دو فصلنامه آموزش زبان و ادبیات
سال دهم شماره 2 (پیاپی 26، شش ماه دوم 1388)

حمایت کننده مفصلی موجب فراهم شدن اطلاعات حس عمقی پوستی می شود. این اطلاعات برای حفظ تعادل مورد نیاز ند. سالمندان برای حفظ تعادل خود بیش تر از راهبرد حرکتی مفصل ران استفاده می نمایند. مطالعه به منظور تعیین اثر استفاده از حمایت کننده مفصلی ران بر تعادل ایستا و پویا در سالمندان انجام شد.
در این کار آزمایی بالینی تصادفی 22 سالمند در دو گروه مورد و شاهد ارزیابی شدند. آزمون های مورد استفاده عبارت بودند از: آزمون ایستادن با پای کنار هم، آزمون ایستادن تندوم، آزمون ایستادن روی یک پا به عنوان آزمون های تعادلی ایستا در شرایط با چشم های باز و روی سطح سفت، با چشم های بسته و روی سطح سفت و با چشم های بسته روی سطح نرم. آزمون های تعادلی پویا شامل آزمون پنج بار نشستن و برخاستن، آزمون راه رفتن سرعتی (در دو نوبت)، آزمون دستیابی (با چشم باز و بسته) و آزمون قدم زدن در مربع ها بود. تفاوت بین کارایی آزمون های تعادلی قبل و بعد از مداخله در دو گروه با آزمون های آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تحلیل شد.
تفاوت معنی داری بین نتایج آزمون های ایستا و پویا در مراحل مختلف در گروه مورد وجود نداشت. در مقایسه بین دو گروه مورد و شاهد نیز آزمون ها تفاوت معنی درای را نشان ندادند.
حمایت کننده مفصلی ران نمی تواند موجب بهبود کارایی عملکردهای تعادلی ایستا و پویا در سالمندان شود. از آنجایی که این بریس موجب کاهش کارایی تعادلی نمی شود، تجویز آن با اهداف دیگر اختلالی در ثبات فرد ایجاد نمی نماید.