نشریه علوم ورزش
پیاپی 13 (بهار 1393)

هدف از این پژوهش، توصیف اثر تمرینهای تداومی و تناوبی بر هورمون گرلین در زنان چاق غیر ورزشکار بود. بدین منظور تعداد 30 نفر از دانشجویان داوطلب دختر دارای اضافه وزن و چاق (26 ≥ BMI) انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین تداومی، تمرین تناوبی و کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه با شدت و مسافت مشخص به تمرین پرداختند. پیش و پس از 12 هفته تمرین، گرلین (روش االیزا)، وزن بدن، درصد چربی، BMI و اکسیژن مصرفی بیشینه اندازه گیری شدند. با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه، نتایج نشان داد که تمرین تداومی و تناوبی بر گرلین، وزن بدن، درصد چربی، BMI و حداکثر اکسیژن مصرفی بیشینه اثر معنیداری داشت (05/0 ≤ p)و بین دو روش تمرینی تفاوت معنیداری مشاهده نشد؛ بنابراین، به نظر میرسد تمرین ورزشی (تداومی و تناوبی) منجر به افزایش معنیدار سطوح گرلین پلاسما میشود.

مدیران ورزشی با بهره گیری از رایانه و نرم افزارهای مرتبط، میتوانند وظایف و پروژه های خود را بسیار اثربخش تر از پیش انجام دهند. در نتیجه کسب توانمندیهای پایه ای رایانه برای مدیران ورزشی ضروری به نظر میرسد و میتواند به پیشبرد اهداف سازمان کمک کند؛ لذا به منظور بررسی میزان توانمندی و اهمیت مهارتهای رایانهای، در سازمانهای ورزشی ایران تعداد 137مدیر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های محقق ساخته با روایی صوری و محتوایی (دیدگاه متخصصان)، روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تاکیدی) و پایایی (از آلفای کرونباخ) مناسب پاسخ دادند. برای تحلیل آماری نیز از آمار توصیفی و استنباطی (مانوا، آنوا) استفاده شد. طبق یافته ها، بین میزان توانمندی و میزان اهمیت مهارتهای رایانه ای در سازمان تربیت بدنی، فدراسیونهای ورزشی و اداره کل تربیت بدنی مدارس تفاوت معنیداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون مانوا بین خرده مقیاس های میزان اهمیت مهارتهای رایانه ای برای انجام دادن وظایف و پروژه های مدیریت ورزشی تفاوت معنی داری را نشان داد. به طورکلی میتوان گفت که به دلیل گستردگی عملیات بخش ورزش، تنوع فعالیتها و تغییرات زود هنگام داده ها، مدیران ملزم هستند با توانمندی هرچه بیشتر از مهارتهای رایانه ای بهره گیرند تا فرایندهای سازمان با سرعت و دقت بیشتر و هزینه کمتری انجام گیرند.

هدف از این مطالعه، بررسی اثر 12 هفته برنامه تمرین ترکیبی بر سرم لپتین، پروتئین واکنشگر-C)CRP)و شاخص مقاومت انسولین (IR-HOMA)در مردان مبتالبه اضافه وزن است. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی است. 30 مرد غیرفعال (سن 9/1±97/20 سال و شاخص توده بدنی 75/0±47/26 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی در دو گروه تجربی (20 نفر) و گروه کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی فعالیت ترکیبی (فعالیت هوازی: 60 تا 70 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه برای 20 دقیقه و فعالیت مقاومتی: 2 دور 10 تکرار در 70 درصد یک تکرار بیشینه) را انجام دادند. گروه کنترل هیچ فعالیت جسمانی را انجام ندادند. در پایان تمرین ترکیبی، نمونه های خونی از گروه تجربی اندازه گیری شد. لپتین، پروتئین واکنشگر- (CRP)و شاخص مقاومت انسولین پیش و پس از 12 هفته برنامه تمرینی انجام گرفته شد. پس از استفاده از آمار توصیفی، برای تفسیر نتایج، t جفت شده گرفته شد. در پایان هفته ،(P>0/05 ،لیتر بر گرم میلی 1/39±0/3برابر در 1/45±0/27) CRP سرم در معناداری کاهش، دوازدهم لپتین (68/0±27/7 در برابر65/0±24/7 نانو گرم بر میلی لیتر، 05/0>P) و شاخص مقاومت انسولین (14/0±6/1 در برابر23/0±5/1 ،05/0>P)رخ داد. به طورکلی نتایج نشان داد که 12 هفته برنامه تمرین ترکیبی، میتواند لپتین، CRP و شاخص مقاومت انسولین را در مردان مبتال به اضافه وزن، کاهش دهد، و این بهبود با افزایش آمادگی قلبی تنفسی و کاهش چربی بدن همراه شد که مستقل از اندازه گیری تغییرات وزن و شاخص توده بدنی بود.

هدف از انجام دادن این مطالعه، بررسی اثر انقباض ایزومتریک در تولید اسید الکتیک بر روی عضو فعال و بررسی تاثیر آن بر میزان اسید الکتیک عضو غیر فعال است. به منظور انجام دادن پژوهش، تعداد 12 نفر از دانشجویان پسر غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسالمی واحد تهران جنوب در دامنه سنی20 الی22 سال (12/4±8/21)که سابقه تمرین ورزشی منظم طی دو سال اخیر را نداشته اند، با توجه به تمایل شخصی برای شرکت در پژوهش، حاضر شدند. برای اجرای برنامه پژوهش در آغاز، میزان اسید الکتیک در زمان استراحت پیش از اجرای آزمون در دست فعال و غیر فعال اندازه گیری شد آزمودنیها در یک جلسه توجیهی شرکت کردند و روش کار برای آنان شرح داده شد و برای انجام دادن آزمون در جلسه بعدی آماده شدند. پیش از آغاز آزمون، ابتدا میزان اسید الکتیک خون آزمودنیها در حالت استراحت اندازه گیری شد تا اطمینان حاصل شود که آزمودنیها پیش از اجرای آزمون، فعالیتی نداشته اند؛ سپس هر یک از افراد، انقباض ایزومتریک را تا سرحد خستگی انجام دادند. شیوه اجرای انقباض ایزومتریک به این شکل بود که دمبل با وزنهای معادل70 %حداکثر قدرت عضالت خم کننده آرنج برای هر آزمودنی انتخاب شد و تا سر حد خستگی وزنه را در زاویه 90 درجه آرنج نسبت به بازو برای مدت 45 ثانیه نگه داشتند و این کار با استراحتهای 15 ثانیهای تکرار شد تا مدت کل فعالیت به دو دقیقه برسد. بالفاصله پس از پایان فعالیت، میزان اسید الکتیک در عضو فعال و غیر فعال اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق آزمون تی همبسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج پژوهش نشان داد که پس از انقباض ایزومتریک لاکتات در عضلات فعال انباشته شده است(%1= α). با توجه به اینکه اندازه گیری اسید لاکتیک در عضو غیر فعال بالفاصله پس از پایان دوره تمرینی صورت گرفت نتایج به دست آمده بیانگر این موضوع است که انتقال لاکتات در خون به عضو غیر فعال به اندازهای نیست که بتواند عضو را تحت تاثیر قرار دهد (%1= α). از سویی، آزمودنیها پس از پایان دوره تمرینهای ایزومتریک در عضو غیرفعال اظهار خستگی نکردند که نتایج آماری به دست آمده در این پژوهش را مورد تایید قرار میدهد. نتایج به دست آمده از این پژوهش آثار تجمع لاکتات در عضو فعال و انتقال آن به عضو غیرفعال را تایید نمیکند و با نظریه انتقال قدرت و استقامت عضالنی از عضو تمرین کرده به عضو تمرین نکرده (انتقال عرضی) همخوانی ندارد.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه دو روش تمرین قدرتی و انعطافپذیری منتخب بر برد شوت و سرعت دریبل بازیکنان فوتبال لیگ برتر شهر تهران بود. 30 نفر از بازیکنان حاضر در تیمهای لیگ برتر فوتبال 72/86±5/75 جرم، سانتیمتر 178/33±5/39 قد، سال 21/73±2/87 سن میانگین با (تهران شهر کیلوگرم) که خود را برای حضور در مسابقه های فصل 90-89 آماده میکردند؛ در دوران آماده سازی پیش از آغاز مسابقه ها به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه قدرتی (15 نفر) و انعطافپذیری (15 نفر) تقسیم شدند. روش کار بدین صورت بود که ابتدا پژوهشگر مراحل و نحوه انجام دادن آزمونها را برای آزمودنیها توضیح داد. سپس آنها آزمونهای (سرعت دریبل و برد شوت) برای سنجش سرعت دریبل و برد شوت انجام دادند. پس از هشت هفته اجرای تمرینهای قدرتی و انعطاف پذیری برای بار دیگر آزمون گرفته شد. در پایان، اطلاعات با روش آماری student-t همبسته و غیر همبسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که برنامه منتخب تمرین قدرتی بر برد شوت و سرعت دریبل آزمودنیها تاثیر معنی داری دارند (000/0= P) همچنین برنامه منتخب تمرین انعطافپذیری نیز بر برد شوت و سرعت دریبل آزمودنیها معنادار است (000/0= P). از سوی دیگر، بین اثر دو روش بر برد شوت آزمودنیها تفاوت معنی داری وجود دارد (008/0= P). با توجه به نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که استفاده از هر دو روش تمرین قدرتی و انعطاف پذیری موجب افزایش برد شوت و سرعت دریبل میشوند و میتوان آنها را به بازیکنان توصیه کرد. همچنین استفاده از تمرین به روش قدرتی تاثیر بیشتری دارد.

هدف این پژوهش، بررسی عوامل موثر در توسعه گردشگری ورزشی استان اردبیل و ارایه راهکارهای اجرایی بود. روش پژوهش، توصیفی– تحلیلی بود و داده ها از کارشناسان گردشگری و ورزش استان به شیوه نمونه برداری تصادفی جمع آوری شدند. 126 نفر به عنوان نمونه با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با روایی و پایایی قابل قبول (92/0=α) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی استفاده شد. عوامل مرتبط با سرگرمیها و فعالیتهای تفریحی با بارعاملی 64/78 ،عوامل مربوط به تربیت بدنی (57/78) خدمات ورزشی(1/76) عوامل گردشگری (72/75)عوامل مرتبط با امکانات و زیر ساختها (12/75)عوامل مرتبط با منابع طبیعی (08/75)عوامل مرتبط با خدمات اطلاع رسانی و ارتباطات(57/70 ،)تاسیسات رفاهی (07/65) و عوامل مرتبط با خدمات حمل و نقل (75/56) عواملی هستند که به ترتیب در توسعه گردشگری ورزشی استان موثرند. با توجه به این نتایج به مسیوالن استان درباره گسترش ورزشهای تفریحی و بهبود برنامه های تربیت بدنی و گردشگری در کنار توسعه زیرساختهای اساسی گردشگری ورزشی پیشنهاد میشود.