ‎به‎ ‎کار‎ ‎می‎ ‎رود‎ ‎دارای‎ ‎عوارض‎ ‎جانبی‎ ‎متعددی‎ ‎می‎ ‎باشد،‎ ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎گیاهان‎ ‎دارو‎یی‎ ‎مورد‎ ‎تاکید‎ ‎قرار‎ ‎گرفته‎ ‎است. این‎ ‎تحقیق‎ ‎به‎ ‎منظور بررسی‎ ‎تاثیر عصاره متانولی گیاه‎ ‎دارویی‎ ‎درمنه کوهی‎بر‎ ‎روی‎ ‎زخم‎ ‎های‎ ‎حاصل‎ ‎از‎ ‎لیشمانیا‎ ‎ماژور‎ ‎در‎ ‎موش‎ ‎آزمایشگاهی‎ ‎نژاد ‏‎ Balb/c‎انجام‎ ‎گرفت‎.‎
    روش تحقیق
    در این بررسی موش ها به 5 دسته (در هر دسته 5 سر) شامل گروه شاهد سالم، گروه شاهد آلوده، گروه دریافت کننده ‏گلوکانتیم، گروه دریافت کننده عصاره گیاهی و گروه دریافت کننده سرم فیزیولوژی تقسیم شدند. به تمامی گروه ها ‏به جز گروه شاهد سالم، به میزان ‏‎2×106‎‏ از پروماستیگوت های انگل گونه لیشمانیا ماژور ‏MRHO/IR/75/ER‏ به ‏صورت زیر جلدی در قسمت قاعده دم تزریق گردید. پس از ایجاد زخم، ابعاد زخم هر هفته در طی دوره درمان اندازه ‏گیری شد. در پایان دوره، تمامی موش ها با در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی از بین رفتند و اندام های داخلی آن ها از ‏جمله کبد، طحال و غدد لنفاوی جدا گردید و گسترش های تهیه شده از آن ها از نظر میزان تاثیر عصاره گیاهی بر ‏میزان انگل مورد بررسی قرار گرفت. ‏
    نتایج و بحث
    عصاره گیاهی مورد نظر می تواند بر روی اندازه زخم، شدت عفونت در ضایعه و هم چنین احشایی شدن انگل ‏تاثیر مطلوب بگذارد. این مطالعه برای اولین بار احشایی شدن انگل لیشمانیا ماژور را در موش ‏‎ Balb/c ‎گزارش می ‏کند. در طی این مطالعه عوارض جانبی در گروه تحت درمان با عصاره گیاهی مشاهده نشد. گسترش های به دست آمده از ‏اندام های طحال، کبد و غدد لنفاوی نشان دهنده کاهش بار انگل در این اندام ها می باشد.‏ ‎عصاره متانولی گیاه درمنه کوهی در مقایسه با گلوکانتیم به عنوان داروی انتخابی درمان لیشمانیا، در مدل لیشمانیوز موشی بسیار موثرتر بود. ‏بنابراین این ترکیب می تواند به عنوان یک جانشین مناسب گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز در انسان و حیوان ‏معرفی گردد.
    توصیه کاربردی/ صنعتی
    تاثیر ترکیب گیاهی مورد نظر جهت درمان زخم سالک بیشتر از داروی گلوکانتیم بود. لذا این تحقیق به عنوان یک گام در معرفی خواص این گیاه آن را به عنوان یک ترکیب مناسب جایگزین داروی گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز پوستی مطرح می نماید
    کلیدواژگان: آرتمیزینین‎، درمنه کوهی، سالک
  • مهدی رئیسی *، سیدعلی اوسط حسینی علی آباد، محمدباقر پاشا زانوسی، امیر روفچایی صفحات 275-285
    مقدمه و هدف
    به منظور کاهش عوارض جانبی آنتی بیوتیک های سنتتیک محرک رشد، استفاده از گیاهان دارویی به عنوان محرک های بالقوه رشد، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. در این مطالعه تاثیر گیاه سیر که از دیر باز به عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده بوده است بر عملکرد رشد و میزان تیتر آنتی بادی علیه واکسن نیوکاسل و گامبرو در جوجه های گوشتی مورد ارزیابی قرار گرفت.
    روش تحقیق
    به منظور بررسی تاثیر مدت و میزان استفاده از پودر سیر (Allium sativum L.) بر صفات مورد آزمایش در جوجه های گوشتی، آزمایشی با 240 قطعه جوجه گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل 4´3 با دو عامل سطح مصرف پودر سیر در جیره (شامل: 0، 0/5، 1 و 3 درصد) و دوره زمانی مصرف (آغازین، پایانی و کل دوره) انجام شد.
    نتایج و بحث
    مصرف پودر سیر در سطوح 1 و 3 درصد موجب افزایش معنی دار صفت وزن گردید(0/5>p). دوره زمانی مصرف پودر سیر اثر معنی داری بر مصرف خوراک و افزایش وزن نداشت، اما در مجموع تیمارهایی که در دوره پایانی پرورش پودر سیر مصرف شدند، افزایش وزن بیشتری داشتند. پایین ترین ضریب تبدیل غذایی در پایان دوره پرورش مربوط به گروه های تغذیه شده با جیره حاوی 1 درصد پودر سیر بود که تفاوت معنی داری را با تیمارهای مصرف کننده 5/0 درصد پودر و سیر شاهد داشت (0/001>p). نتایج تیتر آنتی بادی نیوکاسل در هیچ یک از مراحل نمونه گیری اختلاف معنی داری را بین تیمارهای آزمایشی نشان نداد. نتایج تیتر آنتی بادی گامبرو در 33 روزگی نشان داد که تیمارهای تغذیه شده با جیره حاوی 1 و 3 درصد پودر سیر دارای بالاترین تیتر آنتی بادی علیه واکسن گامبرو دربین گروه های آزمایشی بوده (0/001>p) و در 42 روزگی نیز، تیتر آنتی بادی پرندگان مورد آزمایش به طور معنی داری در تمام سطوح مصرف پودر سیر، نسبت به شاهد بیشتر بود (0/001>p). دوره های زمانی مصرف پودر سیر هیچ اثر معنی داری بر تیتر آنتی بادی نیوکاسل و گامبرو بین تیمارهای آزمایشی نداشت. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از سطوح 1 و 3 درصد پودر سیر در دوره زمانی مصرف، سبب بهبود عملکرد رشد و تیتر آنتی بادی بر علیه واکسن گامبرو در جوجه های گوشتی شده است.
    توصیه کاربردی-صنعتی
    با توجه به نتایج این تحقیق، پودر سیر به دلیل وجود خواص ضد باکتریایی ترکیب آلیسین و سایر ترکیبات موجود در آن، می تواند تاثیر مثبتی بر عملکرد رشد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی داشته باشد، لذا استفاده از آن به جهت تولید محصول سالم و ارگانیک توصیه می شود.
    کلیدواژگان: پودر سیر، جوجه گوشتی، دوره زمانی مصرف، عملکرد رشد، تیتر آنتی بادی
|
  • Elham Salari *, Kamal Ahmadi, Reza Zamani Dehyaghobi Pages 223-228
    Background & Aim
    Aphids are of serious pests and vectors of multitude of viral diseases of field crops, vegetables, ‎and greenhouse crops. They have displayed a remarkable ability to establish resistance to ‎almost every insecticide with which it has been treated. To reduce the damage of these pests ‎and dependence on the sometimes unwise use of synthetic pesticides in crop and vegetable ‎plantations, the toxicity of ethanolic seed extract of Melia azedarach L. (Meliaceae) was ‎assayed against 3-4 days-old individuals of Aphis gossypii Glover and Myzus persicae (Sulzer) ‎‎(Hemiptera: Aphididae).‎ Experimental: In this study, M. azedarach L. seeds were collected from Kerman, Iran. They were milled and ‎powdered and extracted with ethanol (95%) solvent. All experiments with different ‎concentrations were conducted by topical test bioassay in laboratory. The treated aphids were ‎reared at 25±1 °C temperature, relative humidity of 60±10 % and 16 hours of artificial light at ‎an intensity of about 4000 lux. Ethanol (95%) was used as control treatments. ‎
    Results &Discussion
    The results indicated that in the concentration 60 µl/ml, the mortality of A. gossypii treatment ‎after 24 h was 95% and it was significantly higher than M. persicae treatment (p<0.005). ‎Also the LC50 of ethanol seed extracts of M. azedarach for A. gossypii and M. persicae after ‎‎24 hr was 13.7 and 15.0 µl/ml, respectively.‏‎ It is concluded that the ethanolic seed extract ‎of M. azedarach may be applicable as a safe insecticide to aphid's control in IPM programs‏.‏   
    Industrial and Practical Recommendations
    According to this research, ethanolic seed extract of Melia azedarach L has good pesticide effects and can be used as a low-risk pesticide for controlling aphids in IPM. Due to the less destructive effects of herbal pesticides on humans and environment than chemical ones, these compositions can be recommended as a low-risk pesticide or as a model for making new pesticides for eradicating the pests.
    Keywords: Melia, azedarach, topical test, LC50‎
  • Fatemeh Cheraghi *, Sohrab Mahmoodi, Majid Jami Alahmadi, Sohayl Parsa Pages 229-238
    Background & Aim
    Because of seed germination ability of medicinal plants seed is low and, generally exposed to problem. Priming is one of the techniques that help seeds to be germinated faster and uniformly.
    Experimental
    A laboratory experiment was carried out on germination and growth improvement in Heracleum persicum Desf.  by seed osmo-primming in Seed Technology Laboratory of Faculty of Agriculture in Birjand University, Iran. Statistical design was factorial RCBD with three replications. Factors were priming media (Polyethylen glycol 6000 (PEG), KNO3 and CaCl2), osmotic potential of solution (-0.5, -1 and -1.5 MPa) and time of treatment (12 and 24 h).
    Results &Discussion
    The results showed that priming media had significant effect on all of evaluated characteristics. Germination rate significantly was affected by osmotic potential of solutions. Time of treatment was also effective on germination rate and MGT. However, CaCl2 in 24h and -0.5 MPa, PEG in 24h and -1 MPa, PEG in 12h and -1.5 MPa and KNO3 in 24h and -1 Mpa were best treatments in germination percentage and rate, seedling vigor index and MGT respectively. Therefore, suitable priming treatments are able to improve germination traits in Heracleum persicum.
    Industrial and Practical Recommendations
    The findings showed that priming leads to increasing the traits of blossoming in hogweed. Since cumarin is used in various industries and its seed is week in blossoming, using priming can be helpful for blossoming and fixating of this plant and can be increase the production.
    Keywords: Heracleum persicum, Desf.Osmopriming, Germination, Seedling vigorMGT
  • Mahsa Dehghani *, Kamal Ahmadi Pages 239-244
    Background & Aim
    The plants of the greenhouse have been affected by infestation of the pest Trialeurodes vaporariorum, called greenhouse whitefly, which markedly reduced production. Synthetic insecticides have been widely developed and, their extensive use has brought about disadvantages, like environmental disturbance, pest resistance, lethal effects on non target organisms and toxicity to users and consumers. One alternative for control this invasive pest is the use of natural insecticides, active component isolated from the plants. Green insecticides tend to have broad spectrum activity relatively specific in their mode of action and easy to process and use. The effects of methanolic extracts of Melia azedarach L. and Peganum harmala L. on nymphal and pupal developmental duration of T. vaporariorum investigated under laboratory condition.
    Experimental
    In both of the experiments, the leaf discs of bean plants with new hatched nymphs or pupae were placed into the round plastic petri-dishes (5 cm diameter) that filled with agar gel. The individuals of the nymph and pupa instars were treated with the concentration of M. azedarach and P. harmala extracts (80 mg/ml). In control group, water distilled was applied.
    Results & Discussion
    The results indicate that the both methannolic extracts significantly increased nymphal developmental duration as compared to control. While, there was no significantly difference on pupal developmental duration in different treatments. The effect of plant extracts on nymphal developmental duration could be controlled on population dynamic of T. vaporariorum. Also, they could be delayed immature stages of greenhouse whitefly. Moreover, botanical pesticides appear to have potential as a good organic insecticide and provide for pest control an alternative to currently used pesticides.
    Industrial and Practical Recommendations
    According to this experiment, substituting conventional pesticides with methanol extracts of M. azedarach and P. harmala are an attractive prospect. However, formulating the plant extract is essential for commercial use of the botanical extracts. Therefore, scientific studies on tech-biochemistry of the extract are necessary.
    Keywords: Sublethal effect, Plant extract, Harmal, Persian lilac, Whitefly
  • Ahmad Reza Golparvar *, Abdollah Ghasemi Pirbalouti, Hossien Zinaly, Amin Hadipanah Pages 245-254
    Background & Aim
    Deanaie thyme (Thymus daenensis Celak.), a member of the Lamiaceae family.  Thymus in one of the most important medicinal and aromatic plants that was used in pharmaceutical, food, cosmetics hygienic industries in most of developed countries. Recent studies have showed that thyme have strong antibacterial, antifungal, spasmolytic and antioxidant activities.
    Experimental
    This experiment was done in a random block design with three replications conducted in field of Islamic Azad University, Khorasgan (Isfahan) 2010. Treatment phonological stages such as: before flowering stage; at beginning of flowering stage; 50% flowering stage; at full flowering stage and at fruit set stage
    Results &Discussion
    The results obtained in our study, showed that effects phonological stages had very significant effect (p<0.01) on plant height, diameter, fresh and dry herb weight and thymol percentage. The highest plant height (31.83 cm) and highest plant diameter (38.50 cm) were at the fruit set stage. The highest fresh herb weight (10621 kg/ha) and the highest dry herb weight (4243 kg/ha) was at the fruit set stage. The lowest Fresh herb weight (5545 kg/ha) and the lowest dry herb weight (2035 kg/ha) was at the before flowering stage. The highest essential oil content (1.41%) was extracted at the 50% flowering stage. The highest thymol content (84.1%) was extracted at the before flowering stage.
    Industrial and Practical Recommendations
    According to the findings of this research, the fruit set stage can be introduce as a the most appropriate time of harvesting for gaining the highest function of wet and dry Thymus daenensis, but for achieving to highest rate of thymol , the flowering stage can be recommended.
    Keywords: Thymus daenensis, Celak, Phonological stages, Dry herb weight, Thymol percent
  • Sare Zafarian *, Saadollah Houshmand, Vahid Rouhi Pages 255-259
    Background & Aim
    Kelussia odoratissima Mozaff. (Apiaceae) is one of the medicinal plants and endemic in Zagros Mountains, Iran, which unfortunately due to illegal harvest is endangered. In order to break dormancy and to evaluation of effect of different treatments on traits a factorial experiment base on completely randomized design was created on the seed zone Sar-aghaseyed functions in Chaharmahal va Bakhtiari province, in four replications in  Faculty of Agriculture, Shahrekord University, Iran. The treatments were included three temperatures 4, 8 and 22 °C and years in the successive years 2009 and 2010.
    Experimental:
    In this experiment, germination characteristics, rootlet length and diameter, hypocotyls, and petiole, and also leaf length and width were recorded 100 days after planting. The results indicated germination was affected significantly (pResults &
    Discussion
    The traits  means comparison of 4 °C  and 8 °C degreases  indicated all the traits were expressed better in 8 °C degrees with the exception of germination, However leaf length and width were significantly (p Industrial and Practical Recommendations: Since the most important reason in decreasing the percentage of this plant is the rate  of sleep duration of seed, using the findings of this research can help to decrease the duration of germination and, as a result,  to domesticate this kind of medicinal plant.
    Keywords: Germination, Kelussia odoratissima Mozaff, Seed aged, Seed dormancy, Temperature
  • Mehrdad Modaresi *, Behnaz Mahdian Pages 261-267
    Background & Aim
    Fenugreek (Trigonella foenum- graceum L.) is a medicinal and edible plant in the family Fabaceae. The aim of this study was the effect of hydro-alcohol extract of fenugreek seed on reproductive system of female Balb/c mice.
    Experimental
    The animals divided to five groups of ten members: control group, placebo and three experimental groups. At first all animals synchronized. The control group received no drugs, while placebo group received physiologic serum. The three experimental groups received i.p injection of 50, 100 and 200 mg/kg/2days extract for 20 days. After 10 injections, blood samples were taken from all groups, hormonal measurement, including FSH, LH, progesterone and estradiol were performed by RIA technique. The results are analyzed to use of analysis of unilaterally variance and Duncan’s test by SPSS version11.5 program. Then these groups compared with control group. Ovaries were sectioned and observed by light microscope. Results &Discussion The data presented in this study showed significant decrease in the level of LH and FSH, also significant increase the level of estradiol in the whole experimental groups, while the level of progesterone only increased in the experimental groups. The results of histological studies of sections showed significant decrease in the folliculogenesis in the three experimental groups. Also significant increase the number of corpus luteum in experimental groups. The degeneration of ovary was observed in experimental group (200 mg/kg/2days extract).
    Industrial and Practical Recommendations
    According to the results of folliculogenesis the ovary tissue in high dosage that indicates anti-fertility effect in female mice.
    Keywords: Fenugreek, Gonadotropine, Folliculogenesis, Balb-c
  • Masoumeh Rostami *, Hossein Nahrevanian, Mahin Farahmand, Hajar Ziaee, Mahdi Sharif, Fateme Soghra Maghsudloorad Pages 269-274
    Background & Aim
    Cutaneous infection caused by protozoa the genus Leishmania are a major worldwide health problem, with high endemicity in developing countries including Middle East, Africa and Latin America. In the absence of a vaccine, there is an urgent need for effective drugs to replace and supplement those in current use.
    Experimental
    In this study, the in vivo efficacy of Artemisia auchery extract on Leishmania major cutaneouse infection in murine model in susceptible Balb/c mice. To carry out this investigation, mice were assigned to five groups (each with 5 mice) as healthy negative control, non-treated control, glucantim-treated, treated-groups with herbal extract and normal salin group. Experimental Leishmaniasis was initiated by the subcutaneous (s.c.) application of the 2×106 promastigotes of L. major (MRHO/IR/75/ER) into the basal tail of all groups except the healthy negative control group. The development of lesions was determined weekly by measuring the diameters. At the end of treatment course, all mice were killed humanely by terminal anaestheisa and target tissues including lymph node, spleen and liver from each mouse were removed and weighted and their impression smears were also prepared.
    Results & Discussion
    The results indicated that herbal extract was able to affect on lesion size, its performance and to prevent visceralization of the parasite. This is the first report indicating visceralization caused by the cutaneous form of L. major in the Balb/c mice. During this experiment, no side effects were observed due to the application of herbal extract in the treated-mice. The impression smears showed a reduction of parasite burdens in spleen, liver and lymph node.
    Industrial and Practical Recommendations
    In comparison with glucantim; the present herbal combination was more effective on this murine Leishmaniasis. Therefore, it could be suggested as a substitute for glucantime in treatment of Leishmaniasis for human and animal purposes.
    Keywords: Leishmania major, Artemisia auchery, Boiss.Balb-c mice, Herbal extract, Glucantime
  • Mahdi Raeesi *, Seyed Ali Hoseini Aliabad, Mhammad Bagher Pasha Zanousi, Amir Roofchaee Pages 275-285
    Background & Aim
    A feeding trial was conducted to investigate the effect of periodically use of garlic on growth ‎performance, and antibody titer to Newcastle and infectious bursal diseases in broiler ‎chickens.
    Experimental
    Ross broiler chicks randomly allocated into the 10 dietary treatments ‎for 6 weeks. A 3 × 4 factorial experiment was used as three periods of feeding (starter, grower and ‎finisher) and four levels of garlic powder (0, 0.5, 1 and 3 %). Results &
    Discussion
     Feed intake was significantly higher in control group (ppppp
    Industrial and Practical Recommendations
    According to the findings, garlic powder, because of having antibacterial properties and other composition, can have some positive effects on growth function and immune system of broiler chickens. So, using it in culture units and producer companies of animal food for producing of healthy and organic production can be recommended.
    Keywords: Garlic, Broiler chicken, Growth performance, Antibody titer