Cell Journal (Yakhteh)
Volume:10 Issue: 3, 2008

کموکاین ها گروهی از پروتئین ها می باشند که نقش اساسی در هموستاز و تکامل سیستم ایمنی داشته و با فراخوان نمودن سلول ها باعث فعالیت سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی می شوند.
کموکاین تولید شده از سلول های استرمایی (SDF-1) به همراه گیرنده اختصاصی خود ((CXCR4) در لانه گزینی سلول های بنیادی خونساز در مغز استخوان، کنترل تردد لنفوسیت ها، رگ زایی، چسبندگی و مهاجرت سلول ها نقش داشته و علاوه بر این در ایجاد بیماری های التهابی، اتوایمییون و عفونت HIV نیز موثر هستند.
(S(SDF-1 با القای رگ زایی عامل رشد و متاستاز تومور، مقاومت در برابر مرگ سلولی و مقاومت در مقابل داروهای ضد توموری می شود. بر این اساس تعدادی از داروها بر علیه کموکاین ها و گیرنده های آنها طراحی گردیده اند که فعالیت ضدتوموری داشته باشند ولی پاسخ مورد انتظار از آنها گرفته نشده است. به هر حال مطالعات بیشتری در مورد تشکیل تومور و مکانیسم عود مجدد تومور مورد نیاز است تا بتوان از پیدایش آن جلوگیری به عمل آید.

جایگزین کردن پوست به منظور بهبودی زخم ناشی از سوختگی یکی از راهکارهایی است که امروزه مورد توجه قرار گرفته است. کاربرد تکنیک های آزمایشگاهی جهت گسترش بافت پوست و پوشاندن سطح زخم می تواند موثر شد. خوشبختانه تا کنون پیشرفت های قابل ملاحظه ای در این زمینه انجام شده است. با این وجود، هنوز مشکلاتی در پیوند پوست کشت شده، بازسازی فولیکول های مو و غدد عرق و سایر ویژگی های پوست طبیعی مطرح است. دانشمندان معتقدند که سلول های بنیادی با خصوصیات ویژه از جمله خودنوزایی و پتانسیل تمایز، قابلیت بازسازی بافت پوست در محل سوختگی را دارند. بنابراین، درک بیشتر پتانسیل های سلول های بنیادی می تواند در جهت غلبه بر مشکلات موجود و پیشرفت روش های درمانی موثر باشد.

بررسی پتانسیل کاربرد داربست الیاف نانو پلی کاپرولاکتون جهت کشت سلول های Vero در این مطالعه از میکروسکوپ الکترونی جهت بررسی مورفولوژی سلول های Vero بر داربست الیاف نانو و مشاهده مورفولوژی داربست الیاف نانو، آزمایش TTM جهت بررسی میزان تکثیر سلول ها، آزمایش های هیستولوژیکی جهت بررسی میزان نفوذ سلول ها به داخل داربست و رنگ آمیزی با محلول رنگ هماتوکسیلین جهت بررسی میزان چسبندگی سلول ها به داربست الیاف نانو استفاده شده است.
نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی، آزمایش TTM و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین نشان می دهد سلول های Vero به خوبی بر سطح داربست گسترده شده و تکثیر وبقای آنها در حد گروه کنترل است. همچنین نتایج آزمایش های هیستولوژیکی نشان می دهد سلول ها به عمق داربست نفوذ نمی کنند که این امر به علت اندازه کوچک حفره ها در داربست الیاف نانو است.
داربست های الیاف نانو پلی کاپرولاکتون می تواند بستر مناسبی جهت کشت سلولی می باشد و سلول ها به خوبی بر سطح آنها چسبیده و تکثیر می یابند.

بررسی تاثیر پیوند مخاط بویایی جنینی (F(Fetal Olfactory Mucosa: FOM که حاوی سلول های غلاف کننده نورون های بویایی است بر روی بهبود عملکرد و حفظ بافتی، متعاقب قطع نیمه نخاع در رت بعد از قطع نیمه نخاع در سطح L1، 48 رت ماده بالغ به طور تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. یک گروه از رت های Immunossupersive سیکلوزپرین Cyclosporine A (CsA)A و FOM دریافت کردند، گروه دیگر CsA و مخاط تنفسی جنینی (F(Fetal Respiratory Mucosa: FRM دریافت کردند. گروه کنترل Nonimmunosuppressive سالین و Gelfoam دریافت کردند. مطالعه بررسی رفتاری با استفاده از تست (B(Basso، Bresnahan and Beattie: BBB به طور هفتگی و به مدت هشت هفته بعد از جراحی انجام شد. در پایان مطالعه رفتاری، ناحیه پیوند، مورد بررسی بافتی قرار گرفت.
از هفته دوم تا هشتم عمل حرکتی در گروه های FOM و FRM در مقایسه با گروه کنترل و از هفته ششم تا هشتم عمل حرکتی گروه FOM در مقایسه با گروه FRM به طور معنی داری بهبود یافته بودند. هر چند حفظ بافتی گروه FOM در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش پیدا کرده بود، این میزان در مقایسه با گروه FRM معنی دار نبود.
مخاط بویایی جنینی به طور محدود در ترمیم عمل حرکتی و حفظ بافتی صدمات ناقص نخاعی موثر است.

این مطالعه به شرح تجربیات ما در زمینه شبیه سازی تولید مثلی با استفاده از دو رهیافت محتلف که منجر به تولد موفق اولین گوسفند شبیه سازی شده خاورمیانه و ایران شد می پردازد.
اووسیت های گوسفند حاصله از کشتارگاه در ساعت 18 تا 20 بعد از بلوغ آزمایشگاهی بی هسته سازی شدند و سپس تولید جنین های ساختار مجدد با استفاده از سلول های سوماتیک حاصل از گوش گوسفند و طی دو پروسه مختلف از روندهای انتقال هسته (زیر فضای زونا، درون سیتوپلاسمی)، کشت جنین (هم کشتی، محیط متوالی) و انتقال جنین (درون لوله فالوپ، درون شاخ رحمی) انجام پذیرفت. وضعیت آبستنی و تکوین جنین به طور منظم بررسی گردید و سزارین اختیاری در روز 145 آبستنی انجام پذیرفت. بررسی های پاتولوژیک و ژنتیکی بر روی جنین های کلون سقط شده و متولد شده جهت تایید جلوه های مختلف شبیه سازی انجام پذیرفت.
هر دو پروسه مورد بررسی قادر به تولید جنین های کلون اولیه یا پیشرفته و نیز ایجاد آبستنی اولیه یا پیشرفته تا مرحله تولد بودند. چهار آبستنی تشخیص داده شد که در این میان یک مورد در مراحل اولیه از دست رفت، یک مورد در روز 90 آبستنی سقط شد، یک مورد در بدو تولد سقط شد و مورد چهارم منجر به تولد یک بره زنده و سالم شد که رویانا نام گرفت.
تا کنون رهیافت های بسیار متعددی برای شبیه سازی پستانداران ارائه شده و یا در حال تکامل می باشد که معیار ارزیابی همه آنها قابلیت نهایی آن در ایجاد موفقیت آمیز آبستنی منجر به تولد پستاندار شبیه سازی شده زنده و سالم می باشد. این مطالعه نیز به عنوان یک رهیافت اولیه در جهت استقرار این تکنولوژی توانست به طور موفقیت آمیزی قابلیت دو پروسه انتقال هسته سلول های سوماتیک مورد بررسی را نشان دهد. با این وجود کفایت پایین روش شبیه سازی سلول های سوماتیک مبین جلوه های مختلف این تکنولوژی که هنوز لاینحل مانده است.

بررسی ژن P4 در یک وکتور(ناقل) مناسب برای مطالعات بیشتر در زمینه واکسن سازی این بررسی به صورت تجربی انجام گرفته است. در مرحله پروماستیگوت، لیشمانیا ماژور در محیط. N. N. N و سپس در محیط RPMI1640 به صورت انبوه کشت داده شد. در ادامه، DNA ژنومی انگل با روش جوشاندن استخراج و سپس PCR با پرایمرهای اختصاصی ژن P4 انجام شد. محصول PCR ازروی ژل آگاروز خالص سازی و در پلاسمید Bluescript باروش کلونینگ T/A کلون شد وبعد از انتقال پلاسمید نوترکیب غربالگری شد و تحت تاثیر آنزیم های برش دهنده قرار گرفت.
پلاسمید مورد استخراج قرار گرفت. ژن کلون شده از آنزیم های برش دهنده، جدا و در پلاسمید بیان pQE-30 ساب کلون شد.
این ترکیب آماده بیان ژن P4 در آزمایشگاه است.

بررسی پتانسیل استخوان سازی سرامیک دوفازی متشکل از هیدروکسی آپاتیت و تری کلسیم فسفات (HA/TCP) خالی و غنی شده با سلول بنیادی مزانشیمی در شرایط آزمایشگاهی سلول های بنیادی مزانشیمی پاساژ سه مشتق از مغز استخوان سگ، در ژل کلاژن معلق شد و با قرار گرفتن در سطح بالایی داربست های HA/TCP داخل آن بارگیری شد. داربست های حاوی سلول و داربست بدون سلول داخل بافت عضله ماضغه چهار سگ به طور اتولوگ کاشته شدند. هشت هفته بعد، از آن بخش عضله که حاوی ایمپلنت بود، برش های بافتی تهیه شد. به منظور مطالعه کمی، میزان استخوان ساخته شده در دو گروه مورد مطالعه، از برش های تهیه شده عکس تهیه و با استفاده از نرم افزار Image-pro Plust software بررسی شد.
بر اساس مشاهدات ما، داربست های داخل بافت عضله توسط لایه ای از بافت فیبروز احاطه شده بود. در هیچ مورد، بافت غضروف مشاهده نشد. مطالعه برش های بافتی نشان داد داربست حاوی سلول و همچنین داربست بدون سلول استخوان تشکیل شده است. درصد استخوان تازه تشکیل شده در گروه داربست حاوی سلول 01/6±12/29 بود که از این نظر با گروه کنترل (99/4±55/23) اختلاف معنی داری داشت. همچنین، استخوان بالغ لاملار تنها در گروه داربست حاوی سلول مشاهده شد.
روی هم رفته می توان گفت که سلول های بنیادی مزانشیمی، میزان استخوان اکتوپیک ساخته شده در محل پیوند سرامیک HA/TCP را افزایش می دهند. همچنین استخوان تشکیل شده از نوع بالغ است.

بررسی اثرات فاکتور مهارکننده لوکمیایی بر میزان تکامل جنین پیش لانه گزینی جنین در شرایط آزمایشگاه موش های ماده نژاد NMRI، به ترتیب با تزریق 10 واحد هورمون PMSG و 48 ساعت بعد 10 واحد هورمون hCG تحریک تخمک گذاری شدند. سپس موش های ماده ای که جفت گیری کرده بودند، 46 ساعت پس از تزریق hCG کشته شده و جنین های دو سلولی از لوله رحمی آنها جمع آوری شدند. جنین های جمع آوری شده به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند که یکی از گروه ها به عنوان کنترل بود. در این گروه جنین ها در محیط کشت HTF کشت داده شدند و سه گروه دیگر گروه های تیماری بودند که در آنها محیط کشت HTF به اضافه (Leukemia Inhibitory Factor) LIFF یا E(Epidermal Growth Factor) EGFF یا LIF+EGF بود. جنین ها پس از تقسیم در تمامی گروه ها به مدت 72 ساعت در یک انکوباتور در دمای 37 درجه سانتی گراد و میزان 5درصد گاز CO2 و رطوبت 90درصد کشت داده شدند و چگونگی تکامل آنها از نظر ظاهری در 24، 36، 48، 60 و 72 ساعت بعد بررسی شد. سپس در انتهای کشت میزان آپوپتوز در سلول ها با روش TUNEL مورد ارزیابی قرار گرفت.
گروه های تیماری LIF و LIF+EGF در مقایسه با گروه دیگر، افزایش معنی داری را در درصد بلاستوسیست های تشکیل شده 36 ساعت پس از کشت نشان دادند (05/0>p).
همچنین گروه های فوق از نظر میزان خارج شده از زونا و میانگین تعداد کل سلول ها افزایش معنی داری را نسبت به گروه های دیگر نشان دادند (05/0>p). از نظر میزان آپوپتوزیس تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد.
نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده اثرات مفید LIF و EGF میزان تشکیل بلاستوسیست خروج بلاستوسیست ها از زونا افزایش تعداد سلول های آنها به هنگام کشت در آزمایشگاه است.