مجله پژوهش فیزیک ایران
سال یکم شماره 3 (زمستان 1376)

در این مقاله مدلی برای تحول ستاره های سنگین تر از خورشید ارائه می کنیم. حل معادله های حاصل با استفاده از روش شوار تشیلد صورت می گیرد. به کمک این مدل توانسته ایم برروی نمودار هرتسپرونگ راسل، وضعیت ستاره هایی با 5/2، 5، و 10 جرم خورشیدی را مشخص کنیم. هر چند در این مدل از دوران ستاره، میدانهای مغناطیسی و تلاطم صرفنظر شده است، براساس نتایجی که به دست آورده ایم می توان به دیدگاهی کلی درباره آنچه در اعماق این گونه ستاره ها رخ می دهد، دست یافت.

در این مقاله، برهم کنش باریکه ای دمشی متشکل از اتمهای دو ترازی یکسان، با میدان تابشی موجود در یک کاواک بدون اتلاف مورد بررسی قرار می گیرد. آهنگ دمش باریکه به اندازه ای کم است که در هر لحظه از زمان تنها یک اتم درون کاواک وجود دارد. همچنین، فرض می کنیم طول عمر ترازهای اتمی بسیار بزرگتر از زمان برهم کنش اتم فوتون باشد. با به کارگیری الگوی جینز و کامینگز و براساس یک دیدگاه میکروسکوپیکی، که در آن شماره اتمهای دمیده شده به درون کاواک بعنوان مقیاس زمانی تحول دستگاه منظور می شود، برخی جنبه های غیر کلاسیکی تابش درون کاواک، مانند چلاندگی تابش، پاد گروهه شدن فوتونی و آمار زیر پواسونی، نشان داده می شوند. علاوه بر این، نشان داده می شود که تحت شرایط ویژه ای عمل لیزری بدون وارونی جمعیت و قفل شدگی فازی میدان تابشی اتفاق می افتد. رهیافت حاضر علاوه بر اینکه به نتایجی مشابه با نتایج حاصل از نظریه ماکروسکوپیکی لمب اسکالی، مبتنی بر معادله حرکت عملگر چگالی میدان تابشی، می انجامد از این مزیت اساسی برخوردار است که نقش بزرگی شدت برهم کنش اتم فوتون و شمار اتمهای دمیده شده به درون کاواک را در ظهور حالتهای غیر کلاسیکی میدان تابشی به خوبی مشخص می کند.

این مقاله، مروری است بر برخی از مهمترین مفاهیم و پدیده هائی که در طول چند دهه گذشته در زمینه سالیتون های نسبیتی به دست آمده است. برای سهولت در انتقال مفاهیم به خواننده، بیشتر معادله سینوسی گوردون را به عنوان یک معادله غیر خطی مشهور که واجد بسیاری از خواص مورد توجه در زمینه سالیتون های نسبیتی و توپولوژیک است به کار گرفته ایم. همچنین نتایج جدیدی درباره دینامیک جوابهای معادلات شبه سینوسی گوردون ارائه خواهیم داد. در انتها، درباره سالیتون ها در بیش از یک بعد فضائی بحث خواهد شد.

در همجوشی دو تریوم تریتیوم با کاتالیزور میونی، تعداد متوسط همجوشی D -T که میون در طول عمرش کاتالیز می کند پارامتر بسیار مهمی است که ضریب تکثیر میونی نامیده می شود. این پارامتر به مانند شرط ρR لاوسون در همجوشی از طریق فشردگی مغناطیسی و یا شرط در همجوشی از طریق فشردگی لختی است. در قسمت اول این مقاله پارامتر فوق برای مخلوط D -T در ازای چگالی های مختلف محاسبه شده است و نشان داده شده است که با ثابت گرفتن ضریب چسبندگی در تغییر چگالی، مقدار ضریب تکثیر محدود است و انرژی حاصل از همجوشی ها سیستم را به حالت بهره وری نمی رساند. در سالهای اخیر نتایج تجربی نشان داده است که در مخلوط D / T / H در شرایطی که چگالی دو تریوم و تریتیوم رقیق باشد ضریب تکثیر میونی در شاخه dtμ افزایش قایل ملاحظه ای دارد. بنابراین، محاسبات را برای این مخلوط انجام داده ایم و نشان داده ایم که روش محاسبات برای مخلوط سه گاز با نتایج تجربی همخوانی بسیار خوبی دارد و نشان می دهد که فرض های اعمال شده در روش محاسبات با واقعیات فیزیکی مسئله به خوبی مطابق است.

در این مقاله مشخصه های اپتیکی لایه های نازک در حین فرایند لایه نشانی در خلاء بوسیله یک روش نسبتا ساده اندازه گیری می شود. در این روش پیشنهادی با استفاده از نسبت مقدار سیگنال کمینه ضریب عبور (Ti) به مقدار بیشینه آن (Ta) یعنی Gt=1min/1max=Ti/Ta از طریق روابط فرنل بدون اندازه گیری مستقیم ضریب عبور می توان دیگر کمیتهای مورد نیاز از قبیل ضریب شکست ماده و یا ضریب بازتاب در فصل مشترک لایه زیر لایه را بدست آورد. این روش برای تعیین مشخصه های اپتیکی مواد As2S3، Na3AIF6، PbF2، MgF2، ZnS انجام گردید. نتایج حاصل با نتایج روش طیف نور سنجی مقایسه شد و سازگاری خوبی تا دو رقم اعشار بدست آمد. کاربرد این روش برای ساخت سیستمهای چند لایه ای حساب به نور ارائه می شود.