فهرست مطالب

Dental School - Volume:27 Issue: 2, 2009

Journal of Dental School
Volume:27 Issue: 2, 2009

  • 66 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1388/07/25
  • تعداد عناوین: 8
|
  • گزارش یک مورد Incontinentia pigmenti
    قاسم انصاری، محمودرضا فریدونی صفحه 48
    سابقه و هدف
    (IP) Incontinentia pigmenti یا سندرم Bloch-Sulzberger اولین بار توسط Garrod در سال 1906 معرفی گردید. سپس، در سال 1926 توسط Bloch و در سال 1927 توسط Sulzberger گزارش شد. این بیماری یک بیماری ژنتیکی پوستی است که از نظر توارث وابسته به جنس غالب می باشد. ماکول های نامنظم، شیر قهوه ای یا خاکستری یا ضایعات آتروفیک، فرورفته و دپیگمانته از علایم پوستی این بیماری می باشند. هدف مقاله حاضر معرفی یک مورد مبتلا به IP با علایم دهانی نادر و ارایه دیدگاه مربوطه است.
    گزارش مورد: بیمار کودکی 8.5 ساله (دختر) بود که با وضعیت کلینیکی و نمای دندانی کمبود دندان ها (الیگودنشیا) با احتمال ابتلا به IP به بخش دندانپزشکی کودکان دانشگاه مراجعه نمود. بیمار از غیبت دندان ها به صورت متعدد و پراکنده به همراه اختلال در شکل دندانها و عملکرد جویدن شکایت داشت. در معاینه کلینیکی دندان های موجود عبارت بودند از:B،A A،BC B،C در پیگیری 1.5 ساله بعد از معاینه اولیه و در سن 10 سالگی، سانترال های دایمی فک بالا پس از افتادن سانترال های شیری فک بالا در حال رویش بوده، همچنین کانین های شیری در این زمان در دهان قرار گرفته بودند. تشخیص کلینیکی با علایم ذکر شده پس از مشاوره با متخصصین بیماری های دهان، پاتولوژی دهان و دندان و متخصص کودکان تایید کننده ابتلا به سندرم Bloch-Sulzberger یا Incontinentia pigmenti بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس علایم مشاهده شده در این یبمار، توجه به علایم دهانی- دندانی از جمله کمبود دندانی در کنار علایم هیپرپیگمانته پوستی نقش بسیار مهمی در تشخیص به موقع افراد مبتلا دارد. ملاحظات پیشگیرانه و درمان های ملاحظه کارانه در چنین بیمارانی توصیه می شود.
    کلیدواژگان: Bloch Sulzberger، Incontinentia pigmenti، غیبت متعدد دندانی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر انواع مختلف سمانهای موقت روی استحکام کششی روکش های متکی بر ایمپلنت
    دکترعلی حافظ قرآن، رودابه کودریان، کاظم مرشدی صفحه 53
    سابقه و هدف
    استفاده از سمان های موقت برای سمان کردن پروتزهای سمان شونده متکی بر ایمپلنت، مزیت قابلیت بازیافت (retrievability) را داراست، اما این سمان ها باید قادر به تامین گیر مناسب روکش ها نیز باشند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر انواع مختلف سمان های موقت روی استحکام کششی روکش های تک واحدی متکی بر ایمپلنت بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، 30 اباتمنت تایتانیومی قابل تراش ایمپلنت (Biohorizons) به طول 8 میلی متر به آنالوگ ایمپلنت با تورک 30 نیوتن بر سانتی متر متصل گردیدند. آنالوگ ها با استفاده از سرویور درون بلوک های تهیه شده از آکریل خود سخت شونده قرار داده شدند. بعد از ساخت روکش برای هر اباتمنت، سمان های موقتDycal، TempBond و TempBond NEبرای اتصال روکش به اباتمنت مربوطه به کار رفتند. تمام نمونه ها قبل از آزمایش، در رطوبت %100 و دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. روکش ها با نیروی 500 کیلوگرم با سرعت 0.5 سانتی در متر دقیقه با استفاده از Universal testing machine از روی اباتمنت ها کشیده شدند و استحکام کششی به نیوتن ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA ارزیابی گردیدند.
    یافته ها
    استحکام کششی(26.01±3.53) Dycalبیشتر از(22.00±3.06) TempBond NEو(15.60±2.67) TempBondبود. تفاوت بین گیر سمان ها از نظر آماری معنی دار بود (P<0.0001).
    نتیجه گیری
    ارجح است زمانی که قابلیت بازیافت پروتز مورد نظر است از TempBond و زمانی که گیر بیشتر مورد نیاز است از Dycal استفاده شود.
    کلیدواژگان: ایمپلنت دندانی، سمان، استحکام کششی، گیر
    چکیده زبان: فارسی
  • بررسی وضعیت پوسیدگی دندان در کودکان آسمی تحت درمان با داروهای استنشاقی
    کتایون سالم، فرزانه سالم، سهیلا خلیل زاده، مژده حاکمی والا، جمشید سلام زاده صفحه 60
    سابقه و هدف
    آسم یکی از شایع ترین بیماری های مزمن کودکی است که به عنوان ریسک فاکتور پوسیدگی مطرح می شود. مطالعات مختلف نتایج متناقضی در این رابطه ارایه داده اند. هدف از این مطالعه ارزیابی پوسیدگی و عوامل احتمالی مرتبط با بهداشت دهان و دندان در کودکان آسمی است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه شاهدی- موردی روی کودکان با آسم متوسط تا شدید 6 تا 12 ساله مراجعه کننده به بیمارستان مسیح دانشوری و گروه شاهد با سابقه مصرف حداقل یک سال اسپری های استنشاقی انجام شد. شاخص DMFS بر اساس روش چشمی- لمسی ثبت شد. نمونه بزاق تحریک شده جمع آوری و شمارش استرپ موتانس و لاکتوباسیل بر اساس تعداد کلنی/ میلی لیتر انجام شد. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون های Mann-Whitney، tو Kendall’s Rank Correlation و Ridge Regression انجام شد.
    .
    یافته ها
    میانگین شاخص DMFS در گروه آسمی 2.53±3.98 و در گروه شاهد 2.81±4.30 بود که تفاوت معنی داری نشان نمی دادند. بررسی ارتباط عوامل مختلف با شاخص DMFS در کودکان آسمی مشخص نمود بر اساس آنالیز Ridge Regression گروه دو دارویی که تواما از فرم استنشاقی کورتیکواسترویید و بتا دو- آگونیست استفاده می کردند، از وضعیت دندانی بهتری برخوردار بودند r=0.76)،(P<0.001. شمارش استرپتوکوک موتانس تفاوت معنی داری به نفع گروه آسمی نشان داد (P=0.001) ولی شمارش لاکتوباسیل معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    شاخص DMFS در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. کورتیکوستروئیدهای استنشاقی به عنوان داروهای کمکی علاوه بر کنترل بیماری می توانند به کاهش پوسیدگی دندان ها در این بیماران کمک نمایند.
    کلیدواژگان: آسم کودکان، پوسیدگی، داروهای استنشاقی ضد آسم
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر داروی پامیدرونیت (Pamidronate) بر روی میزان حرکت دندان و تحلیل ریشه حین حرکات ارتودنتیک در موش
    مسعود سیفی، نازی آقایی پور صفحه 67
    سابقه و هدف
    هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر داروی پامیدرونیت از گروه بیسفسفوناتها و با خاصیت ضداستئوکلاستی روی میزان حرکت و میزان تحلیل ریشه دندان حین اعمال نیروی ارتودنتیک در Rat بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت تجربی روی 30 موش صحرایی 8 هفته ای از نژاد Wistar و به صورت تصادفی انجام گرفت. در روز صفر، دستگاه ارتودنسی متصل گردید. در گروه شاهد، نرمال سالین و در گروه مورد داروی پامیدرونیت 1mg/kg به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. بعد از گذشت 21 روز، موش های گروه شاهد و مورد کشته شدند و بعد از اندازه گیری فاصله دندان مولر اول و دوم به عنوان شاخص حرکت دندان، فک بالا به لابراتوار ارسال شد. در زیر میکروسکوپ با استفاده از نرم افزار، میزان تحلیل ریشه بر اساس مساحت لاکوناهای تحلیلی محاسبه گردید. برای آنالیزهای آماری از آزمون t استفاده شد.
    یافته ها
    میزان حرکت دندان در گروه شاهد 0.168±0.562 میلی متر و در گروه مورد 0.197±0.346 میلی متر بود که تفاوت میان گروه شاهد و مورد از نظر آماری معنی دار بوده است(p<0.01). میزان تحلیل ریشه در گروه شاهد0.25 10-2±0.172 10-2میلی متر مربع و در گروه مورد0.26 10-2±0.125 10-2میلی متر مربع بود که از نظر آماری بین گروه شاهد و مورد تفاوتی وجود ندارد.
    نتیجه گیری
    نتایج این تحقیق نشان داد که داروی پامیدرونیت قادر به کاهش میزان حرکت دندان بوده و این کاهش بدون افزایش نامطلوب در مقدار تحلیل ریشه همراه است.
    کلیدواژگان: پامیدرونیت، تحلیل ریشه، حرکت ارتودنتیک دندان
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی هیستولوژیک اثر ژلاتین ماتریکس استخوانی انسانی (BMG) و پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پاریتال حیوان آزمایشگاهی BAT
    حسین شاهون، فاطمه مشهدی عباس، محمد جواد خرازی فرد، مهسا نعمت الهی، نفیسه شهروی صفحه 72
    سابقه و هدف
    استفاده از پیوندهای استخوانی روش معمول جراحان جهت جبران نقایص استخوانی بیماران می باشد. از آنجا که گرافت های استخوانی به طور پیشرونده در طی مراحل درمانی جذب می شوند و نیز امکان دسترسی آسان به آنها ممکن نیست، بنابراین استفاده از مواد مصنوعی جایگزین شونده از ارزش و کارآیی روزافزونی در جراحی برخوردار شده است. یکی از این مواد جایگزین استخوان، BMGاست که نوع انسانی این ماده برای اولین بار در کشور توسط متخصصین ایرانی تهیه شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت و روند استخوان سازی با دو روش استفاده از BMG انسانی و استفاده از پیوند خودی در ترمیم نقایص استخوان پریتال حیوان آزمایشگاهی Rat صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    در مطالعه تجربی حاضر، از Rat 12 نر بالغ از نژاد Sprague dawley استفاده گردید. با استفاده از استخوان هومروس انسان تهیه شده از بانک پیوند بیمارستان امام خمینی نوع انسانی BMG تولید شد. دو سوراخ به قطر5mm و عمق2mm در دو سمت راست و چپ پاریتال Rat ایجاد شد. BMG به طور تصادفی در یک سمت و پیوندهای خودی نیز که از سمت مقابل پاریتال rat ها برداشته شدند در سوراخ دیگر تعبیه گشت. سپس نمونه ها از نظر میزان و سرعت استخوان سازی، وجود التهاب، بافت فیبروز و غضروف با روش هیستولوژی بررسی شدند. جهت بررسی نتایج هیستولوژیک از آزمون Wilcoxon-single Rank استفاده شد.
    یافته ها
    در هر دو گروه پیوند خودی و BMG، التهاب طی دوره های 7، 14، 24 و 60 روزه روند نزولی داشت. همچنین تشکیل استخوان با گذشت زمان در هر دو گروه ها از روز7-60 بیشتر شده بود و درصد استخوان ساخته شده در گروه BMG در روزهای 24، بیشتر از گروه پیوند خودی بود که نشان می داد BMG مانند پیوند خودی می تواند در ترمیم نقایص استخوانی موثر باشد. تفاوت معناداری از لحاظ نوع و میزان استخوان ساخته شده در روز 60 بین هر دو گروه مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    سرعت ترمیم بافت استخوانی با BMG بیشتر بوده، از محدود شدن بازسازی در حواشی حفره ممانعت می شود. گرچه کیفیت استخوان ساخته شده توسط BMG و پیوند خودی یکسان است.
    کلیدواژگان: ژلاتین ماتریکس استخوانی، پیوند خودی، نقایص استخوانی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • رابطه بین ابعاد سر و صورت و اندازه دندانهای قدامی
    مرتضی عشاق، فرناز بیانی، نگار فیضی صفحه 84
    سابقه و هدف
    اندازه و شکل دندان ها نه تنها باید زیبا باشد، بلکه باید با اجزا صورت نیز هماهنگی داشته باشد. هنگامی که قبل از از دست رفتن دندان مدرکی وجود ندارد، تعیین اندازه مناسب دندان یکی از مراحل مهم درمان محسوب می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین ضریب همبستگی اندازه دندان های قدامی با ابعاد عرضی سر و صورت می باشد.
    مواد و روش ها
    در این بررسی مشاهده ای مقطعی، 100 نمونه (50 مرد و 50 زن) از بین دانشجویان دندانپزشکی انتخاب شدند. حداکثر عرض پیشانی، حداکثر عرض بین دو گونه، عرض زاویه بین دو فک و عرض کرانیال با استفاده از فیس بو اندازه گیری شد. عرض مزیودیستال دندان های قدامی به وسیله کولیس دیجیتال محاسبه گردید. اطلاعات از طریق تحلیل آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون مورد آنالیز قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین نسبت قدامی بولتون (2.8±78.76) با نسبت نرمال قدامی بولتون تفاوت معناداری نشان نداد. رابطه معناداری بین عرض بین دو گونه و عرض دندان های کانین (0.3-0.2) و عرض بین زوایای فکی و عرض دندان های کانین پایین (0.3-0.2) مشاهده شد. نسبت عرض بین دو گونه به عرض سانترال بالا در سمت راست 14.9 و در سمت چپ 14.7 به دست آمد. همبستگی معناداری بین عرض قوس بین کانین های بالا و پایین با عرض بین زایگوما و عرض بین زوایای فکی به دست آمد(P<0.05).
    نتیجه گیری
    اگرچه برای تخمین اندازه دندان ها روش های مختلفی وجود دارد، با توجه به وجود روابطی بین برخی ابعاد سر و صورت و دندان ها می توان از این ابعاد سرو صورت جهت تخمین اولیه ابعاد دندان ها استفاده نمود.
    کلیدواژگان: دندان، سر و صورت، همبستگی داده ها
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • صحت فاصله جبرانی با کاربرد Ear Bow هنگام انتقال رابطه وضعیتی
    امیر فیاض، امیرحسین دهقان صفحه 94
    سابقه و هدف
    در انتقال رابطه فکین نسبت به محور باز نمودن آرتیکولاتور توسط فیس بو گوشی، قطعه گوشی فیس بو روی پین گوشی آرتیکولاتور تطبیق داده می شود. این تحقیق با هدف مقایسه موقعیت قطعه گوشی که نماینده سوراخ کردن خارجی است و پین گوشی یک نوع آرتیکولاتور صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    این تحقیق توصیفی بر روی 30 دانشجو (15 مرد و 15 زن 20 تا 25 سال) با اکلوژن فانکشنال قابل قبول صورت گرفت. مرکز چرخش کندیلی به طور Kinematic مشخص و کست فک بالا به آرتیکولاتور (Medular-196) Hanau منتقل گردید. در مرحله بعد فیس بوی گوشی جهت ثبت رابطه وضعیتی فک بالا به کار رفت. بعد از قراردادن fork، فیس بوی گوشی برای کست بالا- که در مرحله قبل به آرتیکولاتور منتقل گردیده بود- موقعیت مرکز قطعه گوشی فیس بوی گوشی روی صفحه گراف که روی دو صفحه آلومینیوم گرد متصل به قسمت کندیلی آرتیکولاتور علامت گذاری شده بود، ثبت و در مرحله نهایی با محل پین گوشی آرتیکولاتور مقایسه گردید. آزمون های آماری Kolmogrov-smirnov و t جهت تعیین تفاوت بین جنس و سمت چپ و راست در سطح خطای 5 درصد (P<0.05) صورت گرفت.
    یافته ها
    موقعیت های قطعات گوشی در %66.7 موارد نمونه ها در سمت چپ صورت و %70 در طرف راست در ناحیه فوقانی و قدامی موقعیت پین گوشی قسمت کندیلی قرار داشت. تفاوت آماری مهم بین دو طرف و بین دو جنس وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    در مجموع از یافته های تحقیق چنین نتیجه گیری شد که محل کنونی پین های گوشی در آرتیکولاتور به کار رفته در مورد نمونه های مورد مطالعه مناسب نیست، بنابراین باید هنگام انتقال کست ها به آرتیکولاتور بعضی تغییرات در نظر گرفته شود.
    کلیدواژگان: کست فک بالا، انتقال کست، فیس بوی گوشی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررس اثر عوامل سفید کننده دندان بر سختی سمان گلاس آینومر
    امیر قاسمی، عاطفه صفاری، طاهره زهتابان، حسین محمد ابراهیم، محمدرضا نخستین صفحه 100
    سابقه و هدف
    استفاده از روزافزون از Bleaching از یک طرف و وجود ترمیم های گلاس ایونومری از طرف دیگر، در کنار محدودیت مقالات موجود، منجر به اجرای تحقیقی با هدف تعیین اثر کاربرد کاربامید پراکساید بر سختی سمان گلاس آیونومر شد.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق تجربی، ابتدا 40 سیلندر گلاس آیونومر تهیه شد. سپس، نمونه ها به طور تصادفی به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند. ژل سفید کننده مورد استفاده VARI-SHADE حاوی کاربامید پراکساید %16 بود. گروه اول (شاهد) هیچ گونه برخوردی با ژل سفید کننده نداشت و سه گروه بعدی به ترتیب در هفته های اول، دوم و سوم به مدت 3 ساعت در روز تحت تاثیر ژل سفید کننده قرار گرفتند. به منظور اندازه گیری ریزسختی (microhardness) از دستگاه ویکرز استفاده شده و سختی هر نمونه مشخص گردید. برای آنالیز داده ها از آزمون واریانس دوطرفه (ANOVA) استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین سختی ویکرز به دست آمده در گروه 1، 2.4±27.37، در گروه 2، 2.7±25.98، در گروه 3، 3.6±24.41 و در گروه 4 برابر 3.7±26.02 بود. نتایج آنالیز آماری نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر میزان سختی وجود نداشته است.
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که استفاده از ماده سفید کننده VARI-SHADE در زمان های مورد مطالعه به کاهش سختی گلاس آیونومر نوری Vitremer منجر نشد.
    کلیدواژگان: عوامل سفید کننده، ریزسختی، سمان گلاس آیونومر
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Incontinentia Pigmenti: Report of a case
    Dr. Ghassem Ansari, Dr. Mahmoodreza Fereidooni Page 48
    Background And Aim
    The rare case of Incontinentia Pigmenti (IP) also known as Bloch-Sulzberger Syndrome was first introduced by Garrod (1906). This genetically condition involves the skin followed by the teeth. It is also known as a sex linked dominant trait. Brownish gray spots are routinely seen on abdominal and limber skin. The aim of this report is to illustrate the clinical feature of IP cases with reference to earlier reports. Case Report: An 8.5 year old girl was referred to the Pedodontic Department for her lack of teeth. Several missing teeth were noted in both jaws with only a number of teeth being present in mouth with change in form. Patient chief complaint was malfunction in mastication and esthetics. Present teeth in clinical exam were as follows: 51,52,61,62,72,73,83. Patient was available for a follow up appointment after 1.5 year. Both upper permanent central incisors were semi erupted at this stage along with newly erupted upper primary canines. Clinical consultation was obtained from departments of oral pathology, oral pediatrician medicine and medical genetics. The condition was agreed as Bloch-Selzberger Syndrome also named as Incontinentia Pigmenti.
    Conclusion
    Based on the collected clinical evidences including the lack of several teeth Incontinentia Pigmenti was diagnosed in association to hyper pigmented spots on skin of abdominal sides. Preventive and intermediate dental treatments are encouraged in such cases.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of different types of temporary cements on the tensile strength of implant supported crowns
    Roodabe Koodarian, Dr. Kazem Morshedi, Dr. Ali Hafez Qoran Page 53
    Background And Aim
    Using provisional luting agents in cemented type implant supported prosthesis has advantage of retrievability however adequate retention is demanded. This study compared the retention of restoration cemented with different types of provisional luting agents.
    Materials and Methods
    In this experimental study, thirty titanium implant abutments (Biohorizons) with 8mm height, were placed in implant analogs and torqued to 30 N/cm. Implant analogous were mounted in autopolymerizing acrylic resin blocks using surveyor. After casting crowns for each abutment, provisional luting agents TempBond, Dycal and TempBond NE were used to cement the restorations upon their respective abutments. All specimens were stored in 100% humidity for 48 hours at 37 °C prior to testing. Each crown was pulled from the abutment with a 500 kg load in a universal testing machine at a crosshead speed of 0.5 cm/min, and tensile strength was recorded in Newton. Data were analyzed using ANOVA.
    Results
    Tensile strength was significantly higher for Dycal (26.01±3.53) than for TempBond NE (22.00±3.06) and TempBond (15.60±2.67).
    Conclusion
    When retrievability of implant supported prosthesis is desired, Temp Bond is suggested to be a better choice and Dycal when additional retention for prosthesis is required.
    Abstract Original: Persian
  • Caries status in asthmatic children receiving anti-asthma inhalers
    Katayoun Salem, Dr. Farzaneh Salem, Dr. Soheila Khalilzadeh, Dr. Mojdeh Hakemi-Vala, Dr. Jamshid Salamzadeh Page 60
    Background And Aim
    Background and Aim
    Asthma is known as a probable risk factor for dental caries however there is some controversy in this issue. Present study is designated to evaluate the caries status in asthmatics compared to non asthmatic controls. In addition probable factors and co-varieties associated with dental health were also investigated.
    Materials and Methods
    Forty five asthmatics and 46 healthy controls aged 6 to 12, entered this case-control study. There was a history of asthmatic drugs for at least one year including inhalators of beta–agonist, Corticosteroid or both. DMFS Index recorded according to visual- tactile method. Stimulated saliva was obtained and microbial count performed as CFU/ml for S. Mutans and Lacto Bacilli. Data analysis performed according to t-test, Mann-Whitney, Kendall's Rank Correlation and Ridge Regression.
    Results
    Mean DMFS Index was 3.98±2.53 in asthmatics and 4.3±2.81 in healthy controls. The difference was not significant caries. Final Ridge Regression showed significant correlation between drug regimen and caries (P=0.001, r=0.76). Those received beta agonist along with protective corticosteroid had significantly less caries compare to beta agonist alone (P<0.001). S. Mutans count revealed significantly higher in controls. Lactobacilli count was not significantly different.
    Conclusion
    DMFS index was not significantly different. Inhaled corticosteroids in asthmatics leads to better control of disease process, and reduce dental caries maybe because of reduced beta 2-agonist consumption as a potent xerostomic.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of Pamidronate on tooth movement and root resorption in rat
    Dr. Masoud Seifi, Dr. Nazi Aghaeei Pour Page 67
    Background And Aim
    The purpose of this study is to examine the effect of administration of bisphosphonate an anti-osteoclastic agent i.e. Pamidronate, on the orthodontic tooth movement and root resorption in rats.
    Materials and Methods
    The present experimental study was conducted on 30 male 8 weeks old Wistar rat. On day zero the orthodontic appliance was installed. Control group received normal saline and for experimental groups, Pamidronate 1mg/kg, was injected intraperitoneally. After 21 days, rats of control group and experimental were sacrificed and the upper jaws were dissected and the distance between upper 1st and 2nd molars were measured. Under light microscope root resorptive lacunae were calculated by computer software. Student t-test was used for purpose of comparison between groups.
    Results
    There were significant differences between the control (0.562±0.168 mm) and the experimental group (0.346±0.197 mm) for orthodontic tooth movements (p<0.01 by paired t-test). Looking to root resorption no significant differences were observed between the control (0.25±0.175×10-2 square millimeter) and the experimental group (0.26 ± 0.125×10-2 square millimeter).
    Conclusion
    According to the present study, Pamidronate can reduce tooth movement and at the same time no increase of the root resorption is observed.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Histological evaluation of the effects of human bone matrix gelatin (BMG) with Autogenous Bone Graft in the reconstruction of parietal bone defect in rats
    Dr. Hossein Shahoon, Dr. Fatemeh Mashhadi Abbas, Dr. Mohammad Javad Kharazifard, Mahsa Nematollahi, Dr. Nafiseh Shahravi Page 72
    Background And Aim
    Autogenous bone grafts are commonly used for the reconstruction of bone defects in surgical procedures. The complication of preparing bone grafts and their application are important factors that have encouraged investigators to use human bone matrix gelatin human (BMG) which is one of the most popular graft materials. Because of the worldwide need for reconstruction of bone defects and its difficulty the aim of this study was to evaluate and compare the effects of BMG and auto graft on the reconstruction of bone defects in parietal bone of rats.
    Materials and Methods
    In this experimental study, data was collected through microscopic observations. Human BMG produced using human Humorous bone based on Urist technical method. 12 healthy male Sprague dawley rats randomly assigned into 4 groups (3 rats in each group) and sacrificed in 7, 14, 24 and 60th days after surgery. Two defects were made in the left and right sides of parietal bone of all rats. Human BMG placed randomly in one side and auto graft in the other side and then all specimens in each group were assessed and compared histologically to each other. Assessments included amount, rate and type of bone formation, inflammation signs, fibrous tissue and cartilage formation to analyze the histologic findings, Wilcoxon-single rank test was used.
    Results
    The results showed a reduction of inflammation and also increase in new bone formation in both groups during 7, 14, 24 and 60th day after surgery. Bone formation percentage in human BMG cases in 24th day was more than autograft. There was no significant difference between two groups in 60th day.
    Conclusion
    The findings suggested that although human BMG has the same effects as autograft, the rate of reconstruction with human BMG is more.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Relation between craniofacial dimensions and anterior teeth size
    Dr. Morteza Oshagh, Farnaz Bayani, Negar Feizi Page 84
    Background And Aim
    Size and form of teeth is not only important for aesthetic, but also should be in harmony with other parts of face. When there is no record before tooth loss, determination of proper tooth size is one of the most important step of treatment. The purpose of this study was to determine correlation ratio of mesiodistal widths of anterior teeth with craniofacial dimensions.
    Materials and Methods
    In this cross-sectional study 100 cases (50 males & 50 females) were selected from dentistry students. Maximum frontal width, maximum bizygomatic width, bigonial width and cranial width were measured by face bow. Mesiodistal width of anterior teeth was measured by digital vernier. For analysis of data Pearson correlation and multiple regression tests were used.
    Results
    Anterior Bolton ratio (78.76±2.8) was not significantly different from normal anterior Bolton ratio. Bizygomatic width and canine widths showed a significant relation (0.2-0.3) and also bigonial width and lower canine width had a significant relation (0.2-0.3). Proportions of bizygomatic width to upper centrals were 14.9 on right side and 14.7 on left side. A significant relation between upper and lower intercanine widths with bizygomatic and bigonial widths was found (p<0.05).
    Conclusion
    Although there are different ways for prediction of tooth size, according to relation between some craniofacial and tooth widths, these craniofacial widths can be used for prediction of tooth size.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Accuracy of compensating distance during transferring orientation relation with ear Bow
    Amir Fayyaz, Dr. Amir Hossein Dehghan Page 94
    Background And Aim
    In transferring relationship of jaws to opening axis of articulator by earbow earpiece of face bow is adapted on ear pin of articulator. So this study was done in order to compare position of earpiece representing external auditory meatus and ear pin of an articulator.
    Materials and Methods
    This descriptive study was done on 30 students (15 males, 15 females, 20 to 25 years of age) with functionally acceptable occlusion. Kinematic center of rotation was located and maxillary cast was transferred to the Hanau articulator (Medular-196). In the next step, ear-bow is used to register orientation relation of maxilla and after positioning the fork on maxillary cast which was mounted in preview step, the position of center of earpiece of ear-bow was marked on graphs paper which were attached on two round aluminum plate positioned to condylar part of articulator. The last step was to compare registered points to ear pin position of articulator. Kolmogorov-Smirnov and t test were used to examine difference between genders and left and right sides at a significant level of P<0.5.
    Results
    Positions of earpieces in 66.7% of the samples in the left part of the face and 70% in the right part were located upper and more forward as the current ear pin of the condylar compartment. There were no significant differences between both sides and difference based on gender.
    Conclusion
    Considering all achieved results in this study, the current locations of the ear pins in mentioned articulator are not suitable for our samples and some changes must be considered in mounting of casts.
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The effect of bleaching products on hardness of glass ionomer cements
    Amir Ghasemi, Dr. Atefeh Saffari, Dr. Tahereh Zehtaban, Dr. Hossein Mohammad Ebrahim, Dr. Mohammad-Reza Nokhostin Page 100
    Background And Aim
    The use of bleaching agents for the sake of whitening teeth has extended for many years. On the other hand, due to the simultaneous presence of a series of tooth colored restorations and existence of few research studies on the effect of different whitening materials on the tooth restorations, the present study with the aim of determining the efficacy of carbamide peroxide on the hardness of Glass Ionomer cements had been emerged.
    Materials and Methods
    Forty numbers of glass ionomer cylinders were prepared and preserved for 48 hours in 100% humidity and in the room temperature, then were divided into 4 groups each contained 10 samples. The bleaching gel 16% VARI-SHADE (Lochemco USA) was applied for groups I to IV as respectably o, 21, 42, 63 hours. Finally the microhardness of each sample group was measured by Vickers’s machine.
    Results
    Microhardness mean was respectively 27.37±2.4, 25.98±2.7, 24.41±3.6 and 26.02±3.7 in group I to IV, and there was no significant difference between them.
    Conclusion
    Vari-shade bleaching gel did not result to reduced microhardness of Vitremer glass-ionomer in the studied time.
    Abstract View Paper Original: Persian