فهرست مطالب
نشریه اکوبیولوژی تالاب
سال سیزدهم شماره 3 (پیاپی 49، پاییز 1400)
- تاریخ انتشار: 1400/09/23
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 5-18
تالاب بین المللی پریشان از جمله مهم ترین تالاب های آب شیرین ایران بوده که به دلیل خشک شدن کامل و تغییرات زیستگاهی در فهرست تالاب های در معرض تهدید (مونترو) قرار گرفته است. این پژوهش در سال های 1397 و 1398 به منظور بررسی تغییرات تنوع گونهای پرندگان آبزی تالاب پریشان و ارتباط آن با تغییرات سطح تالاب انجام شده است. داده های سرشماری نیمه زمستانه برای یک دوره 31 ساله (1366-1396) از سازمان حفاظت محیط زیست دریافت شد. دادهها به کمک نرم افزار SDR-IV تجزیه و تحلیل شدند. شاخص های تنوع زیستی پرندگان آبزی تالاب پریشان شامل تنوع گونه ای (شانون-وینر (Shannon-Wiener) و سیمپسون Simpson (D))، غنای گونه ای (مارگالف (Margalef) و منهینیک (Minhinick) و ضریب یکنواختی پیلو (Pielou) و سیمپسون Simpson (E)) محاسبه شد. هم چنین روند تغییرات سطح آبگیر و کاربری اراضی تالاب با استفاده از تصاویر ماهوارهای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شاخص های تنوع طی سال های 1366 تا 1379 روند عمومی افزایشی داشته و از سال 1380 تا 1396 روند کاهشی داشته است و از سال 1390 و با کاهش سطح آبگیر تالاب به کمترین مقدار خود رسیده است. میانگین مقادیر پنج ساله همه شاخص ها از سال 1367 تا 1386 تفاوت معنی داری با هم نداشته ولی غیر از شاخص منهینیک سایر شاخص ها در بازه 1391-1387 و 1396-1392 به صورت معنی داری دارای مقادیر کمتری بوده است (5/0P<). سطح آبگیر تالاب از سال 1366 تا 1378 روند افزایشی داشته است. از 1379 تا 1386 به استثنای سال های 1383 تا 1385 روند کاهشی داشته و از سال 1387 نیز تقریبا فاقد پهنه های آبی بوده است. افزایش سطح و عمق تالاب ، تنوع منابع آب ورودی، تعیین تکلیف مالکیت و کاربری اراضی پیرامونی، اجرای برنامه های پایش، ارزیابی برنامه های عملیاتی و آموزش ذی نفعان به عنوان مهم ترین راهبردهای احیاء تنوع گونهای پرندگان تالاب پریشان پیشنهاد شدند.
کلیدواژگان: تنوع گونه ای، تالاب پریشان، پرندگان آبزی، غنای گونه ای، احیاء تالاب -
صفحات 19-34
دریاچه ها در دنیا نقش اکولوژیکی بسیار مهمی در تعادل اکوسیستم دارند. استفاده از تصاویر ماهواره ای چند زمانه روشی دقیق، کارآمد و مفید از نظر اقتصادی برای بررسی شرایط اکولوژیکی تالاب ها و دریاچه ها می باشد. افزایش بیش از حد گیاهان آبزی باعث تغییرات نامطلوب مانند یوتروفی شدن دریاچه و افزایش کدورت آب، باتلاقی شدن و در نهایت خشک شدن دریاچه می شود. باتوجه به اهمیت دریاچه ی زریوار به عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین غرب کشور، تغییرات زمانی و مکانی پوشش های گیاهی و سطح آب آن با استفاده از تصاویر ماهواره ای سنجنده های TM (Thematic Mapper) و OLI (Operational Land Imager) لندست به ترتیب از سال 1984 تا 2012 و 2013 تا 2016 مورد مطالعه قرار گرفت. تغییرات پوشش های گیاهی با استفاده از شاخص NDVI (Normalized Difference Vegetation Index) و تغییرات سطح آب با استفاده از شاخص NDWI (Normalized Difference Water Index) بررسی شد. سطح آب دریاچه در طول مدت زمان مطالعه 816/8 کیلومتر مربع کاهش یافته و میزان پوشش های گیاهی متراکم و ضعیف به ترتیب از 401/2و 961/0 کیلومترمربع در سال 1984 به 576/13 و 122/3 کیلومتر مربع در سال 2016 رسیده است. تغییرات این پوشش گیاهی با بازدید های میدانی از دریاچه مورد تایید قرار گرفت. با توجه به بارندگی سالانه، تبخیر و میانگین دمای سالانه ایستگاه سینوپتیک مریوان (یک کیلومتری دریاچه)، کاهش سطح آب دریاچه و افزایش سطح پوشش های گیاهی متراکم و ضعیف به دلیل دخالت های انسانی از طریق ورود پسابهای کشاورزی، شهری و صنعتی به داخل دریاچه زریوار می باشد که این عمل با بازدید میدانی و مشاهده ورود پساب های مناطق مسکونی به داخل دریاچه قابل تامل بود. از طرف دیگر با بررسی میزان بارندگی در سطح استان مشخص شد که عامل بارندگی نقش کمتری در کاهش سطح آب دریاچه دارد. دریاچه ها در دنیا نقش اکولوژیکی بسیار مهمی در تعادل اکوسیستم دارند. استفاده از تصاویر ماهواره ای چند زمانه روشی دقیق، کارآمد و مفید از نظر اقتصادی برای بررسی شرایط اکولوژیکی تالاب ها و دریاچه ها می باشد. افزایش بیش از حد گیاهان آبزی باعث تغییرات نامطلوب مانند یوتروفی شدن دریاچه و افزایش کدورت آب، باتلاقی شدن و در نهایت خشک شدن دریاچه می شود. باتوجه به اهمیت دریاچه ی زریوار به عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین غرب کشور، تغییرات زمانی و مکانی پوشش های گیاهی و سطح آب آن با استفاده از تصاویر ماهواره ای سنجنده های TM (Thematic Mapper) و OLI (Operational Land Imager) لندست به ترتیب از سال 1984 تا 2012 و 2013 تا 2016 مورد مطالعه قرار گرفت. تغییرات پوشش های گیاهی با استفاده از شاخص NDVI (Normalized Difference Vegetation Index) و تغییرات سطح آب با استفاده از شاخص NDWI (Normalized Difference Water Index) بررسی شد. سطح آب دریاچه در طول مدت زمان مطالعه 816/8 کیلومتر مربع کاهش یافته و میزان پوشش های گیاهی متراکم و ضعیف به ترتیب از 401/2و 961/0 کیلومترمربع در سال 1984 به 576/13 و 122/3 کیلومتر مربع در سال 2016 رسیده است. تغییرات این پوشش گیاهی با بازدید های میدانی از دریاچه مورد تایید قرار گرفت. با توجه به بارندگی سالانه، تبخیر و میانگین دمای سالانه ایستگاه سینوپتیک مریوان (یک کیلومتری دریاچه)، کاهش سطح آب دریاچه و افزایش سطح پوشش های گیاهی متراکم و ضعیف به دلیل دخالت های انسانی از طریق ورود پسابهای کشاورزی، شهری و صنعتی به داخل دریاچه زریوار می باشد که این عمل با بازدید میدانی و مشاهده ورود پساب های مناطق مسکونی به داخل دریاچه قابل تامل بود. از طرف دیگر با بررسی میزان بارندگی در سطح استان مشخص شد که عامل بارندگی نقش کمتری در کاهش سطح آب دریاچه دارد.
کلیدواژگان: ماهواره لندست، پوشش گیاهی، تغییرات سطح آب، دریاچه زریوار، کردستان -
صفحات 35-46
در سال های اخیر اکثر مزارع در صنعت میگو در خوزستان به علت شیوع بیماری ویروسی لکه سفید، نیمه فعال یا غیرفعال شده اند. به همین دلیل گونه های آبزی دیگر مانند ماهی سی باس آسیایی به خاطر ویژگی های منحصر به فردش، به عنوان یک گزینه جایگزین مناسب، توانایی پرورش در چنین مزارع رها شده ای را دارد. همچنین شوری آب ناشی از خشکسالی های اخیر تهدیدی برای مزارع گرمابی استان می باشد. به این منظور در خرداد ماه 1398 سه استخر از استخرهای خاکی مزارع میگو چویبده آبادان و سه استخر از مزارع گرمابی خرمشهر انتخاب شدند. پس از حمل، آماده سازی و آداپتاسیون دمایی، 000/10 قطعه بچه ماهی سی باس آسیایی با وزن 45 گرمی، در استخر های میگو با وسعت 000/7 مترمربع، ذخیره سازی شدند. در استخرهای دو هکتاری آب شیرین که دارای چهار گونه کپور پرورشی بود، هم 000/1 قطعه بچه ماهی سی باس آسیایی ذخیره سازی شدند. غذا دهی براساس جداول استاندارد ماهی سی باس انجام شد. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب شامل دما، pH و اکسی‍ژن به صورت مداوم و فاکتورهای زیست سنجی از قبیل شاخص های تغذیه ایی و فاکتورهای رشد شامل ضریب رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، افزایش وزن، (WG)، میزان کارایی پروتئین (PER) و درصد بازماندگی رشد (SVR) هر سه هفته یک بار مورد بررسی قرار گرفت. پس از 170 روز پرورش، وزن ماهی ها در استخر های آب شور به متوسط 760 گرم ودر آب شیرین به متوسط 710 گرم رسید. در شرایطی که تولید میگو با مشکل مواجه شده باشد، از ماهی سی باس آسیایی می توان به صورت الگویی موفق در تنوع گونه ایی به عنوان کشت جایگزین استفاده کرد. همچنین در زمانی که قیمت ماهی کپور کاهش پیدا کند و یا در موارد شوری ناشی از خشکسالی، کشت توام ماهی سی باس آسیایی با کپور ماهیان توصیه می شود.
کلیدواژگان: سی باس آسیایی، کپور، استخرهای خاکی آب شور و شیرین، Lates calcarifer -
صفحات 47-60
رودخانه کارون به عنوان مهم ترین رودخانه کشور محسوب می شود و جمعیت بسیاری را تحت پوشش قرار می دهد. به همین دلیل توجه به تغییرات کیفیت آن امری ضروری محسوب می شود. بدین منظور، جهت ارزیابی کیفی این رودخانه از داده های ده سال اخیر (1388 الی 1397) برداشت شده از سه ایستگاه ملاثانی، اهواز و فارسیات استفاده شد. پارامترهای موردبررسی در این تحقیق شامل کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم، کربنات، بی کربنات، کلر، سولفات، هدایت الکتریکی، pH، کدورت، دما، کل املاح جامد و دبی بود. به منظور ارزیابی کیفیت آب رودخانه کارون از دو استاندارد NSFWQI و IRWQIsc استفاده شد. همچنین جهت ارزیابی این دو استاندارد، روش آنالیز خوشه ای به منظور خوشه بندی پارامترهای کیفی رودخانه کارون و تحلیل سلسله مراتبی به منظور وزن دهی به خوشه ها مورداستفاده قرار گرفتند. بر اساس استاندارد NSFWQI، کیفیت رودخانه کارون بین 62-55 و بر اساس استاندارد IRWQIsc بین 48-39 قرار داشت؛ بنابراین کیفیت آب این رودخانه بر اساس دو استاندارد فوق به ترتیب در گروه های متوسط و نسبتا بد-متوسط قرار داشت. نتایج خوشه بندی و وزن دهی به پارامترها نشان داد که پارامترهای SAR، کلسیم، سدیم، پتاسیم، هدایت الکتریکی، کل املاح جامد، کلر، سولفات و منیزیم بیشترین وزن را در هر سه ایستگاه موردمطالعه داشتند. مقایسه این نتایج با دو استاندارد NSFWQI و IRWQIsc نشان داد که استاندارد دوم با وضعیت موجود رودخانه کارون تطابق بیشتری داشت. گرچه این محققان پیشنهاد می کنند برای رودخانه کارون استاندارد نوینی بر اساس وزن های به دست آمده ایجاد شود.
کلیدواژگان: اهواز، خوشه بندی پارامترها، روش AHP، کیفیت رودخانه -
صفحات 61-72
این تحقیق با هدف مطالعه اثرات سطوح مختلف زیوتن در جیره غذایی بر فعالیت آنزیم های گوارشی ماهی کپور معمولی جوان (Cyprinus carpio) طراحی گردیده است. بدین منظور تعداد 180 قطعه ماهی کپور معمولی جوان با میانگین وزنی 4±20 گرم به طور تصادفی در 12 تانک پلی اتیلنی 300 لیتری توزیع و با 4 جیره غذایی با سطوح مختلف زیوتن شامل گروه شاهد (فاقد زیوتن)، تیمار اول (دو گرم در کیلوگرم)، تیمار دوم (چهار گرم در کیلوگرم)، تیمار سوم (هشت گرم در کیلوگرم) به مدت 8 هفته و به میزان 3 وعده در روز (در ساعات 8:00، 12:00 و 16:00) در حد سیری تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایشی، شاخص های رشد و آنزیم های گوارشی تریپسین، کیموتریپسین، آلکالین فسفاتاز، لیپاز و آلفا-آمیلاز مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین وزن نهایی، درصد افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه در تیمارهای اول و دوم به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد و تیمار سوم بالاتر بود (05/0P<). همچنین استفاده از زیوتن بر فعالیت آنزیم های گوارشی تریپسین، کیموتریپسین و آلکالین فسفاتاز به طور معنی داری تاثیر گذاشت (05/0P<). در این پژوهش میزان فعالیت آنزیم های لیپاز و آلفاآمیلاز تفاوت معنی داری را نشان ندادند (05/0P>). بر اساس نتایج، زیوتن با تاثیر بر فعالیت آنزیم های پروتیازی دستگاه گوارش ماهیان جوان کپور معمولی، منجر به تاثیر مثبت بر رشد این ماهی شده است. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از زیوتن به عنوان مکمل در جیره غذایی ماهی کپور معمولی، با افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی و بهبود فرآیند گوارش و هضم مواد غذایی، منجر به افزایش رشد در این گونه می شود و بر این اساس، می توان سطح 4 گرم در کیلوگرم زیوتن را به عنوان یک مکمل در جیره غذایی تجاری کپور معمولی، معرفی نمود.
کلیدواژگان: زئوتن، Cyprinus carpio، آنزیم های گوارشی، آلومینوسیلیکات کلسیم سدیم هیدراته -
صفحات 73-86
یکی از معضلات زیست محیطی در منطقه سیستان که امروزه گریبان گیر ساکنین گردیده است، طوفان های گرد و غبار می باشد. تغییر اقلیم و گرمایش جهانی از مهم ترین موضوعات زیست محیطی دهه های اخیر به شمار می آید که غالب مناطق اکولوژیک با آن درگیر می باشد. با عنایت به افزایش طوفان های گرد و غبار و خشک شدن تالاب هامون هدف این تحقیق بررسی رابطه بین شاخص گرد و غبار و ناهنجاری بارش در منطقه سیستان می باشد. چراکه لازمه هرگونه تصمیم مدیریتی در خصوص کنترل پدیده های گرد و غبار، دانستن رابطه بین میزان شاخص خشکی و گرد و غبار خواهد بود. در این تحقیق روند تغییرات بارش و شاخص خشکی فصول مختلف و سالیانه برای بازه 32 ساله (1362 تا 1394) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی طوفان های گرد و غباری از شاخص طوفان گرد و غبار (DSI) استفاده گردید. نتایج نشان داد که میزان بارندگی فصل های بهار، پاییز و زمستان و بارش سالیانه دارای روند کاهشی بوده ولی معنادار نمی باشد. فراوانی شدت خشکی برای فصل های مختلف متفاوت بوده و فراوانی شدت خشکی سالیانه معادل 3/33 درصد برآورد گردید. شاخص گرد و غبار سالیانه برای بازه موردمطالعه 71 روز به دست آمد. ضریب همبستگی بین شاخص طوفان گرد و غبار (DSI) و شاخص ناهنجاری بارندگی (PAI) به مقدار 077/0 برآورد گردید و نشان داد رابطه معنی داری بین این دو شاخص وجود ندارد. نتایج نشان داد که تغییرات میزان گرد و غبار و خشکی تالاب هامون به دلیل کاهش میزان بارش نبوده و خشک شدن تالاب هامون بیشتر ناشی از سدسازی در بالادست حوزه و قطع آب ورودی به تالاب می باشد و نه میزان بارندگی.
کلیدواژگان: تالاب هامون، تغییر اقلیم، شاخص طوفان گرد و غبار (DSI)، شاخص ناهنجاری بارندگی (PAI) -
صفحات 87-102
هدف از انجام مطالعه حاضر سنجش و ارزیابی کیفی رودخانه کردان شهرستان کرج با استفاده از بزرگ بی مهرگان کف زی و شاخص های اکولوژیک می باشد. نمونه برداری از کف زیان و رسوب 10 ایستگاه در چهار فصل سال (پاییز و زمستان 1395 و بهار و تابستان 1396) با استفاده از نمونه بردار بستر (سوربر) با مساحت 144 اینچ مربع و به طور همزمان سنجش متغیرهای محیطی با بکارگیری سنجنده میدانی هوریبا U10 انجام گرفت. بافت بستر رودخانه با غالبیت دانه بندی ذرات با قطر 2 تا 4 میلی متر و 1 تا 2 میلی متر همراه بود. 26 گونه، جنس و مراحل لاروی حشرات آبزی متعلق به 16 خانواده شناسایی شدند. غالب ترین گروه های بی مهره کف زی در چهار فصل زودمیران، دوبالان، موی بالان و جورپایان بودند. سنجش شاخص BMWP معرف شرایط خوب رودخانه کردان در چهار فصل سال بود، در حالی که شاخص ASPT شرایط نامناسب زیست محیطی را در فصول پاییز و زمستان نشان داد. بر اساس مدل ولچ، شاخص شانون (H′) شرایط میانه را از نظر آلودگی در منطقه مورد مطالعه نشان داد، به استثنای ایستگاه 2 فصل پاییز که با میزان 24/4=H′ غیرآلوده بودن این ایستگاه را نشان داد. آنالیز همبستگی بین تراکم بی مهرگان کف زی و نوع بستر، ارتباطی معنی دار را با ذرات رسوبی 2 میلی متر نشان داد. عمق کم و کاهش دبی رودخانه کردان در فصول بهار و تابستان و همچنین ورود فاضلاب های روستایی و کشاورزی از مهم ترین عوامل کاهش کیفی و تنوع بی مهرگان کف زی منطقه مورد مطالعه به شمار می روند.
کلیدواژگان: بزرگ بی مهرگان کف زی، شاخص های اکولوژیک، کیفیت آب، رودخانه کردان -
صفحات 103-109
هدف از این مطالعه، ارزیابی اکوسیستم رودخانه و پهنه بندی آن با استفاده از فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب و توزیع جوامع بزرگ بی مهرگان کف زی در رودخانه هراز در ایران است. در این مطالعه، جوامع بزرگ بی مهرگان کف زی در امتداد جریان رودخانه در سال 1394 در 9 ایستگاه با سه تکرار با استفاده از سوربر سمپلر (30.5×30.5 cm2) نمونه گ یری شد. برای ارزیابی بیولوژیکی کیفیت آب از شاخص های زیستی BMWP، ASPT و Hilsenhoff استفاده شد. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب و همچنین نقشه های پهنه بندی در نرم افزار GIS نیز تهیه گردید. در مطالعه حاضر، 5 خانواده از راسته Diptera به نام های Chironomidae، Simuliidae، Tipulidae، Limnoidae و Culicidae شناسایی شد که دارای بیشترین تعداد خانواده در مقایسه با سایر راسته ها بود. خانواده Chironomidae تنها خانواده ای بود که در همه ایستگاه ها مشاهده شد و بیشترین فراوانی را در ایستگاه های 2 و 3 و کمترین فراوانی را در ایستگاه های 5 و 6 داشت. محاسبه نتایج نشان داد که شرایط کیفیت آب از ایستگاه 1 تا 6 مناسب (به خصوص ایستگاه های 5 و 6) و میزان قابل توجهی از آلودگی آلی در ایستگاه های 7 و 8 موجود بود و همچنین کیفیت آب ایستگاه 9 نسبتا ضعیف بود که نشان می دهد که شرایط رودخانه در این ایستگاه نامطلوب است.
کلیدواژگان: کیفیت آب، بزرگ بی مهرگان کف زی، خودپالایی، پهنه بندی، رودخانه هراز
-
Pages 5-18
Parishan International Wetland is one of the most important freshwater wetlands in Iran, which is on the list of endangered wetlands (Montreux) due to its complete drying up and habitat changes. This research was carried out in 2018 and 2019 to investigate changes in species diversity of waterbirds and it’s relationships with water surface in PIW. Semi-winter census data were collected from the Department of Environmental, Iran. Data were analyzed using the Species Diversity and Richness (SDR-IV) software. Species diversity indices including (Shannon-Wiener and Simpson D), species richness (Margalef and Minhinick) and evenness (Pielou and Simpson E) were calculated in a period of 31 years from 1998 to 2018. Trend of changes of the wetland reservoir surface and land use have been investigated, using satellite images. Results showed that diversity indices had an increasing trend during the years 1988 to 2001 and a decreasing trend from 2001 to 2018. Diversity indices reached lowest value in 2012 with the decrease of the wetland catchment area. The average values of 5-year period of all indices from 1989 to 2008 did not differ significantly, but apart from the Minhinick index, other indices in the period of 2009-2013 and 2014-2018 had significantly lower values. (P<0.5). The wetland reservoir surface had been increasing from 1988 to 2000. From 2001 to 2018, except for the years 2005 to 2007, the trend was decreasing and from 2009, it has had almost no water areas. It was suggested that increasing the surface and depth of the wetland, diversity of incoming water resources, determining the ownership of the surrounding lands, implementation of monitoring programs, evaluation of operational plans and training of stakeholders are the most important strategies to restore biodiversity of wetland waterbirds.
Keywords: Biodiversity, Parishan Wetland, Waterbirds, Species Richness, Restore Wetland -
Pages 19-34
Lakes in the world have a very important ecological role in ecosystem balance. One of the methods of reviewing changes over time is the use of multi-time satellite imagery, which is useful way in terms of economic. Considering the importance of Zarivar lake as the largest freshwater lake in the west of the country, temporal and spatial changes of vegetation and its water level were studied using the satellite imagery of TM (Thematic Mapper) and OLI (Operational Land Imager) Landsat from 1984 to 2012 and 2013 to 2016, respectively. Dense and light vegetation changes using NDVI (Normalized Difference Vegetation Index) index and water level changes using NDWI (Normalized Difference Water Index) index were assessed. Using these indicators, it was determined that the water level of the lake decreased during the study period 8168 km2, and the size of dense and light vegetation was from 2,401 and 0.961 km2 in 1984 to 13.576 and 3.122 km2 in 2016. With a field visit to the lake, the changes in this vegetation were confirmed. By examining the parameters of annual precipitation, evaporation and annual mean temperature at the synoptic station of Marivan (1 km from the lake), it was found that the decrease of lake water surface and the increase of dense and light vegetation levels is due to human intervention through the entry of agricultural, urban and industrial effluents into Zarivar Lake. This action could be considered by field visits and observing the entry of effluents from residential areas into the lake. On the other hand, by examining the amount of rainfall in the province, it is clear that the rainfall factor has a lesser role in reducing the lake water level.
Keywords: Landsat Satellite, Water level changes, NDVI, NDWI, Zarivar Lake, Kurdistan -
Pages 35-46
In recent years, as most farms in the shrimp industry in Khuzestan have become semi-active or inactive due to the spread of white spot viral disease. Therefore, the Asian Seabass, due to its characteristics, has the ability to breed in such farms as an alternative. Also, the salinity of the water caused by the recent droughts is a threat to the province's freshwater pools. For this purpose, in June 1398, three pools were selected from the earthen pools of Choebodeh Shrimp Farms in Abadan and three pools from Khorramshahr freshwater pools. After transportation, prepared and adapted to the temperature, 10/000 Asian baby Seabass fishes weighing 45 grams, were stored in shrimp pools with an area of 7000 square meters. 1/000 Asian baby Seabass fishes were also stored in two-hectare freshwater pools with four species of farmed carp. Feeding is done according to standard tables of Seabass fish in salt water, but in freshwater pools with carp, no separate food was considered and the same diet of carp fish was sufficient. Physico-chemical factors of water including temperature, pH and oxygen continuously and biometric factors such as nutritional indicators and growth factors including specific growth factor (SGR), food conversion factor (FCR), weight gain, (WG), protein efficiency ( PER) and growth retardation percentage (SVR) were checked once every 3 weeks. After 170 days of breeding, the weight of fishes in saltwater pools reached an average of 760 grams and in freshwater reached an average of 710 grams. In the event that shrimp production is difficult, Asian Seabass can be used as a successful pattern in species diversity as an alternative crop. Also, when the price of carp is reduced or in cases of drought salinity, the joint cultivation of Asian Seabass with carp is recommended.
Keywords: Asian Seabass, carp, saltwater, freshwater, Lates calcarifer -
Pages 47-60
Karoon River is the most important river in Iran and covers numerous people. So, it is essential to note its quality. Regarding that, last ten-year data (2009-2018) from Molasani, Ahwaz and Farsiat were used to evaluate Karoon River. Parameters were consisted of Ca, Mg, Na, K, CO3, HCO3, EC, pH, TDS, turbidity (T), temperature (Tm) and discharge flow (Q). In order to evaluate river quality, two quality criteria, NSFWQI and IRWQIsc, were used. In addition, cluster analysis (CA) was used to clustering Karoon parameters and analytical hierarchy process (AHP) was used to weigh those parameters and evaluation abovementioned quality criteria. Results showed that there were seven, nine and ten clusters for Ahwaz, Farsiat and Molasani stations, respectively. Based on NSFWQI and IRWQIsc results, the river quality ranged 55-62 and 39-48, respectively. So, its quality was in average and semi bad-average class, respectively. Parameters SAR, Ca, Na, K, EC, TDS, Cl, SO4 and Mg had the highest weights in all stations based on clustering and AHP method. Comparison between NSFWQI and IRWQIsc showed that IRWQIsc value was closer to current river condition. However, it is recommended to use newer standard for monitoring Karoon River quality using CA results.
Keywords: Ahwaz, AHP Method, Parameters Clustering, River Quality -
Pages 61-72
This investigation aimed to study the effects of different dietary levels of Zeo10on growth and digestive enzymes of the common carp (Cyprinus carpio) fingerlings. For this purpose, 180 pieces of common carp (mean weight: 20±4 g) were randomly distributed in 12 polyethylene tanks and with four diets with different levels of Zeo10 (included the control group (without zeo10), the treatment 1(2g/kg), treatment 2(4 g/kg), treatment 3 (8 g/kg)) for eight weeks. The fish fed three times a day (at 8:00, 12:00, and 16:00) in satiety. At the end of the experimental period, growth indices, and digestive enzymes (trypsin, chymotrypsin, alkaline phosphatase, lipase, and alpha-amylase) were measured. The results showed that the mean final weight, body weight gain percentage, and specific growth rate in treatments 1 and 2 were significantly higher than the control treatment and the third treatment (P<0.05). The use of zeo10 also affected the activity of digestive enzymes included trypsin, chymotrypsin, and alkaline phosphatase (P<0.05). In this study, the lipase and alpha-amylase activity did not show a significant difference (P>0.05). Based on the results, Zeo10 had a positive effect on the growth of common carp by affecting the activity of protease enzymes in the digestive tract of carp juveniles. Generally, the results of this study showed that the use of Zeo10 as a supplement in the diet of common carp, by increase the activity of digestive enzymes and food digestion, leads to increased growth in this species. Based on the results, the level of 4 g/kg of Zeo10 can propose as a supplement in the commercial diet of Common carp.
Keywords: Zeo10, Cyprinus carpio, digestive enzymes, hydrated sodium calcium aluminosilicat -
Pages 87-102
The use of macroinvertebrates and ecological indices are valuable tools for evaluating the health or unhealthy conditions of rivers. The aim of this study was to measure and evaluate the water quality of Kordan River using the benthic macroinvertebrates and ecological indices namely, BMWP, ASPT, H′, λ and Welch model. In order to investigate the water quality of Kordan River, ten stations were sampled within 4 seasons (Autumn 2017 to Summer 2018) using Surber sampler 144 inch area to collect benthic invertebrates. At the same time environmental variables were measured using Horiba U10 analyzer. The results showed that despite the seasonal fluctuations, the values of environmental variables were in the range of standards. The riverbed was dominated by pebble (2 to 4 mm) and granules (1 to 2 mm). During this study, 26 species, genus and insect larvae belonging to 16 families were identified. The most abundant taxa in 4 seasons were Ephemeropterae, Dipterae, Trichopterae and Isopoda, respectively. The BMWP index values showed a good conditions of water quality for all seasons but ASPT index values showed a bad condition in spring and summer. The H′ index values showed a moderate condition of pollution in the study area according to Welch model. Exception was station 2 in autumn with H′=4.24 as unpolluted area. Significant correlations were recorded between macroinvertebrates density and 2 mm sediment particles. There was also a significant correlations between temperature-salinity (P<0.01;tgnmnhbgfrfgnkio..;poiilj,m;), temperature-Do (P<0.01 - r value= -0.97**), and salinity-Do (P<0.01 - r value=-0.90**). according to research finding, the shallowness and depletion of inflow of water in Korean River during spring and summer as well as rural sewage discharges could be important sources of water quality depletion and decreasing of macroinvertebrates diversity in the study area.
Keywords: Macroinvertebrates, Ecological indices, Water quality, Kordan River -
Pages 103-109
The aim of this study is to assess River ecosystem and its zoning using water physicochemical factors and the distribution of benthic macroinvertebrate communities in the Haraz River from Iran. In this study, benthic macroinvertebrate communities along the stream were sampled in 2015 at each of the nine stations with three replicates using Surber net samplers (30.5×30.5 cm2). BMWP (Biologic Monitoring Working Party) biotic Index, ASPT (Average Score Per Taxon) biotic Index, Hilsenhoff biotic Index and were used for biological assessment of water quality. Physicochemical factors of water and Zoning maps in GIS software Was also prepared. In the present study, 5 families of Diptera order named Chironomidae, Simuliidae, Tipulidae, Limnoidae and Culicidae were identified, which had the highest number of families compared to other orders. The family Chironomidae was the only family observed in all stations and had the highest frequency in stations 2 and 3 and the lowest frequency in stations 5 and 6. Calculated results of the stations 1 to 6 (Especially stations 5 and 6) indicated water quality conditions were suitable and substantial level of organic pollution were present for stations 7 and 8 and also, station 9 indicates water quality was fairly poor, that indicates the unsuitable conditions of the river at this station.
Keywords: Water quality, Benthic macroinvertebrates, self-purification, Zoning, Hraz River
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.