فصلنامه مدیریت دانش سازمانی
پیاپی 19 (خرداد و تیر 1385)

1.در شماره آذر ماه سال گذشته ضمن اشاره به برخی سیاست های دولت جدید و پیامدهای آن اشاره گردید که اگر مجموعه سیاست ها و اقدامات قوه اجرایی نتواند حداکثر تا شش ماه پس از آن پیروزی شگفت انگیز، اعتماد عمومی و بویژه اعتماد سرمایه گذاران، نخبگان و نمایندگان مردم را جلب نماید؛ تغییر باور گروه های یاد شده بسیار دشوار و پیامدهای آن برای تداوم فعالیت های توسعه در کشور به مراتب دشوارتر خواهد بود. اکنون قریب به شش ماه پس از آن پیش بینی باید پرسید:•آیا افکار عمومی در آستانه نخستین سالگرد حضور دولت مردان در عرصه عمل؛ همچنان خوشبینامه به انتظار نشسته است؟
•آیا سرمایه گذاران متقاعد گردیده اند که با توجه به مجموعه سیاست های دولت در عرصه داخلی و خارجی می توان بر امنیت سرمایه های خویش و بازگشت سودی متناسب و معقول تکیه کرد؟
•آیا برای حل مشکلاتی چون بیکاری، تورم، مسکن و فساد اجتماعی و اقتصادی در کوتاه مدت راهکارهای موثری اندیشیده شده است؟
•...
1.تشکیل تیم های اجرایی کارآمد و موثر در بالاترین سطوح، جز با تسهیل شکل گیری احزاب و نهادهای غیردولتی شناسنامه دار و رفع موانع موجود در مسیر فعالیت های قانونمند آنان میسر نخواهد بود و دولت ها جز از این طریق پای در مسیر کارایی و هماهنگی نخواهند نهاد...
2. و در نهایت می توان گفت همچنان هم باید بر لزوم برنامه ای فراگیر و عقلایی تاکید نمود، همچنان هم باید بر سیاست جلب نظر گروه های مرجع و نخبگان و اندیشمندان خوش سابقه و فراتر از همه تقویت وفاق ملی همت گمارد؛ همچنان هم باید در پی اعتماد و امنیت از دست رفته بود (برای مطالعه کل مقاله به نشریه مراجعه نمایید).

چون کسی نمی خواهد به شما بگوید، آخرین نفری هستید که مطلع می شوید. بنابراین کماکان مانند آن پادشاه قصه ای هستید که با فخر و غرور بدون لباس در قصر خود قدم می زد و اطرافیانش از زیبائی و وجاهت لباس نامرئی او تعریف می کردند؛ در حالیکه در دل خود فریاد می کشیدند:"مشکل اصلی, تو هستی که خود را از مردم کنار کشیده ای! جائی که همگان می دانند تو دشمن شماره یک تغییر و تحول هستی دیگر آوازه حمایت از تغییر سر مده! ما را آزاد کن! زمینه خلاقیت ما را فراهم کن! من می خواهم با دیگران متفاوت باشم! سکوت کن و به ضرب آهنگ تغییر گوش فرا ده!"حقیقت این است که هیچ کس به اندازه مدیران نگران کسب و کار خویش نیست اما هیچ کس نیز به اندازه آنان مانع پیشرفت و شتاب گرفتن سازمان و کارکنان نمی گردد. ذهن چنین مدیرانی بسته تر از آنست که به این واقعیت دست یابند! بدتر اینکه هیچ یک از کسانی که برای آنها کار می کنند نیز تمایل ندارند که این مساله را به وی گوش زد کنند.
بنابراین، من به شما می گویم: تیم همکاران شما دشمن خود را شناسائی کرده اند او کسی نیست جز خود شما!...
برای آگاهی از راهکارهای خروج از بی خبری از زبان اندرسون نویسنده Supervision (نشریه سرپرستان امریکا) مدیریت دانش سازمانی را مطالعه نمایید.

•وقتی انسان اجتماعی شد با دیگران در ارتباط است و کارش را تا با دیگران مطرح می کند و به کمک آنها انجام می دهد. هیچ مستبدی به تنهایی یا راسا کاری انجام نداده و جماعتی با او همراهی کرده اند تا خواسته هایش عملی شود.
•ما عمدتا حاصل دو مولفه ایم. نخست مقتضیات زمان و دوم سابقه و فرهنگی که بر ما حاکم است که هر دو هم نازل شده از آسمان نیست یعنی تغییر و تحولاتی ایجاد شده و ما را به اینجا رسانده است.
•... بر اساس این تفکر وقتی کسی می خواهد مسئولیتی قبول کند باید به واقع خود را برای انجام آن کار توانا ببیند که آن هم مستلزم دو فاکتور است. یکی دانش کافی و دیگری توانش کافی برای به کار بردن این دانش در عرصه عمل که همان هنر انجام کار است.
•اجتماع جرم زیادی دارد. خیلی زود تغییر جهت نمی دهد و حرکت نمی کند. اما وقتی رفت و حرکت کرد نیروی زیادی پیدا می کند یعنی انرژی حرکتی زیادی پیدا می کند و چون جرم زیادی دارد حتی اگر سرعت کمی داشته باشد کسی نمی تواند جلوی آن ایستادگی کند.
•در اوایل دهه پنجاه و طول دهه چهل که هنوز فساد چندان رایج نشده بود و زمان سلامت کار بود؛ وزارت آب و برق و بعد وزارت نیرو در سطوح اجرایی و سطوح میانی بسیار پویا و سالم بود و البته بدنه اصلی وزارت نیرو خوشبختانه تا پایان همچنان سالم ماند و بعد از انقلاب هم چندان تغییری نکرد...

کسی شایسته ریاست است که بزرگی کار او را ناتوان و مغلوب نسازد و زیادی کار نیز او را پریشان نسازد (امیر مومنان علی علیه السلام).
•انجام مسئولیت در قبال خود زمینه را برای حسن انجام مسئولیت در قبال دیگران فراهم می سازد.
•توانمندی و شایستگی افراد تابعی از میزان موفقیت آنان در مدیریت بر خود است زیرا مدیریت بر خود کلید شناسایی منابع قدرت درونی و استفاده بهینه از آن است.
•درد تو از توست ولی تو بدان بصیرت نداری و درمان تو نیز در درون توست اما بدان آگاهی نداری. علی (ع)•نظریه "مدیریت از درون به بیرون" بر این اندیشه استوار است که آنچه در بیرون ما وجود دارد انعکاسی است از آنچه در درون ماست و به عکس.

•... آنها خود را تخلیه می کنند و بیشتر آنچه می گویند اغراق آمیز است.
•آنچه در یک لحظه احساس قلبی آنان تلقی می شود؛ ممکن است موقتی و گذرا باشد.
•نگران آنچه پشت سر شما می گویند نباشید زیرا بیانگر میزان عجز و ناتوانی آنهاست. بر آنچه فکر می کنید صحیح است تمرکز کنید و امیدوار باشید که بدگویان شما نیز به درستی روش شما پی ببرند.
•خشم خود را فرو ببرید زیرا بهایی است که بابت انجام بهتر کارها می پردازید.

•تغییر آهسته و پیوسته تغییری راحت است. در چنین حالتی گذشته چراغ راه آینده است.
•در شرایط تغییر ناپیوسته حفظ وضع موجود دیگر به هیچ وجه بهترین راهی نیست که پیش پای ماست. بهترین راه موجود در برابر ما راحت و آسان نیست اما بی تردید جالب است.
•باید در جستجوی تغییر ناپیوسته باشیم و از آن استفاده کنیم. این تغییر اگر به درستی مورد توجه قرار گیرد؛ مسیری است که ما در آن رشد می کنیم.
•اگر فرض ناپیوستگی را در دستور کار خود قرار دهیم اقتدار صاحبان دانش؛ مسئولان یا آنهایی که بر مسند قدرت نشسته اند تهدید خواهد شد.

•تصفیه خانه شماره دو اهواز یکی از عرصه های نیازمند تغییر تکنولوژی بود. بخش آب خام این تصفیه خانه که تقریبا 3/2 آب شرب مصرفی شهروندان اهوازی را تامین می کرد، به علت فرسودگی و عدم وجود قطعات یدکی از ضریب اطمینان پایینی برخوردار بود و به همین دلیل در اولویت بازسازی تاسیسات تصفیه خانه ها قرار گرفت.
•در جلسه ای که به همین منظور تشکیل شد این تصفیه خانه با توجه به دارا بودن بالاترین سهم در تولید آب شهر اهواز، در اولویت تغییر تکنولوژی قرار گرفت. در ادامه جلسه، مسئولین تعمیرات نیز ضمن اعلام این مطلب که خرابی در هریک از تاسیسات در جایگاه خود حائز اهمیت است و به اختلال در روند تولید می انجامد، موافقت خود را با اولویت بندی اجرای طرح بازسازی تاسیسات اعلام نمودند و خواستار بررسی بیشتر در خصوص انجام این مهم شدند.
•در این میان پرسنل تعمیرات تصفیه خانه شماره 2 که سابقه و تجربه زیادی در این عرصه داشتند و با روش های سنتی تعمیرات سازگاری یافته بودند تلاش نمودند پیشنهادهای قابل توجهی ارائه نمایند. یکی از این پیشنهادها فراهم آوردن قطعات و تجهیزات یدکی لازم برای تاسیسات قدیمی بود که نظر می رسید این راهکار بیشتر به واسطه احساس کارکنان از به خطر افتادن امنیت شغلی خویش مطرح می گردد.