فهرست مطالب
مجله چغندر قند
سال بیست و ششم شماره 1 (بهار و تابستان 1389)
- تاریخ انتشار: 1389/05/01
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحه 1شناخت رابطه عملکردریشه در چغندرقند با صفات دیگر از اهمیت خاصی در اصلاح این محصول برخوردار است. تجزیه علیت یکی از روشهای بسیار مفید کاربردی برای تجزیه ضرایب همبستگی ژنتیکی و فنوتییی و پی بردن به اثرات مستقیم و غیرمستقیم بهشمار میرود. در این تحقیق، روابط بین عملکرد ریشه، اجزای عملکرد و برخی از صفات مرفولوژیک در چغندرقند مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی، تعداد 20 توده اصلاحی در دو شرایط معمولی و تنش شوری در مزرعه و گلخانه مورد مطالعه قرار گرفتند. کشت در شرایط معمولی با استفاده از خاک مزرعه با هدایت الکتریکی 1/1 و اعمال تنش شوری با کاشت در زمین شور با هدایت الکتریکی حدود 12دسیزیمنس بر متر انجام شد. در گلخانه با افزودن نمک طعام، شرایط شوری مشابه فراهم شد. ابتدا همبستگی فنوتیپی بین صفات مطالعه شده با عملکرد ریشه محاسبه شد. سپس با استفاده از روش های رگرسیونی، مناسبترین مدل برای عملکردریشه تهیه و در نهایت همبستگی عملکرد ریشه با صفات باقیمانده در مدل با استفاده از روش تجزیه علیت به اثرات مستقیم و غیرمستقیم تفکیک شد. نتایج نشان داد که در شرایط معمولی صفات درصد پوشش سبز و تراکم بوته حدود 56 درصد و در شرایط تنش شوری چهار متغیر سدیم، پتاسیم، درصد پوشش سبز و تراکم بوته 87 درصد ازتغییرات عملکردریشه را تبیین می کنند. تجزیه علیت برای صفت عملکردریشه به عنوان متغیر تابع در شرایط بدونتنش و تنش شوری نشان داد که در شرایط معمولی، درصد پوشش سبز دارای اثر مستقیم مثبت و قابل توجه (5534/0=P) و در شرایط تنش شوری پتاسیم (6591/0=P) و درصد پوشش سبز (5919/0=P) دارای اثرات مستقیم مثبت و قابل ملاحظه بود. لذا زمانیکه بهنژادگران تعداد زیادی لاین در اختیار داشته باشند، مقدار درصد پوشش سبز و پتاسیم محتوی ریشه راهنمای مؤثری در گزینش سریع، زودهنگام و مؤثر مواد ژنتیکی خواهد بود.
کلیدواژگان: اصلاح، تجزیه علیت، تنش شوری، چغندرقند، ژرم پلاسم، گلخانه -
صفحه 15
به منظور انتقال مقاومت به بیماری ریزومانیا از ارقام تجاری به رگه های چغندرقند، در سال 1386 تلاقی بین 11 رقم تجاری مقاوم به بیماری های مهم چغندرقند بهعنوان والد گرده افشان با بوته های نرعقیم موجود در دو لاین تیپ O دارای ژن های خودباروری(231 و 261) بهعنوان والد مادری انجام شده و تعداد 299 تک بوته هیبرید برداشت گردید. والدهای پدری و مادری براساس تعداد تک بوته هیبرید تولید شده در داخل ایزوله با یکدیگر مقایسه شدند. هیبریدهای تولید شده در شرایط مزرعه آلوده به ریزومانیا از نظر شاخص زردی برگ ها و درصد آلودگی به بیماری ریزومانیا ارزیابی شدند. بین تعداد تک بوته هیبرید برداشت شده از والدین مادری، اختلاف زیادی وجود نداشت. والدمادری 261 با 2/54 درصد، تعداد هیبرید بیشتری را در مقایسه با والد مادری 231 با 8/45 درصد، دارا بود. ولی والدین گردهافشان ها از نظر تعداد تک بوته هیبرید برداشت شده با یکدیگر اختلاف زیادی داشتند. تک بوته های برداشت شده همچنین از نظر تعداد هیبرید مقاوم تولید شده نیز مقایسه شدند. بین تعداد هیبرید مقاوم حاصل از والدین مادری اختلاف زیادی وجود نداشت، اما والدین گردهافشان ها از نظر تعداد هیبرید مقاوم بهدست آمده از آنها با یکدیگر اختلاف زیادی داشتند، بهطوریکه بیشترین تعداد هیبرید مقاوم براساس نمره زردی برگ مربوط به نتاج حاصل از والد گردهافشان رقم شماره هفت بهمیزان 0 8/80 درصد و کمترین تعداد هیبرید مقاوم بر این اساس مربوط به نتاج حاصل از والد گردهافشان شماره هشت با صفر درصد بود. بالاترین تعداد هیبرید مقاوم بر اساس درصد آلودگی به ریزومانیا در ریشه (70/57 درصد) به هیبریدهای حاصل از والدگردهافشان شماره هفت و کمترین تعداد هیبرید مربوط به نتاج حاصل از والدهای گرده افشان دو، هشت، نه و 11 بود. تعداد هیبریدهایی که از والدهای گردهافشان یک، سه، چهار، پنج، شش، هفت و10 بهدست آمدند، نیز قابلتوجه بود. بنابراین، این هیبریدها در تلاقی با رگه های تیپ O پتانسیل بیشتری را در تولید نسلهای در حال تفکیک برای انتقال ژنهای مقاوم خواهند داشت. بین تک بوته های هیبرید برداشت شده والدین مادری 231 و 261 از نظر نمره زردی برگ ها و شاخص بیماری ریزومانیا اختلاف زیادی مشاهده نشد ولی اختلاف آنها با شاهدهای مقاوم و متحمل در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. اما بین11 والدگردهافشان از نظر نمره زردی برگها و درصد آلودگی به بیماری ریزومانیا اختلاف معنی داری در سطح پنج درصد وجود داشت، به طوری که کمترین نمره زردی و درصد آلودگی به ریزومانیا در بین گردهافشانها مربوط به رقم شماره هفت و بیشترین آن مربوط به رقمهای شماره هشت و نه بود.
کلیدواژگان: انتقال مقاومت، توده، هیبرید، چغندرقند، رگه، ریزومانیا، شاخص آلودگی، لاین -
صفحه 31در مناطق عمده چغندرقندکاری، بیماری پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه و طوقه چغندرقند خسارت زا بوده و از عوامل محدودکننده تولید به حساب می آید. استفاده از رقم های مقاوم مؤثرترین روش کنترل بیماری و در عین حال، ایمنترین روش برای محیط زیست میباشد. در این تحقیق برای تهیه رقمهای مقاوم به بیماری، در سال اول(1385)، 70 رگه خواهری(رگه های S2 یا خانواده های خواهری تنی) و در سال دوم(1386)، 42 رگه خواهری که بر اساس نتایج سال اول انتخاب شده بودند، در برابر بیمارگر Rhizoctonia solani AG2-2 ارزیابی شدند. ارزیابی مقاومت در کرت های کوچک بسته به ابعاد 2×1×1 مترمکعب در برابر جدایه ای با توان بیماری زایی بالا انجام شد. قبل از کشت، کود حیوانی و کود شیمیایی به خاک کرتها اضافه و بستر با متیل بروماید ضدعفونی شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 42 تیمار و دو تکرار اجرا شد. گیاهان در مرحله رشد ده هفته ای توسط شش تا هشت عدد بذر ذرت آلوده به قارچ عامل بیماری در ناحیه طوقه، مایه زنی شدند. کرت ها بلافاصله بعد از مایه زنی آبیاری شدند. هشتاد روز پس از مایه زنی، ریشه ها از خاک خارج شدند و شدت آلودگی هر بوته با مقیاس کمی یک تا نه (یک مبین بوته سالم و نه مبین بوته مرده) تعیین شد. میانگین شدت آلودگی بوته های هر کرت به عنوان شاخص بیماری آن کرت منظور شده و مبنای مقایسه تیمارها قرار گرفت. براساس نتایج حاصل از مقایسه میانگین های دوساله آزمایش و تجزیه خوشه ای، سه رگه از نظر مقاومت به عامل بیماری و 11 رگه از نظر شاخص برداشت نسبت به شاهد مقاوم (SB19) برتر تشخیص داده شدند. بقیه رگه ها با شاهد مقاوم در یک گروه آماری قرار داشتند، گرچه شاخص بیماری یکی از رگه ها نسبت به شاهد مقاوم بالاتر بود.
کلیدواژگان: آلودگی مصنوعی، پوسیدگی ریشه، چغندرقند، رگه، ریزوکتونیا، مقاومت -
صفحه 43پروانه برگخوار چغندرقندSpodoptera littoralis (Boisduval) یکی از حشرات خسارتزای مهم چغندرقند در جنوب ایران است. استفاده از میزبان مقاوم یکی از اجزاء مهم مدیریت تلفیقی این آفت محسوب میشود. با توجه به مشکلات ناشی از ارزیابی مزرعهای مقاومت رقمهای چغندرقند، در تحقیق حاضر از دیسکهای برگی و برگ کامل بریدهشده چهار رقم چغندرقند شامل 7232، رسول، شیرین و جلگه در شرایط آزمایشگاهی استفاده شد. آزمون ترجیح میزبانی لاروهای نئونات با دیسکهای برگی دایرهای شکل به قطر 15 میلیمتر روی کاغذ صافی در داخل تشتک پتری به قطر 10 سانتیمتر در پنج تکرار و با رهاسازی 20 لارو صورت گرفت. در آزمایش بررسی خسارت لاروها روی رقمهای چغندرقند، میزان خوردگی برگ کامل بریدهشده در محیط آگار آگار سه درصد داخل بشر 500 میلیلیتری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار و پنج لارو اندازهگیری شد. پایان آزمایش زمانی بود که اولین برگ بیش از 90 درصد مورد تغذیه قرار گرفت. درصد بقاء لاروها، وزن کل لاروها و متوسط وزن لاروها در هر بشر در پایان آزمایش اندازهگیری شد. نتایج نشان داد اگرچه رقمهای موردآزمایش از نظر ترجیح میزبانی لاروهای سن یک حشره تفاوت معنیداری نداشتند، ولی اختلاف میانگین خسارت لاروها روی رقمهای آزمایشی معنیدار (P<0.05) بود. رقمهای 7232 و جلگه با میانگین 25/5 و رقم شیرین با میانگین 5/8 بهترتیب کمترین و بیشترین میزان خسارت را نشان دادند. درصد بقاء و وزن لاروها در رقمها تفاوت معنیداری نداشت. با توجه به نتایج این مطالعه، ضمن ادامه تحقیقات در این زمینه، میتوان از روش برگبریده در زمان کوتاه و با هزینه کم جهت ارزیابی گسترده و غربال ژرمپلاسم چغندرقند استفاده کرد.
کلیدواژگان: برگبریده، ترجیح میزبانی، چغندرقند، دیسکهای برگی، مقاومت، Spodoptera littoralis -
صفحه 53بیماری مهم ریشه گنایی یا ریزومانیا (Rhizomania) در چغندرقند است. در تحقیق حاضر طی سال 1384 در شیراز، به منظور استفاده از روش های سرولوژیکی (ازجمله آزمون الیزا) در تشخیص بیماری و نیز استفاده از این روش ها در برنامه های اصلاحی چغندرقند جهت انتخاب ژرم پلاسم متحمل به بیماری، جدایه ایرانی ویروس مذکور خالص سازی و آنتی بادی علیه آن تولید شد. بدین منظور ابتدا بافت موردنیاز برای خالص سازی با مایه زنی عصاره برگ چغندرقند آلوده به ویروس مذکور، روی برگ های Willd Chenopodium quinoa تهیه شد. خالص سازی ویروس از بوته های آلوده C. quinoa شامل عصاره گیری بافت آلوده در بافر فسفات، تصفیه مقدماتی، سانتریفوژ کردن از میان بالشک سوکروز 20 درصد و سانتریفوژ کردن در ستون سوکروز دارای شیب چگالی بود. در نهایت، باند ویروسی در لوله سانتریفوژ به صورت پراکنده که عمدتا در سه ناحیه دارای فشردگی بیشتری بود، تشکیل شد. برای تهیه آنتی سرم، ویروس خالص شده به طور زیر جلدی به خرگوش سفید نیوزلندی تزریق شد. آنتی سرم حاصل پس از جذب با عصاره گیاه سالم و جداسازی گاماگلوبولین و تهیه آنتی بادی متصل به آنزیم، برای آزمون الیزا قابل استفاده بود. آنتی سرم تهیه شده دارای کیفیت بالایی بود و با عصاره گیاه سالم واکنشی نشان نداد. آنتی سرم مذکور برای انجام تحقیقات موردنظر در مؤسسات آموزشی و پژوهشی قابل استفاده است.
کلیدواژگان: آزمون الیزا، آنتی سرم، چغندرقند، خالص سازی ویروس، ریزومانیا، BNYVV -
صفحه 67این آزمایش به منظور تعیین ضریب واکنش عملکرد (Ky)چغندرقند رقم منوژرم تکنیکی 7233 به کمآبیاری در مراحل مختلف رشد در شهرکرد، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار شامل آبیاری کامل (E0)، 85 درصد (E1)، 70 درصد (E2)، 55 درصد (E3) و 30 درصد (E4) تبخیر و تعرق پتانسیل گیاه چغندرقند در سه آزمایش جداگانه در مراحل مختلف رشد گیاه شامل T1: مرحله اولیه رشد (8 تا10 برگی)، T2: مرحله رشد ریشه و T3: مرحله ذخیرهسازی قند در ریشه در دو سال زراعی 1375 و 1376 انجام شد. تبخیر و تعرق گیاه مرجع و تبخیر تعرق پتانسیل گیاه چغندرقند توسط لایسیمتر زهکشدار از روش بیلان رطوبتی خاک با استفاده از دستگاه نوترونمتر تعیین شد. پس از برداشت محصول، عملکرد و اجزای عملکرد تعیین و ضریب واکنش گیاه چغندرقند محاسبه شد. بیشترین عملکرد چغندرقند در تیمار آبیاری کامل برابر با 5/49 تن در هکتار و کمترین عملکرد برابر با 6/24 تن در هکتار مربوط به تیمار تامین70 درصد تبخیر تعرق در مرحله دوم رشد گیاه بهدست آمد. تبخیر تعرق واقعی گیاه چغندرقند در منطقه برابر با 884 میلیمتر و حداقل تبخیر تعرق گیاه برابر با 625 میلیمتر در تیمارE4T2 بهدست آمد. مقادیر ضریب واکنش عملکرد (Ky) گیاه چغندرقند با توجه به تیمارهای کمآبیاری برای مرحله اول رشد گیاه بین 34/0 تا 38/1، برای مرحله دوم 34/0 تا 33/1 و برای مرحله سوم بین 34/0 تا 29/1 تعیین شد.
کلیدواژگان: تبخیر تعرق، چغندرقند، ضریب واکنش عملکرد، کمآبیاری، لایسیمتر -
صفحه 81پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شیرآهک بر کاهش ضایعات چغندرقند در سیلوی کنار مزرعه طی سالهای 84-1383 در قالب آزمایش فاکتوریل (2× 4) بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در کرج انجام شد. غلظتهای شیرآهک (فاکتور A) در چهار سطح: صفر، سه، چهار و پنج درصد پس از شستشوی ریشه ها اعمال شد. مدت نگه داری ریشه ها در سیلوی کنار مزرعه (فاکتور B) در دو سطح 30 و 60 روز بود. تشکیل سیلوی کنار مزرعه در سال 1383 در دهه دوم آبان و در سال 1384 در دهه سوم آبان بود و از رقم شیرین برای این منظور استفاده شد. صفات اندازهگیری شده شامل وزن ریشه ها، مقدار ساکارز، قند انورت، سدیم، پتاسیم، نیتروژن مضر، قابلیت ارتجاعی ریشه و پوسیدگی بودند. دمای داخل سیلو طی مدت نگه داری اندازهگیری شد. نتایج نشان داد میانگین دمای روزانه سیلو در سال 1383 به اندازه 75/0 و 50/0 درجه سانتیگراد به ترتیب برای 30 روز اول و دوم نگه داری، بیش تر از سال 84 بود. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد اثر سال بر صفات ضایعات وزنی، نیتروژن مضر، ماده خشک ریشه و قند انورت (P<0.01)، قابلیت ارتجاعی ریشه (مدول الاستیسیتی) و پوسیدگی ریشه معنیدار (P<0.05) بود. اثر مدت نگه داری بر صفات ضایعات قندی، درصد قند و نیتروژن مضر (برمبنای وزن خشک)، قند ملاس، ماده خشک ریشه و قابلیت ارتجاعی ریشه معنیدار (P<0.01) بود. تاثیر غلظت شیرآهک بر صفت قابلیت ارتجاعی ریشه (P<0.05) و درصد قند معنیدار (P<0.08) بود. بین دو عامل مدت زمان سیلو و غلظت شیرآهک اثرمتقابل معنیداری مشاهده نشد. اثر محلولپاشی شیرآهک سه درصد موجب کاهش معنیدار درصد پلاسیدگی ریشه حدود دو درصد و افزایش معنیدار قابلیت ارتجاعی ریشه به مقدار 39/0 مگانیوتون بر مترمربع در مقایسه با تیمار شاهد شد. بین ضایعات قندی در تیمارهای شیرآهک اختلاف معنیداری مشاهده نشد، با این وجود تاثیر شیرآهک سه درصد روی درصدقند بر مبنای وزن خشک 5/1 درصد بیشتر و ضایعات وزنی به طور معنیداری کم تر از تیمارهای شیرآهک چهار و پنج درصد بود. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده در مناطقی که دارای شرایط آب و هوایی مشابه منطقه کرج هستند، شستشو و پاشش شیرآهک سه درصد بر ریشه چغندرقند قبل از سیلو موجب کاهش پلاسیدگی و افزایش قابلیت ارتجاعی ریشه شده و قابلتوصیه است.
کلیدواژگان: چغندرقند، سیلو، شیرآهک، ضایعات کمی و کیفی، قابلیت ارتجاعی، مدت زمان نگه داری در سیلو -
صفحه 93
اغلب نقاط ایران با تقاضای رو بهفزونی آب در بخش کشاورزی مواجه هستند که علت اصلی آن اختلاف فاحشی است که میان هزینه تامین آب و قیمت دریافتی از کشاورزان وجود دارد. برای مقابله با این چالش، لازم است با استفاده از اصول علمی اقتصاد و بر اساس ارزش آب در تولید محصولات کشاورزی، قیمت واقعی آن تعیین شود. بدینمنظور، پژوهشی با هدف تعیین ارزش اقتصادی آب با استفاده از تحلیل تابع تولید در میان بهرهبرداران چغندرقند شهرستان مرودشت صورت گرفت. اطلاعات موردنیاز از میان 50 بهرهبردار در سال 1385 که با روش نمونهگیری خوشهای دو مرحلهای انتخاب شدند، بهدست آمد. نتایج حاصل از برآورد تابع تولید نشان داد نهاده های آب، نیروی کار و کود شیمیایی بر تولید اثر مثبت دارند. بر اساس ضرایب حاصل مشخص شد 10 درصد افزایش در میزان استفاده از نیروی کار حدود 58/1 درصد افزایش در تولید را بهدنبال خواهد داشت. این رقم در مورد نهاده آب و کود شیمیایی بهترتیب حدود سه و 4/3 درصد بهدست آمد. ارزش نهایی هر مترمکعب آب مورد استفاده در تولید چغندرقند برابر با 6/211 ریال بر پایه قیمتهای سال 1385 بهدست آمد. در حالیکه به ازای هر مترمکعب آب از تولیدکنندگان تنها حدود 8/26 ریال دریافت میشود. همچنین نتایج تابع تقاضای آب نشان داد قیمت آب بر تقاضای آن اثر معنیداری ندارد اما افزایش قیمت محصول میتواند منجر به افزایش تقاضا برای آب شود.
کلیدواژگان: ارزش اقتصادی آب، تابع تولید کاب، داگلاس، تابع تقاضای آب، چغندرقند
-
Page 1Understanding the relationship between root yield and other traits in sugar beet may be a crucial step towards successful breeding of this important crop. Path analysis provides a useful method in analyzing the genetic and phenotypic coefficients of correlations. This method is able to effectively unveil direct and indirect effects among traits of interest. In this research, root yield, yield components, some morphological traits and their relationships were investigated. The study included 0 different sugar beet genotypes that were planted in field under normal (Ec=. ) and salt stress (Ec= ds/m) conditions. Genotypes were also screened in greenhouse under similar conditions. Data analysis was done by calculating the coefficients of correlations between root yield and other evaluated traits. Then, using regression analysis a model including significant traits was developed. Finally, path analysis was used to dissect root yield with traits remained in the model into determine direct and indirect effects. Our findings indicated that under normal condition, traits including canopy cover and number of plants per m together accounted for 56 percen of the variation in root yield. However, under salt stress condition, four variables including canopy cover, number of plants per m, Na and K content together accounted for up to 87 percentage of the variation in root yield. Using path analysis it was found that under normal condition, canopy cover had a considerable positive effect (P = 0.554) on root yield while under salt stress, in addition to canopy cover (P = 0.599) the K+ content (P = 0.659) also indicated a considerable positive effect on root yield. We concluded that traits including canopy cover and K+ content may be used to accelerate the selection process in breeding programs wherever a huge number of germplasm has to be evaluated.
-
Page 15
In order to transfer rhizomania resistance genes to improved sugar beet lines, crosses were made between commercial resistant varieties and two improved inbred O-type lines of sugar beet (and 6) at Agricultural Research Center of Khorasan Razavi and Jam sugar factory in 007. O-types carried self fertile (Sf) genes and contained male sterile (MS) genotypes. Commercial varieties were used as pollinators and inbred lines as female parents. Males and females were examined for the amount of hybrid seeds production, yellowish color of leaves and infection index of rhizomania on the root. However, seeds were harvested from 99MS plants within O-types. Males and females were compared based on the amount of viable seeds produced on each plant. The results showed that females did not represent significant differences although the line 6 produced 54. percentages of hybrids with enough viable seeds when compared to the line with 45.8 percentages. Pollinators were significantly different at 5 percentages probability level in respect of producing consequent hybrids with enough seeds. Scales of yellow color of leaves and resistance index of roots were statistically similar to the growth period of plants. The results displayed that crosses originated from various pollinators reacted differently (at 5% probability level) to yellow color change of leaves and root infection index to rhizomania during the growth period. The lowest percentage of green leaf belonged to the population No. 8 and the highest to No. 7 that figured about 0 and 80.8 percentages, respectively. The highest disease resistance index appeared for the No. 7 and the lowest for pollinators like numbers, 8,0 and; but progenies of test crosses resulted from populations No., 4 and 5 were also ranked in the resistant group. Therefore, progenies obtained from later mentioned populations have higher potential than others in transferring resistance genes into sugar beet lines. The results displayed that crosses originated from various pollinators reacted differently (at 5% probability level) to yellow color change of leaves and root infection index, but females(and 6) did not represent significant differences.
-
Page 31Root and crown rot of sugar beet caused by Rhizoctonia solani AG- is a destructive disease in the main sugar beet growing areas. Use of resistant cultivars is the most effective and environmentally safe way to control the disease. In order to find resistant genotypes, 70 sugar beet lines together with resistant and susceptible checks were evaluated against a highly virulent isolate of R.solani AG- in the designed micro plots (** meter) at Ekbatan Agricultural Research Station, Hamadan. Before seed sowing, manure and fertilizers were added to the micro plots, then disinfected by methyl bromide. The experimental design was a randomized complete block with 4 treatments and two replications. The fungal isolate was grown on corn kernels. Ten-week old plants were inoculated with 6-8 corn infected kernels in crown area. The micro plots were watered immediately after inoculation. Roots of sugar beet were harvested 80 days after inoculation and disease severity of individual roots were assessed according to a -9 scale where represents the healthy plants and 9 represents the dead plants. Mean disease ratings of plants in each plot was considered as disease index(DI). Results of two year mean comparisons and cluster analysis displayed that three lines with respect to disease resistance and lines with respect to harvest index were superior to the resistant check (SB9) and other lines were at the same group as the resistant check. However, one of the lines had a higher disease index than the resistant check.
-
Page 43Spodoptera littoralis (Boisduval) is one of the major pests of sugar beet in southern parts of Iran and host plant resistance is an important component of its integrated management. Because of some problems in experimentation under natural field conditions, this study was conducted to evaluate the resistance of 4 sugar beet cultivars ("6/7mu", "Rasul ", "Shiran", "4/7 Hybrid") using leaf discs and detached leaves under laboratory conditions. Host preference of neonate larvae was evaluated using leaf discs (5 mm diam) placed on a filter paper within a petri dish (0 cm diam) and replicated five times (0 larvae per replicate). Leaf damage was examined by detached leaves, embedded in percentage agar-agar in a plastic jar (500 ml capacity) infested with 5 larvae, using a randomized complete block design with 4 replicates. The experiments terminated when the of the more than 90 percentages first leaf was damaged. Results showed that there was no significant difference among cultivars for host preference of neonate larvae while they differed for leaf damage significantly (P<0.05). The cultivars "6/7 mn" and "4.7 hybrid" with mean of 5.5 and "Shirin" with mean of 8.5 showed the lowest and highest leaf damage, respectively. The cultivars did not show significant differences in larval survival and larval weight. Based on the results, sugar beet detached leaf assay can be used as a rapid, inexpensive technique to evaluate sugar beet germplasm.
-
Page 53Beet Necrotic Yellow Vein Virus (BNYVV) is the causal agent of sugar beet rhizomania, disease. In the present study which was conducted in 005 in Shiraz, Iran, serological methods (including ELISA) were used for detection of disease and screening of disease tolerant germplasm in sugar beet breeding programs. For doing this, Iranian isolate of BNYVV was purified and a specific antiserum was prepared against it. The virus was propagated on Chenopodium quinoa leaves by mechanical inoculation of sap extracted from the infected sugar beet leaves. Purification of BNYVV from C. quinoa comprised of extraction of infected sap in phosphate buffer, primary clarification, high speed centrifugation through a cushion of 0% sucrose and sucrose density gradient centrifugation. The light-scattering band of virus particles was formed in centrifuge tubes with more densitymainly in three sections. For preparation of antiserum, the purified virus was injected subcutaneously into a New Zeland rabbit. DAS-ELISA system was developed after isolation of γ-globulin from absorbed antiserum and preparation of enzyme-antibody conjugate. This antiserum could be used in the related research at education and research organizations. The antiserum produced was of high quality and did not react with the healthy plant sap.
-
Page 67This study was conducted to determine the yield response factor (Ky) of sugar beet to deficit irrigation at different growth stages. A field experiment was conducted in Sharekord Agricultural Research Station over two growing crop seasons (996 -997) using a randomized complete block design with three replications. Plots were assigned to five levels of deficit irrigation treatments: E0 (Full Irrigation), E (85%), E (70%), E (55%) and E4 (0%) of actual evapotranspiration of sugar beet plant at three growth stages T: leaf growth stage, T: tuber growth stage and T: sugar accumulation growth stage. Reference crop evapotranspiration and potential evapotranspiration of sugar beet was determined by drainage lysimeter using neutronmeter. After maturity, root yield, yield components and yield response factor were measured. Results showed that yield was highest (49.500 t/ha) in E0 (Full irrigation) and lowest (4.6 t/ha) in E4T. Actual evapotranspiration of sugar beet was 884mm. The values of yield response factor (ky) were 0.4-. 8 at the first stage, 0.4-. at the second stage and 0.4-. 9 at the third stage and the lowest evapotranspiration (65 mm) was obtained in E4T.
-
Page 81An experiment was conducted to evaluate the effect of lime application on the mass and sugar losses reduction from 004 to 005 in Karaj. Four lime concentrations of 0,, 4 and 5 percent (factor A) and storage durations of 0 and 60 days (factor B) were arranged as factorial experiment in RCBD with four replications. The commercial variety of Shirin was drilled in early May and storage roots were harvested late November each year. Weight and technical quality of beet samples such as sugar content, reducing sugar, sodium, potassium, amino-nitrogen, modulus of elasticity and root rot percentage were determined before and after each storage period. Air temperature inside the pile recorded daily using a max- min thermometer. Mean air temperature of silo in the first and second 0 days storage in year 004 was 0.75 and 0.50 ºC greater than that in 005, respectively. The results of combined ANOVA showed that effect of year was significant for mass loss, amino-nitrogen, dry matter content, reducing sugar (P<0.0), modulus of elasticity and root rot (P<0.05). Sugar losses, sugar content and amino-nitrogen in dry weight, molasses sugar, dry matter content and modulus of elasticity were affected significantly (P<0.0) by storage duration. Lime concentration had significant effect on modulus of elasticity (P<0.05) and sugar content in dry weight of sugar beet (P<0.08). There was no interaction between lime concentration and storage duration for sugar beet traits. Spraying lime concentration of percent on the beet reduced root dehydration by percentages and consequently modulus of elasticity increased by 0.9 MN/m in comparison with the check treatment. Although, sugar losses were not affected by lime application but sugar content (in dry weight) was. 5 percentage more than and mass loss due to spraying lime concentration of percentage was significantly less than both 4 and 5 percent concentrations. In conclusion, pre-washing sugar beet and then spraying lime with the concentration of percentage before storage may reduce root dehydration and improve modulus of elasticity during the storage in conditions similar to the Karaj region.
-
Page 93
Most regions of Iran are confronted with inadequate supply and excessive demand of water in agriculture sector mainly resulting from a high difference between water providing cost and its price. Coping with such a challenge needs to determine the water price based on the economic principles and its value in agricultural production. The aim of this study was to determine the economic value of the water using production function analysis throughout the sugar beet growers of Marvdasht district. The data was obtained from 50 farmers in 006 that were selected by a two stage cluster sampling method. The results of production function revealed that inputs water, labor and fertilizer had positive effect on the production. The coefficients showed that 0 percent increase in labor use will increase the production by. 58 percent. The corresponding figures for water and fertilizer were and. 4 percent respectively. The final value obtained from each cubic meter of water was obtained. 6 Rials. While the price paid by the producers was only 6.8 Rials per cubic meter. The results of the demand function also showed that water price doesn’t affect the water demand significantly while increased product price will raise the water demand.