فهرست مطالب

Iranian Biomedical Journal
Volume:16 Issue: 1, Jan-Apr 2012

  • تاریخ انتشار: 1391/04/05
  • تعداد عناوین: 8
|
  • پیوند سلولهای بنیادی مشتق از ستیغ عصبی (EPI-NCSC) در هیپو کمپ مدل حیوانی بیماری آلزایمر
    بنفشه اسمعیل زاده، ملیحه نوبخت، محمدتقی جغتایی، ناهید رهبر روشندل، هما رسولی، علی صمدی کوچک سرایی، سید محمد حسینی، نوروز نجف زاده، سارا اسالگو، لیلا بیگم حجازیان، فاطمه مغنی غروقی صفحه 1
    مقدمه
    مهمترین مشخصه بیماری آلزایمر (AD) تخریب نورونی در هیپوکمپ است. سلولهای بنیادی مشتق از ستیغ عصبی(EPI-NCSC) قابلیت تمایز به نورون، آستروسیت و الیگو دندروسیتها را دارند. هدف از این مقاله ارزیابی اثر پیوند (EPI-NCSC) در موشهای صحرایی مدل آلزایمر بوده است.
    روش ها
    برای ایجاد مدل بتا آمیلوئید1-40 در ناحیه CA1 هیپوکمپ موشهای صحرایی تزریق شد و 2 هفته بعد برای نشان دادن کاهش حافظه و توانایی یادگیری تستهای Y-mazeویادگیری اجتنابی غیر فعال صورت گرفت. (EPI-NCSC) از فولیکول موهای پشت لب موش صحرایی گرفته و کشت داده شد و با برومو داکسی اوریدین نشانگر شدند. بعد از اثبات ایجاد آلزایمر به وسیله تستهای رفتاری، (EPI-NCSC)به ناحیهCA3 هیپوکمپ مدلهای آلزایمر تزریق شدند. شناسایی مارکرهای اختصاصی این سلولها (نستین و SOX10) در محیط کشت با روش ایمونوسیتوشیمی انجام شد. برای مطالعه بقا و تمایز سلولهای پیوند زده شده تکنیک رنگ امیزی دو گانه صورت گرفت.
    نتایج
    ما در این تحقیق نشان دادیم که سلولهای پیوند زده شده زنده مانده و به سلولهای عصبی وگلیا بیان کننده پروتئین فیبری اسیدی تمایز یافته اند.شمارش سلولهای گرانوله هیپوکمپ نشان داد که تعداد سلولها در مدلهای آلزایمری که سلول دریافت کرده اند بیشتر از گروه کنترل مدل آلزایمر بوده است. همچنین در حیوانهای مدل آلزایمر خطاهای زیادی در تستهای رفتاری آنها دیده شد.
    در
    نتیجه
    می توان گفت سلولهای پیوند زده شده به تمامی نواحی هیپوکمپ مهاجرت کرده و تعداد سلولهای شمارش شده در حیوانات گیرنده پیوند تقریبا مساوی با حیوانات گروه کنترل(حیواناتی که هیچ کاری روی آنها صورت نگرفته است) می باشد.همچنین پیوند سلولهای EPI-NCSC در هیپوکمپ می تواند سبب ایجاد نورونهای کولینرژیک شده و کاهش حافظه در مدل حیوان آلزایمر را بهبود بخشد.
    کلیدواژگان: بیماری آلزایمر، نورون های کلونرژیک، فولیکول، سلول های بنیادی
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • بررسی سیتوژنتیک و جهش های FLT3 در بیماران لوسمی پرومیلوسیتیک حاد
    مرجان یغمایی، کامران علی مقدم، حسین مزدرانی، اردشیر قوام زاده، مرجان حاج قاسمی، مظفر ازنب، سید حمدالله غفاری صفحه 10
    پیش
    زمینه
    تغییرات ژنتیک ثانویه به جز فیوژن PML-RARA ممکن است در ایجاد لوکمی پرومیلوسیتیک حاد دخالت داشته باشند. تغییرات کروموزومی و جهش رسپتور تایروزین کینازی از متداولترین تغییرات ژنتیکی در لوسمی میلوئیدی حاد است. با این حال ارزش پیش آگهی جهشهای FLT3 در بیماران لوسمی پرومیلوسیتیک حاد هنوز به اثبات نرسیده است.
    روش ها
    در این مطالعه آنالیز سیتوژنتیک نمونه های مغز استخوان در 45 بیمار APL و غربالگری دوپلیکاسیونهای داخلی پشت سر هم بوسیله آنالیز طول قطعه و جهش FLT3 D835 بوسیله آنالیز منحنی ذوب در 23 بیمار APL بررسی شد.
    نتایج
    مطالعه سیتوژنتیک 14.3% تریزومی 8 و 17.1% ناهنجاری های کروموزومی دیگری به جز t(15;17) را نشان داد. حدود 13% بیماران FLT3 ITD و 26% جهش نقطه ای D835 داشتند. جهش FLT3 ITD در ابتدای تشخیص با گلبول سفید بالا و پیش آگهی بد همراه بود.
    بحث: از آنجاییکه PML-RARA به تنهایی برای ایجاد بیماری APL کافی نیست ما تصور می کنیم جهشهای FLT3 و ناهنجاری های کروموزومی که ما در این سری از بیماران APL یافتیم ممکن است در تکامل بیماری APL نقش داشته باشند.
    کلیدواژگان: ناهنجاری کروموزومی، FLT3 تایروزین کیناز، لوسمی پرومیلوسیتیک حاد
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • مقایسه ترمیم استخوانی با داربست زنوگرفت و هیدروکسی آپاتیت/ تری کلسیم فسفات متخلل در نقص استخوان تیبیای خرگوش
    زهره باقر، فرزاد رجایی*، محمدعلی شکرگزار صفحه 18
    زمینه

    مهندسی بافت استخوان نیازمند مواد زیست سازگاری است که از نظر مکانیکی برای عملکرد استخوانی مناسب باشند، بتوانند با اسکلت میزبان ادغام شوند و باعث القای تشکیل استخوان جدید با سلول های جایگزین شوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه توانایی استخوانسازی داربست زنوگرفت و هیدروکسی آپاتیت/ تری کلسیم فسفات بود.

    مواد و روش ها

    9 سر خرگوش نیوزلندی به 3 گروه تقسیم شدند. سلول های استئوبلاست از ستیغ استخوان ایلیاک جداسازی شدند و در محیط DMEM/F12 کشت داده شدند. پس از ایجاد حفره ای به ابعاد 3 × 2 سانتی متر در استخوان تیبیای حیوان، داربست های هیدروکسی آپاتیت/ تری کلسیم فسفات همراه با استئوبلاست ها و زنوگرفت به ترتیب در تیبیای راست و چپ (گروه کنترل) حیوان قرار داده شدند.

    یافته ها

    در هفته 4 اندکی استخوان در هر دو گروه تشکیل شده بود که با استئوبلاست های کشت شده در داربست متخلل پر شده بود. با گذشت زمان ترمیم استخوانی پیش رونده در منافذ مشاهده شد. همچنین تشکیل عروق خونی و یکپارچگی بیشتر با استخوان میزبان در داربست زنوگرافت در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت/ تری کلسیم فسفات مشاهده شد. در بررسی های رادیولوژیک، یکپارچگی کامل بین داربست زنوگرفت و هیدروکسی آپاتیت/ تری کلسیم فسفات با استخوان مشاهده شد که توسط مقاطع هیستولوژیک تایید شد.
    نتیجه گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داده است که داربست سنتتیک HA/TCP و داربست زنوگرفت می تواند نقص ایجاد شده در استخوان تیبیای خرگوش را به خوبی ترمیم نماید و داربست زنوگرفت، ادغام استخوانی بهتری را در قیاس با داربست تجاری نشان می دهد.

    کلیدواژگان: سلول های استخوانی، هیدروکسی آپاتیت، تری کلسیم فسفات، بافت استخوان
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • اثر تزریق مزمن و داخلی مغزی لیپو پلی ساکارید بر بیان پروتئین کانکسین 43 در هیپوکامپ رت
    محمد سیاح، بهار کاویانی، بهارک خوش خلق سیما، مرضیه باقری، مریم اولاد، سمیرا چوپانی، رضا مهدیان صفحه 25
    مقدمه
    آسیبهای التهابی در هیپوکمپ از دلایل اصلی اکتساب صرع می باشد. بر اساس مطالعه قبلی ما، تزریق مزمن لیپوپلی ساکارید (LPS) به داخل مغز موشهای بزرگ آزمایشگاهی، اکتساب صرع را تعدیل می کند. هیپوکمپ دارای شبکه ای از اتصالات شکافدار است که در صرع زایی نقش دارند. این کانالها از زیرواحدهای پروتئینی به نام کانکسین (Cx) تشکیل شده اند. در هیپوکمپ آستروسیتها Cx43 و سلولهای عصبی Cx36 بیان می کنند. به منظور یافتن نقش اتصالات شکافدار در اثرات تعدیلی LPS و التهاب عصبی بر صرع، در این مطالعه اثر تزریق مزمن و داخل مغزی LPS بر بیان کانکسینهای 36 و 43 در هیپوکمپ موشهای آزمایشگاهی بررسی شد.
    روش ها
    LPS (مقدار 5/2 میکروگرم در روز برای هر موش) بمدت 14 روز به داخل بطنهای طرفی موشهای نر بزرگ آزمایشگاهی از نژاد ویستار تزریق شد. بیان ژن و پروتئین کانکسینهای 36 و 43 و اینترلوکین 1 بتا در هیپوکمپ موشها با روش های RT-PCR، وسترن بلات و الایزا در ابتدا، میانه و انتهای دوره تزریقات اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میزان پروتئین اینترلوکین 1 بتا 6 ساعت پس از اولین تزریق LPS بطور معنی داری افزایش یافت. میزان mRNA کانکسینهای 36 و 43 در طی مدت تزریق تغییر نکرد. بیان پروتئین کانکسین 43 پس از 7 تزریق بطور معنی داری کاهش یافت.
    نتیجه گیری
    تزریق مزمن LPS بیان اتصالات شکافدار تشکیل شده از کانکسین 43 در هیپوکمپ را کاهش می دهد. بدین ترتیب با مهار انتقال مولکولهای سمی و مضر به سلولهای مجاور تحریک پذیری هیپوکمپ و صرع زایی تعدیل می شود.
    کلیدواژگان: کانکسین36، کانکسین43، اینترلوکین یک بتا
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • تغییرات فراساختاری جسم زرد پس از تحریک تخمک گذاری در زمان لانه گزینی
    ماندانا بیگی بروجنی، نسیم بیگی بروجنی، مژده صالح نیا، الهه مرندی، مسعود بیگی بروجنی صفحه 33
    مقدمه
    برای انجام لقاح آزمایشگاهی با استفاده از گنادوتروپین ها، تحریک تخمک گذاری انجام می شود تا امکان دستیابی به تخمک های متعدد در یک سیکل فراهم شود. اگرچه تحریک تخمدان نقش مهمی در تکنیکهای کمک باروری دارد، اما اثرات زیان باری نیز بر روی تشکیل تخمک، کیفیت جنین و پذیرش آندومتر دارد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تغییرات فراساختاری جسم زرد در اثر تحریک تخمک گذاری در موش سوری با استفاده از HCG,HMG در طی فاز لوتئال در زمان لانه گزینی بود.
    روش ها
    موشهای ماده نژاد NMRI با سن 6 تا 8 هفته به دوگروه کنترل و تحریک تخمک گذاری شده دسته بندی شدند. در گروه کنترل موشها حامله کاذب شدند و در گروه تحریک تخمک گذاری پس از تحریک تخمک گذازی حاملگی کادب در آنها ایجاد شد. به طور همزمان در طی فاز لوتئال در زمان لانه گزینی از تخمدان هر دو گروه نمونه برداری شد و تغییرات فراساختاری در جسم زرد آنها با میکروسکوپ الکترونی بررسی شد.
    نتایج
    نتایج مطالعه ی ما تغییرات آشکاری را در فراساختار جسم زرد گروه تحریک تخمک گذاری شده نشان داد. این تغییرات شامل افزایش میزان آپوپتوز و نیز فاصله ی بین سلول ها و همچنین کاهش میزان آنژیوژنز در جسم زرد نسبت به گروه کنترل بود. نتایج تحقیق حاضر کاهش در تراکم ارگانل های سیتوپلاسمی گروه تحریک تخمک گذاری از قبیل میتوکندری، شبکه ی اندوپلاسمی و پلی ریبوزوم ها را نشان داد. علاوه بر اینها متراکم شدن کروماتین هسته در برخی از سلول های گروه تحریک تخمک گذاری مشاهده شد.
    بحث: به طور خلاصه، تحریک تخمک گذاری با واسطه ی HCG,HMG منجر به تغییرات فراساختاری در سلولهای جسم زرد می شود که این تغییرات می توانند بر روی میزان موفقیت بارداری تاثیر داشته باشد.
    کلیدواژگان: جسم زرد٬ فاز لوتئال٬ فراساختار، تحریک تخمک گذاری
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • مطالعه رابطه بین آندومتریوز و اسید های چرب غیراشباع امگا-3 و امگا-6
    کورش خانکی، محمد نوری، علی متولی زاده اردکانی، عالیه قاسم زاده، وحیده شهنازی، محمدرضا صادقی، مسعود دارابی، امیر مهدی زاده، همایون دولتخواه، ابوطالب صارمی، علیرضا ایمانی، علی رحیمی پور صفحه 38
    زمینه
    آندومتریوز، یک التهاب مزمن شایع در زنان است که عوارض مهمی از جمله ناباروری دارد. نظر به اثرات ضد التهابی بالقوه اسیدهای چرب امگا-3 و امگا-6، نقش شان در آندومتریوز نیاز به بررسی بیشتر دارد.
    هدف
    مقایسه پروفایل اسید های چرب فسفولیپید های سرم در بیماران آندومتریوز با افراد کنترل و بررسی همبستگی این پروفایل با شدت بیماری می باشد.
    مواد و روش ها
    شصد و چهار بیمار آندومتریوز و 74 نفر کنترل در سنین باروری، در این مطالعه شرکت کردند. در میان بیماران آندومتریوز، 19 نفر در مرحله I، 27 نفر در مرحله II، 8 مورد در مرحله III، و 10 مورد در مرحله IV بودند. هر بیمار متحمل لاپاراسکوپی شد. قبل جراحی 5 میلی لیتر خون به دست آمد. بعد از استخراج لیپیدهای تام، فراکسیون فسفولیپید های تام سرم با کروماتوگرافی لایه نازک جدا گردید.ترکیب اسید چرب فراکسیون فسفولیپید ها با گاز کروماتوگرافی تعیین شد و پروفایل بدست آمده در بیماران آندومتریوز وکنترل مقایسه شد. همچنین در گروه آندومتریوز، این پروفایل بر اساس شدت بیماری مقایسه شد.
    نتایج
    اسید استئاریک در گروه آندومتریوز در مقایسه با کنترل بطور معنی داری کمتر بود(P = 0.03). ترکیب سایر اسید های چرب بین بیماران و کنترل تفاوت معنی داری نداشت. نسبت سرمی اسید ایکوزاپنتاانوئیک به اسید آراشیدونیک (EPA/AA) همبستگی معنی داری با شدت بیماری داشت (P = 0.006, r = 0.34).
    نتیجه گیری
    بر طبق یافته هایمان، میزان اسیدهای چرب فسفولیپید های تام سرم به نظر نمی رسد یک مارکر برای آندومتریوز باشد، لاکن نسبت EPA/AA یک فاکتور مناسب در مشخص کردن شدت بیماری می باشد.
    کلیدواژگان: آندومتریوز، فسفولیپیدها، اسید های چرب امگا، 3
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • نقش ویتامین ای داخلی در فرایند ایسکمیک پره کاندیشنینگ کلیه: تفاوت میان رت های نر و ماده
    سیمین آریا منش، سید میثم ابراهیمی، ناهید ابوطالب *، ملیحه نوبخت، پروانه رحیمی مقدم صفحه 44
    زمینه
    آنتی اکسیدانهایی نظیر آلفا-توکوفرول یا ویتامین ای و بتا-کاروتن یا ویتامین آنقش مهم حفاظتی در فرایند ایسکمیک پره کاندیشنینگ (القای دوره های ایسکمی کوتاه و مکرر) داشته و اولین سطح دفاعی علیه آسیبهای اکسیداتیو هستند. در این مطالعه پس از القای ایسکمی رپرفیوژن (ischemia-reperfusion) و ایسکمیک پره کاندیشنینگ (ischemic-preconditioning) در رتهای نر و ماده مقادیر این آنتی اکسیدانها اندازه گیری و سپس مقایسه گردید.
    روش کار
    رتهای ویستار (تعداد=48) بطور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند (در هر گروه 8 رت): گروه A (کنترل نر)، گروه B (کنترل ماده)، گروه C (ایسکمیک رپرفیوژن نر)، گروه D (ایسکمیک رپرفیوژن ماده)، گروه E (ایسکمیک پرکاندیشنینگ نر) و گروه F (ایسکمیک پرکاندیشنینگ ماده). در گروه های C و D ایسکمی با بستن شریانهای کلیوی سمت چپ بمدت 45 دقیقه القا شد. در گروه های E و F قبل از القای دوره ایسکمی 45 دقیقه ای نهایی چهار بار شریانهای کلیه چپ بمدت 4 دقیقه بسته و سپس بمدت 11 دقیقه باز شدند. بعد از این اقدامات سرم خون رتها برای بررسی مقادیر نیتروژن اوره، کراتینین، ویتامین آو ویتامین ای گرفته شد. بافتهای کلیوی هم جهت ارزشیابی های هیستولوژی ارسال شد.
    یافته ها
    میزان آلفا-توکوفرول در هر دو جنس نر و ماده در گروه IPC نسبت به IR و نیز در در گروه IPC ماده نسبت به IPC نر افزایش معناداری نشان داد (P<./01). میزان ویتامین آتغییرات چندانی نداشت. نتایج هیستولوژیکی نشان داد که آسیبهای کلیوی ناشی از ایسکمی رپرفیوزن در جنس ماده کمتر بوده است. همچنین اثرات حفاظتی IPC در جنس ماده بیشتر بوده است (P<./01).
    نتیجه گیری
    القای IPC آسیبهای کلیوی را در هر دو جنس نر و ماده کاهش داد اما همزمان با افزایش سطح ویتامین ای داخلی آسیبهای بافتی در جنس ماده کاهش معنادارتری نشان داد.
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • خارج سلولی ذرات نانو نقره با استفاده از سه گونه درماتوفیتی شایع: ترایکوفایتون روبروم، ترایکوفایتون منتاگروفایتس و میکروسپوروم کنیس
    مریم معظمی، نیلوفر رشیدی، احمدرضا شاهوردی، فاطمه نوربخش، ساسان رضایی * صفحه 52
    مایکونانوتکنولوژی امروزه به عنوان راهکاری نوین در جهت بیوسنتز نانوپارتیکل های نقره، به عنوان قسمتی از علم نانوتکنولوژی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، تولید خارج سلولی ذرات بسیار پایدار نانو نقره توسط سه گونه قارچی Trichophyton rubrum, Trichophyton menta grophytes و Microsporum canis مورد بررسی قرار گرفته است. استرین های کلینیکی سه گونه مذکور در محیط کشت اختصاصی حاوی مواد معدنی کشت داده شده و به مدت 5-7 روز در دمای 25°C نگهداری شدند. از فیلتره کشت قارچی جهت تولید نانو ذرات نقره استفاده شد. برای تولید نانو ذرات، فیلتره کشت هر گونه قارچی در مجاورت 1mM ازAgNO3 قرار کرفت. اختلاف رنگ مشاهده شده در محلول های حاوی 1mM از AgNO3 بیانگر وجود اشکال فلزی ذرات نقره بود. به طوری که پس از72 ساعت از آغاز واکنش، رنگ محلول ها از بی رنگ به قرمز متمایل به قهوه ای تغییر بافت. طیف های رسم شده توسط تکنیک UV-visible spectroscopy نیز حضور ذرات فلزی نانو نقره را اثبات می کرد. در مورد Trichophyton mentagrophytes یک منحنی با پیک نسبتا باریک و قوی در طول موج بین 422 nm و425 nm به دست آمد. در حالیکه در مورد گونه Microsporum canis یک منحنی با پیک نسبتا پهن در طول موج nm 441 حاصل شد. در مورد گونه Trichophyton rubrum، یک منحنی با پیک نسبتا ضعیف به دست آمد. به علاوه، نتایج آزمایشات میکروسکپ الکترونی وجود ذرات نسبتا یکنواخت، متحد الشکل و گرد رانشان می داد. Trichophyton mentagrophytes به نسبت دو گونه دیگر ذرات کوچکتری،<5 nm، را سنتز کرد. نتایج به دست آمده قابلیت متفاوت گونه های قارچی مختلف را در بیوسنتز نانو ذرات نقره اثبات می کند. علی رغم اینکه گونه های مورد مطالعه در یک جنس قرار دارند، اما قابلیت های متفاوتی در تولید نانو ذرات نقره داشته و ذرات با خواص متفاوتی را تولید می کنند. به علاوه تولید خارج سلولی این ذرات، مشکل استخراج نانو ذرات را از رشته های قارچی رفع کرده و مراحل خالص سازی ذرات را تسهیل می نماید.
    کلیدواژگان: ذرات نانو، درماتوفیت، بیوسنتز خارج سلولی
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
|
  • Delivery of Epidermal Neural Crest Stem Cells (EPI-NCSC) to hippocamp in Alzheimer's Disease Rat Model
    Banafshe Esmaeilzade, Maliheh Nobakht, Mohammad Taghi Joghataei, Nahid Rahbar Roshandel, Homa Rasouli, Ali Samadi Kuchaksaraei, Seyed Mohammad Hosseini, Nowruz Najafzade, Sara Asalgoo, Leila Beygom Hejazian, Fatima Moghani Ghoroghi Page 1
    Background
    Alzheimer’s disease (AD) is characterized by progressive neuronal loss in hippocamp. Epidermal neural crest stem cells (EPI-NCSC) can differentiate into neurons, astrocytes and oligodendrocytes. The purpose of this study was to evaluate the effects of transplanting EPI-NCSC into AD rat model.
    Methods
    Two weeks after induction of AD by injection of Amyloid-β 1-40 into CA1 area of rat hippocamp, Y-maze and single-trial passive avoidance tests were used to show deficit of learning and memory abilities. EPI-NCSC were obtained from the vibrissa hair follicle of rat, cultured and labeled with bromodeoxyuridine. When Alzheimer was proved by behavioral tests, EPI-NCSC was transplanted into CA3 area of hippocamp in AD rat model. The staining of EPI-NCSC markers (nestin and SOX10) was done in vitro. Double-labeling immunofluorescence was performed to study survival and differentiation of the grafted cells.
    Results
    We showed that transplanted EPI-NCSC survive and produce many neurons and a few glial cells, presenting glial fibrillary acidic protein. Total number of granule cells in hippocamp was estimated to be more in the AD rat model with transplanted cells as compared to AD control group. We observed that rats with hippocampal damage made more errors than control rats on the Y-maze, when reward locations were reversed.
    Conclusion
    Transplanted cells were migrated to all areas of hippocamp and the total number of granule cell in treatment group was equal compared to control group. Transplantation of EPI-NCSC into hippocamp might differentiate into cholinergic neurons and could cure impairment of memory in AD rat model.
    Abstract View Paper Original: English
  • Cytogenetic and FMS-Like Tyrosine Kinase 3 Mutation Analyses in Acute Promyelocytic Leukemia Patients
    Marjan Yaghmaie, Kamran Alimoghaddam, Hossein Mozdarani, Ardeshir Ghavamzadeh, Marjan Hajhashemi, Mozaffar Aznab, Seyed H. Ghaffari Page 10
    Background
    The secondary genetic changes other than the promyelocytic leukemia-retinoic acid receptor (PML-RARA) fusion gene may contribute to the acute promyelocytic leukemogenesis. Chromosomal alterations and mutation of FLT3 (FMS-like tyrosine kinase 3) tyrosine kinase receptor are the frequent genetic alterations in acute myeloid leukemia. However, the prognostic significance of FLT3 mutations in acute promyelocytic leukemia (APL) is not firmly established.
    Methods
    In this study, the chromosomal abnormalities were analyzed by bone marrow cytogenetic in 45 APL patients and FLT3 internal tandem duplications (ITD) screening by fragment length analysis and FLT3 D835 mutation by melting curve analysis were screened in 23 APL samples.
    Results
    Cytogenetic study showed 14.3% trisomy 8 and 17.1% chromosomal abnormalities other than t(15;17). About 13% of the patients had FLT3 ITD, and 26% had D835 point mutation. FLT3 ITD mutation was associated with higher white blood cell count at presentation and poor prognosis.
    Conclusion
    The PML-RARA translocation alone may not be sufficient to induce leukemia. Therefore, we assume that FLT3 mutations and the other genetic and chromosomal alterations may cooperate with PML-RARA in the development of APL disease.
    Abstract View Paper Original: English
  • Comparative Study of Bone Repair Using Porous Hydroxyapatite/ β-Tricalcium Phosphate and Xenograft Scaffold in Rabbits with Tibia Defect
    Zohreh Bagher, Farzad Rajaei, Mohammadali Shokrgozar Page 18
    Background

    Bone tissue engineering requires materials that are biocompatible, mechanically suited for bone function, integrated with the host skeleton, and support osteoinduction of the implanted cells for new bone formation. The aim of this study was to compare the osteogenic potential of xenograft with hydroxyapatite/β- tricalcium phosphate (HA/β-TCP) scaffold.

    Methods

    New Zealand rabbits (n = 9) were divided into 3 groups. Osteoblast cells were originally isolated from rabbit iliac crest and cultured in DMEM/F12. After creating a critical-sized defect (2 × 3 cm) in rabbit tibia bone, the defect was filled with an implant of HA/TCP with osteoblasts and xenograft in the hole of left (as control) and right tibia, respectively. The new bone formation and the development of bone union within the defect were evaluated by x-ray images and eosine and hematoxylin staining at 4, 8, and 12 weeks post-operation.

    Results

    The bone partially formed in both groups was filled with osteoblast cultured on porous implants at 4 weeks. Over time, progressive bone regeneration was observed inside the pores. Moreover, a progressive vascular ingrowth and progressive integration with the host bone were obvious in xenograft when compared to HA/β-TCP. A good integration between the xenograft implants and the bone was observed radiographically and confirmed by histological section.

    Conclusion

    The result showed that the bone defect can be repaired using both synthetic and xenograft implants. However, the xenograft showed a better osteointegration as compared to HA/β-TCP scaffold.

    Abstract View Paper Original: English
  • Effect of Chronic Intracerebroventricluar Administration of Lipopolysaccharide on Connexin43 Protein Expression
    Mohammad Sayyah, Bahar Kaviani, Baharak Khoshkholgh, Sima, Marzieh Bagheri, Maryam Olad, Samira Choopani, Reza Mahdian Page 25
    Background
    Hippocampal damages, which are accompanied by inflammation, are among the main causes of epilepsy acquisition. We previously reported that chronic intracerebroventricular (i.c.v.) injection of lipopolysaccharide (LPS) modulates epileptogenesis in rats. There is a network of gap junction channels in the hippocampus that contribute to epileptogenesis. Gap junction channels are formed by oligomeric protein subunits called connexins (Cx). Astrocytic Cx43 and neuronal Cx36 are expressed in the hippocampus. In order to find out the possible role of gap junctions in seizure-modulating effect of LPS and neuroinflammation, we studied the effect of central administration of LPS on expression of Cx36 and Cx43 in rat hippocampus.
    Methods
    LPS, 2.5 µg/rat/day, was injected i.c.v. to male Wistar rats for 14 days. mRNA and protein abundance of Cx36, Cx43 and IL1-β were measured in rat hippocampus by real time-PCR, Western blot and ELISA techniques, at the beginning, in the middle, and at the end of the treatment period.
    Results
    IL1-β protein level was significantly increased 6 h after first injection of LPS. Cx36 and Cx43 mRNA expression did not alter during chronic administration of LPS. A selective decrease in Cx43 protein expression was observed after 7 injections of LPS.
    Conclusion
    It is suggested that Cx43 containing gap junctions in the hippocampus is down-regulated in response to chronic injection of LPS. This event can inhibit propagation of toxic and noxious molecules to neighboring cells and modulate hippocampal excitability and epileptogenesis.
    Abstract View Paper Original: English
  • Ultrastructural Changes of Corpus Luteum after Ovarian Stimulation at Implantation Period
    Mandana Beigi Boroujeni, Nasim Beigi Boroujeni, Mojdeh Salehnia, Elahe Marandi, Masoud Beigi Boroujeni Page 33
    Background
    To achieve multiple oocytes for in vitro fertilization, ovulation induction is induced by gonadotropins; however, it has several effects on oocytes and embryo quality and endometrium receptivity. The aim of this study was to assess ultrastructural changes of corpus luteum after ovarian induction using human menopausal gonadotropin (HMG) and human chorionic gonadotropin (HCG) during luteal phase at implantation period.
    Methods
    Female NMRI mice (6-8 weeks) were divided into control and stimulated groups. In the control group, the mice were rendered pseudopregnant and in the ovarian induction group, the mice were rendered pseudopregnant after the ovarian induction. The samples were obtained from the ovary in each group at the same time during luteal phase at implantation period. Ultrastructural changes were assessed using electron microscopy study.
    Results
    Our results displayed some identifiable changes in ultrastructure of corpus luteum in ovarian induction group. These changes included enhancement of the apoptosis and intercellular space, whereas the angiogenesis was decreased. The findings indicated a decline in organelle density in the cytoplasm of ovarian induction, such as mitochondria, endoplasmic reticulum and polyribosome. Furthermore, chromatin condensation of nuclei was observed in some cells.
    Conclusion
    The ovarian induction using HMG and HCG resulted in some ultrastructural changes on the corpus luteum at implantation period, which could affect on the pregnancy rate.
    Abstract View Paper Original: English
  • Evaluation of the Relationship between Endometriosis and Omega-3 and Omega-6 Polyunsaturated Fatty Acids
    Korosh Khanaki, Mohammad Nouri, Ali M. Ardekani, Alie Ghassemzadeh, Vahideh Shahnazi, Mohammad R. Sadeghi, Masoud Darabi, Amir Mehdizadeh, Homayon Dolatkhah, Abotaleb Saremi, Ali R. Imani, Ali Rahimipour Page 38
    Background
    Endometriosis is a common chronic inflammation causing major problems including infertility. The role of omega-3 and omega-6 fatty acids as their potential anti-inflammatory effects in endometriosis needs to be further explored. The objective of this study was to compare serum phospholipid fatty acid profile in endometriosis patients with controls, and to explore the correlation of this profile with the severity of the disease.
    Methods
    Sixty-four endometriosis patients and 74 control women, in reproductive age, participated in this study. Among the endometriosis patients, 19 cases were in stage I, 27 cases in stage II, 8 cases in stage III, and 10 cases in stage IV. Each patient underwent laparoscopy. Before surgery, 5 ml of blood was obtained. After extraction of the total lipids, serum total phospholipid fraction was isolated by thin layer chromatography. Fatty acid composition of the phospholipid fraction was determined by gas chromatography and the resulted profile was compared in endometriosis patients and controls. The profile was also compared in the endometriosis group based on the severity of disease.
    Results
    Stearic acid was significantly lower in the endometriosis group as compared to controls (P= 0.030). No other fatty acid compositions were significantly different between patients and controls. Serum ratio of eicosapentaenoic acid (EPA) to arachidonic acid (AA) was in reasonable correlation with the severity of endometriosis (r = 0.34, P = 0.006).
    Conclusion
    According to these findings, levels of fatty acids in serum total phospholipids seem not to be a marker for endometriosis, but the EPA to AA ratio was a relevant factor indicating severity of illness.
    Abstract View Paper Original: English
  • Role of Endogenous Vitamin E in Renal Ischemic Preconditioning Process: Differences between Male and Female Rats
    Simin Aryamanesh, Seyyed Meisam Ebrahimi, Nahid Abotaleb, Maliheh Nobakht, Parvaneh Rahimi, Moghaddam Page 44
    Background
    Antioxidants such as α-tocopherol (vitamin E) and β-carotene (vitamin A) play an important role in protective effect of repeated brief periods of ischemia, namely ischemic preconditioning (IPC). Values of these antioxidants were investigated and compared after induction of ischemia reperfusion (IR) and kidney IPC in both male and female rats.
    Methods
    Forty eight Wistar rats were divided randomly into six groups of 8: groups A and B (male and female controls, respectively), group C (male IR or IR cases), group D (female IR cases) and groups E and F (male and female IPC cases, respectively). In groups C and D, ischemia was induced by clamping of left renal arteries for 45 min. In groups E and F, rats underwent four cycles of 4 min of arterial clamping and 11 min of de-clamping before final 45 min ischemia induction. Afterward, serum was collected to assess the blood urea nitrogen, creatinine and vitamins E and A values. Renal tissues were obtained for histological assessments.
    Results
    α-tocopherol levels in male and female rats showed a significant increase in IPC compared with IR group (P<0.01) and also in female IPC compared with male IPC group. β-carotene levels had no significant variations. Histological evaluation showed that IR-induced renal injuries were less in female rats. Also, protective effects of IPC were more in female rats (P<0.01).
    Conclusions
    Renal IPC reduced damages in both male and female rats, but tissue injuries in females were decreased much more along with the increase of endogenous vitamin E.
    Abstract View Paper Original: English
  • Extracellular Production of Silver Nanoparticles by Using Three Common Species of Dermatophytes: Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes and Microsporum canis
    Maryam Moazeni, Niloofar Rashidi, Ahmad R. Shahverdi, Fatemeh Noorbakhsh, Sassan Rezaie Page 52
    Background
    To develop a new green approach for biosynthesis of silver nanoparticles, myconanotechnology has been represented as a novel field of study in nanotechnology. In this study, we have reported the extracellular synthesis of highly stable silver nanoparticles using three species of dermatophytes: Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes and Microsporum canis.
    Methods
    Clinical strains of these species were grown in a liquid medium containing mineral salt and incubated at 25°C for 5-7 days. The cell-free filtrate of each culture was obtained and subjected to synthesize silver nanoparticles in the presence of 1 mM AgNO3.
    Results
    The reduction of Ag+ ions in metal nanoparticles was investigated virtually by tracing the solution color which was switched into reddish-light brown after 72 h. For T. mentagrophytes, a UV-visible spectra demonstrating a strong, quite narrow peak located between 422 and 425 nm was obtained. For M. canis, a fairly wide peak centering at 441 nm and for T. rubrum, a weak spectrum to decipher were observed. According to transmission electron microscopy (TEM) results, fairly uniform, spherical, and small in size with almost less than 50 nm particles were forms in case of T. mentagrophytes. For the other two species, TEM images showed existence of small spherical nanosilvers but not as small as nanoparticles synthesized by T. mentagrophytes.
    Conclusion
    We observed that species belong to a single genus of the fungi have variable ability to synthesize silver nanoparticles extracellulary with different efficiency. Furthermore, the extracellular synthesis may make the process simpler and easier for following processes.
    Abstract View Paper Original: English