فهرست مطالب

مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال پنجم شماره 4 (پیاپی 20، زمستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/12/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • فرحناز نجاتی دانش، کامران پوشنگ باقری، مجتبی شاه طوسی، محسن طلایی، امید صوابی صفحه 181
    مقدمه
    خطر انتقال میکروارگانیسم های پاتوژن به لابراتوارهای دندان پزشکی از طریق قالب های ارسال شده، ضد عفونی آن ها را ضروری می سازد. ماده قالب گیری پلی اتر از پرمصرف ترین و دقیق ترین مواد قالب گیری می باشد؛ هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضد عفونی کنندگی سانوسیل 2 درصد به روش غوطه وری و اسپری بر ماده قالب گیری پلی اتر بود.
    مواد و روش ها
    در یک تحقیق تجربی آزمایشگاهی، 63 نمونه دایره ای شکل (به قطر 1 سانتی متر و ضخامت 2 میلی متر) از ماده قالب گیری پلی اتر (Impregum F) با سوش های میکروبی استافیلوکوکوس آرئوس (29213 ATCC)، انتروکوکوس فکالیس (51299ATCC) و کاندیدا آلبیکنس (5027 PTCC) آلوده شد. به جز نمونه های شاهد، سایر نمونه ها با سانوسیل 2 درصد به روش اسپری و غوطه وری در زمان های 5 و 10 دقیقه ضد عفونی گردید (در هر روش ضدعفونی، 5 نمونه برای هر میکروارگانیسم و یک نمونه شاهد). برای جداسازی میکروبی، از تریپسین استفاده شد و رقت های 1، و از سوسپانسیون حاصل از تریپسینیشن کشت و تعداد کلنی ها شمارش گردید. کلنی های میکروبی پس از 24 و 48 ساعت و برای کاندیدا پس از 72 ساعت، شمارش گردید. جهت آنالیز اطلاعات به دست آمده از آزمون های Mann-Whitney و Wilcoxon استفاده شد (05/0 = α).
    یافته ها
    تعداد کلنی های میکروبی با افزایش زمان ضد عفونی، در هر دو روش کاهش و با افزایش زمان انکوباسیون افزایش یافت. تعداد کلنی های استافیلوکوکوس آرئوس در روش غوطه وری در هر دو زمان 5 و 10 دقیقه، به طور مشخصی کمتر از روش اسپری بود (05/0 p value <). در مورد انتروکوکوس فکالیس، تفاوت معنی داری بین دو روش در 5 دقیقه وجود نداشت ولی 10 دقیقه غوطه وری به طور مشخصی مؤثرتر بود. تعداد کلنی های کاندیدا پس از 72 ساعت با 5 دقیقه ضد عفونی به روش غوطه وری به طور معنی داری کمتر بود ولی در 10 دقیقه ضد عفونی تفاوتی بین دو روش وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    سانوسیل 2 درصد در روش اسپری به مدت 10 دقیقه و روش غوطه وری، اثر باکتریوسیدال قوی (به ترتیب 100 و 99/99 درصد) بر استافیلوکوکوس آرئوس داشت، اما بر انتروکوکوس فکالیس کمتر مؤثر بود (88 درصد اسپری، 96 درصد غوطه وری). این ماده در هر دو روش بر کاندیدا کاملا مؤثر بود (99 درصد اسپری و 99/99 درصد غوطه وری).
    کلیدواژگان: پلی اتر، کنترل عفونت، ضد عفونی کننده دندانپزشکی، استافیلوکوکوس آرئوس، انتروکوکوس فتالیس، کاندیدا آلبیکنس
  • کاوه سیدان، حسن سازگارا، سمیرا سامی کرمانی، مهدی جوان، ساغر هرندی صفحه 189
    مقدمه
    ثبت دقیق موقعیت ایمپلنت ها به وسیله روش های مختلف قالب گیری تاثیر به سزایی در موفقیت طولانی مدت درمان های پروتز متکی بر ایمپلنت دارد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر نوع اتصال ایمپلنت-اباتمنت بر دقت قالب گیری در زوایای مختلف قرارگیری ایمپلنت با استفاده از دو نوع ماده قالب گیری بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، یک مدل استیل زنگ نزن به همراه 10 ایمپلنت تهیه شد. 5 ایمپلنت از نوع External Hex در یک سمت مدل و 5 عدد دیگر از نوع Internal Hex در سمت مقابل با زوایای صفر، 15، 30 و 40 درجه نسبت به خط عمود بر صفحه قرار گرفتند. قالب گیری به کمک تری اختصاصی و به روش تری باز توسط پلی اتر)30 عدد) و پلی وینیل سایلوکسان مونوفاز (30عدد) انجام و قالب توسط گچ استون نوع چهار ریخته شد. موقعیت ایمپلنت ها روی مدل اصلی و کست های تهیه شده توسط دستگاه Coordinating measuring mashine با دقت 1 میکرون مورد بررسی قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون واریانس دو طرفه و آزمون t با سطح معنی داری 05/0 > p value استفاده شد.
    یافته ها
    بر اساس آنالیزهای اماری٬ تفاوتی بین دقت مواد قالب گیری مورد بررسی مشاهده نشد. در گروه های دارای زوایای 15 و 30 درجه نیز تفاوتی در نوع کانکشن به دست نیامد. اما در پایه های دارای زاویه 40 درجه، میزان دقت قالب گیری در گروه Internal connection کمتر از External connection بود.
    نتیجه گیری
    نوع کانکشن و زاویه ایمپلنت در دقت قالب گیری و انتقال موقعیت ایمپلنت به کست دارای اثر متقابل است؛ به طوری که در ایمپلنت های 40 درجه، کانکشن نوع داخلی (Internal) که دارای طول اتصال بیشتری است٬ باعث کاهش دقت در قالب گیری می شود.
    کلیدواژگان: دقت قالب گیری٬ زاویه ایمپلنت٬ کانکشن
  • پریچهر غلیانی، عاطفه توانگر، فائزه خزیمه صفحه 198
    مقدمه
    استئوماتیت آفتی عودکننده، یکی از اختلالات شایع مخاط دهان است. به نظر می رسد بیماران مبتلا به زخم های آفتی عودکننده دهان از کاهش تحمل دهانی که منجر به آسیب اپی تلیوم می شود، رنج می برند. هدف از این مطالعه، اندازه گیری میزان کورتیزول بزاق در بیماران مبتلا به زخم های آفتی عودکننده دهان بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 20 بیمار مبتلا به زخم های آفتی مینور با تاریخچه حداقل سه بار عود زخم در سال، انتخاب شدند. به منظور جمع آوری بزاق در بیماران، از روش Spitting استفاده شد. غلظت کورتیزول بزاق در روز اول و هفتم پس از پیدایش زخم آفتی اندازه گیری شد. هر بیمار، هم به عنوان مورد و هم به عنوان شاهد انتخاب شد. همچنین نمونه های بزاق، پس از بهبودی کامل زخم ها نیز جمع آوری شد. نمونه های بزاق بین ساعت 9 تا 10 صبح جمع آوری و توسط روش الیزا بررسی شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های Repeated measurement ANOVA و Paired t-test تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    میانگین غلظت کورتیزول بزاق در روز اول بروز زخم آفتی μg/dl 72/2 و در مرحله سلامت کامل بیماران μg/dl 37/3 و اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (002/0 = p value). غلظت کورتیزول بزاق در مرحله سلامت کامل بیماران μg/dl 37/3 و در روز هفتم بروز زخم آفتی μg/dl 6/2 و اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0 = p value). اختلاف بین میانگین سطح کورتیزول بزاق در روز اول و روز هفتم بروز زخم آفتی از نظر آماری معنی دار نبود (304/0 = p value).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که میانگین سطح کورتیزول بزاق در ابتدای بیماری و در مرحله فعال یا اولسراتیو به طور شاخص کمتر از میانگین کورتیزول در مرحله بهبودی کامل بود. به نظر می رسد که سطح کورتیزول می تواند نقش مهمی در کاهش التهاب زخم آفتی داشته باشد و اختلال در ترشح کورتیزول در بیماران با زخم های آفتی عودکننده دهان، می تواند منجر به افزایش شیوع و شدت بروز زخم های آفتی گردد.
    کلیدواژگان: زخم های آفتی عودکننده، هیدرو کورتیزون، بزاق
  • شیوا علوی، زهره طباطبایی صفحه 203
    مقدمه
    در مکانیک لغزشی (Sliding) که یکی از روش های شایع حرکت دادن دندان در ارتودنسی است، اصطکاک تولید می شود و حرکت مطلوب دندان را به تاخیر می اندازد. افزایش اصطکاک نه تنها نیازمند افزایش نیروی ارتودنتیک است، بلکه باعث از دست رفتن انکوریج (Anchorage loss) می شود. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات اصطکاک حین حرکت اسلایدینگ براکت استیل روی سیم استیل بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی– آزمایشگاهی، 69 براکت استیل استاندارد کانین بالا از نوع Dentarurum با اندازه اسلات 018/0 اینچ به صورت تصادفی به سه گروه 23 تایی تقسیم شد و در هر گروه، یکی از اندازه های 016/0، 016/0 × 016/0 و 022/0 × 016/0 اینچ سیم های استیل کارخانه مزبور در ترکیب با براکت ها مورد استفاده قرار گرفت؛ به گونه ای که هر قطعه سیم با استفاده از دستگاه Dartec در پنج فاصله 1 میلی متری و با سرعت 5/0 میلی متر در دقیقه، از درون براکت ها کشیده شد و اصطکاک تولید شده ثبت گردید. داده ها با استفاده از روش های Repeated measurement ANOVA و Paired Sample t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سه عدد از نمونه ها به طور تصادفی، در ابتدا و پس از کشش های اول، سوم و پنجم، تحت بررسی میکروسکوپ الکترونی قرار گرفتند.
    یافته ها
    بر اساس Repeated measurement ANOVA، اختلاف معنی داری در اصطکاک استاتیک (Static) و کینتیک (Kinetic) بین کشش های اول تا پنجم در هر سه سیم مشاهده شد. بر اساس Paired sample t-test، در اکثر موارد، اختلاف معنی دار بین کشش اول و سایر کشش ها وجود داشت ولی اختلاف بین کشش های سوم و چهارم، سوم و پنجم و نیز چهارم و پنجم در سه اندازه سیم و دو نوع اصطکاک معنی دار نبود. در کشش های اول، سوم و پنجم، بین سه اندازه سیم و در دو نوع اصطکاک، تفاوت معنی داری دیده نشد.
    نتیجه گیری
    این بررسی نشان داد که حین حرکت اسلایدینگ براکت استیل روی سیم استیل کاهش اصطکاک می یابد. قطر و سطح مقطع سیم اثر اندکی روی اصطکاک دارد.
    کلیدواژگان: تغییرات اصطکاک، اسلایدینگ، اصطکاک استاتیک، اصطکاک کینتیک
  • مریم غفورنیا، مریم حاج نوروزعلی تهرانی، پوران صمیمی، امید صوابی، مصطفی رضایی فر صفحه 212
    مقدمه
    مطالعات نشان می دهند که کازئین فسفوپپتید آمورفوس کلسیم فسفات (CPP-ACP) علاوه بر این که به عنوان یک ماده رمینرالیزه کننده در پیش گیری از پوسیدگی های دندانی نقش دارد، می تواند دندان را در برابر اروژن نیز محافظت کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر CPP-ACP در کاهش سایش مینا تحت شرایط اروزیو مقلد اتریشن و رژیم غذایی اسیدی بود.
    مواد و روش ها
    برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی تجربی، نمونه های مینایی به میزان 5000 سیکل و تحت نیروی 3 کیلوگرم و 3 = pH (اسید سیتریک به عنوان محیط واسطه)، در دستگاه سایش تحت سایش اتریشن در 2 گروه 9 تایی آزمایش و شاهد قرار گرفت. نمونه ها در گروه آزمایش به مدت 15 دقیقه تحت تاثیر خمیر CPP-ACP قرار گرفتند؛ در گروه شاهد نمونه ها تحت تاثیر هیچ ماده ای قرار نگرفتند. دستگاه سایش، هر 1000 سیکل خاموش شد و نمونه ها در هر گروه تحت تاثیر پروتکل مطالعه قرار گرفتند؛ این روند تا تکمیل 5000 سیکل، (در کل 5 بار) تکرار گردید. دستگاه سایش، همزمان ضریب اصطکاک دینامیک نمونه ها را نیز ثبت می کرد. میزان سایش با استریومیکروسکوپ اندازه گیری شد. داده ها با روش های آماری t-test و آنالیز واریانس داده های مکرر توسط نرم افزار SPSS آنالیز گردید.
    یافته ها
    میانگین میزان سایش مینا در گروه آزمایش (84/9 ± 09/39 میکرون در هر 1000 سیکل) به میزان قابل توجهی کمتر از گروه شاهد (54/4 ± 24/53 میکرون در هر 1000 سیکل) بود (004/0 = p value).
    نتیجه گیری
    کاربرد CPP-ACP به عنوان یک ماده بیواکتیو، سبب کاهش اتریشن مینا در محیط اسیدی می گردد. بررسی اثرات مفید این گونه مواد بیواکتیو در کنترل بالینی سایش مفید به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: CPP، ACP، مینا، اتریشن، اروژن
  • سید مهدی قریشیان، سید محمد رضوی، شهروز مؤمنی صفحه 220
    مقدمه
    مفصل گیجگاهی– فکی از مفاصل مهم و پیچیده بدن است که در تکلم و تغذیه نقش بسزایی دارد. حدود 60-50 درصد از جمعیت دنیا، دارای یک اختلال فانکشنال در سیستم جونده هستند که 10-5 درصد آن ها را دررفتگی حاد و مزمن کندیل تشکیل می دهد. درمان اصلی این عارضه، جراحی است که احتمال عوارضی از قبیل انکیلوز مفصل و یا قطع عصب حرکتی صورت وجود دارد و درمان های محافظه کارانه معمول تنها برای رفع موقتی علایم کاربرد دارند. پیش از این، اثر تزریق خون اتولوگ بر دررفتگی حاد مفصل گیجگاهی-فکی به عنوان یک درمان محافظه کارانه از لحاظ بالینی بررسی شده است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی بافت شناسی این روش محافظه کارانه برروی موش های آزمایشگاهی بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه، تجربی و از نوع Case-control و نمونه ها شامل 10 عدد موش آزمایشگاهی بود. در هر موش، تزریق خون اتولوگ در مفصل سمت راست انجام گردید و مفصل سمت چپ به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. موش ها به 5 گروه 2تایی تقسیم و در فواصل زمانی 1، 3، 7، 14 و 28 روز قربانی شدند و مفصل هر دو طرف برای تهیه نمونه هیستوپاتولوژی آماده شد. درصد فیبروز نمونه ها محاسبه گردید و یافته ها با نرم افزار آماری SPSS و آزمون Wilcoxon آنالیز شد.
    یافته ها
    درگروه مورد، به طور متوسط 95/45 درصد و در گروه شاهد 44/34 درصد فیبروز مشاهده شد که اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار بود.
    نتیجه گیری
    تزریق خون در ناحیه مفصل می تواند فیبروز ایجاد کند. بنابراین به نظر می رسد که این روش می تواند به عنوان یک روش درمانی محافظه کارانه ساده و کم هزینه، در درمان بیماران با دررفتگی مزمن مفصل گیجگاهی– فکی مؤثر باشد.
    کلیدواژگان: دررفتگی مکرر، خون اتولوگ، مفصل گیجگاهی، فکی، فیبروز
  • رامین مشرف صفحه 225
    مقدمه
    شایع ترین تعمیری که در مورد پروتزهای متحرک و پس از تحویل آن ها به بیمار انجام می گیرد، جایگزینی دندان های مصنوعی جدا شده از پایه پروتز است. در مورد استحکام اتصال دندان های مصنوعی به پایه پروتز، تحقیقات زیادی انجام شده و عوامل مختلفی به عنوان عوامل دخیل در این اتصال مورد بررسی واقع شده است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی و شناخت عوامل مؤثر بر استحکام اتصال دندان های مصنوعی به بیس آکریلی پروتز بود.
    مواد و روش ها
    برای این منظور، جستجوی الکترونیک در Pubmed و Science direct با سطح دسترسی دانشگاهی و با کلید واژه های Acrylic resins، dentures، tooth، artificial، denture bases و bonding strength در بین سال های 1950 تا 2009 انجام و از بین مقالات قابل دسترسی، تعداد 54 مقاله انتخاب شد.
    نتیجه گیری
    در روش های مورد استفاده برای ارزیابی استحکام اتصال دندان های مصنوعی به رزین های پایه پروتز، تنوع بسیار زیادی وجود دارد. به نظر می رسد، آلودگی با موم اصلی ترین عامل شکست اتصال میان دندان های مصنوعی و رزین های پایه پروتز باشد. همچنین آلودگی با مواد جداساز آلژیناتیف استحکام اتصال را کاهش می دهد. استفاده از مونومر یا کاربرد مواد باندینگ یا مواد شیمیایی دیگر بر روی دندان های مصنوعی، قبل از پک کردن آکریل، سبب افزایش استحکام اتصال به رزین های پایه پروتز می شود. همچنین رزین های آکریلی گرماسخت نسبت به سایر انواع رزین های آکریلی استحکام اتصال بیشتری با دندان های مصنوعی به وجود می آورند.
    کلیدواژگان: رزین های آکریلی، دست دندان مصنوعی، بیس دست دندان، استحکام
  • حمید پورصادقی، سید محمد رضوی صفحه 234
    مقدمه
    «نوریلموما» یا «شوانوما»، یک تومور خوش خیم عصبی با منشا سلول های شوان است. این تومور عصبی از غلاف اعصاب حسی، سمپاتیک، اعصاب محیطی و مرکزی، به جز اعصاب زوج 1 و 2 مغزی که فاقد غلاف سلول های شوان هستند، منشا می گیرد. حدود 25 تا 45 درصد این بیماری در ناحیه سر و گردن اتفاق می افتد و اغلب بدون علامت است؛ گر چه حساسیت و درد در برخی موارد وجود دارد. شایع ترین محل درگیری شوانومای دهانی، زبان است؛ البته، بعضی مواقع به صورت مرکزی و داخل استخوانی هم اتفاق می افتد و باعث اتساع استخوان فک می شود.
    معرفی مورد: آقای 22 ساله ای با یک توده در سمت راست کف دهان که از 6 ماه قبل به وجود آن پی برده است، به کلینیک مراجعه کرد. با در نظر گرفتن تشخیص های افتراقی، پس از بررسی های لازم، توده به روش جراحی اکسیژنال به طور کامل بیرون آورده شد. در بررسی های میکروسکوپی با رنگ آمیزی هماتوکسین- ائوزین، نواحی متشکل از سلول های دوکی و موجی شکل در یک استرومای میگزوماتوز قابل مشاهده بود که شباهت هایی با مناطق پرسلول و کم سلول در شوانوما داشت؛ نواحی آنتونی A و B نیز در این رنگ آمیزی مشخص شد. به منظور تایید تشخیص ابتدایی، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با پروتئین S-100 انجام و تشخیص نهایی شوانوما مطرح شد. ضایعات احتباسی و کیستیک احتمالی مورد نظر به لحاظ محل توده رد گردید.
    نتیجه گیری
    شوانوما تومور خوش خیم بافت نرم است که در ناحیه دهان بیشترین شیوع را در زبان دارد. وقوع آن در دیگر نواحی مانند کف دهان نیز به ندرت اتفاق می افتد. در صورت درگیری نواحی نظیر کف دهان، تشخیص افتراقی آن مهم و قابل تعمق است.
    کلیدواژگان: شوانوما (نوریلموما)، کف دهان
|
  • F. Nejatidanesh, K. Poushang Bagheri, M. Shahtousi, M. Talaei, O. Savabi Page 181
    Introduction
    Disinfection of dental impressions is mandatory for decreasing the risk of infection transmission to dental laboratory. Polyethers are one of the most popular and precise impression materials. The aim of this study was to evaluate the disinfecting potential of 2% Sanosil on polyether impression materials via immersion and spray methods.
    Materials And Methods
    Sixty three circle specimens (1 cm diameter and 2 mm thickness) of polyether impression materials (Impregum F) were contaminated with Staphylococcus Areus (ATCC 29213), Enterococcus Feacalis (ATCC 51299), and Candida Albicans (PTCC 5027). Except for control samples, all specimens were immersed in or sprayed with 2% Sanosil for 5 and 10 minutes (5 samples for each disinfection methods and 1 control). Tripsin was used for separating of microorganisms. 1, 1/2 and 1/4 concentrations of the tripsination solution were analyzed microbiologically for Colony–Forming Units (CFU). The number of CFUs per milliliter was counted at 24 and 48 hours for the bacteria and 72 hours for Candidia Albicans. Mann-Whitney and Wilcoxon tests were used for data analysis (α = 0.05).
    Results
    With both spray and immersion methods, the number of CFUs decreased with increasing the disinfecting time and increased with longer incubation time. The CFU counting of Staphylococcus Areus in 5 and 10 minutes immersion in 2% Sanosil were significantly less than spraying method (p value < 0.05). The difference between the two methods in 5 minute disinfection was not significant for Enterococcus Feacalis, however in 10 minute disinfection the immersion proved significantly more effective. The number of CFUs for Candidia Albicans after an incubation of 72 hours was less with 5 minute immersion compared to 5 minute spray. The two methods did not show significant differences in 10 minute disinfection.
    Conclusion
    Spraying with and immersion in 2% Sanosil have high level bacteriocidal effect on Staphylococcus Areus (99.99% and 100%, respectively) and less effect on Enterococcus Feacalis (88% with spraying and 96% with immersion). 2% Sanosil has high effectiveness in disinfection of Candida Albicans (99% with spraying and 99.99% with immersion).
  • K. Seyedan, H. Sazegara, S. Sami Kermani, M. Javan, S. Harandi Page 189
    Introduction
    One of the most important factors in long-term success of implant supported restorations is an accurate transfer of implant position by means of impression techniques. This study was designed to evaluate the effect of Implant Abutment Connection (IAC) on the accuracy of impression with different implant angulations and two different impression materials.
    Materials And Methods
    A stainless steel model containing 10 implants (5 with external and 5 with internal connection) was fabricated with 0, 15, 30 and 40 degrees angulations. An open-tray impression technique was performed, using a custom tray and polyether (n = 30)/monophase polyvinyl siloxane (n = 30). The impressions were poured by stone type IV. The orientation of implants on the master models and the samples was evaluated by coordinating measuring machine (CMM) with 1 µm precision. Two-way analysis of variance and t-student test were used for statistical analysis via SPSS software. (α = 0.05)
    Results
    No statistical differences were found between the two impression materials. There was also no significant difference between connection types in implants with 15˚and 30˚ angulations. However, 40˚ angulations showed higher degrees of error, using internal IAC.
    Conclusion
    Types of connection along with implant angulations seem to have great impacts on impression precision. As observed, 40˚ implants with internal connection reduced impression precision.
  • P. Ghaliani, A. Tavangar, F. Khoseimeh Page 198
    Introduction
    Recurrent Aphthous Stomatitis (RAS) is one of the most common oral mucosal disorders. RAS patients show a decline in oral tolerance which leads to epithelial damage. Cortisol secretion in such patients may not be enough to suppress cytotoxic reactions against oral epithelium. The aim of this study was to measure salivary cortisol level during both ulceration and ulcer free phases of the disease.
    Materials And Methods
    In this analytic-descriptive study, a total of 20 patients having minor oral aphthi with a history of at least three times oral ulceration in one year were included.Saliva samples were collected through spitting. The salivary concentration level of cortisol was measured on the first and 7th days from the appearance of aphthous ulcers, every patient was considered as both case and control. Sampling was repeated when ulcers were completely healed. The saliva samples were collected between 9 and 10 am and were analyzed via Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA). The collected data were statistically analyzed on a computer through repeated measurement ANOVA and paired t-tests using SPSS software.(α = 0.05)
    Results
    The mean concentration of salivary cortisol on the first day of aphthous appearance was 2.72. However after complete healing of the ulcers, it rose to 3.37. The difference these values were shown to be statistically significant (p value=0.002). The mean concentration level of salivary cortisol on the 7th day from aphthous appearance (2.6) was also significantly different from the aphthous Free State. (p value = 0.001). Mean cortisol concentration level on the first and 7th days from the appearance of aphthous ulcer did not show a significant difference (p value = 0.304).
    Conclusion
    The results showed that the mean salivary cortisol level at the beginning of the disease as well as during its active ulcerative period (acute phase) were significantly lower than in aphthous free periods. It seems that cortisol plays a key role in reducing aphthous ulcer inflammation. Impaired cortisol secretion in RAS patients may cause an increased rate of incidence and severity of aphthous ulcers.
  • Sh Alavi, Z. Tabatabaei Page 203
    Introduction
    Though sliding techniques are quite common in orthodontics, the produced friction however hampers ideal movement of teeth. Increased friction not only necessitates a greater orthodontic force but also results in anchorage loss. The aim of this study was to evaluate frictional changes of steel brackets on stainless steel wires while sliding.
    Materials And Methods
    In this experimental study a total of 69 stainless steel brackets (Dentaurum) with 0.018 inch slots were randomly divided into three groups of 23 brackets. With each group either 0.016 or 0.016 × 0.016 or 0.016 × 0.022 inch steel wires of the same company (Dentaurum) were used in combination with brackets. There were 5 slots on each piece and every slot was 1mm apart from the next. Therefore each piece of wire was pulled via Dartec machine in every bracket slot with an average speed of 0.5mm/min in five sections. The amounts of friction were recorded. The collected data were then compared with repeated measurement ANOVA and paired sample T-test.(α = 0.05) Three brackets were randomly examined under scanning electron microscope (SEM) at the beginning and after the first, the third and the fifth tractions.
    Results
    Repeated measurement ANOVA showed statistical significant differences in static and kinetic frictions between first to fifth tractions in three sizes of wires. Based on paired sample t-test, significant differences were seen between first traction and the others. However, differences between the third and the forth, the third and the fifth and the forth and the fifth tractions were not significant between the three sizes of wires and the two kinds of frictions.
    Conclusion
    It seems that friction would decrease during sliding of steel brackets on steel wires. Diameter and cross section of wires would have little effect on friction.
  • M. Ghafoornia, M. Hajnorooz Ali Tehrani, P. Samimi, O. Savabi, M. Rezaeifar Page 212
    Introduction
    In addition to its role in preventing dental caries via remineralization, it has been shown that CPP-ACP can also protect teeth against erosion. The aim of this study was to determine whether CPP-ACP could reduce enamel wear rates under erosive conditions simulating attrition and low PH diet.
    Materials And Methods
    In this experimental in vitro study, enamel specimens were subjected to 5000 wear cycles at a load of 3Kg and PH = 3(citric acid as media) in a tooth wear machine. Enamel specimens were divided into 2 groups (n = 9). CPP-ACP in the form of a paste was applied on the samples in the test group for 15 minutes. No treatment was given to the control group. The machine was stopped every 1000 cycles and the same protocol was repeated in the test group for 5 times (totally 5000 cycles). The amount of wear was examined with stereomicroscope. The collected data were then analyzed on a computer via T-test and repeated measurement ANOVA using SPSS. (α = 0.05)
    Results
    T-test indicated that the mean wear rate in the test group (39.09 ± 9.84 micron/1000 cycles) was significantly lower than that in the control group (53.24 ± 4.54 micron/1000 cycles)(p value = 0.004).
    Conclusion
    CPP-ACP as a bioactive substance can reduce enamel attrition in acidic condition. Further studies on how such bioactive substances can clinically control wear seem to be of great advantage.
  • Sm Ghoreishian, Sm Razavi, Sh Momeni Page 220
    Introduction
    Temporomandibular Joint (TMJ) is an important and complicated joint in the body with a critical role in chewing and speech. Some 50% to 60% of people are said to have a kind of disorder in their TMJs. Among those, 5%-10% suffer from acute or chronic dislocation of TMJ.The definitive treatment for this problem is surgery which of course has probable side effects such as ankylosis and facial nerve injury. Also, Routine conservative treatment just subside symptoms for a period of time. In this study, we evaluated if autologous blood injection in TMJ can be an acceptable conservative treatment for TMJ dislocation.
    Materials And Methods
    This was a case-control experimental study including 10 rats. The right side TMJs formed the case and the left ones were considered as the control group samples. They were divided into 5 groups so that each group consisted of 2 rats. The groups were sacrificed on days 1, 3, 7,14 and 28. Both of TMJs on every individual were prepared for histological study. Fibrosis was assessed via digital imaging. The collected data were then statistically analyzed by SPSS statistical software using Wilcoxon test.(α = 0.05)
    Results
    The amount of fibrosis in the case group was statistically higher than in the control group (45.95% versus 34.44%)
    Conclusion
    Blood injection into TMJ seems to be a simple and cost-effective therapeutic choice for patients with recurrent TMJ dislocation.
  • R. Mosharraf Page 225
    them to patients is substitution of debonded teeth in their places. Several studies have already been planned to study the factors affecting the bonding strength of artificial teeth to their denture acrylic base resin. The aim of this study was to make a review on the factors which affect bonding strength of artificial teeth to the acrylic denture base resin.Methods and Materials: A thorough literature review was made on the web using Pubmed and Science Direct services. The key words applied for the search were acrylic, dentures, tooth, artificial, denture bases, bonding strength. Since 1952, a total of 54 relevant papers were selected.
    Conclusion
    There is a wide variety in methodology of testing the samples for bond strength. Contamination with wax appears to be the major cause of bond failure between teeth and denture base resins. Also contamination with tin foil substitute seems to reduce bond strength. Application of monomer or adhesive bonding agents and chemicals to acrylic teeth can enhance bond strength values. Heat activated resins produced a higher bond strength than other types of acrylic resins.
  • H. Poursadeghi, Sm Razavi Page 234
    Introduction
    Schwannoma or Neurilemoma is a benign neoplasm of the nervous system originating from Schwann cells. It develops from the neural sheath of peripheral motor, sensory, sympathetic, and cranial nerves except for the optic and the olfactory nerves which basically lack Shwann cell sheaths. Approximately 25% to 45% of the schwannomas occur in the head and neck region. Usually, the mass is asymptomatic, though tenderness or pain is reported in some instances. Tongue is the most common site for oral neurilemomas. Occasionally, the tumor arises centrally within the mandibular bone and thus makes jaw expansion.Case Report: A 22-year-old man presented with a mass in the right side of his mouth floor allegedly existing from six months earlier. The mass was surgically removed. Sample sections of the mass were prepared. In microscopic examination with H&E, there were two areas of wavy and spindle cells within a loose and myxomatous stroma compatible with the known Antoni A and B patterns of Schwannoma. The tumor cells showed a diffuse positive immunohistochemical reaction to S-100 which supported the diagnosis.
    Conclusion
    Schwannoma is a benign soft tissue tumor which mostly involves tongue within oral cavity. This tumor rarely occurs in other regions such as mouth floor.