فهرست مطالب

اکوفیزیولوژی گیاهی - پیاپی 9 (تابستان 1390)

نشریه اکوفیزیولوژی گیاهی
پیاپی 9 (تابستان 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/05/05
  • تعداد عناوین: 8
|
  • فرحناز ممتازی صفحه 1
    رشد گندم در دوره پس از گلدهی معمولا با شرایط نامساعد بویژه با کمبود رطوبت مواجه می شود که باعث کاهش میزان فتوسنتز جاری می گردد و در نتیجه کاهش فراهمی مواد پرورده برای دانه در حال رشد می گردد. در این شرایط مواد پرورده ذخیره شده در ساقه از دوره پیش از گلدهی نقش مهمی در تامین مواد پرورده برای دانه در حال رشد دارد. به منظور بررسی میزان ذخایر ساقه در ارقام مختلف گندم با ارتفاع ساقه متفاوت، آزمایشی در سال زراعی 87-1386 مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان اجرا شد. طرح آزمایشی کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی مورد استفاده قرار گرفت و تیمارها شامل 6 رقم گندم با ارتفاع ساقه متفاوت (مرودشت، فلات، کرج 3، قدس، عدل و کاوه) به عنوان فاکتور فرعی و سه تیمار آبیاری (آبیاری کامل، انجام تنها یک آبیاری در دوره پس از گلدهی و قطع کامل آبیاری در دوره پس از گلدهی) به عنوان فاکتور اصلی. در هنگام رسیدگی فیزیولوژیک صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، ارتفاع ساقه و وزن ساقه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که قطع آبیاری پس از گلدهی باعث کاهش معنی دار عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و وزن ساقه گردید. همچنین ارقام مختلف از نظر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، ارتفاع ساقه و وزن ساقه اختلاف معنی داری با یکدیگر دارند. مقایسه اثرات متقابل رقم و آبیاری نشان داد که ارقام مختلف واکنش متفاوتی نسبت به قطع آبیاری پس گلدهی نشان می دهند بطوریکه با قطع آبیاری پس از گلدهی، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در ارقام پابلند به میزان کمتری در مقایسه با ارقام پاکوتاه کاهش یافت. همچنین کاهش وزن ساقه با قطع آبیاری در ارقام پابلند بیشتر از ارقام پاکوتاه بود. این نتایج حاکی از آن است که میزان ذخایر ساقه موجود در ارقام پابلند برای استفاده در دوره پر شدن دانه، بویژه در شرایط نامساعد، بیشتر از ارقام پاکوتا است. به عبارت دیگر انتقال مجدد در ارقام پابلند بیشتر است که این ویژگی می تواند برای توسعه ارقام مقاوم به خشکی در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار گیرد.
    کلیدواژگان: گندم، عملکرد، وزن دانه، انتقال مجدد، فتوسنتز جاری، ذخایر ساقه
  • رضا احمدخانی، علی آریاپور، احمد احمدی، یونس احمدخانی صفحه 17
    تعیین روابط بین پوشش گیاهی و خاک از موارد اساسی در مدیریت و برنامه ریزی مناطق نیمه خشک می باشد بویژه زمانیکه هدف اصلاح و احیاء پوشش و حفاظت خاک می باشد. برای این منظور مطالعه ی بر روی گونه مرتعی (شیر پنیر) Galium verumدر سه مرحله فنولوژیکی در سه نوار خاکی متفاوت در منطقه دره شهداء در سال 1390 صورت گرفت. نمونه های گیاهی و خاکی در حوزه شمالی با 3 تکرار به صورت تصادفی سیستماتیک جمع آوری شدند. بررسی میانگین داده ها با استفاده از آزمون تجزیه واریانس و آزمون دانکن، و همبستگی بین خاک و گیاه از طریق رگرسیون خطی تک متغییره به روش پله ای بوسیله نرم افزار SPSS صورت گرفت. فاکتور های اندازه گیری شده در نمونه های خاکی شامل: (اشباعیت، کربن آلی، آهک، رس، سیلت، شن، N، P، K، Ca، pH، EC) و در نمونه های گیاهی شامل عناصر (P، K، Ca، N، DM) بودند. نتایج نشان داد بین عوامل خاکی و گیاهی همبستگی وجود دارد به طوری که در مراحل مختلف فنولوژیکی، میزان فسفر گیاهی به آهک، ماسه، رس، سیلت و اشباعیت خاک حساس بوده و کاهش سیلت، رس و اشباعیت خاک، و افزایش آهک و ماسه باعث کاهش فسفر گیاه می شوند. در مرحله رشد فعال کاهش سیلت و اشباعیت خاک، افزایش آهک و ماسه باعث کاهش نیتروژن گیاهی شده و در مرحله گلدهی میزان حساسیت گیاه به عوامل خاکی کاهش یافته و به طور غیر معنی دار می باشد. در مرحله بذردهی بیشترین عامل اثر گذار بر نیتروژن گیاهی فسفر خاک می باشد به طوری که کاهش و افزایش فسفر خاک اثر متقابل آن بر نیتروژن گیاهی را در پی خواهد داشت. بنابرین می توان نتیجه گرفت که گیاهان مختلف با تغییر خصوصیات خاک واکنش های متفاوتی نشان می دهند و می توانند به عنوان معرف رویشگاه جهت بالا بردن درصد عناصر پرمصرف مورد استفاده قرار گیرند.
    کلیدواژگان: Galium verum، ارتفاع، مراحل فنولوژیکی، ویژگی های خاکی، دره شهداء آذربایجان غربی
  • جلال الدین حق شناس، مهدی اسکندری صفحه 29
    براسینواستروئیدها گروهی از تنظیم کننده های رشد گیاهی هستند که اثرات زیستی قابل توجهی بر رشد و نمو گیاهان دارند. از جمله باعث افزایش مقاومت گیاهان به تنش های محیطی می شوند. در این پژوهش اثر ماده 28-هموبراسینولید بر خصوصیات رشد، درصد و عملکرد اسانس گیاه دارویی شوید(Anethum graveolens) رشد یافته در تنش خشکی، در سال 1388 در گلخانه مرکز آموزش فنی و حرفه ای ارسنجان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و 4 تکرار صورت پذیرفت. فاکتور اول شامل تنش خشکی در 3 سطح آبیاری شاهد (ظرفیت مزرعه ای خاک، تنش ملایم (3/2 ظرفیت مزرعه ای) و تنش شدید (3/1 ظرفیت مزرعه ای) انجام گرفت و فاکتور دوم شامل تنظیم کننده رشد 28-هموبراسینولید در چهار سطح، شاهد(صفر)، 10-10 مولار، 8-10 مولار و 6-10 مولار به صورت محلول، که قبل از اعمال تنش خشکی تیمار با تنظیم کننده رشد صورت گرفت. گیاهان جوان در مرحله 4 تا 5 برگی با محلول 28 هموبراسینولید محلول پاشی شدند. پس از استقرار گیاهان و در مرحله 6 شاخه فرعی تیمار تنش خشکی اعمال شد صفات رشدی شامل ارتفاع بوته، وزن خشک اندام هوایی (گرم در گلدان)، وزن خشک ریشه، درصد اسانس و عملکرد اسانس بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که هرچند سطوح مختلف تنش خشکی باعث کاهش وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع و عملکرد اسانس شد، اما باعث افزایش درصد اسانس گردید. استفاده از ماده 28-هموبراسینولید در شرایط تنش ملایم و شدید باعث بهبود برخی خصوصیات رشد همچون وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، همچنین درصد و عملکرد اسانس شوید گردید. استفاده از 10-10 مولار از ماده28-هموبراسینولید در شرایط آبیاری کامل و تنش ملایم به ترتیب افزایش 36 و 37 درصدی عملکرد اسانس گیاه شوید را به همراه داشت.
    کلیدواژگان: اسانس، تنش خشکی، شوید، 28، هموبراسینولید
  • پرویز غلامی، جمشید قربانی، شهلا قادری صفحه 41
    آللوپاتی به اثر متقابل گیاهان توسط مواد شیمیایی آزاد شده آنها بر یکدیگر گفته می شود. ترکیبات آللوپاتیک در تنوع زیستی و توانایی تولید اکوسیستم ها نقش مهمی بر عهده دارد. اثر آللوپاتی گیاهان بر یکدیگر یکی از دغدغه های مهم در اصلاح و احیای مراتع کشور بوده که در امر مرتعکاری کمتر مورد توجه قرار گرفته است. گونه درمنه کوهی (Artemisia aucheri) از جمله گیاهانی است که به لحاظ داشتن ترکیبات شیمیایی مختلف می تواند از ویژگی آللوپاتیک برخوردار باشد. بر همین اساس با توجه به غالبیت این گونه در مراتع منطقه چهار باغ استان گلستان و وجود گونه خوشخوراک علف بره (Festuca arundinacea) و علف باغ (Dactylis glomerata) در مناطق مجاور این مراتع که مورد استفاده دام قرار می گیرند، امکان استفاده از گونه مذکور در مراتع مربوطه مورد آزمایش قرار گفت. برای این منظور از پودر اندام های هوایی (برگ، ساقه و بذر)گیاه درمنه کوهی، که در اواخر آبان ماه (زمان گل دهی) از منطقه مورد مطالعه جمع آوری شده بود، عصاره هایی با غلظت های 20، 40، 60، 80 و 100 درصد تهیه شد. همچنین تیماری به عنوان شاهد (آب مقطر) نیز در نظر گرفته شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار در شرایط آزمایشگاهی اجرا گردید. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که تیمارهای عصاره درمنه کوهی بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه و بنیه بذر علف بره اثر معنی داری دارند. مقایسه میانگین شاخص ها نشان داد که با افزایش تیمارهای عصاره درمنه کوهی، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و طول ریشه چه بذر گونه های علف باغ و علف بره کاهش یافتند.
    کلیدواژگان: آللوپاتی، جوانه زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه، علف باغ و علف بره
  • اعظم دعایی، حسین افشاری، قنبر لایی صفحه 51
    با توجه به اهمیت و مزایای بامیه و توجه اندک به کشت ان در ایران آزمایشی به منظور بررسی اثر تراکم و الگوی کاشت بر دو رقم بامیه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (2×2×3) با سه فاکتور شامل فاکتور اول ارقام بامیه شامل(رقم ایرانی و رقم خارجی Clemson)، فاکتور دوم سه تراکم کاشت شامل80000، 40000 و30000 بوته در هکتار و دو الگوی کاشت یکطرفه و دوطرفه در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1389در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان اجرا شد. بیشترین میزان عملکرد با 4/1801 کیلوگرم در هکتار و بیشترین تعداد میوه با 78/212 میوه در بوته از رقم خارجی بدست آمد. رقم ایرانی با 8091 کیلوگرم در هکتار بالاترین میزان بیوماس و 15020کیلوگرم در هکتار بیشترین وزن تر را داشت. در بین الگوهای کاشت مورد مطالعه، الگوی کاشت یک طرفه بیشترین وزن تر را با 13519 کیلوگرم در هکتار و بیشترین میزان بیوماس را با 7200 کیلوگرم در هکتار به خود اختصاص داد. در بین تراکم های آزمایش شده، بیشترین وزن تر با 13084 کیلوگرم در هکتار، بیشترین میزان بیوماس با 44/2467 کیلوگرم در هکتار و بیشترین تعداد میوه با 4/13450 میوه از تراکم 80000 بوته در هکتار بدست آمد.
    کلیدواژگان: تراکم، رقابت، فاصله گیاهی، الگوی کاشت، دامغان
  • بامداد مطیعی، محمد آرمین صفحه 63
    به منظور بررسی اثر مصرف اسید سالیسیلیک بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مقاوم و حساس به شوری گندم در شرایط شور، آزمایشی در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی دانشگاه آزاد واحد سبزوار در سال 1389-1390 انجام شد. این بررسی در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. فاکتورهای مورد بررسی شامل رقم در 2 سطح فلات (حساس به شوری) و اکبری (مقاوم به شوری) و نحوه مصرف اسید سالیسیلیک در 4 سطح (بصورت بذر مالی، محلول پاشی، بذر مالی به همراه محلول پاشی و یک تیمار شاهد) بود. بذرمالی با استفاده از 5/0 گرم اسید سالیسیلیک قبل از کشت و محلول پاشی با استفاده از 5/0 میلی مولار در مرحله ساقه رفتن صورت گرفت. نتایج نشان داد به جز سدیم و پتاسیم عملکرد و اجزای عملکرد تحت تاثیر روش مصرف اسید سالیسیلک قرار گرفت. بیشترین عملکرد در روش بذرمالی+محلول پاشی مشاهده شد. استفاده از اسید سالیسیلیک نسبت به شاهد سبب افزایش کلیه پارمترها در شرایط شور شود. عملکرد اقتصادی، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه در دو رقم با هم اختلاف آماری معنی داری داشت و رقم اکبری نسبت به رقم فلات برتری داشت. در این شرایط رقم اکبری 18 درصد عملکرد اقتصادی بیشتری نسبت به رقم فلات داشت. از نظر سایر خصوصیات اندازه گیری شده اختلافی بین دو رقم مشاهده نشد. در مجموع نتایج این آزمایش نشان داد در شرایط شور استفاه از رقم اکبری و بذرمالی+محلولپاشی اسید سالیسیلیک مناسبترین تیمار جهت حصول عملکرد مطلوب بود.
    م در هکتار بیشترین وزن تر را داشت. در بین الگوهای کاشت مورد مطالعه، الگوی کاشت یک طرفه بیشترین وزن تر را با 13519 کیلوگرم در هکتار و بیشترین میزان بیوماس را با 7200 کیلوگرم در هکتار به خود اختصاص داد. در بین تراکم های آزمایش شده، بیشترین وزن تر با 13084 کیلوگرم در هکتار، بیشترین میزان بیوماس با 44/2467 کیلوگرم در هکتار و بیشترین تعداد میوه با 4/13450 میوه از تراکم 80000 بوته در هکتار بدست آمد.
    کلیدواژگان: اسید سالیسیلیک، پرایمینگ، محلول پاشی، گندم، شوری
  • طاهره تجلی، علیرضا باقری، ماشاالله حسینی صفحه 77
    به منظور بررسی اثر تنش شوری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام پاییزه کلزا و شناسایی بهترین ارقام، آزمایشی در سال زراعی 89- 88 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل پنج رقم کلزا (اپرا، اکاپی، مادونا، طلایه و کبری) و پنج سطح شوری حاصل از کلرور سدیم شامل (0 شاهد،3، 9،6 و12) دسی زیمنس بر متر بودند. تعداد غلاف ساقه اصلی و فرعی، تعداد دانه در غلاف ساقه اصلی و فرعی، وزن هزار دانه در ساقه اصلی و فرعی وعملکرد ساقه اصلی و فرعی اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین مقدار عملکرد واجزای عملکرد ساقه اصلی و فرعی مربوط به سطح شاهد بود. افزایش شوری اثر منفی معنی داری بر تمامی صفات اندازه گیری شده داشت. رقم کبری از نظر تمامی صفات اندازه گیری شده بالاترین مقدار را نشان داد. بنابراین می توان رقم کبری را به عنوان رقم متحمل به شوری معرفی کرد و ارقام طلایه و مادونا به عنوان رقم های حد وسط و اپرا و اکاپی به عنوان ارقام حساس به شوری معرفی می شوند. اثر متقابل رقم و سطوح شوری معنی دار شد. سطح شوری 12 دسیزیمنس بر متر بیشترین تاثیررا داشت. شوری عملکرد ساقه اصلی را 81 درصد و عملکرد ساقه فرعی را 87 درصد کاهش داد. از بین اجزای عملکرد ساقه اصلی و فرعی تعداد غلاف بیشترین میزان کاهش را نشان داد.
    کلیدواژگان: شوری، تعدادغلاف، تعداد دانه در غلاف، کلزا
  • حامد شفیعی، سید محمود حسینی صفحه 91
    بیابان زایی عبارت است از تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب که به علت تغییرات آب و هوایی و فعالیت های انسان رخ می دهد. دشت سیستان منطقه ای خشک در شرق ایران است که بیابان زایی از معضلات اصلی این منطقه است. هدف اصلی از اجرای این تحقیق دوساله ارزیابی روند تغییرات پوشش گیاهی منطقه در دوره 1990-2006 می باشد. در انجام این پژوهش، از نمونه گیری های صحرایی، تصاویر ماهواره ای و نرم افزارهای مرتبط بهره گرفته شد. در ابتدا نمونه گیری های صحرایی به روش سیستماتیک تصادفی در 26 سایت معرف صورت گرفت که در هر سایت 9 پلات 10×10 متر برداشت شد. سپس پردازش های لازم بر روی تصاویر ماهواره ای صورت گرفت و شاخص های گیاهی تولید شدند. بین داده های پوشش زمینی و ارزش طیفی پیکسل های متناظر آنالیز همبستگی صورت گرفت. بهترین نتیجه همبستگی از میان 83 شاخص برآورد شده به ترتیب برای شاخصهای WDVI، NDVIab،TSAVI2 و MSAVI1به دست آمد. تصاویر به دو کلاس پوشش و غیر پوشش طبقه بندی شد. سپس دقت نقشه ها ارزیابی گردید که بالاترین دقت به میزان 27/83 درصد مربوط به نقشه حاصل از WDVI بود که بالاترین ضریب همبستگی را نیز دارا بود (89/0R2= و 01/0p<). در این نقشه ها، سطح پوشش گیاهی برای سال 1990 معادل 101247 هکتار به دست آمد که برای سال 2006 به 26475 هکتار کاهش یافت.
    کلیدواژگان: بیابان زایی، شاخص گیاهی، WDVI، پوشش گیاهی، سنجش از دور، سیستان
|
  • F. Momtazi Page 1
    Stem-stored carbohydrate from pre-anthesis period had an important role in supporting assimilates for growing grain in drought stress during grain filling period. An experiment was conducted in 2007-8 in experimental farm of Islamic Azad University of Arsanjan, to investigate the quantity of stem reserves in different wheat cultivars of different heights. The randomized block, split-plot design was used in the experiment. Main plots consisted of three irrigation regimes (full irrigation, only one irrigation in post-anthesis and without irrigation during post-anthesis period) and subplot consisted of six wheat cultivars (Marvdasht, Falat, Ghods, Karaj3, Adl and Kaveh). At physiological maturity, grain yield, biological yield, yield components, plant height and stem weight were measured. The results showed that water holding in post-anthesis period significantly reduced grain yield, biological yield, grain weight and stem weight. Grain yield, biological yield, harvest index, number of ear m-2, number of seed ear-1 and plant height were significantly different in different cultivars. The interaction effects of cultivars and irrigation indicates that different cultivars respond differently to reduction of irrigation. By withholding post-anthesis irrigation the adverse effects of drought on grain weight and grain yield in tall cultivars were lower in comparison with dwarf cultivars. Losses of stem weight with irrigation withholding were higher in tall cultivars. These results indicates that tall cultivars have more stored reserves in stem, which can be used in unfavourable condition for grain filling. In other words, remobilization is higher in tall cultivars and this trait can be used for developing drought tolerance in breeding programs.
    Keywords: wheat, yield, grain weight, remobilization, stem reserves, current photosynthesis
  • R. Ahmadkhany, A. Ariapour, A. Ahmadi, Y. Ahmadkhany Page 17
    The relationship between vegetation and soil of the semi-arid areas in management and planning, especially when the goal is to reform, regenerate and protect the soil cover. For this purpose, a study of pasture species Galium verum in phenological phases in three different soils in the valley of the martyrs was carried out in 2011. Plant and soil samples from an area in the north with three types of soil with three replicates were randomly collected systematically. Average of data using variance analysis and Duncan test, and correlation between soil and plants through a single linear regression was performed using SPSS by Stepwise method. Factors measured in soil samples included: Saturation, Organic carbon, N, P, K, Ca, pH, EC, Lime, Clay, Sand, Silt and elements in plant samples were (P, K, Ca, N, DM). The results showed a correlation between soil factors and plant So that the different phenological stages, phosphorus plant lime, sand, clay, silt and soil saturation were sensitive and the reduction of silt, clay and soil saturation, and the lime and sand reduced the phosphorus plant. In the active growth phase, reduction of silt and soil saturation and increasing the lime and sand reduced nitrogen in plants and decreased sensitivity in flowering phase. Therefore, the only effective agent in reducing the nitrogen plant is reducing the silt. The highest seed yield factor influencing plant nitrogen-phosphorus soils is So that the reduction of nitrogen and phosphorus on plant-soil interactions. Therefore it is concluded that different plants react differently to changes in soil properties and can be represented as a habitat for forage quality.
    Keywords: Galium verum, Height, Phenological stages, Soil properties, Dareh shohada
  • J. Haghshenas, M. Eskandari Page 29
    Brassinostroids are group of plant hormones that have significant biological effects on plant growth and development including increase in plant tolerance to environmental stresses. In this study the effects of 28 - Homobrassinolide on growth parameters, yield and essential oil percentage in the dill (Anethum graveolens) under drought stress, were studied in greenhouse of arsanjan training and vocational teaching organization. Factorial experiment in randomized complete block design with four replications and 12 treatments were used. Total number of test pots 12 × 4 = 48 was the number. Treatments randomly were placed in each pot. The first treatment included drought factor (S) in three irrigation levels based on values of field capacity (FC), mild stress (LS-2 / 3 field capacity) and high stress (HS-1 / 3 field capacity) and the second treatment, included steroid hormone factor that 28 - Homobrassinolide four levels, control (zero), M 10-10, M -810 and M 10-6 in solution, before drought treatments were applied. The plants in pots containing clay loam soils planted. Young plants in 4 to 5 leaf stage with a solution of 10-8 M 28 Homobrassinolide containing 20 had been sprayed. After establishing plants in stage six branches drought stress treatments were applied. Results showed that different levels of drought stress reduced shoot and root dry weight, plant height and Essential oil yield but percentage of Essential oil significantly increased. Use of 28- Homobrassinolid improved, dry weight root and shoot, Essential oil yield and percentage of Essential oil under mild stress and high stress condition treatment.As a result, plants treating with Article 28 - Homobrassinolid percent significantly increased oil yield and the damage caused by the deficit irrigation stress reduced.
    Keywords: Essential oil, Deficit irrigation, Dill, 28, Homobrassinolid
  • P. Gholami, J. Ghorbani, Sh. Ghaderi Page 41
    Allelopathic compounds display an important role in biodiversity، stability and ability of ecosystems production. This phenomenon that has not been considered in range improvement is of important concerns in restoration of rangelands. Artemisia aucheri due to having chemical properties may contain allelochemical components. In this study، allelopathic effect of mentioned species was tested on Festuca arundinacea and Dactylis glomerata of seed germination. To do so، aerial part powder of Artemisia aucheri (stem، leaf and seed) collected from habitats in flowering stage (end of November). Also a control treatment (distilled water) was used. A completely randomised design was carried out using six treatments and four replications in laboratory. Results showed a significant effect of aqueous extract of Artemisia aucheri on seed germination indices. The percentage of germination، seed germination rate and plumule and radicle length، and seed vigor of Festuca arundinacea، and Dactylis glomerata significantly reduced under aqueous extract of Artemisia aucheri.
    Keywords: Allelopathy, germination, root length, stem length, Festuca arundinacea, Dactylis glomerata
  • A. Doaei, H. Afshari, Gh. Laei Page 51
    This study was conducted in okra in Damghan condition in order to understand their effect on yield and yield components in the form of factoriel experiment with three factors، the first factor was two varieties of okra (Iranian native variety، CLEMSON)، three planting densities (80000، 40000 and 30000 plant/ha) and two planting patterns (Unilateral and Bilateral) in the form of randomized completely block design. The highest amount of function was gathered from the foreign type with the mean of 1801. kg/ha، so it was the highest number of fruit with the mean of 212. 78. The Iranian varieties with the mean of 8091 kg/ha had the highest amount of biomass and it hat the highest wet weight with the mean of 15020 per ha. Among the Studied planting patterns، the Unilateral pattern with the mean of 13519 kg/ha was the heaviest and it had the highest amount of biomass with mean of 7200 kg/ha. The density of 80000 bushes per hectar with the mean of 13084 was the heaviest and it had the highest amount of biomass with mean of 2467. 44 Kg/ha. So it had the highest number of fruits with the mean of 13450. 4.
    Keywords: Density, competition, plant distance, planting pattern, Damghan
  • B. Motiee, M. Armin Page 63
    The effect of salicylic acid on yield and yield components of salt-tolerant and saltsensitive wheat cultivars in saline conditions was investigated in Factorial experiment based on randomized block design with 3 replications in Islamic Azad University farm research in 2009-2010. Factors included: cultivar (Akbari and falat، salt-tolerant and saltsensitive، respectively) and salicylic acid application method (seed treatment، foliar application، seed treatment+foliar application and control). 0. 5 gkg-1 salicylic acid for seed treatment and 0. 5 mM for foliar application were used. Foliar application was done in booting stage. The result showed that salicylic acid application method had significant effect on yield and yield components of wheat in saline condition except Na+ and K+ content. Seed treatment+foliar application had more effect on all parameters. The highest economic yield was achieved with seed treatment+foliar application of salicylic acid. Biological yield، economic yield، number of seed per ear and 1000 seeds weight were significantly different between the two cultivars. For all parameters Akbari cultivar was better than Falat in saline condition. There was no significant difference between cultivars for other parameters. Overall، in saline conditions، the use of Akbari cultivar with seed treatment+foliar application of salicylic acid is appropriate to achieve the best yield production.
    Keywords: salicylic acid, seed treatment, foliar application, wheat, salinity
  • T. Tajali, A.R. Bagheri, M. Hosseini Page 77
    In order to study the effects of salinity on yield and yield components of rapeseed varieties and identify the best cultivars، an experiment was conducted in the greenhouse of Islamic Azad University، Arsanjan branch as factorial based on completely randomized design with three replications. Experimental treatments included five varieties of rapeseed (Opera، Okapi، Madonna، Kobra and Talayeh) and five levels of sodium chloride salinity (0 control، 3، 6، 9 and 12dS m-1). The number of pods in main and secondary stems، the number of seeds in the pod in main and secondary stems، 100 seed weights in the main and secondary stems and yield of the main and secondary stems were measured. The results showed that the highest value of the yield and yield components، main stem and branches were related to the control salinity treatment. Increasing salinity negatively influenced all traits. Kobra CV showed the highest value of all measured traits. Therefore it could be introduced as salt tolerant variety. Talayeh and Madonna varieties were introduced as semi- tolerant and Oprah and Okapi as sensitive cultivars to salinity. The interaction impact of variety and the salty surface was significant. the12dS m-1had the highest salty surface impact. Salt decreased the yield of the main stem for 81% and secondary stem for about 87% among the yields of the components، the main and secondary pod showed the highest decrease.
    Keywords: Salinity_number of pod_the number of seeds in a pod_rapeseed
  • H. Shafei, S. M. Hosseini Page 91
    Desertification means land degradation in arid، semi-arid، and semi-humid areas، which happens due to changes in climatic conditions and human activities. Sistan plain is a dry area in the eastern part of Iran that is suffering from desertification as the main problem. The main purpose of this two-year study is to assess changes in the vegetation of the region within the time period from1990 to 2006. Field sampling، satellite images، and related software were used to conduct the present study. First of all، field sampling method was randomly and systematically performed in 26 wellknown sites. For each site، nine 10×10 m plots were recorded. In the next stage، the required processes were conducted on the satellite images and vegetation indices were generated. Correlation analysis was performed between data related to land coverings and spectral values of corresponding pixels. The highest correlations obtained among 83 estimated indicators were related to indices of WDVI، NDVIab، TSAVI2 and MSAVI1، respectively. The obtained images were classified into two coverage and non-coverage groups. Then the precision of plots were evaluated and the highest precision of 83. 27% was related to the plot taken for WDVI which had the highest correlation coefficient (p<0. 01 and R2 =0. 89) as well. Based on these plots، vegetation rate was determined as 101247 acre for 1990 which decreased to 26475 acres for 2006.
    Keywords: desertification, vegetation index, WDVI, vegetation, remote sensing, Sistan