Journal of Inflammatory Diseases
Volume:13 Issue: 3, 2009

یکی از مهم ترین مشکلات درمان های ارتودنسی، طولانی بودن زمان آن و در نتیجه کاهش همکاری بیمار است. این مشکل تا حد زیادی به سرعت حرکت دندان در طول درمان وابسته است. یکی از جدید ترین روش های مؤثر بر تغییرات استخوان و حرکت دندان، تابش لیزر کم توان است. مطالعه به منظور تعیین تاثیر تابش لیزر کم توان بر حرکت دندان ناشی از نیروی سپریتور انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی که طی سال 87-1386 در درمانگاه ویژه دندان پزشکی شهر همدان انجام شد، 30 بیمار کاندید ارتودنسی شرکت داشتند. در روز اول سپریتورها بین دندان 5 و 6 و 7 قرار داده شدند و لیزر با توان پایین به مدت 5 روز در یک سمت قوس دندانی که به صورت تصادفی انتخاب شد، تابانده شد. سمت قوس دندانی بدون تابش لیزر به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. در روز ششم از دو قوس دندانی مدل تهیه گردید و فاصله بین دندان ها توسط گیج برگی اندازه گیری شد. داده ها با آزمون آماری تی زوج تجزیه وتحلیل شدند.
میانگین میزان حرکت دندانی در فک بالا سمت تابش لیزر 19/0± 55/0 و در سمت بدون تابش (شاهد) 21/0±50/0 میلی متر و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (031/0=p). این نتایج در فک پایین سمت تابش لیزر21/0± 48/0و در سمت شاهد 24/0± 48/0 میلی متر بود که تفاوت آنها از نظر آماری معنی دار نبود. در مقایسه کلی دو فک، میزان حرکت در سمت تابش لیزر20/0± 52/0 و در سمت شاهد 22/0± 49/0 میلی متر بود که تفاوت معنی داری آماری نداشتند.
با توجه به یافته ها، اگرچه تابش لیزر کم توان باعث افزایش حرکت دندان در فک بالا نسبت به فک پایین شد، ولی مقایسه میانگین کلی حرکت دندان در دو فک در سمت تابش لیزر با سمت شاهد تفاوت آماری معنی دار نداشت.

ط امروزه تهیه رادیوگرافی بر اساس موقعیت طبیعی سر (NHP)توصیه می شود و معیار های سفالومتریک طبیعی هر جامعه مختص خود آن است. یکی از روش های سریع و دقیق تحلیل سفالومتریک، استفاده از نرم افزارهاست. مطالعه به منظور طراحی برنامه رایانه ای تحلیل مش دیاگرام و تهیه معیارهای طبیعی نوجوانان ایرانی در دو شهر مشهد و قزوین انجام شد.
دراین مطالعه برنامه تحلیل مش با استفاده از نرم افزارVisual C++ و تحت Windows XP با استفاده از بانک اطلاعاتی My-SQL طراحی شد. سپس 37 سفالومتری از افراد دارای اکلوژن طبیعی شهر قزوین (21 دختر و16 پسر) و 65 سفالومتری از افراد دارای اکلوژن طبیعی شهر مشهد (32 دختر و 33 پسر) که بین سنین 11 تا 13 سال قرار داشتند و به روشNHP انتخاب شده بودند، اسکن شده و وارد نرم افزار شدند. نمودار مش بنا به تعریف موریس برای هر نمونه ترسیم شد. با استفاده از میانگین نقاط، 4 مش طبیعی به تفکیک جنسی در هر شهر ترسیم و انحراف معیار میانگین ها به صورت بیضی نشان داده شد. با استفاده از آزمون تی به تفکیک جنس، مشخصات عمودی و افقی 34 معیار در دو شهر مقایسه شدند.
در 38 اندازه از مجموع 68 اندازه، شامل 17عرض و 21 ارتفاع در بین دختران دو شهر اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (05/0> p). در20 اندازه از مجموع 68 اندازه، شامل 8 عرض و 12 ارتفاع در پسران دو شهر اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد(05/0> p).
علاوه برجنس، سن، اندازه طول قاعده قدامی جمجمه(Sella-Nasion، SN) و ارتفاع ناحیه فوقانی قدامی صورت (Nasion-Anterior Nasal Spine، N-ANS)، باید قومیت بیمار نیز جهت ارزیابی ناهنجاری دندانی- فکی مورد توجه قرار گیرد.

انقباض پلیمریزاسیون یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در ریزنشت کامپوزیت های فشردنی است و برای کاهش آن از روش های مختلفی استفاده می شود که یکی از این روش ها استفاده از کامپوزیت های قابل سیلان است.
مطالعه به منظور تعیین اثر کامپوزیت قابل سیلان بر ریزنشت دو نوع کامپوزیت فشردنی در حفره های نوع دو انجام شد.
این مطالعه تجربی در سال 1385 در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. حفره های نوع دو با ابعاد مشابه در دو سمت مزیال و دیستال 32 دندان سالم پره مولر فک بالا ایجاد شد. دندان ها به طور اتفاقی به دو گروه تقسیم شدند. سمت دیستال دندان های گروه اول با کامپوزیت 60 P و گروه دوم با کامپوزیت Solitaire ترمیم شد. سطوح مزیال دندان ها هم توسط لاینر کامپوزیت قابل سیلان از نوع flow Filtek همراه کامپوزیت سمت دیستال ترمیم شد. دندان ها پس از کاربرد تغییرات سیکل حرارتی و غوطه وری در متیلن بلو دو درصد، از بعد مزیودیستالی بریده شده و میزان ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی x 25 ارزیابی شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و دقیق فیشر تحلیل شدند.
کامپوزیت قابل سیلان در هیچ کدام از گروه های اول و دوم تفاوت آماری معنی داری در میزان ریزنشت در دیواره های لثه ای و عمودی موازی پالپ ایجاد نکرد.
استفاده از کامپوزیت قابل سیلان در میزان ریزنشت ترمیم های نوع دو کامپوزیت فشردنی تاثیری ندارد.

دندان هایی که درمان ریشه شده اند، نسبت به دندان های زنده استعداد شکستگی بیش تری دارند. یکی از ملاحظات ویژه در ترمیم آنها ایجاد فرول است.
مطالعه به منظور تعیین اثر فرول و طول آن بر مقاومت به شکست دندان های ثنایای میانی انجام شد.
در این مطالعه تجربی که در سال 1385 در دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد،30 دندان ثنایای میانی کشیده شده سالم فک بالا که از نظر ابعاد مشابه بودند، انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه قرار داده شدند. پس از قطع تاج، دندان ها تحت درمان ریشه قرار گرفتند و با شبیه سازی افزایش طول تاج به روش ارتودونتیک، در بلوک های آکریلی ثابت و برای همه آنها پست کور ریختگی ساخته و با سمان فسفات روی سمان شدند. در تراش برای روکش در گروه اول(شاهد) فرول ایجاد نشد. در گروه دوم یک میلی متر و در گروه سوم دو میلی متر فرول تراش داده شد. سپس برای همه نمونه ها روکش پرسلن باند شونده با فلز (PFM) ساخته و با سمان فسفات روی سمان شد. نمونه ها توسط دستگاه Zwick، از سمت پالاتال با زاویه 135 درجه نسبت به محور طولی و با سرعت 5/2 میلی متر در دقیقه، تا لحظه شکستن تحت نیروی استاتیک فشاری قرار گرفتند. نیروی شکست اولیه به عنوان مقاومت در برابر شکست، برحسب نیوتن ثبت شد. داده ها با آزمون آماری کروسکال-والیس تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین نیروی شکست در گروه بدون فرول 12/141±44/569، درگروه یک میلی متر فرول 38/114±37/606 و در گروه دو میلی متر فرول 69/61±569 نیوتن محاسبه شد و بین گروه ها تفاوت آماری معنی داری به دست نیامد.
به نظر می رسد ایجاد یک میلی متر فرول و افزایش طول آن به دو میلی متر، در شرایطی که افزایش طول تاج به روش ارتودونتیک لازم باشد، بر مقاومت به شکست دندان های ثنایای میانی فک بالا با پست و کور ریختگی و روکش PFM تاثیر معنی داری نمی گذارد.

ط ضایعه های آفتی عود کننده، شایع ترین ضایعه مخاط دهان انسان به شمار می رود که هنوز علت خاصی برای آنها مشخص نشده است.
مطالعه به منظور تعیین میزان فریتین، آهن سرم و ظرفیت اشباع حمل آهن در بیماران مبتلا به زخم های آفتی عود کننده دهان انجام شد.
در این مطالعه مورد- شاهدی که در سال 1383 در شهر قزوین انجام شد، 40 بیمار مبتلا به آفت دهانی و 40 فرد سالم (گروه شاهد) انتخاب شدند. آزمایش های خون شامل فریتین، ظرفیت اشباع حمل آهن و آهن سرم برای آنها انجام شد. داده ها با آزمون های آماری مجذور کای و تی تحلیل شدند.
از مجموع 39 بیمار دچار آفت دهانی و 40 فرد سالم به ترتیب %6/25 و %5/7 دچار کمبود فریتین شناخته شدند که این اختلاف از نظر آماری معنی داری بود(037/0=p). در مورد سایر شاخص ها، تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت.
با توجه به پایین بودن میزان فریتین در بیماران مبتلا به آفت دهانی نسبت به افراد سالم می توان ارتباط این شاخص را با ضایعه های آفتی دهان را مطرح نمود.

> کودکان مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی نسبت به افراد سالم نیازهای دندان پزشکی ویژه ای دارند که آگاهی از آنها برای فرد مبتلا و خانواده وی ضروری است.
مطالعه به منظور تعیین وضعیت سلامت دندان های شیری و دائمی و بافت پریودنشیوم مجاور آنها در کودکان با بیماری قلبی مادرزادی انجام شد.
این مطالعه توصیفی در سال تحصیلی 87-1386 در شهر قزوین انجام شد. نمونه ها به طور غیرتصادفی با مراجعه به مراکز درمانی و مطب ها و بررسی پرونده ها از بین بیماران قلبی مادرزادی 7 تا 11 ساله با خطر متوسط یا زیاد ابتلا به اندوکاردیت عفونی، انتخاب و برای شرکت در مطالعه با والدین آنها تماس گرفته شد. معاینه های دهان و دندان در 32 کودک انجام شد و آگاهی والدین آنان از نیازهای خاص دندان پزشکی توسط پرسش نامه سنجیده شد. داده ها با آزمون آماری اسپیرمن تحلیل شدند.
از مجموع 108 دندان آسیای اول دایمی، %8/14 پوسیدگی و %3/34 نقایص مینایی داشتند و از 226 دندان آسیای شیری به ترتیب %6/45 و %5/30 پوسیدگی و نقایص مینایی داشتند. %6/40 بیماران التهاب لثه و %7/18 آبسه دندانی داشتند. تنها %56 از کودکان سابقه مراجعه قبلی به دندان پزشک داشته و والدین %7/68 آنان از نیاز کودک خود به مصرف آنتی بیوتیک قبل از اعمال دندان پزشکی برای جلوگیری از وقوع اندوکاردیت عفونی باخبر بودند.
با توجه به بالا بودن میزان نقایص مینایی و التهاب لثه، انجام معاینه های زود هنگام با فواصل زمانی کوتاه در بیماران قلبی جهت جلوگیری از گسترش پوسیدگی های دندانی و عفونت های لثه ضروری به نظر می رسد. افزایش آگاهی والدین به منظور مراجعه به موقع به دندان پزشک ضرورت دارد.

در سال های اخیر در کشورهای مختلف از شاخص IOTN (بررسی نیازهای درمانی ارتودنسی) استفاده شده است. این شاخص دارای دو جزء زیبایی و سلامت دندان است.
مطالعه به منظور تعیین نیازهای درمانی افراد مراجعه کننده جهت درمان ارتودنسی بر اساس شاخص IOTN انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1387 بر روی 343 فرد متقاضی درمان ارتودنسی که در مدت یک سال به مطب خصوصی شهر قزوین مراجعه کرده و در مرحله قبل از شروع درمان قرار داشتند با استفاده از شاخص IOTN انجام شد. جهت تعیین جزء زیبایی از تصاویر دهگانه ای که بر اساس زیبایی دندان ها درجه بندی شده بودند استفاده شد. جزء سلامت دندان پنج درجه داشت که از روی قالب های مطالعه که تراش استاندارد داده شده بودند، تعیین شد. در صورت لزوم و برای دقت بیش تر از رادیوگرافی های پانورامیک بیمار استفاده شد. داده ها با آزمون های کاپا، مجذور کای، اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه 8/3 ±1/18 سال بود و 262 نفر (6/77 درصد) زن بودند. تعیین نیازهای ذهنی بر اساس جزء زیبایی توسط بیمار (perceived Need) بیانگر عدم وجود ارتباط معنی دار بین جنسیت و زیبایی خود افراد بود و بیش تر افراد زیبایی خود را بین 1 تا 4 تعیین کردند. تعیین جزء زیبایی توسط متخصصین (Normative Need) نیز همین حالت را نشان داد. تعیین جزء سلامت دندان نشان داد که بیش تر افراد مورد مطالعه(درجه سلامت دندانی 4 و 5) داشتند. ارتباط بین جزء سلامت دندان و نوع مال اکلوژن معنی دار بود (05/0> p).
داده های ذهنی شاخص IOTN به تنهایی نمی تواند شاخص مناسبی جهت تعیین نیاز درمان ارتودنسی باشد.

بتا تالاسمی ماژور شایع ترین اختلال تک ژنی شناخته شده در ایران است و 25000 نفر به این بیماری مبتلا هستند. مطالعه به منظور تعیین ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور انجام شد. این مطالعه مقطعی در سال 1385در زاهدان انجام شد. 281 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور (162مرد و 119 زن) در محدوده سنی 2 تا 24 سال طی سه ماه (خرداد تا شهریور) جهت تعیین ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره بررسی شدند. اطلاعات از طریق پرسش نامه و معاینه بالینی به دست آمدند. داده ها با آزمون آماری مجذورکای تحلیل شدند. شیوع ناهنجاری های اکلوزالی شامل دیپ بایت %4/22، فاصله بین دندانی %7/15، اپن بایت %6/3، کراس بایت %7/5 وکرودینگ %5/29 بود. تغییرات چهره ناشی از بتا تالاسمی ماژور شامل بینی زینی شکل (%1/60)، پروتروژن فک بالا (%6/25) و صورت جوندگان (% 8/34) بود. ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره در مردان و زنان تفاوت چندانی با یکدیگر نداشت. اکثر بیماران(%85) در دهه اول و دوم زندگی بودند. تغییرات چهره و ناهنجاری های اکلوزالی با افزایش سن بیش تر شده بود. اکلوژن غالب به ترتیب نوع یک، دو و سه بود. تشخیص سریع و تزریق خون باعث شیوع کم تر عوارض شده بود. با توجه به یافته ها، تشخیص سریع و درمان زودهنگام بیماری بتاتالاسمی باعث کاهش عوارض، ناهنجاری های اکلوزالی و تغییرات چهره می شود. آگاهی والدین باید در زمینه وضعیت دندانی فرزندشان افزایش یابد.

یکی از یافته های مهم در رادیوگرافی پانورامیک، کلسیفیکاسیون شریان کاروتید در ناحیه گردن است. دندان پزشکان می توانند به واسطه تشخیص زود هنگام بیماری، بیمار را ارجاع دهند.
مطالعه به منظور مقایسه دقت رادیوگرافی پانورامیک با سونوگرافی داپلر در تشخیص کلسیفیکاسیون شریان کاروتید در بیماران کلیوی انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1386 در دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. 38 بیمار مبتلا، به بیماری کلیوی (ESRD) در مراحل پایانی جهت تشخیص کلسیفیکاسیون شریان کاروتید به وسیله سونوگرافی داپلر ارجاع شدند. سپس رادیوگرافی پانورامیک از همان بیماران تهیه شد و توسط دو نفر متخصص رادیولوژی جهت تمایز و تشخیص کلسیفیکاسیون شریان کاروتید در اطراف ناحیه دو شاخه شدن کاروتید ارزیابی شدند. داده ها با آزمون های آماری کاپا و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
دقت، حساسیت و ویژگی رادیوگرافی پانورامیک در مقایسه با سونوگرافی داپلر به ترتیب %6/75، %1/70 و %2/77 بود. توافق بین سونوگرافی داپلر و رادیوگرافی پانورامیک معنی دار و با سطح متوسط به دست آمد (05/0>p و 490/0=k). توافق بین دو مشاهده گر نیز در این مطالعه در حد عالی بود(890/0=k).
با توجه به یافته ها پیشنهاد می شود همه رادیوگرافی های پانورامیک به خصوص در افراد با خطر بالا، جهت احتمال وجود کلسیفیکاسیون شریان کاروتید توسط دندان پزشکان ارزیابی شوند.

شکل شناسی سیستم کانال ریشه دندان اغلب بسیار پیچیده است. یکی از جالب ترین تنوع های تشریحی، مربوط به ریشه مزیوباکال مولر اول فک بالاست.
مطالعه به منظور تعیین تنوع تشریحی ریشه مزیوباکال مولر اول دایمی فک بالا در جمعیتی از شهر قزوین انجام شد.
در این مطالعه مقطعی، 114دندان مولر اول دایمی فک بالا از درمانگاه های دندان پزشکی شهر قزوین جمع آوری شدند. تاج کل نمونه ها از ناحیه طوق (CEJ) قطع و دندان هایی که در ریشه مزیوباکال خود تقعر، به همراه دو مدخل کانال و دو سوراخ اپیکالی داشتند، انتخاب شدند. در این نمونه ها طول کانال مزیوباکال و مزیوپالاتال، طول ریشه و بزرگ ترین قطر مزیودیستال (در سه سطح: وسط ریشه، یک میلی متر اپیکالی تر و یک میلی متر تاجی تراز وسط ریشه) در بخش باکالی و پالاتالی ریشه مزیوباکال اندازه گیری شد. سپس جوهر هندی به داخل سیستم پالپی ریشه مزیوباکال تمام نمونه ها تزریق شد. نمونه ها توسط دمینرالیزاسیون، آب گیری و غوطه ورسازی در متیل سالیسیلات شفاف شدند. ارزیابی سیستم کانال ریشه بر اساس طبقه بندی ورتوچی (Vertucci) انجام شد. داده ها با آزمون آماری تی تحلیل شدند.
میانگین طول ریشه مزیوباکال در بخش باکالی و پالاتالی و میانگین طول کانال مزیوباکال و مزیوپالاتال به ترتیب30/14، 34/13، 84/14 و 09/14 میلی متر بود. طول بخش پالاتالی به طور معنی داری کوتاه تر از بخش باکالی بود (001/0p<). میانگین قطر مزیودیستال در وسط ریشه، یک میلی متر اپیکالی تر و یک میلی متر تاجی تر از وسط ریشه در بخش باکالی ریشه مزیوباکال به ترتیب 09/3، 3 و 26/3 و در بخش پالاتالی 24/2، 11/2 و 31/2 میلی متر بود. میانگین قطر بخش باکالی ریشه در هر سه سطح، به طور معنی داری کم تر از بخش پالاتالی بود (001/0p<). ساختار تشریحی سیستم کانال ریشه بر اساس طبقه بندی ورتوچی در ریشه مزیوباکال %9/21 نوع یک، %8/50 نوع دو، %8/0 نوع سه، %21 نوع چهار، %6/2 نوع پنج و %6/2 نوع شش بود.
طبق نتایج این مطالعه، ساختار تشریحی سیستم کانال ریشه در ریشه مزیو باکال مولر اول فک بالا تنوع بالایی دارد. ریشه مزیوباکال اغلب دو کانال که به یک سوراخ آپیکالی ختم می شوند.

با توجه به اهمیت بالای دندان مولر اول دایمی در جویدن، برقراری اکلوژن، حفظ ارتفاع عمودی و حالت صورت، پیشگیری و تشخیص به موقع پوسیدگی این دندان از جمله وظایف مهم و حساس دندان پزشک است.
مطالعه به منظور تعیین متغیرهای بالینی مرتبط با پوسیدگی دندانی در مولر اول دایمی کودکان 7 تا 11 ساله شهر قزوین انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1386 بر روی کودکان 7 تا 11 ساله مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی قزوین انجام شد. معاینه های بالینی 100 کودک بر روی یونیت های دندان پزشکی انجام شد. شاخص های پلاک، پلاک قابل مشاهده بر روی سطح اکلوزال مولر اول دایمی، دندان های پوسیده، پر شده و از دست رفته شیری (dmft)، دندان های پوسیده، پر شده و از دست رفته دایمی (DMFT)، لکه سفید و پوسیدگی اکلوزالی مولر اول دایمی ثبت شدند. پرسش نامه ای شامل اطلاعات شخصی، عادت های تغذیه ای و بهداشت دهان کودکان توسط والدین کامل شد. داده ها با آزمون های آماری یک و چند متغیره تحلیل شدند.
در این مطالعه رابطه پوسیدگی اکلوزالی مولر اول دایمی با شاخص های dmft، DMFT و استفاده مواد قندی بیش از 2 بار در روز،معنی دار بود (022/0=p 0002/0p=، 026/0p=، p).
با مشاهده dmft، DMFT بالا، پلاک قابل مشاهده بر روی سطح اکلوزال مولر اول دایمی، مسواک زدن نامنظم و مصرف بیش از 2 بار مواد قندی در روز، احتمال پوسیدگی دندان مولر اول دایمی بالاست و باید با دقت بیش تری معاینه بالینی را انجام داد.

استفاده از روش های کنترل رفتار جهت درمان کودکانی که با دندان پزشک همکاری نمی کنند، اجتناب ناپذیر است. روش های کنترل رفتار، روش هایی هستند که گروه دندان پزشکی با آن به طور مؤثر و کارآمد کودک را درمان کرده و همزمان نگرش مثبتی نسبت به دندان پزشکی به او القا می کنند.
مطالعه به منظور تعیین میزان پذیرش روش های کنترل رفتار از سوی مادران مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندان پزشکی قزوین انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال 1386 در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. فیلمی حاوی 4 روش کنترل رفتار (بی هوشی عمومی، جدا کردن کودک از والدین، گذاشتن دست روی دهان کودک و کنترل صدا) ساخته شد. قبل از نمایش هر روش، در فیلم توضیح مختصری توسط دندان پزشک کودکان راجع به ویژگی و هدف هر روش داده شد. 50 نفر از مادران مراجعه کننده به بخش کودکان دانشکده دندان پزشکی قزوین پس از مشاهده هر روش در این فیلم، پرسش نامه مربوطه را تکمیل کردند. داده ها با آزمون های آماری تی و کای دو تحلیل شدند.
%56 ازکودکان مورد مطالعه پسر و %44 آنها دختر بودند و در گروه سنی 3 تا 10 سال قرار داشتند و رتبه فرزند اول تا پنجم خانواده را به خود اختصاص داده بودند. مادران نیز با دارا بودن تحصیلات ابتدایی تا فوق لیسانس در گروه سنی 23 تا 50 سال قرار داشته و صاحب 1 تا 5 فرزند بودند. پذیرش مادران در مورد روش جدا کردن کودک از والدین %100، روش کنترل صدا %92، روش گذاشتن دست روی دهان کودک %50 و روش بی هوشی عمومی %30 بود. بین پذیرش روش کنترل صدا با رتبه فرزند، سن کودک و تعداد فرزندان و همچنین بین پذیرش روش بی هوشی عمومی از سوی مادران با تحصیلات مادر و رتبه فرزند ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (05/0>p).
با توجه به یافته ها، جدا کردن کودک از والدین بیش ترین و بی هوشی عمومی کم ترین روش پذیرفته شده از سوی مادران بود.

پوسیدگی های دندانی یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران است. کودکانی که در سن پایین پوسیدگی دندان پیدا می کنند، در خطر پیدایش پوسیدگی بعدی در سن بالاتر هستند.
مطالعه به منظور تعیین شیوع پوسیدگی دندان ها در کودکان 3 تا 7 ساله و عوامل مؤثر بر آن انجام شد.
این مطالعه مقطعی طی 10 ماه از اسفند 1384 تا دی 1385 بر روی 200 کودک 3 تا 7 ساله مراجعه کننده به درمانگاه کودکان بیمارستان های دانشگاه آزاد اسلامی تهران انجام شد. پوسیدگی دندان با روش لمسی- چشمی توسط سوند و آینه و متغیرهای مورد نظر توسط پرسش نامه بررسی شدند. داده ها با آزمون آماری واریانس یک متغیره تجزیه و تحلیل شدند.
شیوع پوسیدگی دندان %5/63 و شاخص dmf (دندان پوسیده، افتاده، پرشده) در کودکان مورد بررسی 56/2±32/2 دندان بود. ارتباط معنی داری بین پوسیدگی دندان با سن کودکان، شیر خوردن شبانه پس از یک سالگی، دفعه های مصرف مواد شیرینی در طول روز، سن مادران، میزان تحصیلات مادران و وضعیت اجتماعی- اقتصادی خانواده مشاهده شد(05/0> p).
با توجه به یافته ها، به نظر می رسد برنامه های هدف دار تغذیه کودک، افزایش سطح تحصیلات و حمایت خانواده ها در مورد مراقبت های دندانی در پیشگیری از بیماری های دندان در کودکان مهم است.

سیستم های دندان پزشکی باید معیار هایی برای کنترل عفونت داشته باشند. هرچه این معیارها کامل تر باشند، وضعیت سیستم مطلوب تر خواهد بود.
مطالعه به منظور تعیین میزان انطباق مراکز دندان پزشکی دولتی جنوب و جنوب غرب تهران با معیار های مطلوب از نظر شاخص های کنترل عفونت و عوامل مؤثر بر آن انجام شد.
در این مطالعه مقطعی که در سال 1385 انجام شد، تمام 74 مرکز دولتی جنوب و جنوب غرب تهران با یک فهرست وارسی شامل 10 محور و 141 شاخص کنترل عفونت از طریق مشاهده مستقیم بررسی شدند. وضعیت مراکز در سه دسته مطلوب، متوسط و زیر حد انتظار رتبه بندی شد. درجه مطلوب بودن آنها با 10 عامل مؤثر فرضی مورد آزمون قرار گرفت. داده ها با آزمون های آماری تی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
از 74 مرکز مورد مطالعه،40 مرکز در جنوب شهر تهران، 24 مرکز در شهر ری و 10 مرکز در اسلام شهر، بودند که مطلوب بودن معیارهای آنها در حد متوسط و به ترتیب %3/56، % 5/52، %1/60 بود. در مجموع 12 مرکز (%2/16) در دسته زیر حد انتظار، 60 مرکز (%1/81) در دسته متوسط و فقط 2 مرکز (%7/2) در دسته مطلوب قرار داشتند. متخصص بودن دندان پزشکان، عضویت آنها در هیات علمی دانشگاه و مستقر بودن مراکز در بیمارستان های دانشگاهی به صورت معنی داری در گرایش مراکز به سمت مطلوبیت نقش داشتند(05/0> p).
با توجه به یافته ها، نظارت و رفع مشکلات مراکزی که زیر حد انتظار برای معیار های مطلوب بودند، توصیه می شود.

طتروما و هایپودنشیا شایع ترین ناهنجاری های دندانی مادرزادی در کودکان هستند. درمان معمول آنها، اغلب کاربرد پروتز متحرک است، ولی تحلیل استخوان آلوئول باقی مانده، مشکلات پریودنتال و پوسیدگی ثانویه با استفاده از آن افزایش می یابد. کاربرد ایمپلنت حفظ استخوان باقی مانده و افزایش گیر، ثبات، زیبایی و قدرت جوندگی و در کل بهبود کیفیت زندگی بیماران است. کاربرد ایمپلنت در بیماران در حال رشد به جهت یکپارچگی با استخوان و اثرات ناخوشایند آن بر رشد اسکلتی فک بالا و پایین و رویش دندانی، نگرانی هایی ایجاد می کند. هدف این مقاله با مرور روند رشد اسکلتی و دندانی و اثرات آن بر کاربرد ایمپلنت و همچنین ارایه راهنمایی بر اساس مقاله ها و کتب مربوطه جهت تجویز یا عدم تجویز ایمپلنت است. این مطالعه با بازنگری اطلاعات در پایگاه های Science direct،Blackwell Synergy، Embase، Pubmed، Scholar Google از سال 1985 تا 2008 انجام شد.

این مطالعه مقطعی در سال تحصیلی 87-1386 به منظور تعیین شاخص DMFT اولین دندان آسیای دایمی و عوامل مرتبط با آن بر روی450 دانش آموز مدارس ابتدایی شهرستان آران و بیدگل انجام شد. میزان دندان آسیای اول سالم در فک بالا %1/52 و فک پایین %4/28) بود. %9/18 افراد دندان های آسیای سالم و 1/81 درصد یک دندان پوسیده یا بیش تر داشتند. بین پوسیدگی و تعداد دفعه های مسواک زدن و وضعیت بهداشت افراد ارتباط معنی دار آماری به دست آمد. (001/0 =p) اما بین پوسیدگی و سواد والدین، جنسیت افراد و مصرف مواد غذایی مؤثر در پوسیدگی دندان ارتباط معنی دار آماری به دست نیامد که انجام مطالعه های بیش تر و تحقیق های جامع تر و جداگانه ای در این زمینه لازم است.

این مطالعه توصیفی با هدف ارزیابی تابلوی مطب دندان پزشکان عمومی و تطابق آن با استانداردها و ضوابط موجود بر روی تابلوی مطب 73 نفر از دندان پزشکان عمومی شهر قزوین در تابستان 1388 انجام شد. %47/5 دندان پزشکان، عنوان دندان پزشک عمومی را در تابلوی خود درج نموده بودند. %83/43 از دندان پزشکان عمومی 1 رشته و %54/20 از دندان پزشکان عمومی 4 رشته همگن مورد طبابت خود را در تابلو درج نموده بودند. تمام تابلوها فاقد آرم سازمان نظام پزشکی بودند. %97 تابلوها در محدوده استاندارد 70 * 50سانتی متر بودند و %89 از تابلوها زمینه سفید داشتند. کمبود آگاهی و عدم آشنایی شهروندان با رشته های تخصصی دندان پزشکی و عدم تمایز دندان پزشکان متخصص و عمومی در دیدگاه عموم شهروندان و نیز عدم نظارت نهادهای ناظر می تواند عامل عدم درج عنوان«دندان پزشک عمومی» در تابلوی مطب آنها باشد.