نشریه پژوهش های سیاسی
سال چهارم شماره 3 (پیاپی 11، پاییز و زمستان 1393)

پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 منشا تحولات عظیمی در منطقه و جهان گردید، این رویداد تاثیرات زیادی در بیداری مسلمانان جهان و احیای باورهای دینی داشت. یکی از دست آوردهای انقلاب در منطقه و جهان، صدور انقلاب اسلامی است که در آن، جمهوری اسلامی ایران در چارچوب اصل دعوت، صدور انقلاب را در دستور کار سیاست خارجی خود قرار داده است و حتی صدور انقلاب به عنوان یک اصل و هدف در سیاست خارجی درآمده است،هر نظام انقلابی در بطن خود دارای یک سلسله آرمان ها و خواسته های عالی می باشد که برخاسته از نظریات رهبری انقلاب و یا انگیزه های ذاتی انقلاب است، انقلاب اسلامی ایران نیز پس از پیروزی، به دنبال کسب خواسته های آرمانی خود بود و اصل صدور انقلاب را در راستای توسعه و گسترش اهداف انقلاب به خارج مرزها، در پیش گرفت، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی الگوهای مختلفی بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران حاکم شد که دیدگاه های متفاوتی در رابطه با صدور انقلاب داشتند،در پژوهش زیر نویسنده در صدد است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی روند صدور انقلاب اسلامی ایران در گفتمان های مختلف را مورد بررسی قرار دهد.