فهرست مطالب

مجله دانشکده پزشکی اصفهان
پیاپی 191 (هفته اول امرداد 1390)

  • تاریخ انتشار: 1391/05/05
  • تعداد عناوین: 5
|
  • علیرضا مهری دهنوی، رمضانعلی هاتف وحید صفحه 1
    مقدمه
    در پزشکی تصمیم گیری در رابطه با پیشگیری، تشخیص و درمان یکی از موارد کلیدی است و به سادگی انجام پذیر نمی باشد و نیاز یه روش های آزمایشگاهی و ابزارهای قابل اطمینان دارد. در صوتی که این آزمایش ها و ابزارها موید یکدیگر باشند تصمیم گیری از قابلیت اطمینان بیشتری برخوردار خواهد بود. در تشخیص تومورها، ورم ها و خونریزی های عمقی در بافت هایی مانند مغز انسان فقط تصویربرداری هایی مانند CT و MRI راه گشا خواهند بود. از آن جا که این روش ها بر اساس حداقل خطای تخمینی از روی سیگنال های دریافتی بازسازی می شوند از جنبه ی کیفی برخوردار هستند و از نظر کمی دارای ضعف می باشند. جهت تقویت تصمیم گیری در تشخیص توسط این روش ها پیشنهاد می شود این گونه تصاویر را با استفاده از به حداکثر رساندن اطلاعات متقابل بر هم منطبق و سپس به تفسیر و عیب یابی در آن ها بپردازیم.
    روش ها
    در این تحقیق دو نوع تصویر MRI و CT مغز، یکی به عنوان تصویر مرجع و دیگری به عنوان تصویر شناور در نظر گرفته شد. جهت برآوردهای توزیع شدت جفتی و کناری، از نرمالیزاسیون استفاده شد. با استفاده از قانون کولبک-لیبلر در احتمالات، اطلاعات متقابل شدت دو تصویر به حداکثر رسانده می شود. اغلب تمام پیکسل های متناظر در شدت تصاویر شناور را در تصویر مرجع نمی توان یافت، بنابراین جهت یافتن مقادیر شدت این نقاط از روش درون یابی می توان استفاده نمود. عملیات مذکور با نوشتن برنامه های کامپیوتری در محیط نرم افزار Matlab انجام گرفته است.
    یافته ها
    در این تحفیق نشان داده شد که روش اطلاعات متفابل برای تصاویر همگون (مانند CT با CT و یا MRI با MRI) قابل قبول و موثر است، ولی برای تصاویر غیر همگون دقت لازم را ندارد و تطابق این گونه تصاویر دارای خطای غیر قابل قبول می باشد.
    نتیجه گیری
    علت اختلاف مقادیر در بیشینه رسانی اطلاعات متقابل تصاویر همگون و غیر همگون می تواند یکسان نبودن اطلاعات کسب شده از جسم مورد نظر توسط روش های تصویر برداری MRI و CT باشد. در روش های تصویربرداری مختلف، توزیع احتمال دانسیته ی تصاویر، کبه طور کامل بر یکدیگر منطبق نیست و یافتن حداکثر اطلاعات متقابل مشکل است.
    کلیدواژگان: انطباق تصاویر، اطلاعات متقابل، ام آر آی، سی تی اسکن
  • محمد دهستانی، مهدی لطیف، حمیدرضا سلطانی، ثریا تیموری صفحه 2
    مقدمه
    فشار خون سیستمیک یکی از علل مهم نارسایی قلب و به ویژه اختلالات عملکردی بطن چپ می باشد. فشار خون خفیف به طور معمول بدون علامت است و می تواند برای سال های متمادی به عنوان یک ناراحتی پنهان باقی بماند و باعث تغییرات مورفولوژیکی و اختلال عملکردی بطن چپ شود. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تغییرات مورفولوژیک بطن چپ در افراد با فشار خون درمان نشده در مقایسه با جمعیت عادی با استفاده از اکوکاردیوگرافی دو بعدی طراحی شد.
    روش ها
    در این مطالعه که به روش کوهورت تاریخی انجام شد، تعداد 38 بیمار با فشار خون خفیف با 37 بیمار با فشار خون طبیعی جهت ارزیابی تغییرات اکوکاردیوگرافیک بطن چپ انتخاب شدند. مصرف سیگار، الکل، سابقه ی درمان ضد فشار خون و چندین مورد دیگر از جمله معیار های خروج این مطالعه بودند. آزمون های Student-t و ANOVA برای آنالیز داده های این مطالعه در نرم افزار SPSS نسخه ی 19 استفاده شدند.
    یافته ها
    میانگین سنی جامعه ی مورد بررسی 35/9 ± 45/47 سال بود. کسر جهشی در دو گروه مورد بررسی تفاوت معنی داری داشت (001/0 > P). همچنین دیواره ی پشتی و دیواره ی بین بطنی در هر دو حالت پایان سیستولی و پایان دیاستولی در دو گروه مورد بررسی تفاوت معنی داری داشتند (05/0 > P). از دیگر یافته های مهم این مطالعه شاخص LV Mass Index بود که در دو گروه به طور معنی داری با یکدیگر تفاوت داشت (001/0 > P).
    نتیجه گیری
    پارامتر های مهم بطن چپ نظیر کسر جهشی و LVMI در گروه با فشار خون خفیف درمان نشده در وضعیت بدتری نسبت به گروه شاهد قرار داشتند، به همین جهت تشخیص به موقع فشار خون در جمعیت عادی شهری جهت پیشگیری از بروز اختلالات غیر قابل برگشت عملکردی بطن چپ ضروری به نظر می رسد.
  • وجیهه کرباسی زاده، لیلا حیدری صفحه 3
    مقدمه
    Acinetobacter baumannii باکتری گرم منفی فرصت طلب و عامل عفونت های بیمارستانی به ویژه در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه است. این باکتری عامل اصلی سپتی سمی، پنومونی و عفونت دستگاه ادراری متعاقب بستری شدن می باشد. سویه های اسینتوباکتر بومانی با مقاومت دارویی چندگانه در دهه ی اخیر گزارش شده اند که ممکن است در نتیجه ی کاربرد زیاد عوامل ضد میکروبی می باشد. هدف از این مطالعه تعیین مقاومت ضد میکروبی سویه های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه ی بیمارستان های شهراصفهان بود.
    روش ها
    در طی یک دوره ی 12 ماهه 456 نمونه ی بالینی گرفته شده از عفونت های بیمارستانی جهت جداسازی اسینتوباکتر بومانی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تعیین هویت جدایه ها، مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها با روش انتشار دیسک بررسی شد.
    یافته ها
    تعداد 50 سویه ی اسینتوباکتر بومانی از نمونه های بالینی جداسازی شدند. الگوی ضد میکروبی جدایه ها نشان داد که 52 درصد سویه ها به کارباپنم ها (ایمی پنم، مروپنم)، 66 درصد به سفتازیدیم، 64 درصد به آمیکاسین، 72 درصد به سیپروفلوکسازین،90 درصد به تری متوپریم سولفومتوکسازول و 54 درصد به پیپراسیلین-تازوباکتام مقاوم بودند که از این تعداد 85 درصد دارای مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه بودند.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان دهنده ی درصد بالای مقاومت به عوامل ضد میکروبی در جدایه های اسینتوباکتر بومانی می باشد. بنابراین اتخاذ راهکارهای مناسب برای کنترل گسترش این سویه ها و همچنین رژیم درمانی جدید ضروری می نماید.
    کلیدواژگان: بخش مراقبت ویژه، مقاومت ضد میکروبی، عفونت بیمارستانی
  • اکبر سازوار، محمد محمدی، سید غلامحسین رحیمی، حمیده خداویسی صفحه 4
    مقدمه
    با توجه به عدم وجود اطلاعات کامل در مورد تاثیرات ورزش بر روی فاکتورهای انعقادی و زمان سیلان خون، این پژوهش با هدف تعیین تاثیر 24 جلسه ورزش زیر بیشینه بر روی فاکتورهای انعقادی منتخب و زمان سیلان خون دانشجویان پسر دانشگاه ملایر انجام گرفت.
    روش ها
    این پژوهش از نوع روش نیمه تجربی که بر روی 26 نفر دانشجوی پسر سالم دانشگاه ملایر که به طور تصادفی به دو گروه شاهد و ورزش تقسیم شدند، انجام گرفت. گروه ورزش به مدت 24 جلسه به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه تمرینات ورزشی با شدت 50 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه را اجرا کردند. گروه شاهد نیز فعالیت های عادی روزمره را انجام دادند. داده های جمع آوری شده توسط آزمون های Student-t و Paired-t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    میانگین سن افراد مورد مطالعه 07/1 ± 23/19 سال، مقدار متابولیسم پایه 8/7 ± 255 کیلوکالری و شاخص توده ی بدنی آن ها 5 ± 53/22 کیلوگرم بر مترمربع بود. افزایش معنی داری در مقدار فیبرینوژن و زمان پروترومبین خون گروه ورزش نسبت به گروه شاهد وجود داشت. تعداد پلاکت ها، زمان لخته شدن و زمان سیلان خون گروه ورزش نسبت به گروه شاهد نیز کاهش معنی داری داشت (05/0 > P).
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این پژوهش نشان دادند که 24 جلسه ورزش زیر بیشینه پیامدهای منفی بر روی برخی از فاکتورهای منتخب انعقادی و زمان سیلان خون را در بر نداشته است.
    کلیدواژگان: فیبرینوژن، سیلان خون، ورزش هوازی، لخته شدن خون
  • منصور مقیمی، حمیدرضا سلطانی، نسرین پرتوی، الهام سلطانی صفحه 5
    هیپرپلازی آندومتر که به تازگی آن را نئوپلازی داخل اپیتلیالی آندومتر (Endometrial intra-epithelial hyperplasia یا EIN) نامیده اند، بیانگر طیفی از تغییرات مورفولوژیک و بیولوژیک غدد و استرومای آندومتر است که در محدوده ی تشدید وضعیت فیزیولوژیک تا کارسینوم درجای آندومتر متغیر می باشد. در بیشتر مطالعات چاقی، پرفشاری خون، دیابت، مصرف هورمون خارجی، تعداد حاملگی، نازایی، نولی پاریتی و تحصیلات عالی به عنوان عوامل خطرساز مستعدکننده ی هیپرپلازی آندومتر گزارش شده اند (1). رایج ترین طبقه بندی هیپرپلازی آندومتر طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی در سال 1994 است که بر اساس ریخت شناسی ساختاری و بی نظمی سلولی با و یا بدون آتیپی سلولی تعریف شده است و شامل انواع هیپرپلازی ساده و کمپلکس با یا بدون آتیپی سلولی است (2). طبق مطالعات انجام شده احتمال پیشرفت هیپرپلازی آندومتر به کارسینوم آندومتر در 1 درصد هیپرپلازی های ساده (3)، 3 درصد هیپرپلازی های کمپلکس، 8 درصد بیماران مبتلا به هیپرپلازی ساده آتیپیک و 29 درصد مبتلایان به هیپرپلازی کمپلکس آتیپیک (5-4) وجود دارد. از آن جایی که شانس بروز کارسینومای آندومتر در انواع هیپرپلازی به ویژه هیپرپلازی با آتیپی به شدت افزایش پیدا می کند. تشخیص به موقع و انتخاب برنامه ی درمانی مناسب تا حد زیادی در پیشگیری از عوارض بعدی موثر خواهد بود. نکته ی حائز اهمیت و بحث برانگیز در مورد درمان این بیماران انتخاب روش هیسترکتومی یا رژیم با دوز بالای مدروکسی پروژسترون است. گروهی بر این باور هستند که در بیماران با تمایل به حفظ باروری، برنامه ی درمانی دارویی به جای روش جراحی ارحج است (6)، اگر چه رژیم دارویی پروژستین یک رژیم درمانی انتخابی برای بیماران با هیپرپلازی غیر آتیپیک می باشد (7). با توجه به مطالب فوق، شناخت عوامل مستعدکننده ی هیپرپلازی آندومتر می تواند پزشکان را در شناخت گروه های پرخطر و ارائه ی برنامه های پیشگیری و غربال گری موثر کمک نماید تا ضمن تشخیص به موقع از بروز عوارض ناخواسته و برگشت ناپذیر آن جلوگیری نماید.
|
  • Alireza Mehridehnavi, Ramezanali Hatefwahied Page 1
    Background
    In medicine decision making in respect to prognosis diagnosis, and treatment is a major challenge. Therefore, in this respect supportive and auxiliary modalities are critical and desirable. Cancerous tumor, edema and lesion detection in deep layers of body tissues are impossible without depth imaging modalities such as CT and MRI. Since these modalities have limitations, it is recommended to use them in a supportive manner. One way to compare these modality images is bilateral adaptation by the use of maximum mutual information (MI).
    Methods
    In this research the two modalities of medical images of CT scan and Magnetic Resonance Image have been studied in mutual information consideration. One of the images is assumed as a reference and fixed in parameters and the other is transformed as float. To ease the comparison the pixel intensity in both modalities are normalized into 0-255. With the application of the Kullback-Leibler rule of probability, the researcher tried to maximize mutual information. Float images are transformed by their coordinate in X and Y direction and rotation angle TH. The software should change the float image parameters and try to find maximum mutual information.
    Findings
    In the procedure of the same modality image registration, “CT with CT or MRI with MRI”, for six available images there was 180 trials. For similar modalities of variation of ± 11mm and ± 30 degrees, mean value displacement for maximum mutual information was between 8.2 to 9.1mm with the standard deviation of ±1 to ±2.6 while for different modalities it was 4.4 to 11.3mm with standard deviation of ±4 to ±6.7. The difference between these values shows a mismatch of CT modalities with MRI modalities.
    Conclusion
    This mismatch could be due to modality constitution. In MRI imaging intensity and contrast are based on H1 content T1 and T2 relaxation times, while in CT imaging intensity and contrast are determined with X-ray absorbance of tissues based on HVL absorbance of different tissues. Therefore, registration of CT modality with MRI modality on the basis of intensity and contrast is not satisfactory. We suggest the use of other configurations such as morphological characteristics of these modalities.
    Keywords: Medical imaging, CT, MRI, Comparison
  • Mohammad Dehestani, Mehdi Latif, Hamidreza Soltani, Soraya Teimoori Page 2
    Background
    Systemic hypertension is one of the major risk factors of heart failure and especially left ventricular dysfunction. Mild hypertension is mostly asymptomatic and can remain hidden for years. Moreover, it can lead to morphologic changes and functional alterations in the myocardial structure. This study is designed to determine left ventricular morphologic change in mild hypertensive patients in comparison with the healthy population by 2-dimentional echocardiography.
    Methods
    During this historical cohort study, 38 mild hypertensive and 37 normotensive participants underwent left ventricle echocardiographic assessment. Being a Smoker or alcoholic, having a history of antihypertensive therapy and some other characteristics were excluded from this study. Student t-test and ANOVA were selected statistical tests for analysis in SPSS19.
    Findings
    The mean age of the study population was 47.45 ± 9.35 years. Ejection fraction had a significant difference between the two groups (P< 0.001). Moreover, there was a significant difference between the two groups in interventricular septum and posterior wall in both end systolic and end diastolic phases(P < 0.05). Furthermore, LV mass index of the two groups had a significant difference (P < 0.001).
    Conclusion
    The major parameters of the left ventricle, such as LV mass index and ejection fraction, in mild hypertensive participants were in a worse situation than the healthy group. Therefore, early diagnosis of hypertension in the healthy populations is recommended for avoiding irreversible left ventricular dysfunctions.
    Keywords: Left ventricle, Echocardiography, Hypertension
  • Vajihe Karbasizade, Leila Heidari Page 3
    Background
    Acinetobacter baumannii is an opportunistic Gram-negative pathogen with increasing relevance in a variety of hospital-acquired infections especially among intensive care unit patients. A. baumannii is mostly a cause of septicaemia, pneumonia and urinary tract infection following hospitalization of patients with more severe illnesses. Multidrug-resistant isolates of A. baumannii have been reported increasingly during the last decade, probably as a consequence of extensive use of antimicrobial agents. The aim of this study was to determine the antimicrobial resistance of Acinetobacter baumannii isolated from Intensive Care Units of Isfahan hospitals.
    Methods
    In a period of one year (2009-2010) we examined 456 clinical specimens from patients in ICU departments for isolation of Acinetobacter baumannii. Then susceptibility of isolates toward antibiotics was determined by standard disk diffusion method.
    Findings
    A total of 50 Acinetobacter baumannii isolates were cultured from urine, catheter wound, blood, and CSF. The antimicrobial patterns of isolates showed that 52% of isolates were resistant to Carbapenems (imipenem and meropenem), 66% to Ceftazidime, 64% to Amikacin, 72% to Ciprofloxacin, 90% to trimetoprim sulfametoxazol and 54% were resistant to Piperacillin-Tazobactam. 85% of isolates were resistant to two or more antibiotics.
    Conclusion
    This study showed a high percentage of resistance to antimicrobial agents in Acinetobacter baumannii isolates, therefore, strategies to control the spread of multidrug-resistant strains must be designed and evaluated. In addition, new treatment regimens are clearly necessary.
    Keywords: Intensive Care Units, Antimicrobial drug resistance, Cross infection
  • Akbar Sazvar, Mohammad Mohammadi, Sied Gholam Hosean Rahimi, Hamide Khodaveisi Page 4
    Background
    By considering the lack of awareness about the effect of sport on clotting factors and time of blood flow, the present study aims to determine the effect of 24 sessions of sub-maximal exercise on clotting factors and time of blood flow in male students of Malayer University.
    Methods
    This is an applied research performed on 26 healthy students of Malayer University with the mean age of 19.23 ± 1.07 years, basic metabolism of 255 ± 7.8 kcal and BMI of 22.53 ± 5 kg/m2. The students were divided into control and experimental groups. In this research, the experimental group participated in 8 weeks of training program, 3 times a week with the intensity of 50-65 HRmax. The control group only performed their daily activities. The findings were studied by t-test, and the mean ± SD of the groups were analyzed.
    Findings
    The findings of the current study showed that an exercise period of 24 sessions of sub-maximal exercise causes a significant increase in the amount of fibrinogen, the time of protorombin formation of blood, and also causes a significant reduction in the number of pleated cells, blood clotting time, and bleeding time in the exercise group in comparison to the control group (P ≤ 0.05).
    Conclusion
    Results of the current research showed that 24 sessions of sub-maximal training did not have any negative effects on some blood clotting factors and time of blood flow.
    Keywords: Clotting, Bleeding, Fibrinogen, Aerobic exercise
  • Mansour Moghimi, Hamidreza Soltani, Nsrin Partoei, Elham Soltani Page 5
    One of the most common abnormalities in the female genital system, especially during the premenopausal period, is abnormal uterine bleeding caused by endometrial hyperplasia. Prevalence of endometrial hyperplasia is 5-20% with different risk factors such as hypertension, diabetes mellitus (DM), multiparity, nulliparity, advanced age, and estrogen consumption. A brief description of the prevalence, risk factors and treatment of different types of endometrial hyperplasia is given in this letter.
    Keywords: Endometrial hyperplasia, Gynecological oncology