فهرست مطالب

پوست و زیبایی - پیاپی 3 (پاییز 1389)

فصلنامه پوست و زیبایی
پیاپی 3 (پاییز 1389)

  • 74 صفحه، بهای روی جلد: 10,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1389/09/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • علی خامسی پور، محمود ناطقی رستمی، حسین کشاورز *، اکرم میرامین محمدی، مینو تسبیحی، سیده طاهره شهرستانی، عبدالفتاح صراف نژاد صفحه 99
    زمینه و هدف

    در سال های گذشته وجود دو دسته لنفوسیت خاطره ای تحت عنوان لنفوسیت هایT خاطره ای مرکزی (Tcm) و لنفوسیت های T خاطره ای کارگزار (Tem) بر اساس بیان شاخص های سطحی CCR7 و CD45RA معرفی شده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فنوتیپ و عملکرد این لنفوسیت ها در افراد بهبودیافته از سالک بود.
    روش اجرا: بررسی فنوتیپی لنفوسیت ها با استفاده از مارکرهای سطحی مربوطه با روش فلوسایتومتری بر نمونه خون 13 بیمار بهبود یافته از سالک و 6 نفر داوطلب سالم به عنوان شاهد انجام شد.

    یافته ها

    تفاوت معنی داری ازنظر فراوانی رده ها در خون محیطی بین گروه بهبود یافته و گروه شاهد وجود نداشت؛ بنابراین ردیابی لنفوسیت های خاطره ای اختصاصی لیشمانیا صرفا با مطالعه فنوتیپی امکان پذیر نیست. با تفکیک و سپس کشت رده های لنفوسیتی، روند تکثیر و سایتوکاین های ترشحی پس از تحریک با آنتی ژن اندازه گیری شدند. تکثیر سلولی به طور معنی داری در لنفوسیت های گروه بهبود یافته بیش از شاهد بود. میزان اینترفرون گاما در لنفوسیت های Tem گروه بهبود یافته به طور معنی داری بیش از گروه شاهد بود. این نتایج با بررسی فراوانی سلول های تولید کننده سایتوکاین با رنگ آمیزی داخل سلولی نیز تایید شدند. از طرف دیگر، نتایج بررسی IL-2 با روش رنگ آمیزی داخل سلولی حاکی از افزایش معنی دار تعداد لنفوسیت های Tcm تولید کننده این سایتوکاین بود.

    نتیجه گیری

    با توجه به اینکه تکثیر سلولی و پاسخ سایتوکاینی لنفوسیت ها در برابر تحریک با آنتی ژن انگل حاصل شده است، این لنفوسیت ها به عنوان لنفوسیت های خاطره ای مرکزی و کارگزار اختصاصی لیشمانیا معرفی می شوند و به نظر می رسد در محافظت علیه لیشمانیوز در افراد بهبود یافته هر دو نوع لنفوسیت Tcm و Temهمراه با یکدیگر نقش دارند.

    کلیدواژگان: لنفوسیت های T خاطره ای، لیشمانیوز جلدی، فلوسایتومتری
  • زهرا صفایی نراقی*، مهدی حدیثی، فیروز امانی، سولماز فتحی صفحه 112
    زمینه و هدف

    آنژیوژنز نقش مهمی در رشد تومورها ایفا می کند. شواهد موجود نقش احتمالی این پدیده را در بروز خصوصیات تهاجمی و نیز متاستاز تومورها نشان می دهند. کارسینوم سلول های بازال (BCC) و کارسینوم سلول های سنگفرشی (SCC) پوست علی رغم منشا مشابه، رفتار متفاوتی در زمینه تهاجم و متاستاز دارند. مطالعه حاضر نقش احتمالی فرآیند آنژیوژنز را در زمینه بروز رفتار تهاجمی تومورهای BCC پوست در انواع مختلف این تومور بررسی کرد.
    روش اجرا: 50 نمونه BCC با رنگ آمیزی H&E و ایمونوهیستوشیمی با استفاده از آنتی بادی های منوکلونال CD31 و CD34 رنگ آمیزی شدند و میانگین و انحراف معیار دانسیته میکروواسکولر (MVD) بر طبق یک متد یکسان در استروما و بدنه انواع BCC شامل ندولر، میکروندولر، سطحی و اسکلروزینگ اندازه گیری شد. برای مقایسه میانگین دانسیته عروقی نمونه ها از آزمون هایWallis، Mann - Whitney - Kruskal استفاده شد.

    یافته ها

    میانگین MVD بدنه در انواع مهاجم BCC (اسکلروزینگ و میکروندولر) 09/2± 77/1 و در انواع غیر مهاجم (انواع ندولر و سطحی) 27/1± 79/0در بررسی با مارکر CD31 بود و این دو گروه با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند. میانگین بدنه تومور در انواع مهاجم 80/1± 03/1 و در انواع غیر مهاجم 13/1± 70/0در بررسی با مارکر CD34 بود و این دو گروه نیز با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند. میانگین MVD در استرومای انواع مهاجم بی سی سی 73/3±65/11 و در انواع غیر مهاجم 69/3±70/10برحسب مارکر CD31 بود و این دو گروه با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند. میانگین MVD استرومای انواع مهاجم بی سی سی 68/3±24/11 و در انواع غیر مهاجم 64/3±00/11 برحسب مارکر CD34 بود و این دو گروه نیز با یکدیگر اختلاف معنی دار نداشتند.

    نتیجه گیری

    دانسیته میکروواسکولر با خاصیت تهاجمی و متاستاز در تومورها مرتبط می باشد و عروق بدنه تومور نقش مهم تری در این زمینه ایفا می کنند

    کلیدواژگان: آنژیوژنز، کارسینوم سلول های بازال پوست، متاستاز، تهاجم، دانسیته و میکروواسکولر
  • داریوش اکبری، نرگس حسین پور صفحه 119
    زمینه و هدف
    به وجود موهای ترمینال در نواحی حساس به آندروژن در بدن خانم ها هیرسوتیسم گفته می شود. هیرسوتیسم یک مشکل بالینی شایع در خانم ها می باشد و در 5% تا 10% خانم های در سنین باروری دیده می شود. هدف از این مطالعه بررسی اتیولوژی هیرسوتیسم و یافته های بالینی همراه با آن در خانم های غیر یائسه می باشد.
    روش اجرا: در این مطالعه که به روش مقطعی انجام شد، 200 خانم مبتلا به هیرسوتیسم که از اول اردیبهشت 1387 تا اول اردیبهشت 1389 به درمانگاه پوست مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. پس از شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی، سونوگرافی لگنی جهت بررسی تخمدان ها و بررسی های آزمایشگاهی شامل تستوسترون توتال خون، پرولاکتین، دی هیدرواپی آندروسترون سولفات و 17 هیدروکسی پروژسترون صبحگاهی در همه بیماران و آزمایش TSH در 10 بیمار انجام شد.
    یافته ها
    شایع ترین علت هیرسوتیسم در مطالعه ما سندرم تخمدان پلی کیستیک (5/54% موارد) و به دنبال آن هیرسوتیسم ایدیوپاتیک (40% موارد) بو دند. سایر علل هیرسوتیسم شامل پرولاکتینوما (2%)، هیپوتیروئیدیسم (1%) و مصرف دارو (5/2%) بودند. ازنظر شدت 109 بیمار (5/54%) هیرسوتیسم خفیف، 85 بیمار (5/42%) هیرسوتیسم متوسط و 6 بیمار (3%) هیرسوتیسم شدید داشتند. در 105 بیمار (5/52%) سابقه فامیلی مثبت از هیرسوتیسم وجود داشت. یافته های بالینی همراه با هیرسوتیسم شامل آکنه (5/52%)، اختلال در عادت ماهیانه (35%)، آلوپسی آندروژنتیک (15%)، آکانتوزیس نگریکانس (5/7%) و چاقی (5/37%) بود.
    نتیجه گیری
    سندرم تخمدان پلی کیستیک و هیرسوتیسم ایدیوپاتیک علل اصلی هیرسوتیسم در خانم های غیریائسه می باشند. در اکثر موارد می توان با شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی علت هیرسوتیسم را تشخیص داد.
    کلیدواژگان: هیرسوتیسم، سندرم تخمدان پلی کیستیک، آکنه
  • محبوبه کفایی عطریان، ناهید سرافراز، اعظم باقری، فاطمه عباس زاده صفحه 125
    زمینه و هدف
    حاملگی بر تمام اندام های بدن زنان باردار از جمله پوست اثر می گذارد. بعضی از این تغییرات فیزیولوژیک هستند در حالی که بعضی دیگر از جمله درماتوز حاملگی پاتولوژیک هستند. هدف این مطالعه بررسی تغییرات طبیعی پوست طی دوران بارداری در خانم های بستری در بخش پس از زایمان بیمارستان شبیه خوانی کاشان است.
    روش اجرا: در این مطالعه توصیفی 180 مادر بستری در بخش پس از زایمان مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای خروج از مطالعه شامل اتباع خارجی، چند قلویی، سن حاملگی زیر 20 هفته بود. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه بود. پرسشگران آموزش دیده با حضور بر بالین بیماران قبل از ترخیص، پرسش نامه ها را تکمیل کردند و یافته ها در قالب جداول فراوانی ارایه شد.
    یافته ها
    بانوان مورد مطالعه اکثرا در گروه سنی 29-20 سال (9/63%) و در سن حاملگی 36 هفته و بیشتر قرار داشتند. افزایش شدت آکنه در 7/26%، ملاسما در 9/33%، استریا در 3/82%، ادم پلک در 30%، هیرسوتیسم در ناحیه صورت در 2/17% و کاهش شدت آکنه در 7/1% موارد دیده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع تغییرات پوستی در بارداری، آموزش مراقبت های لازم در مورد تغییرات پوستی به مادران باردار توصیه می شود.
    کلیدواژگان: پوست، حاملگی، تغییرات فیزیولوژیک
  • محمدعلی نیلفروش زاده، سیدمحسن حسینی، فرحناز فاطمی نایینی، فریبا جعفری، الهه هفت برادران، نرگس رحمانیان، فاطمه هاشمی، مریم وطن خواه صفحه 134
    زمینه و هدف
    آلوپسی آندروژنتیک شایعترین شکل ریزش موی پیشرونده منتشر و قرینه می باشد که هر دو جنس را مبتلا می کند. الگوی ریزش مو و پاتوفیزیولوژی آن در دو جنس متفاوت می باشد. طبقه بندی های متفاوتی برای ریزش مو در زنان ارائه شده است ازجمله طبقه بندی Ludwig، Hamilton، Chirstmas tree و Early onset hairloss.
    روش اجرا: این مطالعه یک مطالعه توصیفی است که در سال های 1388-1387 در آرایشگاه های شهر اصفهان به انجام رسیده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زنان در طیف سنی 70-20 سال بود که به این واحد ها مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری در این مطالعه به شیوه تصادفی ساده بود و طی آن تعداد 1800 خانم مراجعه کننده ازنظر ریزش مو و دیگر فاکتور ها مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مطالعه پس از جمعآوری با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون های T، chi-square تجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    از 1800 خانم مطالعه شده 6/39% (712نفر) دارای ریزش موی آندروژنتیک بوده و 4/60% (1088 نفر) فاقد آن بودند. میانگین سن زنان مبتلا به ریزش مو13±4/50 سال و میانگین سن زنان غیر مبتلا به ریزش مو 2/13± 9/31 سال بود و طبق آزمون T student میانگین سن این دو گروه تفاوت معنی داری داشت (001/0 >P).
    نتیجه گیری
    در مواجهه با خانم های مبتلا به ریزش مو علاوه بر تفحص در مورد علل روتین، باید به بررسی اختلالات تیروئیدی، سطح فریتین سرم و هورمون های آندروژن نیز پرداخته شود.
    کلیدواژگان: آلوپسی آندروژنتیک، ریزش مو، هورمون های آندروژن
  • افسانه علوی، گری سیبالد، مریم صراف یزدی، علی کازرونی تیمسار صفحه 140
    ماستوسیتوز به صورت شایعی در پوست تظاهر می کند و به همین دلیل غالبا در ابتدا توسط متخصصین پوست تشخیص داده می شود. ظن بالینی زیاد به تشخیص زودرس بیماری کمک می کند. ماستوسیتوز پوستی افزایش ماست سل های پوست بدون بیماری زمینه ای یا ارتشاح التهابی است. در تمام بیماران دارای ضایعات پوستی مشخص باید نمونه برداری پوست با رنگ آمیزی اختصاصی ماست سل ها (تولوئیدین بلو، رایت گیمسا) و آنالیز ایمونوهیستوشیمی تریپتاز انجام شود. هیچ شیوه درمانی برای درمان قطعی و دایم ماستوسیتوز پوستی وجود ندارد و دغدغه اصلی در درمان، کیفیت زندگی بیمار است. اگرچه ماستوسیتوز سیستمیک در بیش از 25 درصد موارد ماستوسیتوز پوستی بالغین رخ می دهد، شواهد اندکی درباره اثر درمان علامتی بر تغییر قابل توجه سیر بیماری وجود دارد. تقریبا تمام بیماران مبتلا به ماستوسیتوز پوستی در طبقه بندی بازیبنی شده ماستوسیتوز در گروه بیماران با سیر آهسته می گنجند و پیش آگهی خوبی دارند. این مقاله به معرفی بهترین توصیه های درمانی بر اساس دیدگاه مبتنی بر شواهد می پردازد.
    کلیدواژگان: ماستوسیتوز، پوست، درمان
  • امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، شیما سینجلی صفحه 149
    خال های بافت همبند، نوعی هامارتوم با افزایش کلاژن هستند که میزان الاستین موجود در آنها متغیر است. این مقاله به معرفی پسری 18 ساله با ضایعات ندولر متعدد در ناحیه فوقانی ران می پردازد که پس از انجام بیوپسی برای وی تشخیص کلاژنوما مطرح شد که زیرگونه ای از خال های مادرزادی بافت همبند است.
    کلیدواژگان: خال بافت همبند، هامارتوم، کلاژنوما
  • منصور نصیری کاشانی، شهاب باباکوهی، علی کازرونی تیمسار صفحه 151
    این مقاله به معرفی بیمار 28 ساله ای با morphea profunda، درگیری عصب حسی حرکتی محیطی، دیابت قندی وابسته به انسولین و هیپوتیروئیدی به عنوان تظاهر ناشایعی از مورفه آی عمقی می پردازد که پس از 4 ماه درمان با پردنیزولون و متوترکسات به صورت قابل توجهی بهبود یافت.
    تشخیص morphea profunda بر اساس کرایتریاهای بالینی، هیستوپاتولوژیک و درمانی صورت می گیرد و بررسی دقیق مورفه آفراتر از پاتولوژی موضعی، ضروری است
|
  • Khamesipour Ali, Nateghi Rostami Mahmoud, Keshavarz Hossein, Miramin Mohammadi Akram, Tasbihi Minoo, Shahrestani Tahereh, Sarrafnejad Abdolfattah Page 99
    Background And Aim

    The heterogenous population of memory T lymphocytes is distinguished based on surface markers and effector functions such as cytokine secretion. Recently, two subsets of memory T cells are defined by expression of chemokine receptor CCR7 and CD45RA designating as "central memory" T cells (TCM) and "effector memory" T cells (TEM). The objective of this staudy was to evaluate the phenotype and function of these lymphocytes in healed cases of cutaneous leishmaniasis.

    Methods

    The phenotype of lymphocytes were determined in blood samples of 13 volunteers with history of self healing cutaneous leishmaniasis (HCL) and in 6 healthy controls.

    Results

    No significant difference was found in memory T cell subsets between HCL volunteers and healthy controls using flow cytometry. However, following sorting of different memory subsets, a significantly higher proliferation was seen in cells of HCL volunteers comparing to the control group. A significantly higher IFN-γ response in TEM and a significantly higher IL-2 response in TCM were observed in cell culture of HCL volunteers comparing controls.

    Conclusion

    The responses were elicited when the cells were stimulate with SLA in vitro, it is concluded Leishmania-specific TEM and Leishmania-specific TCM subsets exist in HCL volunteers and since the volunteers with history of CL presumed to be protected against reinfection, it seems that both TCM and TEM play role in the protection against Leishmania infection in these individuals.

  • Safaei Naragh Zahra, Hadisi Mahdi, Amani Firouz, Fathi Soulmaz Page 112
    Background And Aim

    Tumor angiogenesis is essential for tumor growth and appears to play an importating role both in invasive growth and metastasis. Basal cell carcinomas (BCCs) and squamous cell carcinomas (SCCs) of the skin are derived from a similar cell type but differ in the invasive and metastatic potential. Basal cell carcinoma generally shows a relatively benign course in contrast to squamous cell carcinoma. This study investigates whether the behavior of these tumors could be explained by differences in their angiogenesis pattern.

    Material And Methods

    Vessel counts were made of blood vessels in stroma and the body of 50 variants of BCC of skin samples including: nodular, micronodular, sclerosing and superficial, both after H&E and immunohistochemical staining for CD31 and CD34 markers.

    Results

    The body vessel counts of invasive variants (sclerosing & micronodular) differed significantly from the counts of noninvasive variants (nodular and superficial) using both CD31 & CD34 markers. The stromal vessel counts compared between invasive and noninvasive variants showed no significantly difference using CD31 & CD34 markers, respectively.

    Discussion

    The invasive growth pattern of BCC variants correlated with the microvascular density and according to results, vessel counts of the body play a more important role.

  • Akbari Dariush, Hosseinpour Narges Page 119
    Background And Aim
    Hirsutism is defined as the presence of terminal hairs in androgen dependent areas in women. It is a common clinical condition and affects 5% to 10% of women of reproductive age. The aim of this study was to determine the clinical features and etiologic factors of hirsutism in premenopausal women.
    Methods
    In this cross-sectional study, 200 premenopausal women with hirsutism who were admitted at our dermatologic clinic during a 2-year period were nivestigated. After a careful history and physical examination, a transabdominal ultrasonography of the ovaries and laboratory evaluation including early morning total testosterone, prolactin, dehydroepiandrosterone sulfate (DHEA-S) and 17-hydroxyprogestron in all patients and thyroid stimulating hormone (TSH) in 10 patients were performed.
    Results
    Polycystic ovary syndrome (PCOS) was the most common cause of the hirsutism (54.5%) followed by idiopathic hirsutism (40%). Other causes of hirsutism were prolactinoma (2%), hypothyroidism (1%) and drugs intake (2.5%). Hirsutism was mild in 109 patients (54.5%), moderate in 85 patients (42.5%) and severe in 6 patients (3%). Family history of hirsutism was present in 105 (52.5%) patients. Clinical conditions associated with hirsutism were: acne (52.5%), menstrual irregularity (35%), androgenetic alopecia (15%), acanthosis negricans (7.5%) and obesity (37.5%).
    Conclusion
    PCOS and idiopathic hirsutism are the most common cause of the hirsutism in premenopausal women. A detailed history and physical exam often provide enough information to determine the etiology of hirsutism.
  • Kafaei Atrian Mahboobe, Sarafraz Nahid, Baghery Asam, Abaszade Fateme Page 125
    Background And Aim
    Pregnancy affects all organs and systems in the body including skin. Some skin changes are physiologic, whereas others are pathologic such as the dermatoses of pregnancy. The purpose of this study was to determine the frequency of physiological skin changes during pregnancy in hospitalized women at postpartum unit at Shabih Khani Hospital in Kashan/Iran in 2009.
    Methods
    One - hundred and eighty women were evaluated during their post partum periods for evidence of skin changes. Excluding factors were foreign citrizens, multiple pregnancies and gestational age under 20 weeks. Data were collected by using questionnaires before discharge from hospital.
    Results
    The frequencies of various observed changes included: melasma (33.9%), striae (82.3%), edema of eyelid (30%), increased acne severity (26.7%), hirsutism (17.2%) and decreased acne severity (1.7%).
    Conclusion
    Considering the high incidence of skin changes during pregnancy, it is recommended to instruct the mothers on skin care.
  • Alavi Afsaneh, Sibbald R. Gary, Sarraf-Yazdy Maryam, Kazerouni-Timsar Ali Page 134
    Mastocytosis most frequently manifests in the skin, so most often is diagnosed by dermatologists at first. Low threshold in clinical suspicion helps early detection of these cases. Cutaneous mastocytosis is an increase of cutaneous mast cells without known underlying disease or inflammatory infiltrate. A skin biopsy with staining specific for mast cells (toluidine blue, Wright-Giemsa) and tryptase immunohistochemical analysis should be considered in all patients with characteristic skin lesions. There is no treatment that cures cutaneous matocytosis and the major concern in the treatment is patient’s quality of life. Although systemic mastocytosis occurs in greater than 25% of cases of cutaneous matocytosis in adults, there is little evidence that symptomatic therapy substantially alters the course of the disease. Almost all patients with cutaneous matocytosis belong to the indolent category of the consensus revised classification and have a good prognosis. This review aimed to provide best practices recommendations based on the evidence and patients perspectives.
  • Ehsani Amirhoushang, Nourmohammdpour Pedram, Sayanjali Shima Page 149
    Connective tissue nevi are types of hamartoma with increased collagen in which the amounts of elastin may vary. This report introduces an 18-year-old case with various nodular lesions in upper thigh area. Performed biopsy suggested the diagnosis of collagenoma which is a sub-type of connective tissue nevus.
  • Nassiri-Kashani Mansour, Babakoohi Shahab, Kazerouni-Timsar Ali Page 151
    This case report introduces a 28-year-old male patient with morphea profunda, peripheral sensory motor nerve involvement, insulin dependent diabetes mellitus and hypothyroidism as an unusual presentation of deep morphea who dramatically responded to prednisolone and metothrexate after 4 months of treatment.