Annals of Military and Health Sciences Research
Volume:3 Issue: 1, 2005

مدول الاستیک شریان های الاستیک بطور وسیعی مورد مطالعه قرار گرفته است، در حالی که رفتار دینامیکی شریان های ماهیچه ای کمتر مورد نظر بوده اند. در این مطالعه مدول الاستیک شریان فمورال مشترک راست در شرایط نرمال و آترواسکلروز بر اساس تغییر فشار حرکتی شریان و نیز تغییر فشار شریان بازوئی، تخمین و مقایسه شد.
در این مطالعه مورد-شاهدی تغییرات نسبی قطر و سطح مقطع شریان با پردازش تصاویر سونوگرافی توسط روش ردیابی اکو اندازه گیری شد و تغییر فشار حرکتی با استفاده از آنالیز طیف داپلر در 16 مرد با شریان سالم و مبتلا به آترواسکلروز تخمین زده شد. سپس با توجه به تغییرات نسبی قطر شریان فمورال و نیز تغییر فشار حرکتی، مدول الاستیک ناشی از تغییر فشار حرکتی شریان فمورال مشترک راست در دو حالت سالم و مبتلا به آترواسکلروز تخمین زده شد.
نتایج نشان می دهد که تغییرات نسبی قطر و سطح مقطع شریان فمورال مشترک راست در گروه سالم بطور معنی داری بیش از گروه آترواسکلروتیک است. بررسی مقادیر مدول الاستیک حرکتی شریان فمورال مشترک راست نیز تمایز معنی دار میان دو گروه سالم و مبتلا به آترواسکلروز را نشان می دهد (05/0 P<).
نتیجه گیری می شود که با بروز بیماری آترواسکلروز، پارامتر الاستیک شریان فمورال مشترک با حجم وسیع عضله صاف نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

دیس پپسی و بیماری ریفلاکس معده به مری از جمله شایعترین شکایات بیماران در طبابت روزمره به شمار می روند. بیماری ریفلاکس معده به مری از لحاظ رابطه قوی آن با آدنوکارسینوم مری از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، با این حال بخش عمده ای از بیماران علامتدار دچار بیماری ریفلاکس غیر اروزیو هستند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط علایم بالینی با یافته های آندوسکوپیک و پاتولوژیک ریفلاکس بود.
در این مطالعه مقطعی در فاصله مهرماه 1382 تا شهریور ماه 1383، 211 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان بقیه الله (عج) با شکایت دیس پپسی به مدت حداقل 3 ماه، پس از تکمیل پرسشنامه مربوط به علائم بالینی تحت اندوسکوپی و انجام بیوپسی قرار گرفتند و سپس یافته های این روش ها با یکدیگر مقایسه شدند.
متوسط سن بیماران 53/37 سال و متوسط وزن آنها 59/68 کیلوگرم بود. شایعترین شکایات بالینی به ترتیب درد شکم(72%)، سوزش سردل(54%)واحساس تهوع(44%) بودند. اندوسکوپی مری در 87 بیمار (2/41%) غیر طبیعی بود (1/35% ازوفاژیت گرید I، 8/3% گرید II، 9/1% گرید III و 5/0% گرید IV). 124بیمار(8/58%) آندوسکوپی طبیعی داشتند. بیوپسی مری در 54 بیمار(6/25%) غیرطبیعی بود(2/14% آسیب غیرالتهابی، 4/10% آسیب التهابی و 9/0% متاپلازی) و 157 بیمار (4/74%) بیوپسی طبیعی داشتند. اختلاف بین مثبت شدن نتایج اندوسکوپی و بیوپسی معنی دار نبود (159/0 P=) 0 بخش قابل توجهی از بیماران دارای علائم بالینی، دچار بیماری ریفلاکس غیراروزیو هستند و روش های پاتولوژی و اندوسکوپی از ارجحیت تشخیصی نسبت به یکدیگر برخوردار نیستد. بنابراین درمان مناسب بیماران علامت دار، صرف نظر از یافته های بررسی های پاراکلینیک توصیه می شود.

نیروهای نظامی به لحاظ نوع فعالیتشان در تماس نزدیک با زیستگاه های حشرات قرار می گیرند. اهمیت پشه ها عمدتا به لحاظ گزش و آزار و اذیت آنها به ویژه در هنگام شب و در حین خواب می باشد. بنابراین می تواند علاوه بر انتقال برخی از بیماری ها، باعث افت توان رزمی سربازان نیز شود. در سال های اخیر استفاده از یونیفرم های نظامی آغشته به حشره کش پرمترین بعنوان یکی از روش های پیشگیری و کاهش گزش بندپایان و بیماری های منتقله بوسیله آنها در برخی از ارتش های جهان با موفقیت های چشمگیری روبرو بوده است. این مطالعه در نظر دارد تکنیک مذکور را برای یونیفرم های نظامی ایران و در مقابل چند گونه بومی از پشه های ایران مورد آزمایش قرار دهد.
در این مطالعه که یک نوع کارآزمایی بالینی پیشگیرانه غیر تصادفی و بدون کورسازی می باشد شش نوع از یونیفرم های نظامی رایج در ایران به پرمترین آ‎غشته شد (] 1 [A 2 cm / mg 125/0) و در روستای اسلام آباد شهرستان کازرون در مقابل گزش جمعیت های طبیعی پشه های کولکس(Culex) مورد آزمایش قرار گرفت.
اختلاف معنی داری در میزان حفاظت دهی 6 نوع یونیفرم در مقابل گزش پشه ها مشاهده نشد. در مجموع میزان حفاظت دهی نسبی یونیفرم های آغشته در مقایسه با غیرآغشته در مقابل گزش پشه ها(بدون در نظر گرفتن گونه پشه ها) در حدود 2/88% برآورد گردید. درصد حفاظت دهی نسبی لباس های آغشته در مقابل گونه های Culex bitaeniorhynchus، Cx.tritaeniorhynchus و Cx.perexiguus به ترتیب 7/72، 87 و 8/89 می باشد. نتایج آنالیز شیمیایی به روش کروماتوگرافی لایه نازک (HPTLC) قبل و بعد از تست صحرایی نشان داد که در طول دو هفته مطالعه کاهش معنی داری در میزان پرمترین موجود در لباس های آغشته اتفاق نیفتاده است0 بر اساس یافته های حاصل از مطالعه حاضر، لباس های آغشته به پرمترین یک تکنیک بسیار ارزشمند است و حفاظت دهی قابل توجهی را در مقابل گزش حشرات سبب می شود.

گاز سولفور موستارد که بعنوان یک گاز جنگی در جنگ عراق علیه ایران بکار گرفته شده است و بیش از 1000 تن از آن بر علیه نیروهای ایرانی به کار رفته که بیش از 50000 مصدوم بر جای گذاشته است.سیستم تنفسی بیشترین میزان آسیب را تحمل نموده است و بیماری آسم نیز یکی از انواع بیماری های ریوی ایجاد شده توسط سولفور موستارد می باشد. بروز هیپومنیزمی در آسم گزارش شده است ویون منیزیم برروی بیماری آسم دارای نتایج درمانی و بهبود بخشی در شدت بیماری و کاهش میزان بستری در بیمارستان را دارا می باشد. اما تا کنون در مورد مصدومین شیمیائی مبتلا به آسم گزارشی در جهان و ایران وجود ندارد.
این تحقیق مطالعه مقطعی و شاهد - مورد می باشد. که به مقایسه سطح سرومی منیزیوم در دو گروه ازبیماران آسماتیک و مصدومین شیمیایی مبتلا به آسم پرداخته است. بیماران در دو گروه داوطلب از جنس مرد شامل 75 نفر مورد و 42 نفر شاهدمنطبق از نظر سن و جنس مبتلا به آسم بودند.معیار انتخاب شامل تماس شیمیایی با گاز خردل و تائیدیه همزمان آن وابتلا به آسم بر اساس معیار جامعه انجمن قفسه سینه آمریکا با مدت بیش از سه سال و عدم ابتلا به بیماری های فیبروز منتشر ریه و برونشکتازی بوده است.سطح سرومی در دو گروه در یک آزمایشگاه واحد اندازه گیری شد.
سن متوسط در گروه پژوهش (15 / 10+78 / 46 (سال بود. و سطح سرومی منیزیوم (19 /.+96/1)و هیپو منیزمی در 15% از افراد وجود داشت که اختلاف معنی داری در دو گروه با ارزش 05/0 P< یافت شد.
کاهش میزان منیزیم سروم در افراد آسماتیک ناشی از تماس با گاز سولفور موستارد وجود داردکه نسبت به افراد شاهد کمتر می باشد.تشخیص و اصلاح هیپو منیزمی در این گروه از افراد شیمیایی مبتلا به آسم ممکن است در کاهش عوارض بیماری آسم و ایجاد پاسخ درمانی مناسب موثر باشد.

سلول های بنیادی،سلول هایی چند استعدادی می باشند که از نواحی متفاوتی از بدن یک موجود زنده استخراج می گردند. این سلول ها در محیط کشت با استفاده از فاکتورهای متفاوت رش و لایه تغذیه کننده سلولی قابلیت تکثیر و تمایز برای مدت زمان طولانی را دارا می باشند لایه تغذیه کننده سلولی آستروسیت که با استفاده از فاکتور سیتوزین آرابینوزید غیر فعال گردیده قابلیت تمایز سلول های بنیادی کشت داده در سطح خود را به دیگر سلول ها دارا می باشد0 هدف اطلی این پژوهش تمایز سلول های بنیادی هیپوکامپ با استفاده ازاین لایه مغزی و فاکتورهای رشد اسید رتینوئیک وایزومر آن 9- RAcis به سلول های تولید کننده اپسین است. در این تحقیق ازجنین 18 روزه موش نژاد اسپراگوداولی استفاده شد0 در روز 18 مادر سزارین و مغز جنینها خارج بلافاصله داخل محلول HBSS قرار داده شد سپس با استفاده از روش Banker هیپوکامپ ها را جدا شد و با روش Fishbach سلولهای آن جداگردید. سلولهای به دست آمده در داخل فلاسک 25cm2 کشت داده شد، بعد از 3 روز سلولها را با استفاده از تریپسین از کف فلاسک جدا ودر دو مقدار با دانسیته بالا200000 و دانسیته پائین 20000 سلول در داخل پلیت 6 خانه، کشت داده شد منتها قبل از انتقال سلولها کف رولهای پلیت را یک ردیف با Poly L lysin و ردیف دیگر را با آستروسیتهای غیر فعال پوشش دادیم. مدت 4 روز سلولها در محیط کامل DMEM/F12 و %10 FBS نگهداری نموده و سپس به مدت 6 روز دوزهای متفاوتATRA و RAcis-9 به چک های پلیتهااضافه گردید.در پایان با استفاده از منوکلونال آنتی بادی سلولها بررسی شدند. بعد از مدت6 روزاضافه کردن فاکتورهای فوق به سلول های موجود درهر چاهک پلیت محیط کشت بودن دوز100nM از9 -RAcis و 500nM از ATRA بیشترین سلولهای تمایز یافته به دست آمد و در پلیتهائی که ازبستر پلی ایزین به عنوان لایه مغزی استفاده شدتمایزی مشاهده نگردید. همچنین تمایزدردانسیته سلولی بیشتر از دانسیته پایین بوده است. بستر آستروسیت و فاکتورهای خارجی مانندایزومرهای اسید رتینوئیک قابلیت تمایز سلولهای بنیادی هیپوکامپ به سلول های تولید کننده اپسین را دارا می باشند.

لیشمانیوز جلدی عفونت ناشی از تک یاخته ای است که آن را لیشمانیا می نامند. لیشمانیوز یکی از بیماری های اصلی منتقله توسط بند پایان در جهان می باشد. که می تواند در اثر نیش پشه خاکی به انسان انتقال یابد. لیشمانیوز جلدی یکی از بیماری های عفونی در زمان جنگ تحمیلی برای رزمندگان به حساب می آمد، که به علت فعالیت در مناطق اندمیک بیماری که عمدتا در مناطق جنوب غربی کشور متمرکز بود. نیرو های نظامی به لحاظ فعالیت در مناطق اندمیک مستعد آلودگی به بیماری فوق قرار دارند. لذا اقدامات بهداشتی تلفیقی برای پیشگیری از این مشکل الزامی است. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت بیماری در طی هشت سال جنگ تحمیلی می باشد.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی که طی سال های 1359- 1367 انجام گردیده، داده های مربوط به 13829 در نرم افزار 5/11- SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. به علاوه باآمارهای دیگر سازمان های کشوری نیز مورد ارزیابی،مقایسه قرارگرفت.
مطالعه حاضر نشان می دهد که بیماری لیشمانیوز جلدی دراستان های مستقر در مناطق جنگی به ویژه خوزستان با تعداد 35275 مورد از شیوع بالایی برخوردار بوده است ضمن اینکه بیماری در استان آذربایجان غربی با142 مورد کمترین میزان شیوع را داشته است. ناگفته نماند که در طی سالهای جنگ بیماری لیشمانیوز جلدی دراستان های اردبیل و قم و... به هیچ وجه شیوع نداشته است.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که بیماری لیشمانیوز جلدی یکی از مشکلات بهداشتی سال های جنگ تحمیلی محسوب می شده است و اقدامات بهداشتی برای کنترل بیماری کافی ویا عملی نبوده است و لذا لازم است جهت مهار بیماری با استفاده از دانش روز همانند لیشمانیز اسیون استاندارد شده، توجه کافی صورت گیرد.

افتادگی پا (Foot Drop) به حالتی گفته می شود که در طی آن بیمار قادر به انجام حرکات خم شدن مچ پا به طرف بالا (Dorsi Flexion) یا باز شدن (Extension) انگشتان پا نمی باشد. فشار خارجی مهم ترین عامل ایجاد کننده این نوروپاتی است. در سربازان به دنبال آموزشهای سنگین نظامی احتمال این عارضه وجود دارد که باعث مراجعه مکرر سربازان به بیمارستان های نظامی شودکه به نبه خوداتلاف نیروی انسانی و بار اقتصادی بی مورد را به دنبال دارد. در این مقاله داده های 42 سرباز تحت آموزش نظامی مبتلا به Foot Drop مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نهاجا طی سالهای 79 الی 82 گزارش می گردد.
مطالعه به صورت توصیفی و از نوع گزارش موردی Case Series)) بوده که طی سالهای 82-79 با مطالعه بر روی پرونده های بیمارستانی انجام شده است. تعداد 42 بیمار مورد ارزیابی از نظر نتایج شرح حال و معاینات فیزیکی و پاراکلینیک قرار گرفته اند و داده ها با نرم افزار5/11- SPSS آنالیز شد.
28 نفر (66/66%) کمتر از یک ماه، 12 نفر (57/28%) بین 3-1 ماه و 2 نفر (77/4%) بیش از سه ماه آموزش نظامی داشته اند. 6 مورد (29/14%) آسیب کامل و 36 مورد (71/85%) آسیب ناکامل داشتند. 7 مورد (67/16%) بهبودی کامل و 35 مورد (33/83%) بهبودی ناقص داشتند و در هیچکدام از بیماران فلج نداشتیم.تغییر ات سرعت هدایت عصبی (NCV) 30 نفر (43/71%) کاهش دامنه موج تحریک عصبی نسبت به طرف مقابل به صورت متوسط، 10 نفر (80/23%) به صورت شدید و 2 نفر (77/4%) به صورت خفیف مشاهده شد. همچنین 38 نفر (48/90%) دچار افزایش زمان تاخیر موج عصبی (Distal Latency) نسبت به طرف مقابل بودند و در 4 مورد (52/9%) بلوک دیده شد. در بررسی نوار عضلانی (EMG) بیماران، همگی طبیعی بودند. ترومای ناشی از فشار آموزش نظامی احتمالا بعلت چهار زانو نشستن و دو زانو نشستن و چمباتمه زدن علت Foot Drop بیماران بوده است.

مدیریت بهداری رزمی هنگام جنگ و برخوردهای نظامی، با دو دسته سلاح متعارف و غیر متعارف مواجه است0امروزه تولید و استفاده از عوامل و سلاحهای غیر متعارف کشتار جمعی که در پزشکی از آنها تحت عنوان جنگهای نوین نام برده می شود روز بروز بیشتر و بیشتر سلامت و حیات موجودات زنده و از جمله انسانها را تهدید می کند و هر روز کشورهای صاحب قدرت جهت حفظ سلطه و استیلای خود بر سایر کشورها و کسب منافع بیشتر به تولید انواع جدید و مخربتر این سلاحها می پردازند0 ماموریت اصلی مدیریت بهداری رزمی توجه به سلامت و بهداشت نیروهای نظامی در شرایط صلح و جنگ میباشد و سعی دارد تا در مقاطع مختلف با آماده سازی و اتخاذ روش های کاربردی و مناسب، هر چه بیشتر به این مهم دست یابد و هدف این مقاله بیان نقش مدیریت بهداری رزمی در پدافند جنگهای نوین و توجه به نکات مهم در این رابطه می باشد.
مقاله حاضر مقاله ای مروری می باشد که در تهیه آن به سوابق جنگ تحمیلی و نحوه مدیریت بهداری رزمی در پدافند جنگهای نوین و سوابق کاری یرخی کشورهای درگیر در این گونه جنگها و بحرانها توجه شده و از منابع علمی فارسی و لاتین بعنوان شاهد مثال بهره گیری شده است.
یافته های این تحقیق نشانگر این است که وظیفه مدیریت بهداری رزمی در پدافند جنگهای نوین فقط معطوف به زمان جنگ و بحران نمی شود بلکه جهت دستیابی به اهداف خود باید هم در زمان صلح و هم در زمان جنگ و بحران طی انجام اموری چند به آماده سازی، تهیه و تدارک شرایط لازم، و کسب اطلاع از سلاحها و شیوه عمل و روش های مقابله با آنها بپردازد و در این زمینه آموزشهای ضروری را به پرسنل نظامی و مردمی که خطر آنها را تهدید می نماید ارائه کند.
امروزه بحث استفاده از سلاحهای جنگ نوین بعلت تغییر در نوع سلاحهای مورد استفاده و اثرات بسیار مخرب آنها حتی اگر در سطح محدودی هم بکارگیری شوند دارای اهمیت خاصی می باشد و در صورت عدم توجه به این مقوله و انجام اقدامات مقابله با آن می تواند براحتی روحیه و توان رزمی مردم عادی و پرسنل نظامی یک کشور را تحت تاثیر قرار دهد و از حساسیت بسیار خاصی برخوردار است چون هر چند امکان دارد از این سلاحها در حد وسیع گذشته استفاده نشود ولی اثرات مخرب فعلی این سلاحها بسیار بیشتر از گذشته است که باید به آن توجهی خاص نمود.

تک یاخته ها از جمله عوامل مهم بیماریزا بشمار می آیند که در بین میزبان هایی که به نوعی دچار ضعف سیستم ایمنی بخصوص سلولار هستند، ایجاد عفونت می نمایند و از جمله این افراد بیماران دریافت کننده پیوند قلب که مجبور به استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی با دوز بالا هستند، می باشند.
تک یاخته های مهمی که از آنها گزارشاتی در این زمینه وجود دارد، توکسوپلاسما گوندی، لیشمانیا، انتروسیستوزون باینوسی، تریپانوزوم کروزی، بابزیا میکروتی و پلاسمودیوم فالسیپاروم هستندو قادر به ایجاد بیماری های مختلف مننگو آنسفالیت حاد، میوکاردیت حاد، کاردیومگالی، هپاتو اسپیلینومگالی، پنومونی، اسهال مزمن، درگیری مغز استخوان، ریه، کبد و طحال می باشند. روش های مختلف سرولوژی، پارازیتولوژی، بافت شناسی و ملکولار جهت تشخیص بعد از پیوند وجود دارد. با توجه به افزایش موارد پیوند عضو، شاهد افزایش احتمال ابتلاء به این عفونت های فرصت طلب در جامعه خواهیم بود.
مواد و رو شها: این مطالعه به روش مروری (Review Article) انجام گرفت و با استفاده از کلمات کلیدی Infection، Heart Transplant، Protozoa در جستجوگر google و پایگاه اطلاعاتی pub med جستجوی مقالات انجام شد. در این جستجو بیش از30 مقاله یافت شد.
نقص سیستم ایمنی قادر است سبب انتشار انگل هایی مانند لیشمانیا و تظاهرات بالینی بدخیم، شدت بیماری و سختی درمان شود و چنانچه در افراد گیرنده پیوند قلب،علائم اسهال مزمن و ناشناخته و سوء جذب مشاهده شد، بلافاصله جستجوی سیستمیک جهت میکروسپوریدیازیس انجام شود و رد پیوند قلب در بیماری شاگاس مزمن به حضور انگل در بافت قلب بستگی دارد و در غیاب انگل، واکنش التهابی و در نتیجه رد پیوند اتفاق نیافتاده است.
با توجه به موارد مشاهده شده اهمیت غربالگری در بین افراد دهنده و گیرنده قلب از نظر تک یاخته های فرصت طلب بخصوص توکسوپلاسما گوندی توصیه می شود.