نشریه اقتصاد سیاسی
پیاپی 11 (بهار 1385)

همراه با فروپاشی امپراتوری عثمانی پس از جنگ جهانی اول و تجزیه این امپراتوری به دولت های مصنوعی توسط بریتانیا و فرانسه، مفاهیم وستفالیایی از قبیل دولت ملی (دولت - ملت) حاکمیت، سرزمین و مفاهیمی که از انقلاب فرانسه در 1789 نشئت گرفته بودند نظیر ملت گرایی (ناسیونالیسم) وارد فرهنگ سیاسی خاورمیانه شدند. ملت گرایی در خاورمیانه به مفهوم غربی آن در عمل نشان داده که کماکان نیرویی جان سخت تر از پان اسلامیسم (الامه اسلامیه) و پان عربیسم(الامه العربیه) است و تلاش های بومی برای بازگشت به دوران امت اسلام یا امت عرب که نمونه معاصر آن در فعالیت های اسامه بن لادن تجلی یافته تاکنون ناکام مانده اند.

اعتماد به عنوان سرمایه اجتماعی در کنار سایر عوامل تولید باعث افزایش کارایی اقتصادی می شود. در مطالعه حاضر تاثیر اعتماد بر عملکرد اقتصادی از طریق بهره وری کل عوامل تولید بررسی شده است. ابتدا براساس ایده شعاع اعتماد فوکویاما و تولید خانواری و غیر خانواری شاخصی برای یک بی اعتمادی می سازیم و ترکیب ساختار تولید اقتصاد ایران را بررسی می کنیم و سپس با تخمین یک تابع تولید برای 7 بخش اقتصادی در 5 سال (75-79)، با استفاده از الگوی اقتصاد سنجی پانل، تاثیر شاخص بی اعتمادی به عنوان بخشی از بهره وری کل عوامل تولید برستانده را مورد سنجش قرار می دهیم.

این مقاله بر آن است تا با رویکردی ساختارگرایانه چارچوبی (مدلی) نظری را برای بررسی و تحلیل ساختاری مسائل فضایی شهر ارائه کند. این مقاله دارای ماهیتی فلسفی و روش شناختی برای هدایت پژوهش های شهری است. رویکرد ساختارگرایی به مفهوم پی جویی ترکیب و سازوکارهای پایدار، درصدد کشف علل نسبتا ثابت کارکردهای مشخص و نهایتا شکل گیری پدیده های زندگی است. نگارنده بر این اعتقاد است که نابسامانی های عملکرد مدیریت و فضای شهری ناشی از ویژگی های عمومی فراگیر و پایدار نهفته در ساختار مدیریت شهری است.

مقاله حاضر استدلال می کند که تاکید کنونی دست اندرکاران، بنیان گذاران و نظریه پردازان توسعه اجتماعی بر اهمیت سرمایه اجتماعی گمراه کننده و نیازمند بازنگری عمیق و اساسی است. این مقاله تاکید می کند سرمایه اجتماعی به گونه ای که رابرت پاتنم و کسانی که تحت تاثیر او هستند آن را درک می کنند اساسا مفهومی ناقص است زیرا قادر به درک مسائل مربوط به قدرت در ایجاد جوامع نیست و پیوندی با سرمایه اقتصادی ندارد. بنابراین مقوله توسعه اجتماعی با تکیه بر چنین درکی که به جای استنباط پاتنم از سرمایه اجتماعی، مقوله توسعه اجتماعی با مراجعه به نحو استفاده گلن لوری و پییر بوردیر از این مفهوم کامل تر خواهد بود...