فهرست مطالب

Iranian Biomedical Journal
Volume:17 Issue: 2, Apr 2013

  • تاریخ انتشار: 1392/01/26
  • تعداد عناوین: 8
|
  • بررسی بیان ایزوفرم های پروتئینی ژنChromosome (RBMY) RNA-Binding Motif Gene on Y در بافت بیضه و لاین سلولی سرطانی مشتق از سلول های زایا (NT2)
    مهدی علیخانی، مهدی شریفی تبار، شهاب میرشاه ولدی، ابوالفضل خیمه، محمدعلی صدیقی گیلانی، مرجان صباقیان صفحات 54-61
    مقدمه
    ژن Chromosome (RBMY) RNA-Binding Motif Gene on Y یک پروتئین هسته ای با بیان اختصاصی در سلول های زایشی می باشد و به عنوان یکی از فاکتورهای مهم در فرآیند تولید اسپرم شناخته می شود. همچنین نقص در این ژن ارتباط بالایی با عقیمی مردان نشان داده است. با وجود اینکه عملکردهای مختلفی برای این پروتئین در طول فرآیند تولید اسپرم پیش بینی شده، تا به حال مطالعه ای برای آنالیز بیان ایزوفرم های این پروتئین در سلول های مختلف بافت بیضه انجام نگرفته است. در این مطالعه الگوی بیان ایزوفرم های این پروتئین در بافت بیضه و نیز لاین سلولی NT2 که یک لاین سلولی مشتق شده از سلول زاینده سرطانی می باشد، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.
    روش ها
    برای این منظور، توالی کد کننده کامل و نیز قسمتی از این توالی کلون و پروتئین نوترکیب آن در باکتری اشرشیاکلی تولید شد. با استفاده از پروتئین نوترکیب حاصل از بخشی از این ژن به عنوان آنتی ژن و تزریق آن به خرگوش آنتی بادی اختصاصی بدست آمد. در گام بعدی آزمایش های وسترن بلات و ایمونوهیستوشیمی برای شناسایی و آنالیز بیان RBMY و ایزوفرم های آن صورت پذیرفت. طبق نتایج بدست آمده تنها بلندترین ایزوفرم RBMY در لاین سلولی NT2 شناسایی شد، در حالیکه در بافت بیضه بیان هر سه ایزوفرم مشاهده گردید.
    بحث: نتایج نشان می دهد که احتمال برش جایگزین (alternative splicing) اختصاصی در سلول های مختلف بیضه وجود دارد که در نتیجه، عملکردهای مختلفی از این پروتئین در مراحل تولید اسپرم حاصل می گردد. نتایج این مطالعه و نیز مطالعات بیشتر برای آنالیز بیان ایزوفرم های این پروتئین و عملکرد اختصاصی ایزوفرم ها می تواند به درک بالاتری از عملکرد این ژن و نیز دلایل عقیمی مردان بینجامد.
    کلیدواژگان: ایزوفرم های پروتئینی، اسپرماتوژنز، عقیمی مردان
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • بیان PDGFR آلفا در سلول های شبه الیگودندروسیت مشتق از سلول های استرومایی مغز استخوان با استفاده از عامل القایی T3
    حجت الله عباس زاده، تقی طریحی*، علیرضا دلشاد، مجید صادقی زاده، طاهر طاهری صفحات 62-70
    هدف

    این مطالعه به بررسی بلوغ عملکردی سلول های شبه الیگودندروسیت مشتق از مغز استخوان (BMSC) می پردازیم.

    مواد و روش ها

    BMSC از استخوان ران موش های صحرایی ماده بالغ نژاد Sprague-Dawley استخراج و برای بیان مارکرهای CD45، CD90، CD44، fibronectin و Oct-4 مورد بررسی قرار گرفت. تمایز سلول های شبه الیگودندروسیت مشتق از مغز استخوان (BMSC) ابتدا در مرحله پیش القا با استفاده از DMSO+RA و در مرحله القا با استفاده از القا کننده های bFGF،PDGF،HRG(heregulin) و T3 انجام شد. در مرحله پیش القا بیان مارکر های nestin، NF68، NF160، GFAP مورد ارزیابی قرار گرفت و سلول های شبه الیگودندروسیت توسط مارکر های O1، O4 و Oligo2با روش ایمونوسیتوشیمی بررسی شد و همچنین بیان ژن های MBP وPDGFR-α با استفاده از RT-PCR بررسی گردید.

    یافته ها

    مارکرهای fibronectin، CD44، CD90 و Oct-4 در سلول های استرومایی مغز استخوان بعد از پاساژ چهارم بیان شدند. میزان بیان مارکرهای،O1 O4 Oligo2، در سلول های شبه الیگودندروسیتی برابر 71 درصد می باشد و همچنین بیان ژن PDGFR-α در سلول های پروالیگودندروسیت و MBP شش روز بعد از القا تایید شد.

    نتیجه گیری

    سلول های BMSC قابلیت تمایز به سلول های شبه الیگودندروسایت را دارا می باشند.

    کلیدواژگان: سلولهای بنیادی مشتق از مغز استخوان، سلولهای شبه الیگودندروسایت، PDGFR، α
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • نشان دار کردن سلولها بنیادی عصبی در محیط in-vitro با استفاده از پلی ال لیسین ونانوذرات اکسید آهن برای بیان ژنGFP با روش ترانسفکشن
    سلیم البخاتی، حسین نادری منش، تقی طریحی صفحات 71-76
    زمینه
    روش ترانس فکشن بر پایه استفاده از نانو ذرات مغناطیسی، شیوه جدیدی در تحویل ژنها به بافتهای هدف می باشد. هدف ما در این تحقیق، ارزیابی کارایی ترانس فکشن در سلولهای بنیادی عصبی رت با استفاده از نانو ذرات اکسید آهن سوپر مغناطیسی (SPION) و استفاده از پلی-L- لیزین (PLL) می باشد.
    روش
    برای تهیه عامل ترانس فکشن ابتدا SPION آماده شد و سپس با PLL پوشش دار شد و برای سنجش میزان ترانس فکشن سلولهای بنیادی عصبی رت از وکتور EGFP-N1 که حاوی ژن گزارشگر GFP می باشد استفاده شد. سلولهای بنیادی عصبی در محیط حاوی 25 μg/ml از SPION به مدت 24 ساعت در غلظت های مختلف پلی-L- لیزین (0.25، 0.5، 0.75، 1، 2 μg/ml) انکوبه شدند. میزان بقا سلولی قبل و بعد از ترانس فکشن برای غلظت های مختلف، با استفاده از روش تریپان بلو، تعیین گردید. خصوصیات کمپلکس های SPION بدون پوشش (SPION) و پوشش دار شده (SPION- PLL) توسط میکروسکوپ الکترونی گزاره (TEM) و پتانسیل زتا (zeta potential) مورد ارزیابی قرار گرفت. پلی-L- لیزین با میزان 0.75 μg/ml و SPION با غلظت 25 μg/ml در مقایسه با سایر غلظت های پلی-L- لیزین (0.25، 0.5، 1، 2 μg/ml) بهترین نتایج را داشت. بهره وری 18 درصدی با سلول های ترانسفکت شده با اثر فلورسانس سبزرنگ مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    ترانسفکشن با SPION یک روش غیرویروسی انتقال ژن با بهره وری بالا است.
    کلیدواژگان: سلولهای بنیادی عصبی، نانو ذرات، ترانسفکشن
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • بررسی وضعیت متیلاسیون پروموتور ژن پروتئین نیمن پیک نوع C1 در بیماران قلبی-عروقی
    معصومه افضلی، علیرضا نخعی، سید پیمان طباطبایی، کوروش تیرگر فاخری، محمد هاشمی صفحات 77-83
    زمینه و هدف
    پروتئین نیمن پیک نوع C1(NPC1)در انتقال کلسترول از آندوزوم و لیزوزوم به سایر قسمت های سلول و همچنین در انتقال معکوس کلسترول نقش دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت متیلاسیون پروموتور ژن پروتئین نیمن پیک نوع C1در بیماری قلبی- عروقی می باشد.
    روش کار
    در این پژوهش 50 بیمار مبتلا به بیماری قلبی- عروقی و 50 فرد سالم وارد مطالعه شدند. وضعیت متیلاسیون پروموتور ژن نیمن پیک نوع C1 به روش Nested-methylation Specific PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آماری خی-دو، تی-تست و آنالیز واریانس انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که فراوانی وضعیت متیله-غیرمتیله (MU) در بیماران به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد است(OR=6.521، 95% CI=2.211-19.215، P=0.008). وضعیت متیله-متیله (MM) در هیچکدام از افراد گروه مورد و شاهد مشاهده نشد. آنالیز لیپید پروفایل بر اساس وضعیت متیلاسیون پروموتور ژن NPC1 نشان داد که میزان کلسترول تام، تری گلیسرید، کلسترول HDL، کلسترول LDL، تحت تاثیر وضعیت متیلاسیون قرار می گیرد، به طوری که در وضعیت غیرمتیله غیرمتیله میزان تری گلیسرید، کلسترول تام و کلسترول LDL پایین تر و سطح کلسترول HDL بالاتر می باشد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاضر بیانگر این است که وضعیت متیلاسیون پروموتور ژنNPC1 مکانسیم احتمالی در کاهش بیاناین ژن بوده و ممکن است با بیماری قلبی–عروقی در ارتباط باشد.
    کلیدواژگان: نیمن پیک نوعC1، متیلاسیون پروموتور، بیماری قلبی، عروقی
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • مقایسه اثر اسید ایکوزاپنتاانوئیک و Oxidized Low-Density Lipoprotein بر روی بیان CD36 و Peroxisome Proliferator-ActivatedReceptor Gamma
    حسین بابا احمدی رضایی، محمود دوستی*، مهدی امینیان، پریسا شعبانی صفحات 84-92
    مقدمه

    شواهدی وجود دارد که نشان می دهد، گیرنده CD36 باعث افزایش تشکیل سلولهای کفی شکل از طریق وارد کردن بی رویه ox-LDL به داخل ماکروفاژها می شود. بنابراین به نظر می رسد که این گیرنده نقش کلیدی در پاتوژنز بیماری آترواسکلروز دارد. از طرف دیگر مطالعاتی وجود دارد که بیان می کنند بیان ژنCD36 توسط یک فاکتور رونویسی بنام PPAR-γ تنظیم می شود. هدف مطالعه حاضر بررسی و مقایسه اثرات لیگاند های PPAR-γ یعنی اسید چرب اسیدایکوزاپنتانوئیک (EPA) بعنوان یک فاکتور آنتی آتروژنیک و ox-LDL به عنوان فاکتور آتروژنیک برروی بیانCD36 و PPAR-γ می باشد. همچنین مکانیسم عمل PPAR-γ و لیگاند های فوق در مسیر بیان CD36 با استفاده از مهارکننده PPAR-γ مورد بررسی قرار گرفته است.

    مواد و روش ها

    رده سلولی ماکروفاژی Raw 264.7 با ox-LDL (μg protein/ml100 و 150) و EPA (μM 100 و 200) برای مدت زمان 24 و 48 ساعت مورد تیمار قرار گرفت. برای بررسی اثر PPAR-γ در بیان CD36 به صورت جداگانه ای تیمار های فوق همچنین در حضور مهارکننده PPAR-γ (T0070907) نیز صورت گرفت. برای بررسی بیان ژن های CD36، PPAR-γ و -actinβ (ژن مرجع) از روش Quantitative real time PCR استفاده گردید. همچنین برای بررسی بیان ژن های فوق در سطح پروتئین از روش وسترن بلاتینگ استفاده گردید.

    نتایج

    تیمار کردن رده سلولی ماکروفاژی با ox-LDL و EPA باعث افزایش بیان CD36 شده استاما بیان PPAR-γ در سطح mRNA و پروتئین تغییر معنی داری پیدا نکرده است. همچنین نتایج نشان داد که مهارکننده PPAR-γ باعث کاهش بیان mRNA و پروتئین CD36 نسبت به گروه بدون مهارکننده در سلولهای تیمار شده باox-LDL و EPA شده است.
    بحث: بیان CD36 در اثر ox-LDL و EPA افزایش نشان داد اما برخلاف انتظار بیان PPAR-γ افزایشی نشان نداد. همچنین مهار کردن PPAR-γ با استفاده از T0070907 باعث کاهش بیان CD36نسبت به گروه القاء شده بوسیله ox-LDL و EPA شده و نشان می دهد که PPAR-γ در بیان CD36 نقش دارد و عدم افزایش بیان PPAR-γنشان دهنده این نکته است که فعال شدن PPAR-γ اثر بیشتری نسبت به بیان آن در القاء CD36 دارد. القاء CD36 بوسیله EPA نشان داد که کاهش بیان CD36 بعنوان مسیر محافظتی اسید های چرب -3ω در کاهش پلاک های آترواسکلروزی عمل نمی کند.

    کلیدواژگان: آترواسکلروز، (PPAR، γ)proliferator، activated receptor gamma، Oxidized low density lipoprotein(ox، LDL)، اسید ایکوزاپنتاانوئیک (EPA)
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • هموسیستئین بیان هم اکسیژناز1 را از طریق فعال سازی فاکتور رونویسی Nrf2در سلولهای HepG2 القا می کند
    منیره مانی، تقی گل محمدی، شهناز خاقانی، زهرا زمانی، کیهان آزادمنش، رضا مشکینی، پروین پاسالار صفحات 93-100
    مقدمه
    سطح افزایش یافته هموسیستئین خون با بیماری های متعددی مرتبط میباشد. بیماران با هایپر هموسیستیئنمی می توانند دچار استئاتوز کبدی و فیبروز گردند.فرضیه ما این است که استرس اکسیداتیو القا شده بوسیله هموسیستین ممکن است نقش مهمی در پاتوژنز آسیب کبدی ایفا کرده و همچنین پاسخ سلولی نسبت داده شده برای مقابله با آسیب اکسیداتیو در ابتدا بوسیله فاکتور رونویسی Nrf2 که القا کننده اصلی ژنهای مرتبط با آنزیمهای فاز II آنتی اکسیدانی می باشد، کنترل می گردد.
    روش ها
    سلولهای HepG2 در زمانهای مختلف با هموسیستئین تیمارگردیدند. محتوای گلوتاتیون بوسیله فلوسایتومتری اندازه گیری شد. با استفاده از الکتروفورتیک موبیلیتی شیفت اسی (امساء) و وسترن بلات، فعالیت باند شونده Nrf2 به عناصر پاسخ آنتی اکسیدانی مربوط به ژن آنزیم هم اکسیژناز1 اثبات گردید. Real time PCR و وسترن بلات برای ارزیابی توانائی هموسیستئین برای القا بیان پروتئین و mRNA هم اکسیژناز1 انجام گردید.
    نتایج
    نقش Nrf2 در پاسخ سلولی به هموسیستئین بوسیله مشاهدات زیر در سلولهای HepG2 تیمار شده با هموسیستئین اثبات گردید: 1) وسترن بلات نشان داد که Nrf2 قویا«پایدار گردیده و درعصاره هسته ای قابل کشف می باشد. 2) امساء افزایش باند شدن Nrf2 به اولیگو مرهای در بر گیرنده نآحیه باند شونده ARE ویژه پروموتور هم اکسیژناز1 را اثبات نمود. Real time PCR و وسترن بلات افزایش بیان پروتئین و mRNA ژن القائی هم اکسیژناز1 را بعد از تیمار با هموسیستئین نشان داد.
    نتیجه گیری نهائی: اطلاعات ارائه شده در این مطالعه شواهد مستقیمی را فراهم می کند که پاسخ سلولی به آسیب اکسیداتیو ایجاد شده بوسیله هموسیستئین اصولا» بوسیله مسیر Nrf2-ARE، هدایت میگردد.بنابراین القا بیان هم اکسیژناز1 وابسته به مسیر Nrf2-AREمی تواند بعنوان یک راهکار درمانی برای آسیب سلولهای کبدی القاء شده بوسیله هموسیستئین، مورد استفاده قرار گیرد.
    کلیدواژگان: هم اکسیژناز1، HepG2، آسیب اکسیداتیو
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
  • مکملهای آنتی بیوتک ویژگی های الکتروفیزیولوژیک و تحریک پذیری نورونهای هرمی هیپوکامپ در کشت اولیه را تحت تاثیر قرار می دهد
    فریده بهرامی، مهیار جان احمدی صفحات 101-106
    مقدمه
    مکمل های آنتی بیوتیک به طور مرتب در محیط کشت های نورونی برای کنترل آلودگی استفاده می شوند؛با این حال، می توانند با تحریک پذیری عصبی تداخل و ویژگی های الکتروفیزیولوژیک را تحت تاثیر قرار دهند. بنابراین، در این مطالعه، اثر مکمل پنی سیلین /استرپتومایسین بر فعالیت الکتروفیزیولوژیک خود به خودی نورون های هرمی هیپوکامپ مورد بررسی قرار گرفت.
    مواد و روش ها
    به منظور بررسی اثرات آنتی بیوتیک بر تحریک پذیری ذاتی سلولهای کشت شده، ثبت های الکتروفیزیولوژیک whole-cell patch clamp از سلولهای هرمی هیپوکامپ در کشت اولیه انجام شد.
    نتایج
    یافته های پژوهش حاضر نشان داد که حضورمکمل های آنتی بیوتیک (پنی سیلین /استرپتومایسین) در محیط کشت، فعالیت الکتریکی ذاتی نورون های هرمی هیپوکامپ در کشت اولیه را تغییر داد. این تغییرات شامل: 1)پتانسیل استراحت غشایی دپلاریزه، 2) افزایش معنی دار دامنه پتانسیل متعاقب هیپرپلاریزاسیون، 3) افزایش معنی دار ناحیه سطح زیر پتانسیل عمل و مدت زمان فاز بالارو و افت پتانسیل عمل، 4) وسیع شدن قابل توجه طول مدت پتانسیل عمل و 5) کاهش معنی دار فرکانس شلیک پتانسیل عمل است.
    نتیجه گیری
    این یافته ها نشان می دهد که افزودن مکمل های آنتی بیوتیک به محیط کشت احتمالا از طریق تغییر هدایت یونی که اساس تحریک پذیری عصبی است، تحریک پذیری نورونی را تحت تاثیر قرار می دهد و ویژگی های الکتروفیزیولوژیک نورون های کشت شده را تفییر می دهد.
    کلیدواژگان: کشت سلولی اولیه، تکنیکهای patch، clamp، هیپوکامپ
    چکیده مشاهده متن زبان: انگلیسی
|
  • Expression Analysis of RNA-Binding Motif Gene on Y Chromosome (RBMY) Protein Isoforms in Testis Tissue and a Testicular Germ Cell Cancer-Derived Cell Line (NT2)
    Mehdi Alikhani, Mehdi Sharifi Tabar, Shahab Mirshahvaladi, Abolfazl Kheimeh, Mohammad Ali Sadighi Gilani, Marjan Sabbaghian Pages 54-61
    Background
    a key factor in spermatogenesis and disorders associated with this protein have been recognized to be related to male infertility. Although it was suggested that this protein could have different functions during germ cell development، no studies have been conducted to uncover the mechanism of this potential function yet. Here، we analyzed the expression pattern of RBMY protein isoforms in testis compared to NT2، a testicular germ cell cancer-derived cell line، to test probability of differential expression of RBMY protein isoforms at different spermatogenesis stages.
    Methods
    Full length and a segment of RBMY gene were cloned and expressed in E. coli. Anti-human RBMY antibody was produced in rabbit using the recombinant proteins as antigen. Western-blot and immunofluorescence were conducted for detection and comparison of RBMY protein isoforms.
    Results
    Selected segment of RBMY protein resulted in producing a mono-specific antibody. As results shows، only the longest isoform of RBMY was expressed at protein level in NT2 cell line، while three isoforms of this protein were detected in the whole testis lysate.
    Conclusion
    The results imply that different alternative splicing may happen in testis cells and probably difference of RBMY function during spermatogenesis is due to the differential expression of RBMY protein isoforms. These results and further experiments on RBMY isoforms can help to obtain a better understanding of the function of this protein، which may increase our knowledge about spermatogenesis and causes of male infertility.
    Keywords: Protein isoforms, Spermatogenesis, Male infertility
    Abstract View Paper Original: English
  • Bone Marrow Stromal Cell Transdifferentiation into Oligodendrocyte-Like Cells Using Triiodothyronine as a Inducer with Expression of Platelet-Derived Growth Factor α as a Maturity Marker
    Hojjat, Allah Abbaszadeh, Taki Tiraihi, Ali Reza Delshad, Majid Saghedi Zadeh, Taher Taheri Pages 62-70
    Background

    The present study investigated the functional maturity of oligodendrocyte derived from rat bone marrow stromal cells (BMSC).

    Methods

    The BMSC were isolated from female Sprague-Dawley rats and evaluated for different markers، such as fibronectin، CD106، CD90، Oct-4 and CD45. Transdifferentiation of OLC from BMSC was obtained by exposing the BMSC to DMSO and 1 µM all-trans-retinoic acid during the pre-induction stage and then induced by heregulin (HRG)، platelet-derived growth factor AA (PDGFR-α)، fibroblast growth factor and T3. The neuroprogenitor cells (NPC) were evaluated for nestin، neurofilament 68، neurofilament 160 and glial fibrillary acidic protein gene expression using immunocytochemistry. The OLC were assessed by immunocytochemistry for O4، oligo2، O1 and MBP marker and gene expression of PDGFR-α was examined by RT-PCR.

    Results

    Our results showed that the fibronectin، CD106، CD90، CD45 and Oct-4 were expressed after the fourth passage. Also، the yield of OLC differentiation was about 71% when using the O1، O4 and oligo2 markers. Likewise، the expression of PDGFR-α in pre-oligodendrocytes was noticed، while MBP expression was detected in oligodendrocyte after 6 days of the induction.

    Conclusion

    The conclusion of the study showed that BMSC can be induced to transdifferentiate into mature OLC.

    Keywords: Bone marrow stromal cell, Triiodothyronine, Platelet, derived growth factor α
    Abstract View Paper Original: English
  • In vitro Labeling of Neural Stem Cells with Poly-L-Lysine Coated Super Paramagnetic Nanoparticles for Green Fluorescent Protein Transfection
    Salim Albukhaty, Hossein Naderi, Manesh, Taki Tiraihi Pages 71-76
    Background
    The magnetic nanoparticle-based transfection method is a relatively new technique for delivery of functional genes to target tissues. We aimed to evaluate the transfection efficiency of rat neural stem cell (NSC) using poly-L-lysine hydrobromide (PLL) -coated super paramagnetic iron oxide nanoparticles (SPION).
    Methods
    The SPION was prepared and coated with PLL as transfection agent and the transfection efficiency was evaluated in rat NSC using enhanced green fluorescent protein-N1 plasmid containing GFP as a reporter gene. NSC was incubated for 24 h in cell culture media containing 25 µg/ml SPION and in different concentrations of PLL (0. 25، 0. 50، 0. 75، 1 and 2 µg/ml). Cell viability was determined before and after transfection for every concentration using Trypan blue assay. Characterization of prepared uncoated (SPION) and coated (SPION-PLL) complexes were evaluated by a transmission electron microscope and the zeta potential.
    Results
    PLL at 0. 75μg/ml showed optimal results with 25 μg/ml SPION concentration compared with other PLL concentrations (0. 25، 0. 50، 1 and 2 μg/ml). The 18% efficiency with the transfected cells showed green fluorescence.
    Conclusion
    Transfection with SPION is an efficient، non-viral gene transfere method.
    Keywords: Neural Stem cells (NSC), Nanoparticles, Transfection
    Abstract View Paper Original: English
  • Aberrant Promoter Methylation Profile of Niemann-Pick Type C1 Gene in Cardiovascular Disease
    Masoumeh Afzali, Alireza Nakhaee, Seyed Payman Tabatabaei, Kourosh Tirgar, Fakheri, Mohammad Hashemi Pages 77-83
    Background
    The protein of Niemann-pick type C1 (NPC1) gene promotes the egress of cholesterol from late endosomes and lysosomes to other cellular compartments and contributes to a process known as reverse cholesterol transport. This study aimed to examine whether promoter methylation of NPC1 is associated with risk of cardiovascular disease (CVD).
    Methods
    Fifty CVD patients and 50 healthy subjects as the control group were recruited in this study. Promoter methylation of NPC1 gene was defined using a nested-methylation specific polymerase chain reaction method. Statistical analyses were done using the chi-square، t-test or ANOVA tests.
    Results
    Our study showed that the frequency of semi-methylated promoter (methylated/unmethylated status) was significantly higher in CVD patients than that in controls (OR = 6. 521، 95% CI = 2. 211-19. 215، P = 0. 008). However، a completely methylated promoter (methylated/methylated status) was not detected in any subjects in either of the two groups tested. Additionally، the analysis of clinical data according to the methylation status of NPC1 gene demonstrated that serum levels of total cholesterol، total triglycerides، high low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C) and low high-density lipoprotein cholesterol (HDL-C) are influenced by NPC1 methylation، so that subjects with a completely unmethylated promoter (Unmethylated/unmethylated status) held lower levels of total triglycerides، total cholesterol، LDL-C and higher levels of HDL-C.
    Conclusion
    Our findings propose that the NPC1 promoter methylation is a probable mechanism that can result in reduced/impaired NPC1 expression/activity and may thus contribute to progression of CVD.
    Keywords: Niemann, pick type C1 (NPC1), Promoter methylation, cardiovascular disease
    Abstract View Paper Original: English
  • ompare the Effect of Eicosapentaenoic Acid and Oxidized Low-Density Lipoprotein on the Expression of CD36 and Peroxisome Proliferator-Activated Receptor Gamma
    Hossein Babaahmadi Rezaei, Mahmood Doosti, Mahdi Aminian, Parisa Shabani Pages 84-92
    Background

    There is evidence that CD36 promotes foam cell formation through internalizing oxidized LDL (ox-LDL) into macrophages; therefore، it plays a key role in pathogenesis of atherosclerosis. In addition، CD36 expression seems to be mediated by nuclear receptor peroxisome proliferator-activated receptor gamma (PPAR-γ). The aim of the present study was to evaluate and compare the effect of PPAR-γ ligands، eicosapentaenoic acid (EPA) as an anti-atherogenic factor and ox-LDL as an atherogenic factor on CD36 expression. Mechanism of PPAR-γ action and its ligands in CD36 expression were also investigated.

    Methods

    Raw 264. 7 macrophage cell line was treated with ox-LDL (100 and 150 μg protein/LDL) and EPA (100 and 200 μM) for 24 and 48 hours in absence or presence of PPAR-γ inhibitor، T0070907. Quantitative real-time PCR and Western-blotting were used for analysis of gene and protein expression، respectively.

    Results

    Raw 264. 7 exposures to ox-LDL and EPA resulted in increased expression of CD36 mRNA and protein; however، mRNA and PPAR-γ protein were not up-regulated significantly. Pre-incubation of cells with T0070907 led to decreased expression of CD36 when treated with ox-LDL and EPA.

    Conclusion

    It was confirmed that both EPA and ox-LDL increased CD36 expression but not PPAR-γ، and also co-treatment with PPAR-γ inhibitor decreased CD36 expression. We concluded that up-regulation of CD36 depends on PPAR-γ activation and is not related to increased expression of PPAR-γ. Induction of CD36 by EPA showed that CD36 suppression is not the means by which ω-3 fatty acids (EPA) provide protection against formation of atherosclerotic plaque.

    Keywords: Atherosclerosis, proliferator, activated receptor gamma (PPAR, γ), Oxidized low density lipoprotein (ox, LDL), Eicosapentaenoic acid (EPA)
    Abstract View Paper Original: English
  • Homocysteine Induces Heme Oxygenase-1 Expression via Transcription Factor Nrf2 Activation in HepG2 Cells
    Monireh Mani, Taghi Golmohammadi, Shahnaz Khaghani, Zahra Zamani, Kayhan Azadmanesh, Reza Meshkini, Parvin Pasalar Pages 93-100
    Background
    Elevated level of plasma homocysteine has been related to various diseases. Patients with hyperhomocysteinemia can develop hepatic steatosis and fibrosis. We hypothesized that oxidative stress induced by homocysteine might play an important role in pathogenesis of liver injury. Also، the cellular response designed to combat oxidative stress is primarily controlled by the transcription factor Nrf2، a principal inducer of anti-oxidant and phase II-related genes.
    Methods
    HepG2 cells were treated with homocysteine in different time periods. Glutathione content was measured by flowcytometry. Using electrophoretic mobility shift assay (EMSA) and Western-blotting، anti-oxidant response element (ARE) -binding activity of Nrf2 for heme ocygenase-1 (HO-1) was demonstrated. Real time RT-PCR and Western-blotting were performed to evaluate whether homocysteine was able to induce mRNA and protein expression of HO-1.
    Results
    The role of Nrf2 in cellular response to homocysteine is substantiated by the following observations in HepG2 cells exposed to homocysteine (i) Western-blotting revealed that Nrf2 is strongly stabilized and became detectable in nuclear extracts. (ii) EMSA demonstrated increased binding of Nrf2 to oligomers containing HO-1 promoter-specific ARE-binding site. (iii) Real time RT-PCR and Western-blotting revealed increased mRNA and protein expression of inducible gene HO-1 after treatment with homocysteine.
    Conclusion
    Data presented in the current study provide direct evidence that the immediate cellular response to oxidative stress provoked by homocysteine is orchestrated mainly by the Nrf2-ARE pathway. Therefore، induction of Nrf2-ARE-dependent expression of HO-1 could be a therapeutic option for hepatic cells damage induced by homocysteine.
    Keywords: Heme oxygenase, 1, HepG2 cells, Oxidative stress
    Abstract View Paper Original: English
  • Antibiotic Supplements Affect Electrophysiological Properties and Excitability of Rat Hippocampal Pyramidal Neurons in Primary Culture
    Farideh Bahrami, Mahyar Janahmadi Pages 101-106
    Introduction
    Antibiotic supplements are regularly used in neuronal culture media to control contamination; however، they can interfere with the neuronal excitability and affect electrophysiological properties. Therefore، in this study، the effect of penicillin/streptomycin supplements on the spontaneous electrophysiological activity of hippocampal pyramidal neurons was examined.
    Methods
    Electrophysiological whole-cell patch-clamp recordings from rat hippocampal pyramidal cells in primary culture were performed to investigate the effects of antibiotic supplements on the intrinsic excitability of cultured cells.
    Results
    The present findings indicated that presence of antibiotic supplements (penicillin/streptomycin) in the culture medium altered the intrinsic electrical activity of hippocampal pyramidal neurons in primary culture. These alterations included: 1) depolarized resting membrane potential; 2) a significant enhancement in the after-hyperpolarization amplitude; 3) a significant increase in the area under the action potential and in the decay and rise time of the action potential; 4) a significant broadening of action potential and 5) a significant reduction in the firing frequency.
    Conclusion
    These findings suggest that addition of antibiotic supplements to culture media influences the neuronal excitability and alters the electrophysiological properties of cultured neurons، possibly through changing the ionic conductance underlying neuronal excitability.
    Keywords: Primary cell culture, Patch, clamp techniques, Hippocampus
    Abstract View Paper Original: English
  • Nucleolar Organizer Regions of Oral Epithelial Cells in Crack Cocaine Users
    Magna Carvalho De, M. Thiele, Carlos Bohn Carlos Bohn, Cassiano Lima Chaiben, Ana Maria Trindade GrÉgio, Maria, Acirc, Ngela Naval Machado, Antonio Adilson Soares De Lima Pages 107-111
    Background
    The health risks of crack cocaine smoking on the oral mucosa has not been widely researched and documented.
    Objective
    The purpose of this study was to analyze the proliferative activity of oral epithelial cells exposed to crack cocaine smoke using silver nucleolar organizer region (AgNOR) staining.
    Methods
    Oral smears were collected from clinically normal-appearing buccal mucosa by liquid-based exfoliative cytology of 60 individuals (30 crack cocaine users and 30 healthy controls matched for age and gender) and analyzed for cytomorphologic and cytomorphometric techniques.
    Results
    Crack cocaine users consumed about 13.3 heat-stable rocks per day and the time consumption of the drug was of 5.2 (± 3.3) years. Mean values of AgNOR counting for case and control groups were 5.18 ± 1.83 and 3.38 ± 1.02 (P<0.05), respectively. AgNOR area and percentage of AgNOR-occupied nuclear area were increased in comparison with the control (P<0.05). There was no statistically significant difference in the mean values of the nuclear area between the groups (P>0.05).
    Conclusion
    This study revealed that crack cocaine smoke increases the rate of cellular proliferation in cells of normal buccal mucosa.
    Keywords: Crack, Cocaine, Mouth mucosa, Cell proliferation
    Abstract View Paper Original: English