فهرست مطالب
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال نهم شماره 2 (پیاپی 34، تابستان 1386)
- 104 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
- تاریخ انتشار: 1386/07/01
- تعداد عناوین: 14
-
-
صفحه 1زمینه و هدفنیتریک اکساید مولکولی فعال و ناپایدار است که در تنظیم بسیاری از اعمال اسپرم، منجمله واکنش آکروزومی و کموتاکسی اسپرم نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر نیتریک اکساید وcGMP (cyclic Guanosine Mono Phosphate) در حرکت پیشرونده اسپرم انسان می باشد.روش بررسیدر یک مطالعه تجربی بعد از انکوباسیون اسپرم نمونه های منی افراد سالم (20 نمونه) به مدت 90 دقیقه در حضور ODQ (مهار کننده آنزیم گوانیلات سیکلاز محلول)، GSNO (دهنده نیتریک اکساید)، cGMP 8-bromo- (آنالوگ (cGMP، ODQ+GSNO و گروه کنترل، حرکت پیشرونده اسپرم توسط سیستم کامپیوتری آنالیز کننده اسپرم (CASA) در فواصل زمانی 30، 60 و 90 دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هاحرکت پیشرونده اسپرم در انکوباسیون با GSNO به میزان 4.1% در دقیقه 90 و با cGMP 8-bromo- به میزان 4% در دقیقه 60، نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (P<0.05). ODQ به میزان 10.7% در دقیقه 30، 11.2% در دقیقه 60 و 12.2% در دقیقه 90 حرکت پیشرونده اسپرم را بطور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش داد (P<0.05). GSNO+ODQ نیز موجب کاهش حرکت پیشرونده اسپرم به میزان 9.7%، 10.8% و 9.9% به ترتیب در دقایق 30، 60 و 90 نسبت به گروه کنترل شد (P<0.05).نتیجه گیرینیتریک اکساید کنترل کننده پیشرونده اسپرم از طریق فعال کردن آنزیم گوانیلات سیکلاز و ساختن cGMP در انسان است.
کلیدواژگان: اسپرم، حرکت پیشرونده، نیتریک اکساید -
ساخت پلاسمید نوترکیب جدید حامل دو ژن خودکشی سلولی HSV-tk و Yeast-ed به منظور دستکاری ژنتیکی لیشمانیاصفحه 8زمینه و هدفلیشمانیوز به گروهی از بیماری های انگلی ناشی از گونه های مختلف لیشمانیا اطلاق می شود که اشکال بالینی گوناگونی دارد. این انگل در انسان و حدود 100 گونه حیوان ایجاد بیماری می نماید و در بخش های وسیعی از جهان و از جمله ایران شایع است. یکی از زمینه های دستیابی به واکسنی موثر علیه لیشمانیا، دستکاری ژنتیکی این تک یاخته و استفاده از انگل مهندسی شده به عنوان واکسن می باشد. هدف از این تحقیق طراحی و ساخت کاست ژنی جدیدی است که به منظور وارد ساختن ژنهای خودکشی سلولی شامل HSV-tk و Yeast-cd به ژنوم لیشمانیا طراحی گردیده است.روش بررسیدر یک مطالعه آزمایشگاهی ابتدا دو قطعه ژن تیمیدین کیناز ویروس هرپس سیمپلکس (HSV-tk) و سیتوزین دآمیناز مخمر ساکارومایسس سرویزیه (Yeast-cd) به همراه ژن آلفا توبولین لیشمانیا (atub) با ترتیب tk-atub-cd در پلاسمید pBluscript کلون شدند. سپس مجموعه ژنی مذکور از پلاسمید pBluscript خارج گردیده و در پلاسمید pF4X1.4sat کلون گردید و به منظور تایید کانستراکت نهایی از هضم برش توسط آنزیم های محدود الاثر استفاده شد.یافته هاقطعات ژنی tk-atub-cd با موفقیت در پلاسمید pBluscript کلون گردیده و صحت کلونینگ مورد تایید قرار گرفت. سپس این مجموعه ژنی در پلاسمید pF4Z1.4sat درج شد و صحت حضور و ترتیب قرارگیری این ژنها اثبات گردید.نتیجه گیریسیستم طراحی شده در این تحقیق می تواند دو ژن خودکشی سلولی را به درون ژنوم لیشمانیا منتقل کند و در تحقیقات آینده در زمینه دستیابی به واکسن زنده علیه لیشمانیا مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژگان: پلاسمید، ژن تیمیدین کیناز، ژن سیتوزین دآمیناز، کلونینگ، لیشمانیا -
صفحه 14زمینه و هدفکاهش فعالیتهای جسمی (کم تحرکی) و پرفشاری خون هر دو از عوامل خطر در ایجاد بیماری های قلبی و عروقی و سکته های مغزی می باشند. کنترل فشارخون در محدوده طبیعی می تواند از ایجاد این عوارض پیشگیری کند یا آنها را به تعویق اندازد. استفاده از روش های غیر دارویی یکی از اقدامات مهم در کنترل فشارخون می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ورزش پیاده روی با شدت پایین بر فشارخون کارمندان مبتلا به پرفشاری خون اولیه، انجام شد.روش بررسیپژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 36 کارمند مبتلا به پرفشاری خون اولیه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر بروجن در یک برنامه ورزشی پیاده روی با شدت پایین به مدت 4 هفته، هر هفته 3 بار و هر بار به مدت 30-20 دقیقه شرکت کردند. سرعت پیاده روی در حدی تعیین شد که ضربان قلب در محدوده 60-50 درصد حداکثر ضربان قلب باشد. قبل از ورود به برنامه ورزشی، بلافاصله بعد از آن و یک هفته بعد متغیرهای پژوهش (فشارخون، نبض، وزن و شاخص توده بدنی) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری t زوجی و آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر تجزیه و تحلیل شدند.یافته هامیانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 46.13±5 سال بود. قبل و پس از مداخله به ترتیب میانگین فشارخون سیستولیک 150.04±12 و (P>0.05) 149.5±11، فشارخون دیاستولیک 88.6±6 و 84.6±5 (P<0.001) و فشارخون متوسط شریانی 109.4±6 و (P<0.01) 106.3±6 میلی متر جیوه به دست آمد. همچنین قبل و پس از مداخله در تعداد ضربان قلب، وزن و شاخص توده بدنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیریبا توجه به نتایج این مطالعه پیاده روی با شدت پایین می تواند اقدام موثری در کنترل بیماری فشارخون باشد.
کلیدواژگان: فشارخون، پیاده روی، کارمند، ورزش هوازی -
صفحه 20زمینه و هدفاختلالات فشارخون بارداری از عوارض خطرناک بارداری است که علت آن شناخته نشده است. تلاش های اخیر برای کنترل و پیشگیری از آن بر روی عوامل موثر بر افزایش توان بدن برای مقابله با استرس اکسیداتیو بنا شده است. با توجه به اثرات آنتی اکسیدانت فعالیت فیزیکی، این تحقیق با هدف بررسی ارتباط بین مدت و شدت فعالیت فیزیکی با اختلالات فشارخون بارداری انجام گرفت.روش بررسیاین مطالعه از نوع مورد –شاهدی است که بر روی دو گروه 97 نفره زنان حامله با فشارخون بارداری و بدون فشارخون بارداری بستری در بیمارستانهای شهید بهشتی، الزهرا(س) و شهید صدوقی اصفهان انجام شد. میزان و مدت فعالیت فیزیکی بر حسب شدت و نوع فعالیت در بیست هفته اول بارداری در دو گروه با استفاده از پرسشنامه استاندارد فعالیت فیزیکی (MET) در دوران بارداری سنجیده شد. برای مقایسه متغیرهای کمی از آزمون t و برای متغیرهای کیفی آزمون من ویتنی استفاده شد.یافته هادو گروه از نظر سن، میانگین شاخص توده بدنی (BMI)، سطح تحصیلات، سن حاملگی و وضعیت اشتغال اختلاف معنی داری نداشتند. نتایج نشان داد که میزان فعالیت فیزیکی بر اساس پرسشنامه استاندارد فعالیت فیزیکی در زنان بدون فشارخون بارداری (30.38±14.89) به طور معنی داری بیشتر از گروه دارای فشارخون بالاتر (14.63±12.24) بود (P<0.001). همچنین مدت فعالیت فیزیکی با شدت کم، متوسط (P<0.001)، و شدید (P<0.05) و مدت فعالیت فیزیکی بر حسب نوع فعالیت (P<0.001) در گروه بدون فشارخون بارداری بیشتر از گروه دیگر بود.نتیجه گیریبراساس نتایج این مطالعه فعالیت فیزیکی در طی بیست هفته اول بارداری با فشارخون بارداری ارتباط دارد و یک عامل مهم برای پیشگیری از فشارخون حاملگی است.
کلیدواژگان: آنتی اکسیدانت، بارداری، فشارخون، فعالیت فیزیکی -
بررسی مولکولی سویه های مولد کیست هیداتیک گوسفندی در استان چهار محال و بختیاری با استفاده از پل مورفیسم قطعه طولی محدودصفحه 28زمینه و هدفکیست هیداتیک مرحله لاروی کرم اکینوکوکوس گرانولوزوس از رده سستودهاست که در بدن انسان و تعدادی از پستانداران ایجاد بیماری اکینوکوکوزیس می نماید. استرین های متفاوتی تاکنون از این انگل در دنیا گزارش شده که این تنوع استرینها ممکن است بر اپیدمیولوژی و بیماریزایی کیست هیداتیک اثر بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی استرین های ایزوله های گوسفندی در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از روش (Polymerase Chain Reaction- Restriction Fragment Lengh Polymorphism) PCR-RFLP بود.روش بررسیبدین منظور تعداد 30 نمونه کیست هیداتیک با منشا گوسفندی در سال 1383 از کشتارگاه های سراسر استان جمع آوری گردید. پس از استخراج DNA ژنومی پروتواسکولکسهای کیست هیداتیک با استفاده از روش فنل کلروفرم، ناحیه (ribosomal DNA-Internal Transcriibed Spacer1) rDNA-ITS1 هر کدام از ایزوله ها با استفاده از پرایمرهای Forward) BDI)، 4s ((Reverseتکثیر گردید. سپس محصولات بدست آمده توسط چهار آنزیم Taq1، HpaII، Rsa1، Alu1 هضم گردید و محصولات PCR و هضم آنزیمی با استفاده از ژل پلی اکریل آمید الکتروفورز و توسط روش نیترات نقره رنگ آمیزی شد.یافته هاطبق نتایج بدست آمده اندازه قطعه rDNA-ITS1 تکثیر یافته، 1000bp بود. پس از هضم آنزیمی با آنزیمALu1، قطعاتی با اندازه 800bp و 200bp با آنزیم RSal قطعاتی با اندازه 655bp و 345bp و آنزیم HpaII قطعات با اندازه 700bp و 300bp بدست آمد. با استفاده از آنزیم Taq1 تغییری در اندازه حاصل نشد و قطعه با اندازه 1000bp در الکتروفورز مشاهده شد.نتیجه گیرینتایج بدست آمده نشان دادند که سویه گوسفندی کیست هیداتیک غالب در استان چهار محال و بختیاری ژنوتیپ G1 است که مطابق با سویه شایع ایران و جهان می باشد.
کلیدواژگان: آنزیم های محدود الاثر، کیست هیداتیک، پروتواسکولکس، تشخیص مولکولی، سویه -
صفحه 34زمینه و هدفتالاسمی ماژور شایع ترین کم خونی ارثی در دنیا و ایران است. تزریق مکرر خون به این بیماران موجب افزایش آهن ورودی به بدن شده و عدم تزریق منظم دسفرال باعث عوارض متعددی می شود که از جمله مهم ترین آنها عوارض قلبی است. هدف از این مطالعه بررسی میزان مخاطره عوارض قلبی بیماری تالاسمی و عوامل مرتبط با آن در مدل کاکس بود.روش بررسیدر این مطالعه توصیفی تحلیلی تعداد 806 بیمار تالاسمی ماژور مراجعه کننده به بخش کولیز بیمارستان شهید دستغیب شیراز به روش سرشماری با استفاده از یک پرسشنامه ساختار یافته شامل: مشخصات دموگرافیک، زمان بروز عوارض، زمان شروع و نوع خون دریافتی، زمان شروع و نحوه دریافت دسفرال، در سال 85-1384 مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی (مخاطره تناسبی و فاصله اطمینان میزان مخاطره در مدل کاکس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیانگین سنی بیماران 15.34±6.82 سال بود. میزان شیوع عوارض قلبی، 15.9% (128 نفر) برآورد شد که در دختران و پسران به ترتیب 17.8% (71 نفر) و 14% (57 نفر) بود (P>0.05). میانگین سن شروع عوارض قلبی 16.93±5.4 سال برآورد شد که این سن در دختران و پسران به ترتیب 16.41±4.8 و 17.58±6 سال بود (P>0.05). میزان مخاطره عوارض قلبی در بیمارانی که دسفرال را 6-4 سالگی و بعد از 6 سالگی تزریق کرده اند به ترتیب 2.09 و 2.38 برابر بیمارانی است که تزریق دسفرال را قبل از 4 سالگی شروع کرده اند (P<0.05). با کاهش میزان سواد پدر و مادر میزان مخاطره عوارض قلبی افزایش می یابد (P<0.05). گروه خونی بیماران، نحوه تزریق دسفرال، جنسیت و نوع خون دریافتی، ارتباط معنی داری را با میزان مخاطره این عوارض نشان نداد.نتیجه گیریشروع زودرس تزریق خون در صورت شروع دیررس تزریق دسفرال باعث بالا رفتن احتمال ابتلا به عوارض قلبی و شروع زودرس آن می شود. برای جلوگیری از عوارض قلبی توصیه می شود که شروع تزریق خون و دسفرال به موقع و متناسب با همدیگر باشند.
کلیدواژگان: تالاسمی ماژور، تزریق خون، تزریق دسفرال، عوارض قلبی، مدل کاکس -
صفحه 42زمینه و هدفبه طور معمول مورفین به صورت عضلانی و یا تزریقی وریدی استفاده می شود. در مطالعات اخیر، تزریق مورفین زیرجلدی در دوزهای متفاوت در کاهش درد پس از عمل جراحی مفید گزارش شده و از طریق یک کاتتر زیرجلدی دایمی منجر به ایجاد غلظت خونی مناسبی می شود که مشابه تزریق عضلانی است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر تزریق متناوب مورفین عضلانی با بلوس زیرجلدی بر بی دردی پس از عمل جراحی سزارین می باشد.روش بررسیدر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 60 بیمار 45-16 ساله کاندید عمل جراحی سزارین الکتیو با ASA (American Society of Anesthesiologists) کلاس I و II به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. گروه اول بی دردی بعد از عمل جراحی را از طریق مورفین عضلانی (0.15mg/kg) و گروه دوم به صورت بلوس زیرجلدی (0.15mg/kg) دریافت کردند. درد بیمار پس از عمل جراحی در حالت استراحت و حرکت از طریق پرسشنامه اندازه گیری درد (Visual Analoguc Scale=VAS) هر 4 ساعت ثبت شد. از طریق امتحان حداقل وضعیت مغزی، عملکرد شناختی قبل از عمل جراحی و در 2، 24 و 48 ساعت پس از عمل جراحی و در زمان ترخیص از بیمارستان ثبت گردید. بعلاوه عوارض بطور سیستماتیک طی 48 ساعت اول بعد از عمل جراحی در پرسشنامه وارد شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری من ویتنی، ویلکاکسون، کای دو و فیشر تجزیه و تحلیل شدند.یافته هاتفاوت معنی داری بین دو گروه از لحاظ داده های دموگرافیک و پارامترهای حین عمل جراحی وجود نداشت. میانگین درد در حالت استراحت در گروه مورفین زیر جلدی میزان درد پایین تری در ساعات 12، 16 و 20 پس از عمل جراحی داشتند (p<0.05). تفاوت معنی داری در میزان امتحان حداقل وضعیت مغزی پس از عمل جراحی و بروز عوارض بین دو گروه وجود نداشت.نتیجه گیریبراساس نتایج این مطالعه، مورفین زیرجلدی می تواند به عنوان یک روش جایگزین به جای مورفین عضلانی در کاهش درد پس از عمل جراحی سزارین مفید باشدکلیدواژگان: سزارین، درد، زیرجلدی، عضلانی، مورفین
-
صفحه 49زمینه و هدفبا توجه به اهمیت تنظیم خانواده و عامل بالقوه پیشگیری اضطراری به منظور جلوگیری از حاملگی های ناخواسته، مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد زنان استفاده کننده از روش های کاندوم، مقاربت منقطع و دوره ای در مورد پیشگیری اضطراری انجام شد.روش بررسیدر یک مطالعه توصیفی –تحلیلی بین خرداد تا دی ماه 1385 تعداد 400 نفر از زنانی که به مراکز بهداشتی – درمانی شهری شهرکرد مراجعه کرده بودند و از روش های کاندوم، مقاربت منقطع و دوره ای جهت پیشگیری از بارداری استفاده می کردند، در مورد آگاهی، نگرش و عملکردشان نسبت به روش پیشگیری اضطراری مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه خود ساخته شامل مشخصات دموگرافیک، 8 سوال آگاهی، 15 سوال نگرش و 4 سوال عملکرد جمع آوری و به کمک آزمونهای آماری t و کای دو تجزیه و تحلیل گردید.یافته هاروش پیشگیری مورد استفاده در 60.5% موارد کاندوم، در 38.8% موارد مقاربت منقطع، در 0.3% موارد دوره ای و در 0.5% موارد ترکیبی از آنها بود. 78% زنان پاسخ دهنده، مطلبی جهت پیشگیری اضطراری شنیده بودند. میزان آگاهی نسبت به این روش در 22.5% افراد ضعیف، در 55.5% متوسط و در 22% کافی بود. نگرش بیش از 70% از واحد های مورد پژوهش در مورد روش های پیشگیری اضطراری مثبت بوده اما تنها 20.5% آنها از این روش ها استفاده کرده بودند و 69 درصد مایل بودند که در آینده از این روش ها استفاده کنند. افرادی که در رده سنی 40-31 سال قرار داشتند، افراد شاغل (P<0.001) و افرادی که تحصیلات بالاتری داشتند (P<0.01)، آگاهی بیشتری نیز نسبت به روش های پیشگیری اضطراری داشتند. افرادی که آگاهی بالاتری داشتند، عملکرد بهتری نیز در استفاده از این روش ها داشتند (P<0.001).نتیجه گیریبا توجه به آگاهی و عملکرد ناکافی زنان و نگرش مثبت آنان نسبت به روش پیشگیری اضطراری، سنجش میزان آگاهی و نگرش مراقبین بهداشتی – درمانی و همچنین آموزش به زنان در مورد این روش پیشگیری با تاکید بر روش های در دسترس پیشنهاد می گردد.
کلیدواژگان: آگاهی، روش های اضطراری، عملکرد، نگرش -
صفحه 57زمینه و هدفدرجه بندی هیستولوژیک یکی از مهمترین عوامل پیش آگهی سرطان پستان است. تاکنون روشی برای تخمین کمی میزان تمایز غددی ذکر نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی روش تجربی متعارف و مقایسه تکرارپذیری این روش با روش های کمی (مورفومتریک در بزرگنمایی 200 میکروسکوپی) و نیمه کمی دیگر انجام گردید.روش بررسیدر این مطالعه توصیفی - تحلیلی، 38 نمونه هیستولوژیک سرطان مهاجم مجرایی پستان (موجود در بایگانی بیمارستان الزهرا (س) اصفهان) جهت ارزیابی میزان تمایز غددی، توسط دو مشاهده گر مستقل و به سه روش مختلف ارزیابی شدند. روش اول (متعارف): میزان تمایز غددی یعنی سطحی از تومور که تشکیلات غددی بدخیم ایجاد کرده، نسبت به کل نمونه به صورت درصد بیان شد. روش دوم، کسری از میدانها با تمایز غددی: در این روش میزان تمایز بصورت کسری از میدانها که حاوی تشکیلات غددی است نسبت به کل میدانها محاسبه می گردید و در روش سوم: در هر میدان میکروسکپی، بطور جداگانه، میزان تمایز غددی بصورت نیمه کمی تخمین زده شده و سپس میانگین میزان تمایز غددی در میدانها محاسبه شد. برای مقایسه اختلاف بین سه روش از آزمون فریدمن و برای مقایسه تکرارپذیری هر روش در بین دو مشاهده گر، از آزمون کاپا استفاده گردید.یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که در روش دوم دو مشاهده گر بیشترین توافق را در نمره دهی نمونه ها داشتند به طوری که ضریب کاپا در روش اول 0.4، در روش دوم 0.832 و در روش سوم 0.558 بود (P<0.001). همچنین نتایج آزمون فریدمن نشان داد که، بین داده های هر مشاهده گر در روش های اول، دوم و سوم تفاوت معنی دار آماری وجود دارد (P<0.001).نتیجه گیریبراساس نتایج روش کسری از میدان ها با تمایز غددی دارای تکرارپذیری بالاتری در مقایسه با دو روش دیگر است و می تواند بعنوان یک روش ساده، برای ارزیابی میزان تمایز غددی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژگان: مایز غددی، تکرارپذیری، سرطان پستان، کسری از میدانها -
صفحه 62زمینه و هدفاستئوآرتریت شایع ترین بیماری مفصلی است و شایع ترین مفصلی که در این بیماران درگیر می شود مفصل زانو است. شایع ترین علایم این بیماری کاهش دامنه حرکتی و خشکی صبحگاهی مفصل زانو است. هدف ما از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)، به عنوان یک روش غیر دارویی، بر دامنه حرکتی و خشکی صبحگاهی مفصل زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو می باشد.روش بررسیبررسی حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع یک سوکور می باشد که تعداد 57 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو (29 نفر گروه آزمون و 28 نفرگروه شاهد) به روش تخصیص تصادفی در سال 1384 در درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام خمینی تهران مورد مطالعه قرار گرفتند. طی چهار هفته، هر هفته سه جلسه، به گروه آزمون جریان الکتریکی 100 هرتز، به مدت 20 دقیقه با استفاده از دستگاه TENS داده شد، شدت جریان با توجه به آستانه حسی خود بیماران تنظیم می شد. گروه شاهد هم دارای همین شرایط بود ولی از دستگاه خاموش به عنوان پلاسبو برای آنها استفاده می شد. میزان خشکی صبحگاهی و دامنه حرکتی مفصل زانو در جلسه اول، ششم و دوازدهم در هر دو گروه اندازه گیری شد و داده ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر، کروسکال والیس و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیانگین دامنه حرکتی مفصل زانو در گروه آزمون از 82.2±2.26 قبل از مداخله، به 89.1±3.07 پس از شش جلسه مداخله، تغییر نموده و پس از اتمام مداخله این میزان به 117±4.52 افزایش یافت (P<0.001). در حالی که این میزان در گروه شاهد قبل از مداخله، جلسه ششم مداخله و در پایان مداخله تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشت، همچنین تفاوت معنی داری از نظر آماری بین دو گروه از نظر خشکی صبحگاهی مفاصل در مراحل مختلف اندازه گیری وجود نداشته است که نشان می دهد این روش تاثیری بر خشکی صبحگاهی مفاصل در گروهی که تحت تاثیر این مداخله بوده اند ندارد.نتیجه گیریبا توجه به یافته ها، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست بر دامنه حرکتی مفصل زانو اثر چشمگیری دارد و می توان با بکارگیری این روش به افزایش دامنه حرکتی مفاصل در بیماران مبتلا به استئوآرتریت کمک کرد.
کلیدواژگان: استئوآرتریت، تحریک الکتریکی پوست، خشکی صبحگاهی، دامنه حرکتی، مفصل زانو -
صفحه 68زمینه و هدفرابطه مستقیم بین کوتاهی عضله ایلیوپسوآس و ضعف متعاقب آن با کمردرد وجود دارد. علت احتمالی کوتاهی عضله، فعالیت ثابت آن در وضعیت قائم و قرارگیری آن در طول کوتاه در وضعیت نشسته و در نتیجه فقدان کشش بر روی این عضله می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مدت زمان کشش در تکنیک انقباض ایزومتریک بر انعطاف پذیری عضله ایلیوپسوآس صورت گرفت.روش بررسیدر یک کارآزمایی بالینی سی و هشت دانشجوی دختر با تشخیص کوتاهی عضله ایلیوپوآس با دامنه سنی 26-20 سال از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. افراد به صورت تصادفی در دو گروه کشش 5 ثانیه و کشش 15 ثانیه قرار گرفتند. دامنه فلکسیون مفصل ران (درجه) در طی تست توماس و دامنه اکستانسیون اکتیو و پاسیو مفصل ران (درجه) با گونیامتر قبل و بعد از 15 جلسه درمان اندازه گیری شدند. کشش متعاقب انقباض ایزومتریک عضله ایلیوپسوآس 3 روز در هفته و هر روز 2 دقیقه برای 5 هفته، در هر دو گروه انجام گردید. از آزمون های t مستقل و t زوجی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته هادر گروه کشش 5 ثانیه، دامنه اکستانسیون پاسیو ران از 11.7±1.4 درجه به 14.9±0.96 درجه و دامنه اکستانسیون اکتیو ران از 10.1±1.58 درجه به 13.7±1.03 درجه افزایش یافت (P<0.001). در گروه کشش 15 ثانیه دامنه اکستانسیون پاسیو ران از 11.8±2.4 درجه به 16.3±2.4 درجه و دامنه اکستانسیون اکتیو ران از 9.7±1.7 درجه به 14.3±2.05 درجه افزایش یافت (P<0.001). دامنه فلکسیون ران طی تست توماس در گروه کشش 5 ثانیه از 14.4±1.18 درجه به 4.3±1.4 درجه و در گروه کشش 15 ثانیه از 14.2±3.3 درجه به 4.1±1.7 درجه کاهش یافت (P<0.001). اختلافی بین دو زمان کشش در افزایش انعطاف پذیری این عضله وجود نداشت.نتیجه گیریافزایش فعالیت رفلکسی که در روش های کشش استاتیک و دینامیک طبق اصول نوروفیزیولوژیک پذیرفته شده است، مانع از افزایش انعطاف پذیری عضله ایلیوپسوآس نشده و همچنین مدت زمان اعمال کشش در هر دوره کشش مهم نبوده بلکه مجموع زمان کشش مهم است.
کلیدواژگان: ایلیوپسوآس، اکستانسیون، تست توماس، فلکسیون، کشش، مفصل ران -
صفحه 76زمینه و هدفآنژیوگرافی استاندارد طلایی جهت تشخیص قطعی بیماری های عروق کرونر می باشد. پس از آنژیوگرافی جهت جلوگیری از خونریزی از ناحیه ورود کاتتر، بیمار باید به مدت چند ساعت (8 تا 24 ساعت) استراحت مطلق (در وضعیت خوابیده به پشت) در تخت بماند که با مشکلاتی همچون ایجاد کمردرد و ناراحتی برای بیماران همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک روش نوین پوزیشن دهی بر میزان درد و راحتی بیماران بعد از انجام آنژیوگرافی عروق کرونر و میزان بروز عوارض می باشد.روش بررسیاین پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی می باشد که پس از نمونه گیری به روش در دسترس، نمونه ها (70 نفر) به صورت تصادفی به دو گروه 35 نفره شاهد و آزمون تخصیص داده شدند. گروه آزمون با استفاده از یک روش نوین پوزیشن دهی ترکیبی (متشکل از تغییر پوزیشن همزمان با تغییر زاویه سر تخت و در نهایت خارج کردن زود هنگام بیمار از تخت) و گروه شاهد طبق پروتکل رایج (خوابیده به پشت و سر تخت صاف) پوزیشن داده شدند. شدت درد و میزان راحتی با استفاده از مقیاس های دیداری و میزان خونریزی و هماتوم با استفاده از خط کش طراحی شده اندازه گیری شدند و داده ها با استفاده از آزمون های آماری t، مجذور کا، آنالیز واریانس یک طرفه، آنالیز واریانس با اندازه های مکرر و آزمون همبستگی تجزیه و تحلیل شدند.یافته هابین دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک سابقه انجام آنژیوگرافی، نوع تشخیص بعد از آنژیوگرافی، کمر درد، میزان راحتی و میزان خونریزی در بدو ورود به بخش، اختلاف معنی داری وجود نداشت. یافته ها نشان داد شدت درد در ساعت سوم، ششم و هشتم و صبح روز بعد از آنژیوگرافی به میزان معنی داری در گروه شاهد بیش از گروه آزمون و میزان راحتی به میزان معنی داری در گروه آزمون بیشتر از گروه شاهد می باشد (P<0.01). میزان خونریزی و حجم هماتوم در دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت (P>0.05).نتیجه گیریبا توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تغییر پوزیشن بیماران در ساعات ابتدایی پس از آنژیوگرافی امکان پذیر بوده و با کاهش میزان کمردرد و افزایش میزان راحتی بیماران بدون افزایش خطر خونریزی و هماتوم همراه است.
کلیدواژگان: آنژیوگرافی، تغییر پوزیشن، خونریزی، راحتی، کمردرد، هماتوم -
صفحه 85این گزارش مربوط به پسر بچه 13 ساله ای است که ساکن روستای سید صالح کوتاه از توابع شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری می باشد. بیمار در شرح حال خود دردهای شکمی در قسمت راست تحتانی، احساس پری شکم، دفع مدفوع شل دو تا سه بار در شبانه روز، کاهش اشتها و کاهش وزن در چند ماه گذشته و همچنین مشاهده کرم های کوچک سفید رنگ متحرک را در مدفوع خود بیان می کرد در هنگام آزمایشات اولیه تعدادی لارو متحرک از مدفوع بیمار جدا و در محلول فرمالین 10% نگهداری شد. سپس با استفاده از کلیدهای تشخیصی و مشاهده خصوصیات مرفولوژی لارو سارکوفاگا هموروئیدالیس (Sarcophaga haemorrhoidalis) تشخیص داده شد.
کلیدواژگان: استان چهارمحال و بختیاری، سارکوفاگا هموروییدالیس، لارو مگس، میاز -
خلاصه انگلیسی مقالاتصفحه 1
-
Page 1Background And AimNitric oxide (NO), an active and non-stable compound, has been shown to regulate many sperm functions such as acrosome reaction and sperm chemotaxis. The aim of this study was to investigate the effects of NO and cGMP in the progressive motility of human sperm.MethodsAfter incubation of twenty normozoospermic samples for 90 minutes in the presence of ODQ (soluble guanylate cycles inhibitor), GSNO (NO donor), 8-br-cGMP (cGMP analogue) and ODQ+GSNO, the progressive motility were assessed by CASA system. Data were analyzed using paired t test.ResultsProgressive motilities of sperm increased 4.1% in intubation with GSNO at min 90th (p<0.05) and 4% in intubation with 80bromo-cGMP at min 60 (p<0.05). ODQ significantly (p<0.05) decreased progressive motility in the amounts of 10.7% at 30 minutes, 11.2% at 60 minutes and 12.2% at 90 minutes compared with their controls. ODQ+GSNO also significantly (p<0.05) caused to be decreased progressive motility in the amounts of 9.7%, 10.8% and 9.9% orderly at 30, 60 and 90 minutes in comparison to their controls (p<0.05).ConclusionNO regulates the progressive motility of human spermatozoa via cGMP synthesis.Keywords: Nitric oxide, Progressive motility, Spermatozoa
-
Page 8Background And AimLeishmaniasis is a group of diseases with various clinical pictures, which is caused by Leishmania spp. This parasite causes disease in human and about one hundred animal species. The disease is widely distributed in Iran and also across the world. One of the best approaches in the development of vaccine against Leishmania is genetically modification of the parasite. Therefore, the aim of this study was to design a novel genetic construct in order to insert Herpes Simplex Virus thimidine kinase (HSV-tk) and Yeast cytosine deaminase (Yeast-cd) suicide genes into the Leishmania genome.MethodsIn this work, at the first step, HSV-tk and Yeast-cd fragments along with a gene of Leishmani, α-tubuline were cloned into pBluescript vector and the arrangement of tk-αtub-cd was created. Subsequently, these fragments were cut off from the plasmid and sub cloned into the plasmid pF4X1.4.4sat. The final construct was confirmed by digestion with relevant restriction enzymes.ResultsThe fragments tk-αtub-cd was cloned successfully in the plasmid pBluescript and its authenticity was confirmed. Subsequently, this genetic collection was inserted into the plasmid pF4X1.4sat and finally, the orientation of it was checked.ConclusionThe construct designed in this study was able to insert two cellular suicide genes HSV-tk and Yeast-cd into the Leishmanai genome. Thus, this is an approach in achievement of vaccine against Leishmanai in the coming up researches.Keywords: Cloning, Leishmania, HSV, tk, Suicide genes, Plasmid, Yeast, cd
-
Page 14Background And AimImmobility and hypertension (HTN) are known risk factors for coronary heart disease (CHD) and crebrovascular accident (CVA). Blood pressure control (in normal range) would prevent or postpone CHD and CVA. Non-pharmacological method is one of the most important measures in control of high blood pressure. Therefore, the aim of this work was to investigate the effect of low intensity aerobic exercise on blood pressure of employees with essential hypertension.MethodsThis is a quasi-experimental study in which, 36 male employees suffering from hypertension who referred to the health facility centers of Boroujen, participated in a low intensive exercise program for four weeks, three times (each one, 20-30 min.) a week with intensity of about 50%-60% maximum heart rate (MHR). Before beginning of the exercise, immediately after that, and one week later, the parameters blood pressure, heartbeat, and body mass index and weight were measured. Using statistical methods (t test and analysis variance) the data were analyzed.ResultsThe mean age of the subjects studied was 46.13±5 years. Before and after the intervention (exercise), the mean of systolic blood pressure (SBP), mean arterial pressure (MAP) and diastolic blood pressure (DBP), were 150.04±12 mmHg and 149.5±11 mmHg (p>0.05), 109.4±6 mmHg and 106.3±6 mmHg (p<0.01), and 109.4±6 mmHg and 106.3±6 mmHg (p<0.001), respectively. In the cases of heart rate, weight, and body mass index, no significant reduction was observed.ConclusionBased on these results, the low intensity aerobic exercise is an effective method for the control of blood pressure.Keywords: Aerobic exercise, Employee, HTN, Walking
-
Page 20Background And AimHypertension during pregnancy is an important complication with unknown etiology. Recent preventive measures were focused on increasing the bodys ability to confront oxidative stress. Since physical activity has an antioxidant effect, this study was performed to find the relationship between physical activity during the first 20 weeks of gestation and hypertension in pregnancy.MethodsIn a case-control study, the length and intensity of physical activity were compared between two hypertensive and non-hypertensive groups of 97 pregnant women each.ResultsThe two groups were not significantly different in the cases of age, body math index (BMI), education level, pregnancy age, and employment situation. The results showed that the level of physical activity during pregnancy in the women without hypertension (30.38±14.89) was more than that in the women with hypertension (14.63±12.24) during pregnancy (p<0.001). Also, both the intensity (low, medium (p<0.001), high (p<0.05)) and the duration of physical activity (p<0.001) in the group without blood pressure were more than those in the other group.ConclusionThe results showed that physical activity is an important preventive factor for hypertension in pregnancy.Keywords: Hypertension, Pregnancy, Physical activity
-
Molecular characterization of the strains cause sheep-Hydatid cyst, in Chaharmahal va Bakhtiary province using restriction fragment length polymorphismPage 28Background And AimHydatid cyst is the larval stage of the tapeworm Echinococcus granulosus, a member of cestodes. This parasite causes echinococcusis in human and some other mammalians. To date, the different strains of the parasite have been reported across the world and this variation may affect the epidemiology and pathogenicity of the Hydatid cyst. Therefore, using polymerase chain reaction based restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) this study was aimed to conduct the molecular characterization of the protoscolex stage of the parasite in Chaharmahal va Bakhtiary province, Iran.MethodsIn this study, 30 samples of sheep-hydatid cysts were collected from slaughterhouses across the province. Subsequently, using phenol-chlorophorm method, DNA of the samples was extracted, and then the ribosomal DNA-internal transcribed spacer1 (rDNA-ITS1) fragment of each isolate was amplified using primer BD1 (forward) and 4S (reverse). The primers were either genus or species specific. Finally, the PCR products were digested using restriction enzymes Alul, RSal, Hpall, and Taql and subjected to electrophoresis and staining.ResultsThe size of PCR product in this research was 1000 base pair (bp). Using Alu1 enzyme, two fragments of 800bp and 200bp were created. Rsa1 digestion also revealed two fragments of 345bp and 655bp. Digestion with HpaII enzyme, created two fragments of 700bp and 300bp. Finally, when Taq1 enzyme was used no digestion occurred.ConclusionThe final results of this investigation showed that the sheep-hydatid cyst strain in Chaharmahal va Bakhtiary province of Iran is G1, which is the same as sheep strains all over the world.Keywords: Hydatid cyst, Protoscolex, Strain, Molecular diagnosis, Restriction enzymes
-
Page 34Background andPurposeThalassemia is the most common hereditary anemia in Iran and around the world that needs regular transfusion. Transfusion may lead iron overload in the body. Absence or irregular therapy chelation (Desferal usage) in these patients leads to various complications that the most important of them are cardiac diseases. The purpose of this study was to evaluate the hazard rate of cardiac disease and related factors using COX model.MethodsThis descriptive analytical study carried out on eight-hundred and six thalassemic (406 males and 400 females) patients referring to Cooley’s ward of dastgheib hospital of Shiraz were studied using a structured questionnaire through enumeration method. Age of occurrence, demographic information, age of onset and type of transfusion, and age of onset and method of chelation therapy were specified. Specialist physicians diagnosed the complications. Data were analyzed using descriptive and analytical (Proportional hazard rate and its confidence interval using COX model) statistics.ResultsIn our subjects ages ranging were 1-43 years and mean±SD was 15.34±6.82 years. The prevalence of cardiac diseases was 15.9% that it was estimate among female and male 17.8% and 14%, respectively (p>0.05). The mean of age of onset of cardiac diseases was 16.93±5.43 years that it was estimate among female and male 16.41±4.8 and 17.58±6 years, respectively (p>0.05). There was a significant association between proportional hazard rate of cardiac diseases and age of chelation therapy onset and educational level of parents (p<0.05). Proportional hazard rate of this complication was not related to blood group, sex, chelating methods and type of transfused blood (p>0.05).ConclusionsEarly onset of blood transfusion with late onset of chelating increases the occurrence probability and early onset of cardiac disease complications. For prevention of these complications, it is recommended that onset of blood transfusion be according to onset of chelating. Educational level of parents and education to parents and patients very important. Progression of complications is prevented by regular survey and early diagnosis of complications and leads to high efficacy of patients.Keywords: Cardiac disease complications, Chelation therapy, COX model Major thalassemia, Transfusion
-
Page 42Background And AimsRecent studies have demonstrated that subcutaneous rout for opioid administration is a useful way for management of postoperative pain. The aim of this study was to compare the analgesic efficacy and adverse effects of intermittent intramuscular injection and subcutaneous morphine boluses after cesarean section.MethodsSixty patients, aged 16 to 45, scheduled for caesarian section were randomly assigned to receive analgesia via either intramuscular (intramuscular group, 0.15 mg/kg) or subcutaneous injections of morphine (subcutaneous group, 0.15 mg/kg). Postoperative pain was assessed at rest and walking, using a visual analogue scale (VAS) every 4 hours. A Mini Mental Status examination was used to assess cognitive functions before surgery, at 2, 24 and 48 hours after surgery and at hospital discharge. Side effects were also recorded systematically during the first 48 hours after surgery.ResultsAt rest, pain and overall analgesia satisfaction scores were not significantly different between the two groups. During mobilization, the subcutaneous group had lower pain score and it was significant at 12 hour, 16 hour, and 20 hour after operation (p<0.05). There was no inter-group difference in postoperative Mini Mental Status scores. The incidence of side effects was similar in two groups.ConclusionIt was concluded that subcutaneous morphine is a satisfactory alternative to intramuscular morphine after cesarean section.Keywords: Caesarian section, Intramuscular, Morphine, Pain, Subcutaneous
-
Page 49Background And AimWith respect to the importance of family planning and the potential of emergency contraceptives in prevention of unwanted pregnancy, the present study was conducted to assess knowledge, attitude, and practice of emergency contraception in users of condom, withdrawal and rhythm methods.MethodsIn this descriptive-analytical study, a total of 400 women who used tp condom, withdrawal and rhythm methods for contraception and referred to the health centers of Shahrekord were questioned for their knowledge, attitude, and practice about emergency contraception. Data were obtained using a self designed questionnaire including demographic characteristics, knowledge (8 questions), attitude (15 questions), and practice (4 questions) and were analyzed using t and Chi square tests.ResultsOf the women studied, condom, withdrawal, rhythm, and mixed method were used by 60.5%, 38.8%, 0.3%, and 0.5%, respectively. 78% of the respondents had information about emergency contraception. The knowledge of the users about the method was inadequate in 22.5%, moderate in 55%, and adequate in 22% of them. The attitude about emergency contraception was positive in more than 70% of the women, nevertheless, only 20.5% of them practiced emergency contraception and 69% of them liked to use these methods in future. The individuals aged ranging of 31-40 years old, the employed (p<0.001) and the high-educated persons (p<0.01) had more information about emergency contraception compared to others. In the individuals studied, the more information about the methods, the more practice in using of them (p<0.001).ConclusionWith respect to inadequate knowledge and practice of women and their positive attitudes about emergency contraception, it is suggested that the knowledge and attitude of health care providers about emergency contraception should be assessed and also, the education of the women about that is emphasized.Keywords: Attitude, Emergency contraception, Knowledge, Practice
-
Page 57Background And AimHistological grading is one of the most important prognostic factors in breast cancer. So far, there has not been any available method for quantitative estimation of tubular differentiation. Therefore, this study was aimed to evaluate the experimental and conventional method and compare the reproducibility of it with the other quantitative and semi-quantitative methods using 200 morphometric microscopic magnifications.MethodsIn this descriptive-analytical study which, conducted in 2006, a total of 38 histological samples of breast invasive ductal carcinoma were selected and tubular differentiation was assessed by two pathologists using three methods. The first method (conventional), the rate of tubular differentiation (a portion of tumor with malignant tubules) to the total sample calculated and shown in percentage. The second one, was the fraction of fields showing tubular differentiation (FTD), and the third one was the subjective evaluation of each field and then considering the mean of all fields. Using Friedman test, the difference between the 3 methods was compared and Kappa test was used to compare the reproducibility of each method between the two observers.ResultsThe results showed that using the second method, the scoring of the samples by the two observers was almost the same. It means that Kappa indices in the first, second, and third method was 0.4, 0.832, and 0.558, respectively (p<0.001). Also, Friedman test showed that there was statistically significant difference between the findings of each of the observers in any of the 3 methods used (p<0.001).ConclusionBase on the results, FTD has higher reproducibility than that of other two methods. Thus, it can be used as a simple method in assessment of tubular differentiation.Keywords: Breast cancer, Fraction of fields showing, Reproducibility, Tubular differentiation
-
Page 62Background And AimOsteoarthritis is the most prevalent human joint disease and knee joint is the most common joint, which is affected in the disease. The most common signs of this disease are reducing of motion range and morning stiffness of knee joint. Therefore, this study was conducted to assess the effect of TENS technique, as a non-pharmacological therapy, on range of motion and morning stiffness of knee joint on patients with knee osteoarthritis.MethodsIn this quasi-experimental and single blind study, a total of 57 patients with knee osteoarthritis who referred to Imam Khomeini hospital in Tehran in 2005 were randomly divided into two groups of case (29) and control (28). TENS technique (110 Htz) was administered to the case group for 4 weeks (3 times a week for 20 minutes). Then, range of motion and morning stiffness of knee joint measured in different times during the intervention in this group. The same situation was used for the control but with turn-off system (Placebo). Range of motion and morning stiffness of knee joint was measured in the two groups in the first season (beginning), sixth session and at the end of study. Data were analyzed using analysis of variance, KV, and t tests.ResultsThe mean of motion range in the case group was 82.2±2.26 before intervention, and increased to 89.7±3.07 and 117±4.5 at the sixth session and at the end of intervention, respectively (p<0.001). In the control group, the mean of this parameter in different times of intervention was not significant. Moreover, in the two groups, there was not significant difference in joint morning stiffness in different times of intervention.ConclusionBased on the results, TENS technique affects remarkably on range of motion with no effect on morning stiffness of knee joint in patients with osteoarthritis. Thus, this method would increase range of knee motion in patients with osteoarthritis.Keywords: (TENS) Knee joint, Morning stiffness, Osteoarthritis, Range of motion, Trance cutaneous electrical nerve stimulation
-
Page 68Background And AimShortage and eventual weakeness of the Iliopsoas muscle is directly related to low back pain. Constant activity of the Iliopsoas in the straight posture along with its shortened position during sitting and lack of stretch of this muscle are probable causes of its shortening. This study aimed to determine the optimal duration of post isometric stretching to increase Iliopsoas flexibility.MethodsThirty-eight girl students, 20-26 years old, were recruited for this clinical trial by simple sampling from Zahedan University of medical sciences. Subjects were randomly assigned as either a 5 second stretch group or a 15 second stretch group. The range of active and passive hip extension and hip flexion (degrees) during Thomas test were measured using Goniometer before and after 15 sessions of intervention. Post isometric stretching of Iliopsoas was carried out for 5 weeks, 3 times per week, lasting 2 min on each occasion for both groups. Data were analyzed using independent and paired t tests.ResultsIn 5 second stretch group, passive hip extension was increased from 11.7˚±1.4˚ to 14.9˚±0.96˚ and active hip extension was increased from 10.1˚±1.58˚ to 13.7˚±1.03˚ (p<0.001). In 15 second stretch group, passive hip extension was increased from 11.8˚±2.4˚ to 16.3˚±2.4˚ and active hip extension was increased from 9.7˚±1.7˚ to 14.3˚±2.05˚ (p<0.001). Hip flexion during Thomas test was decreased from 14.4˚±1.18˚ to 4.3˚±1.4˚ and from 14.2˚±3.3˚ to 4.1˚±1.7˚ in 5 sec and 15 sec stretch groups, respectively (p<0.001).ConclusionThe results indicate that flexibility of Iliopsoas and consequently the range of hip extension were increased and hip flexion during Thomas test were significantly decreased using 5 second or 15 second stretch duration. No significant difference was found between two stretching duration in terms of muscle flexibility.Keywords: Flexibility, Iliopsoas, Hip joint extension, Stretch Duration, Thomas test
-
Page 76Background And AimCoronary angiography is the golden diagnostic test for coronary heart disease. After the procedure, for minimizing the complications (mostly bleeding and hematoma) patients are restricted to bed rest for 8 to 24 hours that is always accompanied by patients back pain and discomfort. The aim of this study was to assess the effect of changing patients position on back pain, comfort, amount of bleeding and hematoma.MethodsSubjects were randomly assigned to the experimental (changing position) and the control group. Visual analog scale was used to measure pain intensity and comfort level, and a specific ruler was used to measure the amount of bleeding and hematoma.ResultsThe experimental group had significantly lower pain scores and higher comfort scores than the control group at 3, 6, 8 hours, and at the next morning after angiography (p<0.01). Changing patients position according to the designed protocol produced no significant increase in the amount of bleeding and hematoma compared to the control group.ConclusionThe results showed that changing patients position after angiography is practically feasible, and is associated with decreased level of back pain and increased comfort level without increasing the amount of bleeding and hematoma.Keywords: Back pain, Bleeding, Changing position, Comfort, Coronary angiography, Hematoma.
-
Page 85The present case was a 13-year old boy who resided in a rural area in Kourang district from Chaharmahal va Bakhtiari province. He had a history of abdominal pain, feeling of filled stomach, loose stool (2-3 times per day), appetite, and weight loss over the past 3 months. He also observed small white motile worms in his stool. In the primary examination, a number of motile larva were isolated and kept in 10% formalin. Subsequently, using diagnostic procedures and morphological characteristics, Sarcophaga hemmoroidalis larva was identified.Keywords: Chaharmahal va Bakhtiari province, Fly larva, Sarcophaga hemmoroidalis, Myiasis