نشریه پژوهش در پزشکی
سال سی‌ام شماره 2 (پیاپی 118، تابستان 1385)

سنگ ادراری یکی از شایع ترین علل مراجعه به اورژانس و درمانگاه های سرپایی است. نفرولیتیازیس از ابتدای تاریخ ثبت شده بشر با وی همراه بوده است، این بیماری سومین علت شایع بیماری های دستگاه ادراری بعد از عفونت ها و بیماری های پروستات است. شیوع سنگ های ادراری حدود 3- 2% تخمین زده می شود و سالانه فقط در آمریکا حدود 2 میلیارد دلار هزینه اقتصادی به بار می آورد.
علیرغم پیشرفت های شایان توجهی که در تشخیص و به ویژه درمان این بیماری به وجود آمده است هنوز جنبه های متعددی از این بیماری ناشناخته باقی مانده و سوالات اساسی متعددی نظیر این که چرا علیرغم شرایط کاملا یکسان در یک بیمار با آناتومی دستگاه ادراری غیر انسدادی بیشتر سنگ ها یک طرفه هستند و یا چرا در بعضی از افراد سنگ های متعدد کوچک و قابل دفع و در بعضی دیگر سنگ های منفرد بزرگ تشکیل می شود؟ یا میزان دخالت عفونت های ادراری و میکروارگانیسم ها در تشکیل سنگ ادراری چقدر است؟ و همچنین ده ها سوال دیگر که بی پاسخ مانده است.

لودگی با ویروس های هپاتیت B و C یکی از معضلات مهم بهداشتی-درمانی در جهان و ایران میباشد. طبق آمار ارائه شده 2 میلیارد نفر از مردم دنیا مدرک سرولوژیک دال بر ردپای عفونت HBV را دارند (حداقل یکی از تست های HbsAg, HbcAb, HbsAb و حدود 350 میلیون نفر ناقل هپاتیت B می باشند.
HBV می تواند سبب طیف وسیعی از بیماری های کبدی مثل هپاتیت حاد، فولمینانت، هپاتیت مزمن، سیروز کبدی و هپاتوسلولار کارسینوما (HCC) شود. هر ساله در دنیا 1 میلیون مورد مرگ از هپاتیت حاد و مزمن ناشی از HBV رخ می دهد.

در حال حاضر، نمایه توده بدن (Body mass index= BMI) رایج ترین نمایه برای ارزیابی وضعیت وزنی بزرگسالان در سطح فرد و جامعه است. در عین حال، محاسبه آن بدون استفاده از ماشین حساب مشکل و وقت گیر است. هدف از این مطالعه، اعتبار سنجی نمایه جدید و ساده تفاضل وزن از قد (Height weight difference index = HWDI) برای غربالگری کم وزنی، وزن طبیعی و چاقی بود.
برای انجام این مطالعه مقطعی، داده های وزن و قد 10723 بزرگسال (4555 مرد، 6168 زن) 18 تا 70 سال مربوط به مطالعه آینده نگر قند و لیپید تهران استفاده شد. BMI با تقسیم وزن (بر حسب کیلوگرم) بر مربع قد (بر حسب متر) و HWDI از قد (بر حسب سانتی متر) منهای وزن (بر حسب کیلوگرم) محاسبه شد. برای به دست آوردن فرمول پیش بینی وضعیت وزنی به وسیله HWDI از BMI از رگرسیون خطی و به منظور تعیین توافق بین این دو نمایه، از آماره Kappa استفاده شد.
بین BMI و HWDI، ارتباط معکوس قوی و معنی دار (r= -0.98, p<0.0001) دیده شد و بر اساس معادله به دست آمده (HWDI = 163.4 – 2.67 ×BMI) فواصل تعیین وضعیت وزنی به وسیله HWDI بر اساس استانداردهای کنونی BMI بدست آمد. HWDI برای یش بینی چاقی و درجات مختلف آن، حساسیت و ویژگی بالایی داشت. مقدار آماره Kappa، توافق عالی بین HWDI و BMI را نشان داد. ویژگی HWDI برای مجموع افراد لاغر نیز بالا بود اما حساسیت و Kappa در پیش بینی درجه های 1 و 2 لاغری پائین بود؛ هر چند در ورد درجه 3 لاغری، حساسیت بالایی دیده شد، اما Kappa در مورد این وضعیت تغذیه ای نیز پایین بود. حساسیت و ویژگی داده های لاغری هنگامی که بصورت مجموع در نظر گرفته شد، بالا بود وKappa، توافق خوبی را نشان داد.
HWDI می تواند به عنوان نمایه آسان و کاربردی در تعیین درجه های مختلف چاقی و وضعیت وزنی طبیعی بکار رود. افزون بر آن می تواند بطور کلی لاغری را شناسایی کند، اما در تفکیک درجات مختلف آن توانایی بالایی ندارد.

یکی از مشکلات اساسی و شایع دستگاه ادراری، بروز سنگ های ادراری است. مسائل مختلفی از قبیل تغذیه، آب و هوا، جنس، ژنتیک و باکتری های اوره آز مثبت در تشکیل آن دخالت دارند. شیوع این سنگ ها در جوامع مختلف بین 3 تا 4% می باشد. این مطالعه در سال 1383 بر روی 100 بیمار مبتلا به سنگ مجرای ادراری در بیمارستان لبافی نژاد انجام گرفت.
سنگ مجرای ادراری که از 100 بیمار و با روش ESWL (Extra corporeal shockwave litotripsy) خارج شده بود، جدا گردید و قطعه کوچکی از آن در دو لوله حاوی محیط کشت باکتری (تیوگلیکولات و T.S.B) کشت داده شد. سپس در محیط های اختصاصی کشت داده شده و برای کلنی های مشکوک رنگ آمیزی گرم صورت گرفت و بخش دیگری برای تجزیه شیمیایی نگه داشته شد.
در مجموع، باکتری ها، در 40 مورد (40%) رشد کردند. 53% سنگها، سنگهای مخلوط بود. مردان 1.5 برابر بیشتر از زنان به سنگ مبتلا شده بودند (P<0.003). شایعترین میکروارگانیسم های جدا شده عبارتند از: E.coli (37.5%)، استاف اورئوس (17.5%)، کاندیدا (12%)، انتروباکتر (10%)، کلبسیلا (10%)، پروویدنسیا (5%)، استاف اپیدرمیدیس (5%) و باسیلوس سابتیلیس (2.5%). بین E.coli و اگزالات کلسیم و انتروباکتر و اسید اوریک ارتباط آماری معنی دار وجود داشت. (p<0.034).
هر دو گروه باکتری های تولید کننده و فاقد اوره آز قادر به جمع آوری کریستال های کلسیم می باشند. از این رو باکتری ها نقش مهمی در بروز سنگهای ادراری دارند.

هلیکوباکتر پیلوری (HP: Helicobacter pylori) یکی از شایع ترین عفونت های مزمن در دنیا است. اعتقاد بر این است که دیابت قندی باعث افزایش ابتلا به عفونت می شود، اما داده های مرتبط با شیوع HP در دیابتی ها اندک و متناقض است و نتایج غیر مشابهی به دست آمده است. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی در سال 83- 1381 انجام گرفت.
در این مطالعه مورد- شاهدی، گروه مورد شامل 84 بیمار دیابتی شناخته شده ای بود که به علت دیس پپسی تحت آندوسکوپی فوقانی قرار گرفته بودند. گروه شاهد نیز شامل 84 بیماری بود که به علت دیس پپسی آندوسکوپی شدند و آزمایش قند خون ناشتای آنها طبیعی بود. گروه مورد و شاهد از نظر سن، جنس و علت آندوسکوپی با هم همسان شدند. افرادی که در یک ماه اخیر مصرف آنتی بیوتیک و در یک هفته اخیر مصرف مهار کننده پمپ پروتون داشتند، از مطالعه خارج شدند. در طی آندوسکوپی از تمام افراد تست اوره آز جهت بررسی HP انجام شد. در مواردی که تست اوره آز منفی می شد، نمونه بافتی جهت بررسی HP به آسیب شناسی ارسال می شد.
میانگین سنی گروه مورد و شاهد به ترتیب 10.2 ± 47.5 و 10± 47.6 سال بود (NS). نسبت جنسی مرد به زن در هر دو گروه 46 به 38 بود. 19 بیمار دیابتی (22.6%) مبتلا به دیابت نوع 1 و بقیه (77.4%) مبتلا به دیابت نوع 2 بودند. فراوانی HP در بیماران 47 مورد (51.1%) و در گروه شاهد 45 مورد (48.9%) بود که اختلاف معنی دار آماری بین آنها وجود نداشت. نسبت شانس ابتلا به HP در بیماران دیابتی 0.95 با فاصله اطمینان 95% بین 1.3- 0.7 بود.
مطالعه حاضر هیچگونه ارتباطی را بین ابتلای به دیابت و هلیکوباکتر پیلوری در بزرگسالان نشان نداد. بر این اساس بالا بودن فراوانی دیس پپسی در بیماران دیابتی احتمالا ناشی از هلیکوباکتر پیلوری نیست و عوامل احتمالی دیگری نظیر درگیری سیستم اتونوم نقش دارند.

فرمول شمارش کامل خون (CBC: Complete blood count) از جمله تست های آزمایشگاهی است که به وفور در تشخیص بیماری ها درخواست می شود. و لکوسیتوز شایعترین یافته آزمایشگاهی در این خصوص محسوب می گردد. مطالعات محدودی به علل ایجاد کننده لکوسیتوز پرداخته اند. در این مطالعه، علل ایجاد کننده لکوسیتوز در دو بخش عفونی وابسته به دانشگاه شهید بهشتی در سال 83- 1382 مورد بررسی قرار گرفت.
یکصد بیمار بستری (71 مرد و 29 زن) با متوسط سنی 52 سال مورد بررسی قرار گرفتند. با مراجعه روزانه به آزمایشگاه هماتولوژی این دو مرکز، فرمول شمارش 100 بیمار بستری که حداقل یکبار لکوسیتوز بالای 10.000.mm3 داشتند، انتخاب و وارد مطالعه شدند. علل ایجاد کننده لکوسیتوز با تکمیل فرم اطلاعاتی مربوطه مورد بررسی قرار گرفت.
در مجموع در 75 بیمار علت عفونت مشخص شد. از این تعداد، 29 بیمار (38.7%) پنومونی، 19 بیمار (25.3%) عفونت دستگاه ادراری، 14 بیمار (18.7%) عفونت پوست و بافت نرم، 4 بیمار (5.3%) عفونت استخوان و مفصل، (4%) عفونت دستگاه عصبی، 2 بیمار (2.7%) عفونت قلب و عروق، 2 بیمار (2.7%)، فارنژیت، 1 بیمار (1.3%) گاستروآنتریت و 1 بیمار (1.3%) آبسه داخل شکمی داشتند. در این مطالعه استرس فیزیولوژی در 11%، داروها 5%، بیماری های هماتولوژیک و بد خیمی ها 2% و نکروز التهابی در 4% بیماران دیده شد. 3 بیمار بدون تشخیص فوت کردند. در این بررسی متوسط گلبول های سفید خون mm3. 4747±15386 بود.
عفونت ها، بخصوص عفونت های ریوی شایعترین علل ایجاد کننده لکوسیتوز محسوب می شوند. با این حال علل غیر عفونی را نیز باید در نظر داشت. علی رغم تعداد کم موارد بدخیمی در این مطالعه، به نظر می رسد با بالارفتن هر چه بیشتر موارد لکوسیتوز، شانس بدخیمی افزایش یابد

کمبود ید و اختلالات ناشی از آن به عنوان یک مشکل عمده بهداشتی- تغذیه ای در ایران از سال ها قبل شناخته شده است. استان کهکیلویه و بویر احمد یکی از مناطقی است که در مطالعات قبل از ید رسانی، دارای شیوع بالای گواتر آندمیک بوده است. در ایران برنامه کنترل و پیشگیری از بروز این اختلالات از جمله تولید و توزیع نمک یددار از سال 1368 به مرحله اجرا درآمده است. به منظور پایش برنامه کشوری مبارزه با کمبود ید در سال 1380، این بررسی در دانش آموزان 7 تا 10 ساله استان کهکیلویه و بویر احمد انجام شد.
طی یک بررسی توصیفی- مقطعی از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد 1200 دانش آموز (به تعداد مساوی دختر و پسر) انتخاب شدند. شیوع گواتر از طریق معاینه بالینی انجام و طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت درجه بندی شد. نمونه ادرار از یک دهم نمونه ها اخذ گردید و اندازه گیری ید ادرار به روش هضم انجام شد.
درصد کلی گواتر در دانش آموزان استان 7.7% به ترتیب در دختران و پسران 6.5% و 8.7% بود. میانه ید ادرار در جمعیت مورد مطالعه 17.7?g.dl بود. در 84.7% موارد ید ادرار بیشتر از? g.dl 10 بود و سطح ید ادرار کمتر از? g.dl 5 در 14.3% موارد وجود داشت. هیچ یک از افراد ید ادرار کمتر از? g.dl 2 نداشتند. تفاوتی در شیوع گواتر و میزان ید ادرار بین دو جنس و نیز بین دانش آموزان شهر و روستا مشاهده نشد.
یافته های این بررسی نشان میدهد که در مقایسه با بررسی کشوری سال 1375، درصد گواتر در دانش آموزان کاهش معنی داری داشته و ید ادرار دانش آموزان استان کهکیلویه و بویر احمد همچنان در حد مطلوب سازمان جهانی بهداشت می باشد. لذا استان کهکیلویه و بویر احمد در زمره مناطق "عاری از کمبود ید" محسوب می شود.

هموفیلی یک اختلال وابسته به کروموزوم X است که به دلیل کمبود فاکتور انعقادی VIII یا فاکتور IX فرد را مستعد خونریزی می کند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی عفونت های هپاتیت B و C، و بررسی ارتباط آنها با ایجاد مهار کننده فاکتور VIII در مبتلایان به هموفیلی در استان همدان می باشد.
در 66 بیمار مبتلا به هموفیلی ارزیابی از نظر هپاتیت B و C به روش الیزا، ترانس آمینازهای کبدی، فاکتور VIII و مهار کننده فاکتور VIII صورت گرفت. همچنین اطلاعات دموگرافیک به کمک پرسشنامه از بیماران اخذ شد.
فراوانی آنتی بادی هپاتیت (HCV-Ab) C و آنتی ژن سطحی هپاتیت (HBsAg) B در این بیماران به ترتیب 59.1% و 5% بود. فراوانی مهار کننده فاکتور VIII در افراد مبتلا به هموفیلی نوع A 47.8% بود. وجود این فاکتور با هپاتیت B یا C و یا میزان ترانس آمینازهای کبدی ارتباط آماری معنی داری نداشت. از لحاظ آماری ارتباط معنی داری بین مدت هموفیلی و تشکیل فاکتور VIII وجود داشت (P<0.03). همچنین ارتباط آماری معنی داری بین مدت هموفیلی و ابتلا له هپاتیت C وجود داشت. (P<0.01).
فراوانی هپاتیت C و هپاتیت B در مبتلایان به هموفیلی قابل توجه است. در این خصوص روش های غربالگری و حذف ویروس از فرآورده های خونی نیاز به بازنگری دارند.

امروزه مطالعات آینده نگر برای بررسی نقش جراحی در تشخیص و درمان سل کمتر صورت می گیرد و نقش واقعی جراحی تا حدی مبهم است. به این دلیل کلیه بیمارانی که در مدت 7 ماه در بخش جراحی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری تحت اعمال جراحی برای تشخیص یا درمان سل قرار گرفتند، در قالب یک مطالعه آینده نگر بررسی شدند.
در یک فرم از پیش طراحی شده، مشخصات بیماران، علائم رادیولوژیک، بررسی های آزمایشگاهی و باکترویولوژیک، اعمال جراحی، عوارض و نتایج عمل و یافته های پاتولوژیک ثبت شد. بیماران بر اساس یک برنامه مشخص پیگیری شده و در نهایت داده های حاصل تجزیه و تحلیل آماری شدند.
تعداد 18 بیمار شامل 7 زن و 11 مرد با میانگین سنی 34.2 سال در مدت 7 ماه وارد مطالعه شدند. در مجموع 26 عمل جراحی به شرح زیر صورت گرفت: توراکوتومی (6 مورد)، برونکوسکوپی جراحی (6 مورد)، بیوپسی عقده لنفاوی (4 مورد)، لاپاراتومی (2 مورد)، توراکوسکوپی جراحی (2 مورد)، گذاشتن لوله سینه (2 مورد)، رزکسیون توده جدار قفسه (1 مورد)، گذاشتن پنجره در پریکارد (1 مورد)، بیوپسی سوزنی از توده گردن (1 مورد) و گذاشتن استنت در برونش راست (1 مورد). اهداف جراحی عبارت بود از: تشخیص 8 مورد، تشخیص و درمان 6 مورد و درمان 4 مورد. در 3 بیمار عارضه جدی ایجاد شد (نشت طولانی هوا از لوله سینه، خونریزی شدید بعد از پنومونکتومی و رشد نسوج گرانولاسیون و ایجاد انسداد در داخل استنت) که با درمان مناسب برطرف شدند. هیچ مورد مرگ و میر گزارش نشد.
در موارد لزوم، جراحی نقشی قطعی در تشخیص و درمان سل دارد. جراحی معمولا با نتایج بسیار خوب و عوارض کم قابل انجام است.

عمل جراحی سپتوپلاستی از اعمال شایع و پایه ای در رشته گوش و حلق و بینی می باشد و عفونت در ناحیه بینی به دلیل وجود ارگانیسم های متعدد و نزدیکی و ارتباط با مناطق حیاتی سر و گردن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر آماده سازی (Preparation) قبل ازعمل سپتوپلاستی و تاثیر آن در پیشگیری از عفونت پس از عمل انجام گردید. مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 150 نفر (78 نفر به عنوان گروه مورد و 72 نفر بعنوان گروه شاهد) انجام گرفت. برای گروه مورد آماده سازی قبل از عمل انجام نشد و برای گروه شاهد این کار به صورت روتین صورت گرفت...

مددجویان ساکن در زندان به دلیل زندگی دسته جمعی و وجود رفتارهای پر خطر و استرس زا در معرض ابتلا به بیماری های پوستی هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی بیماری های پوستی در ندامتگاه قزل حصار کرج می باشد.
در این مطالعه مقطعی، 1404 مددجو به صورت تصادفی انتخاب و توسط متخصصین پوست معاینه شدند. فراوانی انواع بیماری های پوستی در این افراد تعیین شد.
تمام افراد شرکت کننده در این مطالعه مذکر بودند. متوسط سن افراد 11.2± 34.0 سال و میانگین مدت اقامت در زندان 2.8±1.9 سال بود. 97 نفر (6.9%) از خارش ژنرالیزه و 140 نفر (9.9%) از خارش لوکالیزه شکایت داشتند. خالکوبی در 261 نفر (18.6%) مشاهده شد. 783 مددجو (55.8%) مبتلا به بیماری پوستی بودند. آکنه تنه شایع ترین بیماری با فراوانی 13.1% (184 نفر) بود. آکنه در مددجویان با سن کمتر و همچنین در افراد با سابقه اعتیاد بیشتر مشاهده گردید. گال در 31 مددجو (2.2%) مشاهده شد و در اتاق های شلوغ شیوع بیشتری داشت.
شایع ترین بیماری مشاهده شده آکنه تنه و تینا ورسیکالر توصیه می شود تمام زندانیان قبل از ورود به محیط زندان و همچنین به صورت دوره ای معاینه شوند نا با درمان مناسب شانس انتقال بیماری های مسری پوستی کاهش یابد.

عفونت با HIV.AIDS یک عامل مختل کننده سلامت در تمام دنیا است. و روند آن در ایران رو به رشد است. این مطالعه با هدف تعیین سطح آگاهی و نگرش دانش آموزان نسبت به ایدز، در سال 1382 در شهر پاکدشت انجام گرفت.
655 دانش آموز (404 دختر و 251 پسر) از 10 مرکز پیش دانشگاهی شهر پاکدشت در مطالعه شرکت کردند. با استفاده از یک پرسشنامه بی نام و خود ایفا، سطح آگاهی با 40 عبارت "صحیح، غلط و نمی دانم"، و نگرش با 16 عبارت پنج گزینه ای لیکرت مورد سنجش قرار گرفت. 7 سوال به مشخصات دموگرافیک دانش آموزان (سن، جنس و رشته تحصیلی)، منابع کسب آگاهی، کفایت اطلاعات، نیاز به آموزش بیشتر و سن مناسب آن اختصاص داشت.
نگرش دانش آموزان نسبت به ایدز مثبت بود. آگاهی عمومی 45.5% دانش آموزان خوب (پاسخ صحیح به بیش از 75% سوالات)، 45.2% نسبی (پاسخ صحیح به 50 تا 74 درصد سوالات) و 9.3% ضعیف (پاسخ صحیح به کمتر از 25% سوالات) بود. با این حال آگاهی در مورد تماس جنسی دهانی، انتقال بیماری در تماس جنسی با غیر همجنس و نقش کاندوم در پیشگیری از بیماری پایین بود. تلویزیون مهم ترین منبع کسب آگاهی ذکر شده بود و 90% دانش آموزان خود را نیازمند آموزش بیشتر می دانستند.
کاستی های موجود در آگاهی می تواند درصد زیادی از دانش آموزان را در معرض آلودگی و ابتلا به ایدز قراردهد. بنابراین توصیه می شود در مطالعات بعدی ابتدا شناخت از کاندوم و سپس نقش آن مورد توجه قرار گیرد و برنامه های آموزش همگانی در آستانه سنین بلوغ به طور واضح از همه رسانه ها بخصوص تلویزیون پخش شود.

در کشور ایران بیماری هاری در کلیه استان ها و شهرستان ها گزارش گردیده است، لیکن تاکنون هیچگونه بررسی در مورد گروه ها و زیر گروه های مختلف ویروس هاری، با استفاده از ژن فسفوپروتئین انجام نشده است. در این تحقیق ابتدا 48 مورد و به دنبال آن 85 مورد دیگر ویروس هاری جدا شده از مغز حیوانات مختلف ارسالی از استانهای کشور، جهت تعیین گروه ها و زیر گروه های مختلف موجود در سطح کشور با روش ملکولی در ناحیه ژن فسفوپروتئین، مورد بررسی قرار گرفت.
نمونه های مشکوک به هاری که از نقاط مختلف کشور به این مرکز ارسال شده بود، به روش ایمونوفلورسنت مورد آزمایش قرار گفت و در صورت مثبت بودن، جهت تعیین گروه و زیر گروه مربوطه، آزمایش های ملکولی در ناحیه ژن فسفوپروتئین بر روی آن انجام شد.
نتایج حاصله با استفاده از آنالیز فیلوژنتیکی (Phylogenetic analysis)، سه گروه ویروس هاری (III, II, I) و زیر گروه های مربوطه را در نقاط مختلف کشور نشان داد. در استان خراسان، بالاترین میزان تنوع در گروه ها و زیر گروه های ویروس هاری وجود دارد. (هر 3 گروه ویروس هاری در این استان شناسایی شده است). احتمالا این استان مرکز انتشار آلودگی به استان های مجاور و در نهایت در سطح کشور می باشد.
نتایج این بررسی بر روی نمونه های استان ها و شهرستان های مختلف سراسر کشور که مکمل آزمایشات انجام شده در کشور کانادا می باشد، وجود 3 گروه ویروس هاری را تایید می نماید. افزایش حرکت و انتشار این گروه ها و زیر گروه های مربوطه به همه استان های کشور نیز نشان داده شد.

مشکلات و عوارض حاصل از اعمال جراحی، در بسیاری از موارد به دلیل طولانی بودن سیر بیهوشی و بی دردی در بیماران است. بدون شک این فرآیند در پی تجویز مقادیر مختلف و متنوع از انواع داروهایی است که می تواند با تاثیر بر جریان خون کبدی، سیستم دفاع طبیعی و هوموستاز را به خطر انداخته و با تغییر در مکانیسم های ایمنی، وضعیت بیمار را در جهت حساسیت به عفونت ها، مختل نماید. یکی از مواردی که در این روند مورد اهمیت است فعالیت آبشاری و حفاظتی سیستم کمپلمان می باشد. در این پژوهش بر آن شدیم تا اثر بیهوشی را بر عملکرد سیستم کمپلمان مورد بررسی قرار دهیم.
در این مطالعه مقطعی 30 نمونه سرم متعلق به دو گروه بیمار که تحت اعمال جراحی ارتوپدیک قرار گرفتند، اخذ گردید. نیمی از نمونه ها تحت بیهوشی عمومی و نیمی دیگر تحت بی حسی ناحیه ای قرار گرفتند. همچنین، 30 نمونه 24 ساعت پس از اتمام عمل جراحی و برقراری بیهوشی تهیه شد. نمونه ها به دو گروه G و R و زیر گروه های G24, G1 و R24, R1 تفکیک گردیدند. با تعیین اندکس CH50، آزمون برآورد سنجش فعالیت همولیتیک کمپلمان انجام پذیرفت. از روش لوله ای کوپنسکی و بافرورونال استفاده شد.
نمونه های مربوط به گروه بیهوشی عمومی، تفاوت معنی داری را در جهت کاهش فعالیت کمپلمان، قبل و بعد از عمل نشان دادند. گروه تحت بی حسی ناحیه ای کاهش معنی دار در فعالیت کمپلمان قبل و بعد از جراحی نشان ندادند. بین دو گروه از حیث کاهش در اندکس CH50 ظرف 24 ساعت پس از عمل جراحی تفاوت معنی داری ملاحظه شد. قبل از برقراری بی حسی و یا بیهوشی هیچگونه تفاوتی از حیث اندکس CH50 بین دو گروه ملاحظه نشد.
نتایج نشان داد بیهوشی عمومی تاثیر کاهشی بر روند فعالیت همولیتیک کمپلمان دارد. چنانچه بیماران از حیث سن و طول مدت عمل جراحی هماهنگی داشته باشند، می توان اعلام نمود که بیهوشی عمومی منجر به بروز صدمات عملکردی بر سیستم کمپلمان می گردد.

هپاتیت اتوایمیون یک اختلال کبدی مزمن و التهابی با اتیولوژی ناشناخته است. جستجوی پلی مورفیسم های ژنتیکی نشان داده است که پلی مورفیسم های ژن گلوتاتیون- S- ترانسفراز، آنزیم هایی که کارسینوژن ها، داروها و ترکیبات خارجی را متابولیزه می کنند، ممکن است در استعداد ابتلا به بیماری اتوایمیون کبدی و شدت آن نقش داشته باشند. ما در این مطالعه پلی مورفیسم های T1, M1 و P1 ژن گلوتاتیون S ترانسفراز (GST) را در بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون مورد بررسی قرار دادیم.
تحقیق به روش مورد- شاهدی، بر روی 64 بیمار مبتلا به هپاتیت اتوایمیون تیپ I و 100 فرد سالم به عنوان کنترل انجام شد. پلی مورفیسم های T1 و M1 از طریق واکنش زنجیره پلی مراز مولتی پلکس (Mutiplex- PCR) و پلی مورفیسم P1 بوسیله واکنش زنجیره پلی مراز و هضم آنزیمی (PCR- RFLP) مورد آنالیز قرار گرفتند.
جهش های ژنی GSTM1 و GSTT1 به ترتیب در 35 (51.6%) و 15 (23.4%) بیمار مبتلا به هپاتیت اتوایمیون تیپ I و همچنین 56(56%) و 22 (22%) نمونه کنترل دیده شد. مقایسه بیماران و افراد کنترل در ارتباط با ژنوتیپ های GSTM1 و GSTT1 هیچ تفاوت معنی داری را بین آنها نشان نداد. در مورد ژنوتیپ های GSTP1 در گروه بیماران 25 نفر (39.1%) هتروزیگوت، 7 نفر (10.9%) هموزیگوت و در گروه کنترل 14 نفر (14%) هموزیگوت و 38 نفر (38%) هتروزیگوت بودند به طوری که تفاوت معنی داری از نظر فراوانی پلی مورفیسم GSTP1 بین بیماران و افراد کنترل به دست نیامد.
با توجه به عدم تفاوت قابل ملاحظه در فراوانی این پلی مورفیسم ها در بیماران و افراد سالم، ارتباطی بین موتاسیون های ژن گلوتاتیون- S- ترانسفراز و هپاتیت اتو ایمیون تیپ I وجود ندارد.