فهرست مطالب

علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران - سال پنجم شماره 2 (پیاپی 17، تابستان 1389)

فصلنامه علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران
سال پنجم شماره 2 (پیاپی 17، تابستان 1389)

  • تاریخ انتشار: 1389/04/01
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مرضیه معین فرد، مصطفی مظاهری تهرانی صفحه 1
    سابقه و هدف
    در تهیه ماست منجمد نرم و سخت، هدف فقط تهیه یک محصول پایدار نیست، بلکه در کنار این پایداری، به دست آوردن ظاهری جذاب و به همان اندازه، نرمی و وجود بافتی عاری از ذرات خشن مورد توجه است. در این پژوهش، اثرات برخی پایدارکننده ها بر ویژگی های فیزیکی شیمیایی و حسی ماست منجمد مورد بررسی قرار گرفت تا مناسب ترین پایدارکننده مشخص شود و در تحقیقات آتی به کار رود.
    مواد و روش ها
    همه نمونه ها حاوی 10% چربی، 13% شکر، و 13% ماده جامد بدون چربی و 1/0 % وانیل بودند. به منظور تولید نمونه های آزمایشی، سه نوع پایدارکننده کربوکسی متیل سلولز، پانیسول exو مخلوط پایدارکننده/ امولسیفایر (شامل 23/0% سدیم آلژینات، 13/0%، گوار، 05/0% کاراگینان، 48/0% پروپیلن گلایکول، 097/0% پلی سوربات 80) در سه سطح 144/0%، 198/0% و 254/0% مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج با طرح آماری دو فاکتوره کاملا تصادفی و در سه تکرار توسط نرم افزار MSTAT-C و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن در سطح اطمینان 95 % (05/0>p) انجام شد.
    یافته ها
    نوع و میزان پایدارکننده، اثر معنی داری بر pH و اسیدیته مخلوط نداشتند، ولی بر ویسکوزیته، افزایش حجم و مقاومت به ذوب نمونه ها اثر معنی داری نشان دادند(05/0>p). بیشترین افزایش حجم و مقاومت به ذوب در نمونه های حاوی سطح سوم پانیسول ex و کمترین آنها در نمونه های سطح اول کربوکسی متیل سلولز مشاهده شد. بررسی خواص حسی نشان دهنده تاثیر معنی دار نوع و میزان پایدارکننده ها بر بافت محصول بود. به طوری که نمونه های حاوی سطح سوم مخلوط پایدارکننده/ امولسیفایر، بیشترین امتیاز را در این زمینه کسب کردند (05/0>p). نوع و میزان پایدارکننده ها بر احساس دهانی و طعم اثر معنی داری نشان ندادند(05/0>p).
    نتیجه گیری
    برای تولید ماست منجمد با ماست غلیظ شده، استفاده از سطوح سوم پانیسول ex یا مخلوط پایدارکننده/ امولسیفایر پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: ماست منجمد، پایدارکننده، امولسیفایر، ویژگی های فیزیکی شیمیایی، خواص حسی
  • لیلی قدملی، ناهید سالارکیا، فرید زایری، لیلا صباغیان راد صفحه 9
    سابقه و هدف
    تمرینات شدید و فشرده ورزشکاران باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت های بخش فوقانی دستگاه تنفسی، ناراحتی های گوارشی و به دنبال آن، خستگی مزمن و کاهش کارایی آنها می شود. مطالعات معدودی در زمینه تاثیر مواد پروبیوتیک بر ارتقای سیستم ایمنی و بهبود کارایی ورزشکاران در دوره تمرینات ورزشی و مسابقات صورت گرفته است. هدف از این بررسی، تعیین اثر دریافت ماست پروبیوتیک بر عملکرد ورزشی، علائم عفونت های تنفسی و ناراحتی های گوارشی دختران نوجوان شناگر استقامتی تهرانی در سال 1388 بود.
    افراد و
    روش ها
    طی مطالعه مداخله ای از نوع تجربی تصادفی کنترل شده 46 دختر شناگر 11 تا 17 ساله عضو تیم های قهرمانی استخرهای تهران با میانگین سن 8/1± 8/13 سال، وزن 5/7± 6/48 کیلوگرم و قد 6/5± 159 سانتی متر، شرکت کننده در مسابقات 400 و800 مترکرال سینه در سال های 88-1387 مورد بررسی، قرار گرفتند. افراد به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. طی 8 هفته گروه مداخله، دریافت کننده 400 میلی لیتر ماست پروبیوتیک پگاه همراه ناهار و شام بود و گروه کنترل، همان مقدار ماست معمولی دریافت می کرد. از همه آزمودنی ها خواسته شد تا در طول بررسی، علائم گوارشی، عفونت های تنفسی، میزان تمرینات (به متر)، مصرف دارو و میزان مصرف فراورده توصیه شده را روزانه در پرسشنامه های مربوطه ثبت کرده و از خوردن ماست و سایر فراورده های پروبیوتیکی خارج از برنامه طرح اجتناب کنند. رکورد 400 متر آزاد و آزمون پله هاروارد (جهت اندازه گیری VO2max) در آغاز کار و پایان هفته هشتم در همه آزمودنی ها اندازه گیری و ثبت شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها توسط نرم افزار SPSS 17 انجام شد.
    یافته ها
    میانگین میزان تغییر رکورد در دو گروه مورد مطالعه پس از 8 هفته مصرف ماست 9/3 درگروه مداخله و 5/0 ثانیه در گروه کنترل از نظر آماری معنی دار نبود (22/0=P). در حالی که میزان تغییر VO2max در گروه مداخله(56/0)و در گروه کنترل(01/0(ml/kg-1.min-1) (از نظر آماری معنی دار بود (02/0=P). متوسط تعداد روزهای سپری شده با برخی علائم عفونت های تنفسی از جمله خس خس و گوش درد در گروه مداخله و گروه کنترل به ترتیب 4/2 در برابر 3/4 روز (024/0=P) و 52/0 در برابر 6/1 روز (008/0=P) از نظر آماری معنی دار بود. میانگین تعداد دفعات ابتلا به عفونت های تنفسی و ناراحتی های گوارشی در گروه مداخله و گروه کنترل به ترتیب 1 در برابر 4/1 روز (009/0=P) و 9/0 در برابر 6/0 روز (05/0=P) از نظر آماری معنی دار بود. در متوسط مدت زمان ابتلا به عفونت های تنفسی و ناراحتی های گوارشی در دو گروه مورد مطالعه پس از 8 هفته مداخله، تفاوت معنی داری دیده نشد.
    نتیجه گیری
    به طور کلی مصرف ماست پروبیوتیک باعث کاهش تعداد دفعات ابتلا به برخی علائم عفونت های تنفسی و کاهش مدت زمان ابتلا به بعضی از علائم مانند خس خس و گوش درد شد. هر چند بهبود معنی دار در میزان حداکثر اکسیژن مصرفی(VO2max) به دنبال مصرف ماست پروبیوتیک مشاهده شد، ولی کاهش در میزان رکورد 400 متر کرال سینه و کاهش علائم مشکلات گوارشی ورزشکاران به دنبال مصرف این نوع ماست از لحاظ آماری معنی دار نبود. انجام مطالعات بعدی برای بررسی نقش پروبیوتیک ها بر وضعیت سلامت تغذیه ای و عملکرد ورزشکاران در رشته های مختلف ورزشی ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: پروبیوتیک، عملکرد ورزشی، عفونت های تنفسی، ناراحتی های گوارشی، شناگران
  • زهرا گلی، مصطفی لکزایی، مهدی پورامیر * صفحه 19
    سابقه و هدف

    پوست مرکبات، محصول فرعی صنایع آب میوه، یک منبع آنتی اکسیدانی طبیعی است. نیاز به آنتی اکسیدان های طبیعی در صنایع غذایی، آرایشی و دارویی باعث تحقیقات علمی گسترده ای در این زمینه در دهه های اخیر شده است. هدف از این پژوهش، بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره پوست داخلی (مزوکارپ) نارنج و تعیین پایداری آن با روش FRAP و اثر حفاظتی اش بر اکسیداسیون لیپیدی گوشت خام و پخته ماهی با استفاده از آزمایش TBARS بود.

    مواد و روش ها

    پوست داخلی (مزوکارپ) نارنج با حلال اتانول عصاره گیری و محلول آبی عصاره در شرایط متفاوت (روشنایی، تاریکی آزمایشگاه، یخچال و فریزر) و به مدت یک ماه ذخیره شد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و دوام این فعالیت در محلول آبی عصاره در شرایط متفاوت ذخیره سازی با روشFRAP (Ferric reducing antioxidant power) و اثر حفاظتی آن بر اکسیداسیون چربی با آزمایش TBARS (Thiobarbituric acid reactive substances) در کوتاه مدت (90 دقیقه) و بلند مدت (14 روز) بررسی شد.

    یافته ها

    مقدار FRAP محلول آبی 1/0 درصد عصاره در زمان صفر 570 میکرومولار بود که این مقدار در دمای آزمایشگاه و طی یک ماه در حدود 14 % کاهش یافت (007/0=p). مقدار FRAP محلول آبی 005/0 درصد ویتامین C در زمان صفر 541 میکرومولار بود که این مقدار در دمای آزمایشگاه و پس از یک ماه در حدود 77 % کاهش یافت (001/0p<). مقدار TBARS در نمونه ماهی خام فاقد عصاره، در زمان صفر 32/1 میکرومولار بود که پس از طی 14 روز به 173/3 میکرومولار افزایش یافت؛ در حالی که در نمونه حاوی محلول آبی 5 % عصاره این مقدار از 92/0 میکرومولار در زمان صفر به 09/1 میکرومولار طی 14 روز رسید (05/0p<). مقدار TBARS در نمونه ماهی پخته فاقد عصاره، در زمان صفر 28/2 میکرومولار بود که پس از طی 14 روز به 85/5 میکرومولار افزایش یافت (001/0p<) در حالی که در نمونه حاوی محلول آبی 5 % عصاره این مقدار از 77/1 میکرومولار در زمان صفر به 11/3 میکرومولار طی این مدت رسید(001/0p<).

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل نشان دهنده وجود فعالیت آنتی اکسیدانی با دوام بالا در مدت ذخیره سازی و اثر حفاظتی عصاره مزوکارپ نارنج بر اکسیداسیون چربی بود.

    کلیدواژگان: پوست نارنج، آنتی اکسیدان، اکسیداسیون چربی، FRAP، TBARS، گوشت ماهی
  • لیلا آزادبخت، فاطمه زریباف، فهیمه حقیقت دوست، احمد اسماعیل زاده صفحه 27
    سابقه و هدف
    تنوع غذایی یکی از شاخص های نشان دهنده وضعیت کل رژیم غذایی دریافتی است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین امتیاز تنوع غذایی DDS (dietary diversity score)، چاقی و چاقی شکمی در میان دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان انجام شد.
    افراد و
    روش ها
    در این مطالعه مقطعی 289 دانشجوی سالم دختر 18 تا 28 ساله که نماینده دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند. دریافت غذایی معمول افراد با استفاده از یک پرسشنامه بسامد خوراک معتبر (validated) ارزیابی شد. DDS بر اساس امتیازدهی به 5 گروه غذایی محاسبه شد. وزن، قد و دور کمر بر اساس روش های استاندارد اندازه گیری شد. افراد بر اساس محدوده های چارک های امتیاز تنوع رژیمی تقسیم بندی شدند.
    یافته ها
    میانگین (± انحراف معیار) نمایه توده بدن و دور کمر به ترتیب kg/m2 1/5±9/25 و cm 14±5/85 بود. میانگین (± انحراف معیار) امتیاز تنوع غذایی 12/1±78/6 بود. احتمال وجود چاقی با افزایش چارک های DDS کاهش یافت (نسبت شانس بین چارک ها: 00/1، 39/0، 30/0، 20/0، 04/0>P). همین روند برای چاقی شکمی نیز مشاهده شد (00/1، 53/0، 35/0، 20/0، 03/0>P). افرادی که در پایین ترین چارک DDS قرار داشتند، بیش از دیگران در معرض خطر اضافه وزن بودند.
    نتیجه گیری
    ارتباط معکوسی بین DDS با چاقی و چاقی شکمی در دانشجویان دختر اصفهانی مشاهده شد. مطالعات آینده نگر بیشتری برای اثبات این یافته ها لازم است
    کلیدواژگان: امتیاز تنوع غذایی، تنوع غذایی، چاقی، چاقی شکمی، اضافه وزن
  • مرتضی عادلی میلانی، مریم میزانی، مهرداد قوامی صفحه 35
    سابقه و هدف
    خردل گیاهی از خانواده چلیپیان (crucifera) و جنس کلمیان (brassica) است. این گیاه بیش از 40 گونه زراعی و 200 گونه وحشی شناخته شده در آمریکا و کانادا دارد. خردل زرد به عنوان یکی از افزودنی های مطرح در صنعت غذا دارای خواص طعم دهندگی و ضد میکروبی است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر غلظت های متفاوت پودر خردل زرد برpH، جمعیت میکروبی زنده، انبارمانی و کام پذیری سس مایونز است.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق، نمونه های سس مایونز با نسبت های متفاوت پودر خردل زرد (در مقادیر 1/0، 2/0، 3/0، 4/0 و 5/0 درصد) و نگهدارنده های شیمیایی سوربات پتاسیم و بنزوات سدیم (به ترتیب در مقادیر 008/0 و 065/0، 004/0 و 035/0 درصد) و همچنین فاقد نگهدارنده های مذکور تولید شد. از نظر میزان جمعیت میکروبی زنده در فواصل زمانی صفر ساعت، 24 ساعت، 1 ماه، 2 ماه و 3 ماه پس ازتولید، pH و رنگ در فاصله زمانی 3 ماه پس از تولید آزمون شدند. نمونه های به دست آمده از افزودن مقادیر مختلف پودر خردل زرد مورد ارزیابی حسی قرار گرفتند.
    یافته ها
    نمونه مایونز حاوی 5/0% پودر خردل از نظر کاهش جمعیت میکروبی و افزایش انبارمانی محصول و نمونه مایونز حاوی 3/0% پودر خردل با توجه به مطلوب بودن خواص حسی آن به عنوان مناسب ترین نمونه ها شناخته شدند. در عین حال، افزایش غلظت خردل در مقادیر بالاتر از 3/0% ضمن کاهش جمعیت میکروبی و افزایش انبارمانی محصول، منجر به تغییرات نامطلوب حسی مانند افزایش تندی طعم و تیرگی در رنگ سس مایونز شد. نتایج حاصل از آزمون رنگ توسط دستگاه هانتر و همچنین بررسی نتایج گروه ارزیاب حسی، تایید کننده نتایج حاصله بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش، اثر ضد میکروبی خردل زرد بر کاهش جمعیت میکروبی و انبارمانی سس مایونز تایید می شود. در جهت افزایش خواص عملکردی خردل زرد و کاهش تغییرات نامطلوب ناشی از مصرف غلظت های حداکثر آن در رنگ و طعم سس مایونز و سرانجام، تولید سس مایونز فاقد نگهدارنده شیمیایی پژوهش های بیشتری مورد نیاز است.
    کلیدواژگان: پودر خردل زرد، خاصیت ضد میکروبی، طعم، سس مایونز
  • علی نویدیان، محمدرضا عابدی، ایران باغبان، مریم فاتحی زاده، حمید پورشریفی، سید مجید هاشمی دهکردی صفحه 45
    سابقه و هدف
    به دلیل عدم رضایت و موفقیت مورد انتظار از برنامه های کاهش وزن، یافتن رویکردهایی مانند مصاحبه انگیزشی که بتواند اثربخشی درمان های معمول را افزایش دهد، ضروری است. این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر کاهش وزن افراد چاق یا دارای اضافه وزن انجام شد.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود و با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه شاهد و در زمان های مختلف روی 40 فرد چاق یا دارای اضافه وزن (نمایه توده بدن بیش از 25) در شرکت پلی آکریل اصفهان در سال های 88-1387 اجرا شد. افراد از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و شاهد (20 نفر) تقسیم شدند. مداخله شامل پنج جلسه مصاحبه انگیزشی گروهی، به همراه برنامه کنترل وزن به گروه آزمایش ارائه شد. داده های به دست آمده از طریق اندازه گیری قد و وزن، با استفاده از آزمون های آماری آنالیز کوواریانس و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    در گروه آزمایش (دریافت کننده مصاحبه انگیزشی) نسبت به گروه شاهد، کاهش وزن (001/0 = P) و کاهش نمایه توده بدن (0001/0 = P) پس از مداخله، بیشتر بود. گرچه با گذشت زمان، تاثیر معنی دار مصاحبه انگیزشی کمی کاهش یافت، ولی همچنان میزان کاهش وزن در گروه دریافت کننده مصاحبه انگیزشی بیشتر بود.
    نتیجه گیری
    افزودن مصاحبه انگیزشی به برنامه های کنترل وزن معمول می تواند به کاهش وزن و نمایه توده بدن در افراد چاق یا دارای اضافه وزن منجر شود.
    کلیدواژگان: مصاحبه انگیزشی، وزن، نمایه توده بدن، چاقی، اضافه وزن
  • فاطمه بهرامیان، مجید جوانمرد صفحه 53
    سابقه و هدف
    در این تحقیق پوشش های خوراکی تهیه شده از کنستانتره پروتئین آب پنیر و گلیسرول برای حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری برش های خربزه در دمای C°5 مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    پوشش ها حاوی مقادیر مختلف (5، 5/7 و 10 گرم) کنسانتره پروتئین آب پنیر بودند. تیماری شامل محلول 1 % کلرید کلسیم که به طور مرسوم در تولید برش های میوه به کار می روند، جهت مقایسه در نظر گرفته شد. برش های خربزه بدون هیچ گونه پوششی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. انبارمانی از نظر کاهش وزن، تغییرات رنگ (L*،a*، b*و a/b)، سختی گوشت، اسیدیته قابل تیتر، مقدار ماده جامد محلول و ویژگی های حسی مورد آزمون قرار گرفت.
    یافته ها
    استفاده از پوشش، باعث کاهش از دست رفتن وزن برش های خربزه پوشش دار در مقایسه با میوه های بدون پوشش (شاهد) و تیمار کلریدکلسیم شد. تفاوت معنی داری در مقدار ماده جامد محلول و اسیدیته قابل تیتر، بین برش های شاهد و پوشش دار، بعد از 4 هفته در دمای C1±4 مشاهده نشد. سفتی میوه های پوشش دار همراه با تیمار کلرید کلسیم در مقایسه با گروه شاهد، افزایش معنی داری نشان داد. این تفاوت بین نمونه های پوشش دار و تیمار کلرید کلسیم، معنی دار نبود (05/0 P>). شاخص های L* وa* در برش های خربزه پوشش داده شده نسبت به برش های بدون پوشش، بیشتر و شاخص های b*و *a/b کمتر بود. گروه ارزیاب، به نمونه های پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر امتیازهای بالاتری دادند. با آنکه در پایان زمان انبارداری، اختلاف در مقادیر پروتئین آب پنیر پوشش، باعث تفاوت معنی داری نشد (05/0 P>). میوه های پوشش داده شده از نظر طعم، رنگ و پذیرش کلی، بهترین امتیاز را کسب کردند. درخشندگی و شفافیت نمونه های پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر نسبت به گروه شاهد و تیمار کلرید کلسیم، کاهش معنی داری داشت. در پوشش های حاصل از پروتئین آب پنیر، افزایش میزان پروتئین منجر به افزایش ویژگی های فیزیکی مانند ضریب ارتجاعی(EM)، نیروی کشسانی(TS) و درصد درازشدگی(EL) شد.
    نتیجه گیری
    استفاده از پوشش خوراکی بر پایه پروتئین آب پنیر می تواند به عنوان یک روش مؤثر و رهیافت جدید برای نگهداری برش های میوه ها در دمای سرد محسوب شود.
    کلیدواژگان: برش های خربزه، پوشش دار کردن، کنسانتره آب پنیر، ماندگاری
  • زینت سالم، رضا وزیری نژاد صفحه 63
    سابقه و هدف
    سندرم متابولیک، یک عامل خطر برای ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی است. این سندرم نه تنها در افراد بالغ به عنوان یک مشکل جدی مطرح است، بلکه در کودکان و نوجوانان هم در حال افزایش است. هدف این مطالعه، تعیین شیوع برخی از اجزای سندرم متابولیک در کودکان سنین 7 تا 11 ساله شهر رفسنجان در سال 1387 بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش توصیفی مقطعی روی 1275 کودک دبستانی شهر رفسنجان انجام شد. پرسشنامه فردی برای هر کودک تکمیل و سپس فشار خون کودکان اندازه گیری شد. نماگرهای تن سنجی شامل قد، دورکمر و وزن با وسایل استاندارد، اندازه گیری شد. پرفشاری خون با استفاده از چهارمین گزارش تشخیص، ارزیابی و درمان فشارخون کودکان، چاقی با استفاده از نمایه توده بدن و مقایسه با صدک هایCDC و چاقی شکمی با استفاده از دورکمر و صدک 90 ≤ برحسب سن و جنس تعیین شد. برای آنالیز داده ها نرم افزار SPSS12 به کار رفت.
    یافته ها
    9/21 درصد کودکان، در معرض خطر یا دارای اضافه وزن بودند (به ترتیب 5/11 و 4/9 درصد). 4/6 درصد نمونه ها چاقی شکمی داشتند. از نظر فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به ترتیب 8/11 و 6/3 درصد آنها دارای پرفشاری خون بودند.
    نتیجه گیری
    این بررسی نشان داد که دو جزء از اجزای مهم سندرم متابولیک (چاقی شکمی و پرفشاری خون) در کودکان رفسنجانی سنین دبستان نسبتا شایع است (از آنجا که تغییرات فشار خون به عوامل متعددی مرتبط است، ضرورت دارد که در ارزیابی کودکان مبتلا به پرفشاری خون، نقش زمینه ای این عوامل در نظر گرفته شود. پیشنهاد می شود شیوع سایر اجزای سندرم متابولیک و در گروه های سنی مختلف در مطالعات آتی تعیین و برای پیشگیری از این سندرم مداخلات لازم، برنامه ریزی و اجرا شود.
    کلیدواژگان: سندرم متابولیک، پرفشاری خون، چاقی، چاقی مرکزی
|
  • M. Moeenfard, M. Mazaheri Tehrani Page 1
    Background And Objectives
    In the preparation of soft and hard frozen yogurt, it is desirous to have a final product that is not only stable but also attractive in appearance, as well as smooth and free from graininess. The effects of some stabilizers on physicochemical and sensory properties of frozen yogurt was investigated in this study, so that we could identify the most suitable stabilizers to be used in future studies.
    Materials And Methods
    All samples contained 10% fat, 13% sucrose, 13% non-fat milk solids, and 0.1% vanilla, and the stabilizers used were Panisol ex, carboxymethyl cellulose, and a mix of stabilizers and emulsifiers (sodium alginate (0.23%), guar (0.13%), carageenan (0.05%), propyleneglycole (0.48%), and polysorbate 80 (0.097%)) at 3 concentrations, namely, 0.144, 0.198, 0.254%. Statistical analysis of data was performed using a two-factor completely randomized design in three replications, using the MSTAT-C software. Analysis of variance was done with Duncan’s multiple range test (p<0.05).
    Results
    No significant changes were observed in the acidity and pH of the products, but viscosity, over-run capacity, and melting resistance were influenced significantly by type and concentration of stabilizers (p<0.05). The highest values for over-run and melting resistance were observed in samples containing Panisol ex and the lowest in samples containing carboxymethyl cellulose. The findings on the sensory scores showed that frozen yogurt produced using mix of stabilizers/emulsifiers at a concentration of 0.254% had the highest score in texture (p<0.05). Type and concentration of stabilizers had no significant effects on mouth feel and flavour of the samples.
    Conclusion
    The use of Panisol ex and mix of stabilizers/emulsifiers at a concentration of 0.254% is recommended for producing frozen yogurt.
  • L. Ghadamli, N. Salarkia, F. Zayeri, L. Sabaghian Rad Page 9
    Background And Objectives
    Severe and intense exercises by athletes will increase the risks of infectious diseases of the upper respiratory system and digestive system disturbances, resulting in chronic exhaustion and reduced efficiency. Very few studies have been made on the effects of probiotics on athletes’ immunity system and work efficiency during training and in tournaments. This study was carried out to determine the effects of consuming probiotic yogurt on performance, respiratory infections, and digestive disorders of Tehrani juvenile athlete girls involved in intensive swimming during 2009.
    Methods
    This was a randomized controlled trial. It included 46 endurance girl swimmers with a mean age, weight, and height of 13.8±1.8 years, 48.6±7.5 kg, and 159 ±5.6 cm, respectively, participating in 400 and 800-m crawl swimming tournaments in 2009. They were randomly assigned to two groups, receiving daily for 8 weeks, either 400 ml probiotic yogurt (intervention group) or ordinary yogurt (control group). All the subjects were asked to record daily, on a questionnaire, digestive symptoms; respiratory infections, exercise performed (in meters), intake of medicines, and the exact quantity of yogurt consumed. At the beginning and at the end of the eighth week the 400-m free swimming record was recorded and the Harvard Step test was employed to measure VO2max. The data were analyzed using the SPSS17 software.
    Results
    The average changes in the records of the intervention and control group were 3.9 and 0.5 seconds, respectively (P = 0.22). On the other hand, the change in VO2max in the intervened group was 0.56, and in the control group 0.01, ml/kg-1.min-1, in both cases statistically significant (p=0.02). Analysis of the data also showed that, on the average, the intervention group complained of dyspnea, a symptom of respiratory infection, for 2.4 days, the control value being 4.3 days (p=0.024); the corresponding figures for ear pain, another symptom of respiratory infection, were 0.52 and 1.6 days (p=0.008). The average number of episodes of respiratory infection in the intervention group was one day, which was statistically fewer than that in the control group (1.4), the difference being statistically significant (p=0.009). In addition, the average number of episodes of digestive disorders was 0.9 in the intervention group and 0.6 in the controls (p=0.05). After 8 weeks of intervention, no significant difference was found between the 2 groups with regard to the average duration of respiratory infection or digestive disorders.
    Conclusion
    Consumption of probiotic yogurt results in a reduction in the number of episodes of respiratory infections and in duration of some of its symptoms as dyspnea and ear pain; the reduction in digestive symptoms did not reach statistical significance. It also brought about a significant improvement in VO2max and a non-significant decline in the record of 400m crawl swimming. Further studies on the effects of probiotics on athletes’ nutritional health and performance in other sports are recommended.
  • Z. Goli, M. Lakzaee, M. Pouramir Page 19
    Background And Objectives

    Citrus peel, a by-product of fruit juice industry, is a source of natural antioxidants. The search for natural antioxidants for use in food technology, cosmetics, and pharmaceutical science has become a major industrial and scientific research challenge in recent decades. The objective of this study was to determine the antioxidant activity of the inner sour orange peel (mesocarp) extract, the antioxidant stability of the extract by the ferric reducing antioxidant power (FRAP) method, and its protective effect on lipid oxidation in raw and cooked fish by the thiobarbituric acid reactant substances test (TBARS) technique.

    Materials And Methods

    An ethanol extract of the inner sour orange peel (mesocarp) was prepared. Samples of the aqueous solution of the extract were then stored for 1 month under different conditions (light, room temperature,, dark room temperature, refrigerator, and freezer). The antioxidant activity and stability of the samples were measured by the FRAP assay and their short- (90 minutes) and long-term (14 days) protection effect on lipid oxidation was evaluated using the TBARS test.

    Results

    The initial FRAP value of the 0.1% aqueous solution of the extract at room temperature (570 µM) decreased by 14% after one month (p=0.007). The change in the FRAP value of a 0.005% aqueous solution of vitamin C under the same conditions was a 77% decrease (p=0.000) from an initial value of 541 µM. The data also showed that the TBARS value of the raw fish samples containing no extract increased from 1.32µM to 3.173 µM after 14 days, while in presence of a 5% aqueous solution of the extract the increase was from 0.92 µM to 1.09 µM (p<0.05). Under the same conditions, the increases in the TBARS value of the cooked fish samples were also significant─from an initial value of 2.28 µM to 5.85 µM (p=0.000) and from 1.77µM to 3.11 µM (p=0.000) in the absence and in the presence of a 5% aqueous solution of extract, respectively.

    Conclusion

    The results show that sour orange mesocarp extract has antioxidant activity with high stability during storage and a protective effect on lipid oxidation.

  • L. Azadbakht, F. Zaribaf, F. Haghighatdoost, A. Esmaillzadeh Page 27
    Background And Objectives
    Dietary diversity score (DDS) is a general index for assessing the whole dietary intake. This study was conducted to determine the relationship between dietary diversity score (DDS) on the one hand and obesity and central adiposity on the other hand in female students in Isfahan University of Medical Sciences. Subject and
    Methods
    A random sample of 289 healthy female university students aged 18-28 years, representative of Isfahan University of Medical Sciences female students, participated in this cross-sectional study. A validated semi-quantitative food frequency questionnaire was used to evaluate the usual dietary pattern. DDS was calculated based on scoring 5 food groups. Weight, height, and waist circumference were measured according to the standard protocols. The subjects were categorized based on quartile cut-points of dietary diversity score.
    Results
    Means (±SD) of body mass index, waist circumference, and DDS were 25.9±5.1 kg/m2 and 85.5±14 cm, and 6.78±1.12, respectively. The probability of both obesity and central obesity decreased with quartiles of DDS (odds ratios among quartiles for obesity were 1.00, 0.39, 0.30, and 0.20 (P<0.04) and for central adiposity 1.00, 0.53, 0.35, and 0.20 (P<0.03). Subjects in the lowest DDS quartile had the highest risk for being overweight.
    Conclusion
    There are inverse associations between DDS and obesity or central adiposity in Isfahani female university students. Further prospective investigations will be needed to confirm these findings.
  • M. Adeli Milani, M. Mizani, M. Gavami Page 35
    Background And Objectives
    Mustard is a plant belonging to the Crucifera family and brassica genus. There exist more than 40 cultivated and 200 wild species of this plant in the U.S. and Canada. Yellow mustard has antimicrobial and flavouring properties and is used in the food industry as an additive. The purpose of this study was to investigate the effects of different concentrations of yellow mustard powder on pH, microbial population, shelf-life, and organoleptic properties of mayonnaise.
    Materials And Methods
    Samples of mayonnaise were prepared with different contents of yellow mustard powder (0.0%, 0.1%, 0.2%, 0.3%, 0.4%, and 0.5%) and with and without 2 chemical preservatives, namely, potassium sorbate (0.065% and 0.008%) and sodium benzoate (0.035% and 0.004%). The microbial population was counted in the samples at 0 hour and after 24 hours, 1, 2, and, finally, 3 months, when the pH, colour, and organoleptic properties were also determined.
    Results
    The results showed that the mayonnaise sample containing 0.5% yellow mustard powder was desirable due to its microbial population-reducing effect and longer shelf-life, while the sample containing 0.3% yellow mustard powder was the most suitable with regard to its good organoleptic properties. Mustard powder contents above 0.3%, although they decreased the microbial population and increased the shelf life of mayonnaise, produced undesirable sensory changes, such as increased bitterness and dark color, confirmed by the Hunter Lab spectrophotometer test and taste panel results.
    Conclusion
    The findings of this study confirm the anti-microbial effect of yellow mustard powder, resulting in longer shelf-life of mayonnaise. More research should be conducted with a view to producing a mayonnaise with no chemical preservatives by adding yellow mustard powder at concentrations which will bring about less undesirable changes in flavor and color.
  • A. Navidian, Mr Abedi, I. Baghban, M. Fatehizadeh, H. Poursharifi, M. Hashemi Dehkordi Page 45
    Background And Objectives
    Overweight and obese individuals usually are not satisfied with the current weight-losing programs; such programs fail too often. Therefore, finding approaches such as motivational interviewing, which may potentially increase the effectiveness of the treatments, seems essential. The aim of this study was to determine the effect of motivational interviewing on weight loss in overweight and obese individuals.
    Materials And Methods
    This was a quasi-experimental study. The subjects were 40 overweight or obese persons (body mass index (BMI) above 25) working in Isfahan Poly Akril Company in 2009. They were selected by random sampling and randomly assigned to an experimental (No.=20) or a control (No.=20) group. The experimental group was given a weight control program and attended 5 sessions of group motivational interviewing. Weights and heights were measured before, during, and after the intervention. The data were analyzed using the covariance analysis and the independent t-test.
    Results
    Both groups lost weight, but the extent of weight loss and BMI reduction was more in the experimental than in the control group (P-value 0.001 and 0.0001, respectively). Although the statistical significance of the effect of motivational interviewing decreased a little over time, the amount of weight lost was still more in the experimental group.
    Conclusion
    Including motivational interviews in the current weight control programs can lead to higher reductions in body weight and body mass index in overweight and obese people.