نشریه توسعه سازمانی پلیس
سال ششم شماره 1 (پیاپی 22، فروردین و اردیبهشت 1388)

یکی از دل مشغولی های عمده سازمان ها از جمله سازمان های نظامی لزوم توجه کارکنان آنان به منشور اخلاقی می باشد. زیرا منشور اخلاقی تعهد نامه ای است که در حفظ و تعالی مستمر روحیه، منزلت، انسجام کارکنان از یک سو و رضایت عامه مردم از خدمات پلیس از سوی دیگر را به دنبال دارد. بر این اساس چند سالی است توجه به تدوین منشور اخلاق در سازمان های پلیسی مورد توجه قرار گرفته است، در این میان انتقاداتی نیز به این منشورها یا نظام نامه های اخلاقی وارد بوده و ضروری است جهت تدوین بهینه آن ها راه کارهای لازم ارائه شود، لذا با هدف بهینه نمودن تدوین منشور اخلاق منتج از ایرادات وارده فعلی، گام های کلیدی در تدوین و ترویج منشور اخلاق احصاء و با روش مروری به مطالعه آن ها می پردازیم. در این مقاله پس از احصای ایرادات وارده به منشورهای فعلی که برخی از آن ها عبارتند از: تاکید بر وظایف افراد، عدم پوشش دادن تمامی مسئولیت های سازمان و خیالی و حرفی بودن آن ها با توجه به جایگاه منشور اخلاق در ترویج اخلاق در سازمان،اخلاق فردی را در منشور مورد توجه قرار نمی دهیم و مراحل ذیل را نیز برای ایرادات دیگر تدارک می بینیم:1- تقسیم سازمان پلیس برحسب ماموریت های تخصصی؛2-تشکیل کارگاه های تدوین منشور اخلاق؛3- تعیین مسئولیت های اخلاقی هر حوزه.

ارزشیابی یکی ازابزارهای مهم و موثر مدیریت درجهت دستیابی به اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری درخصوص عملکرد کارکنان یک سازمان می باشد. با اعمال صحیح این وسیله نه تنها اهداف و ماموریت های سازمان به کارآیی مطلوب می رسد بلکه منافع کارکنان و جامعه نیز تامین می شود. به عبارت دیگر به طور مختصر می توان گفت که ارزشیابی رمز موفقیت مدیریت است. این مقاله با هدف بررسی نظام ارزشیابی عملکرد کارکنان ناجا از دیدگاه مدیران انجام شده است. بدین منظور با استفاده از نظریه های مربوط به ارزشیابی عملکرد کارکنان، شاخص های مطلوب بدست آمده و با شاخص های ارزشیابی عملکرد کارکنان در ناجا که در حال حاضر مورد استفاده است؛ مقایسه گردیده است. در پایان پیشنهادهای کاربردی برای بهبود وضعیت ارزیابی عملکرد ارائه شده است.

امنیت راه و ترافیک، یکی از حوزه های مهم و اساسی نیازهای جامعه بشری است و توجه بدان و اهتمام به تامین آن ضرورتی غیر قابل انکار تلقی می شود. مقاله حاضر، نگاهی تحلیلی و راهبردی به این مقوله داشته و سعی دارد با یاد آوری استفاده از نگاه های صحیح به موضوع، به پیشنهاد راه کارهایی نسبتا امکان سنج پذیر، مسیری علمی را در پاسخ به چالش های سر راه این موضوع معرفی نماید.
در این مقاله ابتدا به ادبیات موضوع پرداخته شده است، و همچنین بر سوابق دیگر جوامع مبنی بر چگونگی اقدامات آن ها در مواجهه با موضوع اشاره ای شده است. سپس با معرفی نهادهای دولتی و غیر دولتی مرتبط با موضوع، گستردگی و چند جانبه بودن، تنوع و پیچیدگی آن را به جهت تاثیر چند جانبه بر حوزه های اجتماعی و انفرادی شهروندان نمایان سازد. در نهایت هم وضعیت موجود امنیت ترافیک را با تحلیل کارشناسانه و ارائه اطلاعات آماری به تصویر می کشد. در این میان اشاره ای مفصل به لیست چالش های سر راه تامین امنیت ترافیکی کشور داشته و راه کارهای خود را با ارائه یک چشم انداز و فرصت های موجود در کشور می پردازد.

از ابتدای زندگی بشر امنیت یکی از دغدغه های اصلی انسان ها بوده است، امروزه با گسترش اینترنت و فضاهای شبکه ای در کشورمان لزوم امنیت برای فعالیت در این فضا های مجازی بیش از پیش احساس می شود. ترس و بیم از تخریب مبانی اخلاقی و اجتماعی، و نداشتن امنیت روانی و فرهنگی ناشی از هجوم اطلاعات آلوده و مخرب از طریق اینترنت و فضاهای مجازی واکنشی منطقی است، زیرا هر جامعه ای چارچوب های اطلاعاتی خاص خود را دارد. طبیعی است که هر نوع اطلاعاتی که این حد و مرزها را بشکند، می تواند سلامت و امنیت جامعه را به خطر اندازد. برخلاف وجود جنبه های مثبت شبکه های جهانی، سوء استفاده از این شبکه های رایانه ای توسط افراد هنجارشکن، امنیت ملی را در کشورهای مختلف با خطر روبرو ساخته است. از این رو به کارگیری روش ها و راه کار های مختلف برای پیشگیری از نفوذ داده های مخرب و مضر و گزینش اطلاعات سالم در این شبکه ها رو به افزایش است. خوشبختانه با وجود هیاهوی بسیاری که شبکه جهانی اینترنت و فضاهای سایبر را غیرقابل کنترل معرفی می کند، فناوری لازم برای کنترل این شبکه و انتخاب اطلاعات سالم روبه گسترش و تکامل است.
در این مقاله ابتدا با عناوینی چون امنیت در فضای سایبر و جرائم رایانه ای و انواع آن آشنا می شویم، سپس به انواع فناوری های اطلاعات به طور کلی پرداخته و نمونه هایی از آن را ارائه نموده، در نهایت به آسیب شناسی فضای امنیت و اطلاعات در کشور می پردازیم و چالش ها و راه کارهای مقابله با این چالش ها را مرور می نماییم.

انسان ها منابع جدید مولد ثروت هستند مشروط بر این که سرمایه ی انسانی به حساب آیند. مفهوم سرمایه ی انسانی ناظر بدین واقعیت است که انسان ها در خود سرمایه گذاری می کنند. سرمایه ی انسانی بیان می دارد که خصوصیات کیفی انسان نوعی سرمایه است، زیرا این خصوصیات می تواند به صورت منبع درآمدهای بیشتر و یا اقناع و ارضای فراوانتر در آینده درآید. چنین سرمایه ای «انسانی» است چرا که جزیی از انسان را تشکیل می دهداساس نظریه سرمایه ی انسانی این است که علت تفاوت های درآمدی افراد به خاطر اختلاف در میزان بازدهی آنهاست. امروزه نظریه سرمایه ی انسانی از مهمترین نظریه های توزیع درآمد است.
در مقاله حاضر تلاش شده است تا سرمایه ی انسانی از طریق اشاره به تعاریف، مفهوم، عناصر و شاخص های اندازه گیری آن به اجمال معرفی شود. کانون توجه مقاله حاضر بر شاخص های اندازه گیری استوار بوده است و فهرستی نسبتا جامع از این شاخص ها به منظور استفاده سازمان ها و ارگان های مختلف فراهم آمده است.