فهرست مطالب

پژوهشهای زراعی ایران - سال یازدهم شماره 2 (پیاپی 30، تابستان 1392)

نشریه پژوهشهای زراعی ایران
سال یازدهم شماره 2 (پیاپی 30، تابستان 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/07/03
  • تعداد عناوین: 18
|
  • فرنوش فلاح پور، علیرضا کوچکی، مهدی نصیری محلاتی، ماهرخ فلاحتی رستگار صفحات 208-214
    از میان علف های هرز انگل، گونه Cuscuta campestris انگل اجباری بسیاری از خانواده های گیاهی است که در بین گونه های سس بیشترین پراکنش را در جهان دارد و در سال های اخیر خسارت فراوانی به زراعت چغندرقند در استان های خراسان وارد کرده است. لذا در این تحقیق، مطالعات گلخانه ای و مزرعه ای جهت ارزیابی تحمل احتمالی ارقام تجاری چغندرقند نسبت به این علف هرز انجام شد. آزمایشات گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی، با پنج تکرار و آزمایشات مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج رقم چغندرقند (کستل، پائولینا، بریجیتا، فلورس و لائتیتیا) همراه با آلودگی سس و تیمارهای شاهد (ارقام بدون آلودگی سس) بودند. صفات مورد بررسی شامل وزن خشک و تر ریشه و اندام هوایی چغندرقند، وزن خشک سس، تعداد هوستوریوم روی اندام هوایی چغندرقند و درصد رشد سس و چغندرقند بود. براساس نتایج بدست آمده ارقام مورد بررسی سطوح مختلفی از مقاومت به انگل سس را نشان دادند. رقم فلورس در حضور انگل از لحاظ درصد وزن خشک ریشه و اندام هوایی نسبت به شاهد در مقایسه با سایر ارقام در بالاترین سطح قرار گرفت در حالیکه رقم پائولینا با داشتن 48/13 درصد وزن خشک ریشه و 96/31 درصد وزن خشک اندام هوایی نسبت به شاهد، کمترین مقاومت را نشان داد. در مورد وزن خشک سس و تعداد هوستوریوم در هر تیمار، بیشترین و کمترین مقدار به ترتیب به رقم کستل و فلورس بود. در این آزمایش رقم فلورس به عنوان مقاوم ترین و رقم کستل حساس ترین رقم به انگل سس شناخته شدند.
    کلیدواژگان: سس زراعی، چغندرقند، هوستوریوم، انگل اجباری
  • علیرضا کوچکی، مهدی نصیری محلاتی، سارا سنجانی صفحات 215-225
    به منظور ارزیابی تنوع علف های هرز و شبیه سازی نور دریافتی در کشت خالص و مخلوط ارزن و لوبیا آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی در سال 1388 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل کشت خالص لوبیا، کشت خالص ارزن، کشت مخلوط افزایشی ارزن و لوبیا و تیمار شاهد بدون گیاه بودند. در این آزمایش شاخص تنوع شانون و شاخص تشابه سورنسون در شش مرحله نمونه گیری مورد بررسی قرار گرفتند. در مراحل مختلف نمونه گیری تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایش وجود داشت. در مرحله اول کمترین تنوع علف های هرز در تیمار کشت مخلوط مشاهده شد اما در سایر مراحل این تیمار با سایر تیمار ها تفاوت معنی داری نشان نداد. بیشترین تنوع علف های هرز در تیمار شاهد مشاهده شد. نتایج شاخص سورنسون نشان داد که در طی سه مرحله ابتدایی نمونه گیری میزان تشابه تیمار کشت مخلوط با شاهد یک روند نزولی را داشت. از مدل INTERCOM برای شبیه سازی نور دریافتی استفاده شد. نتایج نشان داد که در جذب موثر نور، ارتفاع گیاه و نحوه توزیع برگ ها در کانوپی موثرتر از شاخص سطح برگ است. در کانوپی مخلوط به علت تفاوت های مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو گونه، جذب نور به طور موثرتری صورت گرفت، در نتیجه بیشترین تداخل در جذب نور توسط علف های هرز ایجاد شد.
    کلیدواژگان: تنوع علف های هرز، شاخص شانون، شاخص سورنسون، شبیه سازی جذب نور
  • روشنک شهریاری، محمد خواجه حسینی، سید مجید هاشمی نیا صفحات 226-233
    از جمله مشکلات مهم در تولید انبوه نشاء فلفل، چسبیدگی پوسته بذر به برگ های لپه ای می باشد که می تواند منجر به عدم سبز شدن و یا سبز شدن ضعیف گیاهچه های فلفل شود. از این رو به منظور بررسی اثر عمق کاشت و نیز فشردگی خاک بر میزان رها شدگی پوسته بذر از برگ های لپه ای و نیز شاخص های رشدی نشائ رقم های فلفل، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل سطوح مختلف فشردگی خاک (صفر،3،6 و 9 کیلوگرم وزنه روی سینی های کشت) که به ترتیب فشاری معادل صفر،5/340،31/681 و7/1021 پاسکال(Nt/m2) است، عمق های مختلف کاشت (کاشت سطحی، 1 و 2سانتیمتر) و رقم های فلفل (التر،کالیفرنیا واندر، ای ام بل، آناهایم و فله ای ایران) بود. نتایج حاصل ازاعمال تیمار های فشردگی خاک حاکی از آن بود که با وجود عدم تاثیر سطوح فشردگی خاک بر شاخص تعداد چسبیدگی پوسته بذر به برگ های لپه ای و نیز درصد سبز شدن، اعمال تیمار های فشردگی در مقایسه با تیمار شاهد (عدم فشردگی خاک) به طور معنی داریp
    کلیدواژگان: فلفل، متوسط زمان سبز شدن، پوسته بذر، برگ های لپه ای
  • روزبه فرهودی صفحات 234-240
    در این آزمایش واکنش دو رقم کلزا (فورنکس و اکاپی) به دو سطح شوری صفر و0 12 میلی مول نمک NaCl و محلول پاشی آبسزیک اسید (صفر، 15 و 30 میکرومول بر لیتر) به صورت طرح فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد رقم فورنکس در شرایط تنش شوری وزن خشک اندام هوایی و فتوسنتز بیشتری داشت اما تاثیر محلول پاشی آبسزیک اسید روی رقم متحمل به شوری فورنکس منفی بود زیرا سبب کاهش شدید وزن خشک اندام هوایی در مقایسه با گیاهان محلول پاشی نشده، شد. نتایج نشان داد که محلول پاشی آبسزیک اسید (15 میکرومول بر لیتر) روی رقم حساس به شوری اکاپی در شرایط تنش سبب افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز، غلظت پتاسیم اندام هوایی و ماده خشک اندام هوایی در مقایسه با گیاهان محلول پاشی نشده، گردید اما کاهش غلظت سدیم اندام هوایی را در پی داشت. محلول پاشی آبسزیک اسید با غلظت 15 میکرومول تحمل به شوری رقم اکاپی را افزایش داد اما کاربرد 30 میکرومول بر لیتر آبسزیک اسید موجب کاهش شدید رشد در رقم اکاپی شد.
    کلیدواژگان: کلزا، تنش شوری، آبسزیک اسید، وزن خشک، آنزیم پراکسیداز
  • پرویز رضوانی مقدم، ابوذر صبوری، علی اصغر محمدآبادی، روح الله مرادی صفحات 241-250
    به منظور بررسی واکنش عملکرد، اجزای عملکرد و کمیت روغن کنجد به استفاده از کودهای آلی و شیمیایی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1385 انجام گرفت. فاکتور اصلی آزمایش شامل چهار نوع کود (کود شیمیایی، گاوی، کمپوست زباله شهری و شاهد (بدون کود)) در کرت های اصلی و فاکتور فرعی شامل ارقام کنجد در سه سطح (دو توده محلی کلات و اسفراین و رقم التان) در کرت های فرعی قرار گرفتند. اثر تیمارهای مختلف کودی بر تعداد شاخه در گیاه، تعداد کپسول در گیاه، عملکرد بیولوژیک، دانه و روغن معنی دار (05/0>P) بود. اعمال تیمارهای مختلف کودی باعث افزایش عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد گردید، به طوری که بیشترین عملکرد دانه به میزان 1518 کیلوگرم در هکتار در تیمار کود شیمیایی بدست آمد. تیمارهای کود دامی و کمپوست نیز با تولید 1418 و 1295 کیلوگرم تفاوت معنی دار نسبت به تیمار شاهد (1078کیلوگرم در هکتار) داشتند. صفاتی نظیر ارتفاع گیاه، وزن هزار دانه، تعداد دانه درکپسول و درصد روغن تحت تاثیر تیمارهای کودی قرار نگرفتند. اثر رقم بر تمامی صفات ذکر شده فوق معنی دار بود. رقم اسفراین بیشترین ارتفاع گیاه (122 سانتیمتر) و تعداد کپسول در گیاه (94 کپسول) را دارا بود. رقم کلات نیز بیشترین وزن هزار دانه (50/3 گرم)، عملکرد دانه (1533 کیلوگرم در هکتار) و درصد روغن (03/52) را به خود اختصاص داد. بیشترین عملکرد روغن در تیمار کود شیمایی و رقم کلات بدست آمد.
    کلیدواژگان: اسفراین، التان، روغن، کلات، کمپوست، کود دامی، کنجد
  • بهنام روستا باغی، حمید دهقانی، بهرام علی زاده، ناصر صباغ نیا صفحات 251-258
    به منظور مطالعه ترکیب پذیری و برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت عملکرد دانه در کلزا، هفت لاین کلزا در قالب یک طرح تلاقی نیمه دی آلل 7×7 مورد ارزیابی قرار گرفتند. بذور 28 دورگ نسل F1 به همراه والدین کشت شده و از روش گرافیکی GGE biplot برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل استفاده گردید. روش بای پلات والدین مورد بررسی را بصورت ژنوتیپ محک (Tester) و انتری در یک نمودار نشان داده و امکان استخراج اطلاعات بطور گرافیکی را فراهم می نماید. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، میانگین مربعات ترکیب پذیری عمومی درسطح احتمال پنج درصد و میانگین مربعات ترکیب پذیری خصوصی و میانگین مربعات ژنوتیپ ها برای عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید. نتایج حاصل از روش بای پلات نشان داد که دو مولفه اصلی 3/74 درصد (مولفه اصلی اول 7/47 درصد و مولفه اصلی دوم 6/26 درصد) از تغییرات مشاهده شده را توجیه نمودند. روش گرافیکی GGE biplot نشان داد والد Opera دارای بیش ترین ترکیب پذیری عمومی مثبت و والد Fornax دارای بیش ترین مقدار ترکیب پذیری عمومی منفی بود. ترکیب پذیری خصوصی ناشی از دو والد خاص، TALAYE با OPERA و TALAYE با ORIENT بیشترین مقدار بود. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که در بین والدین مورد بررسی هتروزیس کافی برای تولید و معرفی ارقام دورگ وجود دارد.
    کلیدواژگان: بای پلات، دی آلل، کلزا (، Brassica napus L)، هتروزیس، ترکیب پذیری عمومی، ترکیب پذیری خصوصی
  • مژگان بیرانوندی، امیر قلاوند، یوسف فیلی زاده، سید کریم موسوی، عبدالرضا احمدی صفحات 259-267
    به منظور بررسی پاسخ ذرت دانه ای رقم BC666 به تامین عناصر غذایی آزمایشی در ایستگاه تحقیقات اکولوژیک خرم آباد در سال 1386 اجرا شد. در این آزمایش چهار تراکم (75،85، 95 و105 هزار بوته در هکتار) و کود دامی در دو سطح 80 و 100 درصد (24 و 30 تن در هکتار) و همچنین کاربرد و عدم کاربرد ازتوباکتر کروئوکوکوم (PGPR) به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که شاخص سطح برگ تحت تاثیر تراکم بوته قرار گرفت و حداکثر شاخص سطح برگ (7/5) برای تراکم کاشت 105 هزار بوته در هکتار به فاصله 72 روز پس از کاشت محقق شد که در همین زمان شاخص سطح برگ برای تراکم کاشت 75 هزار بوته در هکتار 32 درصد کمتر از آن بود. احتمالا با کاربرد کود دامی در سطح 80 درصد نیاز گیاه بر طرف شده است در نتیجه کاهش 20 درصدی کود دامی اثر منفی بر شاخص سطح برگ نداشته است. مشابهت روند تغییرات وزن برگ و وزن ساقه تک بوته ذرت طی فصل رشد برای تراکم های کاشت مختلف گویای امکان افزایش تراکم کاشت از 75 هزار بوته در هکتار به 105 هزار بوته در هکتار، بدون کاهش قابل توجه مشخصه های تک بوته و به تبع آن افزایش تولید در واحد سطح است. کاربرد باکتری تاثیر مشخصی بر وزن برگ، شاخص سطح برگ، وزن ساقه و وزن تک بوته نداشت. شاید بتوان این موضوع را به ماده آلی مناسب خاک و کاربرد کود دامی مربوط دانست. به عبارتی با تامین عناصر غذایی مورد نیاز ذرت از طریق خاک و کود دامی اثرات مفید باکتری پنهان مانده است. ظاهرا کاربرد سطح پایین کود دامی به مقدار 24 تن در هکتار نیز برای برآورده ساختن نیازهای غذایی ذرت کافی بوده است. بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت در خاکهای غنی کاربرد PGPR کارساز نیست.
    کلیدواژگان: تراکم کاشت، عملکرد دانه، شاخص سطح برگ
  • هادی زرقانی، مهدی محمدیان، پرویز رضوانی مقدم، عبدالجلیل یانق صفحات 268-274
    به منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد کشت مخلوط سه توده کنجد (سبزوار، کاشمر و کلات) به صورت مخلوط ردیفی، آزمایشی در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. این آزمایش به صورت بلوکهای کامل تصادفی با 6 تیمار در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص توده های مورد بررسی (1: سبزوار، 2: کلات و 3: کاشمر) و کشت مخلوط این توده ها شامل 1: سبزوار با کلات، 2: سبزوار با کاشمر و 3: کاشمر با کلات بود. توده های کنجد به صورت خطی در دو طرف پشته کشت شدند، بطوریکه در کشت مخلوط آن ها، این توده ها در خطوط جدا بر روی یک پشته قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار صفات اندازه گیری شده از قبیل عملکرد دانه و بیولوژیک، تعداد کپسول در ساقه اصلی و شاخه ها، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه به ترتیب در تیمارهای کشت مخلوط توده های سبزوار با کاشمر و کشت خالص توده کلات به دست آمد. به طور کلی توده سبزوار در مخلوط با سایر توده ها عملکرد کل را افزایش داد و توده های کاشمر و کلات نیز در مخلوط با توده سبزوار تحت تاثیر اثرات مثبت کشت مخلوط قرار گرفتند، به طوری که این توده ها در مقایسه با کشت خالص خود برتری معنی داری را از نظر مقدار صفات مورد بررسی نشان دادند. همچنین دو توده کاشمر و کلات در مخلوط با یکدیگر عملکرد مخلوط را کاهش دادند، بطوریکه در بیشتر صفات مورد بررسی نسبت به کشت خالص خود کاهش معنی داری را نشان دادند. از نظر نسبت برابری زمین نیز مخلوط سبزوار با کاشمر بیشترین مقدار (14/1) و مخلوط توده های کلات با کاشمر کمترین مقدار (93/0) را داشت. بنابراین در شرایط آب و هوایی دشت مشهد کشت مخلوط کنجد سبزوار با کاشمر را میتوان به منظور رسیدن عملکرد بالای دانه توصیه کرد.
    کلیدواژگان: تعداد کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، نسبت برابری زمین
  • سعید خانی نژاد، محمد کافی، حمیدرضا خزاعی، جواد شباهنگ، جعفر نباتی صفحات 275-282
    کوشیا از جمله گیاهان متحمل به شوری است که میتوان از آن در تولید علوفه در مناطق دارای آب و خاک شور بهره برد. یکی از مشکلاتی که امروزه در تولید گیاهان علوفهای در این مناطق مورد توجه قرار گرفته است کاهش عملکرد و کیفیت علوفه در شرایط آبیاری با آب شور است. به همین منظور استفاده از کودهای شیمیایی میتواند به عنوان یک راه حل مفید مورد توجه باشد. در این راستا مطالعهای به منظور بررسی سطوح مختلف کود نیتروژن و فسفر در شرایط آبیاری با آب شور بر خصوصیات و عملکرد علوفهای کوشیا با استفاده از آزمایش طرح های خرد شده به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرتهای اصلی شامل سطوح شوری 2/5 و 5/16 دسیزیمنس بر متر آب آبیاری و کرتهای فرعی شامل سه سطح نیتروژن از نوع اوره (صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح فسفر از نوع سوپر فسفات تریپل (صفر، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که شوری اثر معنی داری بر ارتفاع، قطر ساقه اصلی و درصد وزن خشک گیاه نداشت. اما نیتروژن سبب افزایش ارتفاع، تعداد شاخه های جانبی و عملکرد علوفه در مقایسه با شرایط بدون نیتروژن شد. فسفر نیز عملکرد علوفه خشک را به طور معنی داری افزایش داد. اثر متقابل شوری با نیتروژن و فسفر نیز نشان داد که این کودها میتوانند از اثرات سوء تنش شوری بر روی کوشیا کاسته و باعث بهبود خصوصیات علوفهای و افزایش بیوماس شوند.
    کلیدواژگان: درصد وزن خشک، شاخه جانبی، اثر متقابل شوری و نیتروژن و فسفر
  • صادق اسماعیل پور، جعفر اصغری، محمدنقی صفرزاده ویشگایی، حبیب الله سمیع زاده لاهیجی صفحات 283-290
    بادام زمینی یکی از گیاهان دانه روغنی می باشدکه از لحاظ درصد روغن و پروتئین در دانه منبع غنی محسوب می شود. به منظور بررسی اثر گوگرد و روی بر برخی خصوصیات رشد و عملکرد بادام زمینی از یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور گوگرد (0، 40، 80، 120 کیلوگرم در هکتار) و کلات روی (0، 5/0، 1 و 5/1 گرم در لیتر) با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1387 در شهرستان بندر کیاشهر استان گیلان اجرا شد. نتایج نشان داد که مقادیر گوگرد و روی اثر معنی داری بر صفات گیاه بادام زمینی از جمله عملکرد غلاف، عملکرد دانه، و درصد روغن داشتند. مقایسه میانگین خصوصیات مورد بررسی نشان داد که گوگرد به میزان 120 کیلوگرم در هکتار نسبت به سایر تیمار ها اثر بخشی بهتری داشت و در بین تیمار های کلات روی بیشترین تاثیر مربوط به تیمار 5/1 گرم در لیتر بود. به علاوه، اثر متقابل مقادیر فوق گوگرد و کلات روی در صفات مذکور بیشترین افزایش را داشته است.
    کلیدواژگان: بادام زمینی، سرعت رشد گیاه، سرعت رشد غلاف، عملکرد غلاف، روغن دانه
  • مریم توانا، مجید عزیزی، محمد فارسی صفحات 291-299
    کیفیت اسپاون در تولید موفقیت آمیز قارچ های دارویی نقش بسیار مهمی ایفا می‎کند. در این تحقیق ابتدا به منظور بهینه سازی شرایط برای رشد میسلیوم قارچ گانودرما، 4 بستر پایه شامل بذور گندم، جو، ارزن و تراشه چوب درخت نراد به طور جداگانه در دو دمای ̊C 1±25 و ̊C 1±29 مورد بررسی قرار گرفتند. در بخش دوم آزمایشات، بذور غلاتی مانند گندم، جو و ارزن با نسبت‎های مختلفی از ضایعات کشاورزی نظیر سبوس گندم (10، 20 و 30 درصد وزنی)، پوست ارزن (20، 40 و 60 درصد وزنی) و همچنین تراشه چوب درخت نراد (20، 30، 50 و 60 درصد وزنی) به عنوان ضایعات جنگلی مخلوط شده و هر کدام از مخلوط ها جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین در آزمایشی دیگر، از خاک‎اره درختانی نظیر راش، افرا، چنار، اقاقیا، عرعر، توسکا و سپیدار که از جمله ی ضایعات جنگلی به شمار می روند، به عنوان بستر رشدی استفاده گردید. در آزمایش اول، بالاترین سرعت رشد میسلیوم (mm/day 92/8) زمانی حاصل شد که از بستر گندم در دمای ̊C 1±29 استفاده شد. در آزمایش دوم، نتایج نشان داد که با افزودن 10 درصد سبوس گندم به غله گندم بالاترین سرعت رشد میسلیوم (mm/day 66/9) بدست می آید. نتایج بررسی بسترهای خاک‎اره نیز نشان داد که خاک‎اره اقاقیا با نسبت کربن به نیتروژن (C/N) 84/25، بیشترین سرعت رشد میسلیوم (mm/day 36/9) را نسبت به انواع دیگر خاک اره داشته و به عنوان اسپاون یا مکمل توصیه می گردد. بررسی های رابطه C/N بسترهای مختلف اسپاون و سرعت رشد میسلیوم، حاکی از آن است که حضور مکمل های حاوی نیتروژن اعم از سبوس یا خاک اره های غنی از نیتروژن، به بهبود رشد میسلیوم این قارچ کمک کرده و در نسبت های C/N بالاتر از 3/61، به دلیل کاهش میزان نیتروژن، سرعت رشد میسلیوم بطور چشمگیری کاهش می یابد
    کلیدواژگان: اسپاون، نسبت C، N، سرعت رشد میسلیوم، ضایعات کشاورزی
  • رقیه سادات حسینی، سرالله گاشی، افشین سلطانی، مهدی کلاته، محبوبه زاهد صفحات 300-306
    به منظور ارزیابی اثرات کود نیتروژن بر کارایی مصرف نیتروژن در ارقام گندم آزمایش مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی عراقی محله گرگان در سال زراعی 87- 1386 انجام شد. سطوح کود نیتروژن به فرم اوره (0، 90، 180 و 270 کیلوگرم در هکتار) و ارقام (تجن، فلات و N81-18) به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. پارامتر های اندازه گیری شده شامل کارایی مصرف نیتروژن، کارایی جذب نیتروژن، کارایی بهره وری نیتروژن، شاخص برداشت نیتروژن، و درصد پروتئین دانه بود. بهترین شاخص های نیتروژن در شرایط شاهد مشاهده شد، رقم N81-18 دارای بالاترین کارایی مصرف نیتروژن، کارایی بهره وری نیتروژن و شاخص برداشت نیتروژن و پائین ترین کارایی جذب نیتروژن بود. همچنین ثابت شده است که دو جزء کارایی مصرف نیتروژن (کارایی جذب نیتروژن و کارایی بهروری نیتروژن) دارای مشارکت یکسان نمی باشند. در این مورد به نظر می رسد که مشارکت کارایی بهره وری نیتروژن بیشتر از کارایی جذب نیتروژن برای تمام ارقام بود.
    کلیدواژگان: گندم، کود نیتروژن، ارقام، کارایی مصرف نیتروژن
  • سید کریم موسوی، پیمان ثابتی، ناصر باقرانی صفحات 307-315
    آزمایش ارزیابی کارایی استفاده از باریک برگ کش کلتودیم (سلکت) برای کنترل علف های هرز باریک برگ سویا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار طی سال 1385 در استان های لرستان، کرمانشاه و گلستان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل (1، 2، 3 و 4) کاربرد پس رویشی علف کش کلتودیم در مقادیر 6/0، 8/0، 1 و 2/1 لیتر در هکتار؛ (5) کاربرد پس رویشی علف کش سیکلوکسیدیم به مقدار 3 لیتر در هکتار؛ (6) کاربرد پس رویشی علف کش هالوکسی فوپ-آر-متیل به مقدار 75/0 لیتر در هکتار؛ (7) کاربرد پس رویشی علف کش کوییزالوفوپ-پی-اتیل به مقدار 2 لیتر در هکتار و (8) شاهد وجین دستی علف هرز بود. در لرستان کاربرد علف کش کلتودیم به میزان 2/1 لیتر در هکتار سبب کاهش 74 درصد زیست توده علف های هرز باریک برگ شد. در کرمانشاه کاربرد علف کش کلتودیم به میزان 2/1 لیتر در هکتار سبب کاهش 78 درصد تراکم علف های هرز باریک برگ شد. در گلستان تیمارهای کاربرد کلتودیم به مقدار 1 و 2/1 لیتر در هکتار، تراکم علف هرز سوروف را به ترتیب 75 و 80 درصد کاهش داد. بر این اساس استفاده از علف کش کلتودیم، برای کنترل علف های هرز باریک برگ کشت سویا، با توجه به کارایی بالا و مقدار مصرف کمتر آن در مقایسه با برخی باریک برگ کش های رایج قابل توصیه است.
    کلیدواژگان: بازدارنده های ACCase، سلکت، سیکلوکسیدیم، کوییزالوفوپ، پی، اتیل هالوکسی فوپ، آر، متیل
  • محمدرضا بی همتا، امین ابراهیمی، محمد دشتکی صفحات 316-326
    به منظور بررسی نحوه توارث به زنگ زرد آزمایشی دیالل، با دو نژاد 174 E 174 A +، 134 E 134 A + عامل بیماری زنگ زرد در شرایط گلخانه در گروه زراعت واصلاح نباتات دانشگاه تهران در 3 تکرار به صورت طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. مواد آزمایشی، 5 رقم گندم و 10 نتاج F1 حاصل از آنها بود. اجزای مقاومت شامل دوره کمون، تیپ آلودگی، اندازه جوش و تعداد جوش بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ ها برای تمام صفات اختلاف معنی داری وجود دارد. رقم Kotari در میان والدین دارای بیشترین GCA در جهت افزایش مقاومت بود. برای هر دو نژاد، حالت غالبیت برای اکثر آلل ها وجود داشت. در کاهش تیپ آلودگی، جزء افزایشی دارای اهمیت بیشتری نسبت به جزء غیر افزایشی بود. در حالیکه جزء غیر افزایشی نسبت به جزء افزایشی در افزایش اندازه جوش (مقاومت کمتر) و تعداد جوشها دارای اهمیت بیشتری بود. نتایج تجزیه واریانس Vr + Wrو Vr – Wrبر وجود اثرات غالبیت در شرایط هر دو نژاد دلالت داشت. تجزیه مرکب بر اساس دو نژاد در گلخانه اثر نژاد و اثر متقابل نژاد × ژنوتیپ را معنی دار نشان داد که بیانگر تفاوت نژادها از نظر قدرت بیماری زایی و وجود ژن های اختصاصی در ارقام می-باشد.
    کلیدواژگان: تجزیه دیالل، زنگ زرد، دوره کمون، تیپ آلودگی، اندازه جوش
  • سید مسعود ضیایی، فرزاد حسین پناهی *، جعفر ولی زاده، سید ابوالقاسم برآبادی صفحات 327-336

    مقایسه بهره وری انرژی گیاهان زراعی با همدیگر یکی از روش هایی است که می تواند در اولویت بندی کشت گیاهان مختلف زراعی در هر منطقه به کار گرفته شود. بدین منظور مطالعه ای با هدف مقایسه مزارع گندم و جو استان سیستان و بلوچستان از نظر جنبه های مختلف مصرف انرژی، طی سال زراعی 89-1388 صورت گرفت. 100 مزرعه از مزارع گندم و 100 مزرعه از مزارع جو موجود در شهرستانهای زاهدان، زابل، سراوان، خاش، ایرانشهر، گشت، سیب و سوران، زابلی، ناهوک، جالق و نیک شهر به صورت تصادفی انتخاب و اطلاعات مربوط به نهاده های ورودی و عملکرد گندم و جو در قالب پرسشنامه هایی از کشاورزان استخراج گردید. نتایج نشان داد که مقدار کل انرژی های ورودی در مزارع گندم و جو به ترتیب 97/32492 و 81/25655 مگاژول در هکتار محاسبه شد. میزان انرژی خروجی در مزارع گندم و جو نیز به ترتیب 24/48517 و 87/49800 مگاژول در هکتار بدست آمد. بر این اساس مقادیر کارایی مصرف انرژی در مزارع گندم و جو به ترتیب 49/1 و 94/1 و میزان بهره وری انرژی در مزارع نامبرده به ترتیب 056/0 و 066/0 برآورد شد. سهم انرژی های تجدیدپذیر که معیاری از پایداری بوم نظام های کشاورزی می باشند، در مزارع گندم 60/19 درصد و در مزارع جو 60/14 درصد به دست آمد. در مجموع به نظر می رسد که تولید جو در استان سیستان و بلوچستان به لحاظ جنبه های مختلف مصرف انرژی کارآمدتر از مزارع گندم باشد.

    کلیدواژگان: انرژیهای تجدیدپذیر، انرژیهای غیرقابل تجدید، انرژی ویژه، بهره وری انرژی
  • محسن جهان، محمد بهزاد امیری، مهسا اقحوانی شجری، محمد کاظم تهامی صفحات 337-356
    در سالهای اخیر به منظور افزایش سلامت بومنظام های زراعی، استفاده از نهاده های بوم سازگار بهویژه در زمینهی تولید گیاهان دارویی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر کودهای آلی و بیولوژیک بر خصوصیات کمی و کیفی کدو پوست کاغذی (Cucurbita pepo L.) در شرایط کشت و عدم کشت گیاهان پوششی، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، به صورت کرتهای دوبار خردشده در قالب طرح پایهی بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. بقایای یکسالهی چهار نوع کود آلی مختلف (گاوی، گوسفندی، مرغی و ورمیکمپوست) در کرتهای اصلی، تلقیح و عدم تلقیح با نیتروکسین (دارای باکتری های Azotobacter sp. و Azospirillum sp.) در کرتهای فرعی و کشت و عدم کشت گیاهان پوششی خلر و شبدر ایرانی در کرتهای فرعیفرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که تمامی کودهای آلی مورد استفاده در آزمایش به جز کود مرغی، سبب افزایش عملکرد میوه نسبت به شاهد شدند. کاربرد کود بیولوژیک و کشت گیاهان پوششی بهترتیب تعداد میوه در بوته و عملکرد میوه را نسبت به شاهد افزایش دادند، ضمن اینکه استفاده از هر یک از این عوامل، میزان نیتروژن خاک را نیز بهبود بخشید. با توجه به نتایج اثرات متقابل کودهای آلی و بیولوژیک، استفادهی همزمان از ورمیکمپوست و نیتروکسین نسبت به کاربرد جداگانهی هر یک از این کودها باعث افزایش عملکرد دانه شد. نتایج اثرات متقابل کودهای آلی و گیاهان پوششی حاکی از آن بود که گیاهان تحت تاثیر کودهای آلی مورد استفاده در آزمایش، در هر دو شرایط کشت و عدمکشت گیاهان پوششی، دارای میزان پروتئین بیشتری نسبت به شاهد بودند. اثر متقابل سهگانهی کودهای آلی، بیولوژیک و گیاهان پوششی بر میزان نیتروژن خاک معنیدار بود، بهطوریکه ورمیکمپوست بیشترین کارایی خود را زمانی نشان داد که همزمان با گیاهان پوششی و کود بیولوژیک بهکار رفت. اثر کودهای آلی و نیز کشت و عدم کشت گیاهان پوششی بر هدایت الکتریکی (EC) و pH خاک معنیدار نبود، اما کاربرد کود بیولوژیک سبب کاهش pH خاک به میزان 6/0 شد. بررسی رابطهی بین هدایت الکتریکی و pH خاک، نشان داد که با افزایش pH خاک، هدایت الکتریکی آن نیز بهطور خطی افزایش یافت. بهطورکلی، نتایج این آزمایش نشان داد که کاربرد توام کودهای آلی، بیولوژیک و گیاهان پوششی و در نتیجه بروز اثرات متقابل موجود بین آنها، ضمن بهبود بخشیدن به وضعیت حاصلخیزی خاک، سبب تولید عملکرد مطلوب و عاری از بقایای شیمیایی کدو پوستکاغذی در یک نظام زراعی کمنهاده شد.
    کلیدواژگان: نیتروکسین، ورمیکمپوست، حاصلخیزی خاک، گیاهان دارویی، نهاده های بومسازگار
  • عادل مدحج، علی کیهانی صفحات 357-364
    به منظور ارزیابی اثر تراکم های مختلف علف هرز خردل وحشی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه کلزا رقم هایولا 401 در مقادیر متفاوت کود نیتروژن، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 90-1389 اجرا شد. تیمار اصلی شامل چهار سطح نیتروژن: بدون کود، 140،70 و 210 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و تیمار فرعی شامل تراکم های خردل وحشی (صفر، 6، 12، 18و 24 بوته در متر مربع) بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه کلزا در تراکم های 6، 12، 18 و 24 بوته خردل در متر مربع به ترتیب 5/15، 7/36، 4/47 و 6/58 درصد نسبت به تیمار شاهد بدون علف هرز کاهش یافت. کاهش عملکرد دانه کلزا در تیمارهای علف هرز به دلیل کاهش تمام اجزای عملکرد دانه به ویژه تعداد غلاف در بوته بود. افزایش تراکم علف هرز باعث کاهش معنی دار کارایی زراعی مصرف نیتروژن در کلزا شد. بیشترین میزان کارآیی زراعی مصرف نیتروژن به تیمار 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و شرایط عاری از علف هرز و کمترین آن به تیمار 210 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تراکم 24 بوته خردل وحشی در متر مربع اختصاص داشت. بطور کلی، مصرف 140 کیلوگرم نیتروژن نسبت به عدم مصرف کود باعث افزایش توان رقابت کلزا با خردل وحشی شد، اما در تیمار 210 کیلوگرم نیتروژن، اثر منفی تراکم های بالاتر از 12 بوته خردل وحشی در متر مربع بر عملکرد کلزا افزایش یافت.
    کلیدواژگان: مقادیر نیتروژن، خردل وحشی، کلزا
  • سارا اسدی، امیر آینه بند، افراسیاب راهنما قهفرخی صفحات 365-376
    مدیریت مطلوب رقابت های درون گونه ای و بین گونه ای موضوعی کلیدی در بسیاری از اکوسیستم های زراعی است. این آزمایش با هدف مطالعه اثرات رقابت درون و بین گونه ای تحت تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم در مزرعه تحقیقاتی شماره یک دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز طی سال زراعی 90-1389 اجرا شد. آزمایش در قالب کرت های یک بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل کود نیتروژن در 4 سطح (0، 50، 100و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و عامل فرعی شامل الگوهای رقابت در 4 سطح شامل: عدم رقابت، رقابت درون گونه ای، رقابت بین گونه ای و رقابت درون و بین گونه ای بود. نتایج آزمایش نشان داد که هر دو تیمار نیتروژن و الگوی رقابت بر عملکرد و اجزای عملکرد کمی و کیفی گندم تاثیر گذار بودند. بیشترین عملکرد دانه در شرایط عدم رقابت و کاربرد 100 یا 150 کیلوگرم در هکتار بدست آمد و با افزایش شدت رقابت عملکرد دانه کاهش یافت. کمترین عملکرد دانه نیز در شرایط عدم کاربرد نیتروژن بدست آمد. به علاوه، بیشترین درصد پروتئین در بالاترین سطح نیتروژن بدست آمد. ولی با افزایش رقابت، درصد پروتئین کاهش یافت. همچنین در سطوح پایین نیتروژن رقابت بین گونه ای بیشترین اثر منفی را بر عملکرد داشت، ولی در مقابل در سطوح بالای نیتروژن رقابت درون گونه ای بیشترین اثر منفی را دارا بود.
    کلیدواژگان: رقابت، گندم، نیتروژن، علف های هرز، تراکم بوته
|
  • F. Fallahpour, A. Koocheki, M. Nassiri Mahallati, M. Falahati Rastegar Pages 208-214
    Dodder is an obligate parasite of many plant families and among dodder species Cuscuta campestris has the most diverse around the world. Extensive infestation to dodder recently has been reported in some sugerbeet production regions of Khorasan provinces. So، in this study greenhouse and field experiments were conducted to test and charachterize the tolerance of commercial sugarbeet varieties to C. campestris. A completely randomized design with five replications and a randomized complete block design with three replications were used for the greenhouse and field experiments، respectively. Treatments were five common varieties of sugarbeet included Castille، Paulina، Brigitta، Flores and Laetitia with dodder infestation and control treatments (sugarbeet varieties) without infestation. Traits measured were shoot and root dry weight of sugerbeet، dry weight of dodder، the number of houstorium on shoot of sugerbeet، growth percentage of dodder and sugerbeet. The results indicated that varieties showed different levels of tolerance to dodder infection. The variety of Flores had the most percentage of shoot and root dry weight and Paulina with 13. 48% of root dry weight and 31. 96% of shoot dry weight compared to control showed the least tolerance. Whereas the number of houstorium and dodder dry weight had the most and the least amount in Castille and Flores، respectively. In this experiment Flores variety exhibited tolerance to dodder and Castille was known as susceptible variety.
  • A. Koocheki, M. Nassiri Mahalati, S. Sanjani Pages 215-225
    In order to investigate the weed diversity and modeling light interception in sole and intercropping millet and bean an experiment was conducted as complete randomized block design with 4 treatments and 4 replications at the Agricultural Research Station، Ferdowsi University of Mashhad، Iran، during 2008. Treatments included monocultures، intercropping of millet and bean and a control treatment where weeds grew without crops. In this experiment Shannon diversity index and Sorensen similarity index was investigated at six stages. Results indicated that in each stage Shannon index was affected by treatments. In first stage intercropping had the lowest weed diversity but in another stages it has no significant with monocultures. Control treatment has highest weed diversity. For modeling light interception were used INTERCOM model. Results showed that in light interception plant height and leaf distribution was more effective than LAI (Leaf Area Index). Light interception in intercropping was more effective than monoculture.
    Keywords: Weed diversity, Shannon index, Sorensen index, Modeling light interception
  • R. Shahriari, M. Khaje Hosseini, S.M. Hasheminia Pages 226-233
    One of the main problems in the mass production of pepper transplant is the stickiness of seed coat to the cotyledony leaves that can lead to no emergence or having poor emergence of pepper seedlings. Therefore، in order to evaluate the effects of different sowing depths and soil compactions on emergence and early seedlings growth of pepper، a greenhouse experiment was conducted in the Faculty of Agriculture، Ferdowsi University of Mashhad، Iran، in 2010، using a completely randomized design with factorial arrangement and four replications. The experimental factors included different levels of soil compactions (0 (no compaction)، 150. 5، 681. 340 and 1201. 7 Pa، different sowing depths (0 (surface)، 1 and 2 cm) and different pepper varieties (Olter، California Wonder، EM Bell، Anahiem and Iranian Falei). The results indicated that except the seed coat adherence to cotyledon leaves and the emergence percentage traits، the compaction treatments had a significant effect on (dry matter of seedlings، height، leaf area، number of abnormal seedling and mean emergence time) were significant. In addition، sowing depth treatments had positive and significant effects on increasing the number of seedling with releasing seed coats from the cotyledony leaves.
    Keywords: Pepper, Mean emergence time, Seed coat, Cotyledony leaves
  • R. Farhoudi Pages 234-240
    This experiment was conducted to investigate the effect of salinity and ABA foliar application on growth and physiology of two canola varieties (Fornex and Okamer). Salinity levels (0 and 12 ds/m) and ABA foliar application (0، 15 and 30 µmol L-1) were investigated using a factorial split design in 3 replications. Results showed variety Fornex was salt stress tolerance variety. ABA foliar application had negative effect on variety Fornex under salinity condition. ABA foliar application (15 µmol L-1) under salinity condition increased shoot dry matter، peroxidase activity and leaf K+ concentration but decreased leaf Na+ concentration in variety Okamer. ABA foliar application (15 µmol L-1) increased salinity tolerance in variety Okamer but used 30 µmol L-1ABA foliar application decreased growth in this variety.
    Keywords: Salt stress, ABA, Dry weight, Peroxidase activaity, Canola
  • P. Rezvani Moghaddam, A. Saburi, A.A. Mohammad Abadi, R. Moradi Pages 241-250
    In order to evaluate the effects of different organic and chemical fertilizers on yield, yield components and seed oil content of sesame an experiment was conducted in a split plot layout based on randomized complete block design with four replications at Research Station, Faculty of Agriculture, Ferdowsi University of Mashhad in year 2006. Four types of fertilizer, including chemical fertilizer, cow manure, municipal compost and no fertilizer (control) were allocated as main plots and three sesame cultivars (two local varieties of Kalat and Esfarayen, and Oltan cultivar) were used as sub plots. The results showed that fertilizer treatments had significant effect (P)
    Keywords: Oltan, Compost, Esfarayen, Kalat, Manure, Oil, Sesame
  • B. Roostabaghi, H. Dehghani, B. Alizadeh, N. Sabaghnia Pages 251-258
    To study combining ability and genetic parameters of seed yield trait in rapeseed, eight lines of rapeseed were evaluated by a design of half diallel cross. Seeds of F1 generation and their parents were grown in a 6 × 6 simple lattice design with two replications. According to the analysis of variance, general combining ability (GCA), specific combining ability (SCA) and mean squares of genotypes were significant for seed yield at 0.05 and 0.01 probability level, respectively. We used GGE biplot approach for graphical diallel cross analysis. The biplot displays the most important entry by tester patterns of the data and allows the information to be extracted visually. The biplot analysis indicated that the first two principal components explained 74.3% (47.7 and 26.6% by PC1 and PC2, respectively) of the variation for seed yield. GGE biplot graphical procedure results indicated that one parent, Opera, had the highest positive GCA and parents of Fornax had the highest negative GCA. The largest SCA obtained from ORIENT and the smallest SCA came from TALAYE. Also, the SCA mostly came from OPERA and TALAYE, ORIENT and TALAYE. Overall, the results of this study suggest that, within individual hybrid crosses, sufficient heterosis for yield exists to justify hybrid development in rapeseed.
    Keywords: Canola (Brassica napus L.), GCA, SCA, GGE biplot, Diallel, Heterosis
  • M. Beiranvadi, A. Ghalavand, Y. Filizadeh, S.K. Mousavi, A. Ahmadi Pages 259-267
    Maize (Zea mays L.) is one of the most important crops that used for food، feeding and industrial products and in Iran a developing cultivation. In order to study of corn s reactions (Hybrid BC666) to supply nutrients to organic nutrition (Bacteria and manure) as summer sown in climate conditions of Lorestan. An experiment was conduct in Meteorology Station of Lorestan s agriculture research field during 2007 four planting densities as 75000،85000، 95000 and 105000 plant ha-1 in main plots and two amount manure (24 and 30 ton ha-1) set in subplot and application and non application Azotobacter chroococcum set in sub-sub plots، were arranged in a split split plot design as base of RCBD. The results indicated that plant densities significally affected Biological yield،grain yield and ear number in m2. Increase plant densities of 75000 to 105000 plant in per hectare caused 42% addition biological yield،65% addition grain yield and 42% raise ear number in m2. eventually researches showed in climate conditions of Lorestan corn to be able as summer sown to enter rotation cycle. thus corn summer sown planting densities 105000 plant ha-1 is optimum density and application 24 ton ha-1 manure for supply plant nutrients to be enough. In rich soils with fertilizers، not available field for to show beneficial effects bacteria.
    Keywords: Plant density, Yield seed, Leaf area index
  • H. Zarghani, M. Mohamadian, P. Rezvani Moghaddam, A. Yanegh Pages 268-274
    In order to study the effect of inter cropping (Blend) of three sesame (Sesamum indicum L.) cultivars (Sabzevar، Kashmar، Kalat) an experiment was conducted as a factorial based on Complete Randomized Block Desing with 3 replications at Research Farm Ferdowsi University in 2009. The experimental treatments were obtained: sole cultivation of Sabzevar، Kalat، Kashmar، and their mixed crops (1. Sabzevar with Kashmar، 2. Sabzevar with Kalat، 3. Kalat with Kashmar). The results showed that highest and lowest studied traits (including: biological and seed yield، the number of capsules on main stem and branches، number of seeds per capsule and seed weight) obtained in Sabzevar-Kashmar and sole cultivation of Kalat respectively. Generally Sabzevar in mix with other cultivars increased total yield seed، and Kalat and Kashmar Cultivars in mixed with Sabzevar cultivar had the highest positive effectives. And mix of Kashmar and Kalat cultiavars had the lowest indicator amount. Also mix of Sabzevar with Kashmar cultivars and mix of Kalat with Kashmar cultivars had the highest (1/14) and lowest (0/93) Land Equivalent Ratio (LER). Based on the results of this experiment mix of Sabzevar with Kashmar is best treatment in order to achieving high seed yield of sesame in Mashhad area.
    Keywords: Land Equivalent Ratio, Number of Capsule, Seed Weight, Seed Yield
  • S. Khaninejad, M. Kafi, H. Khazaee, J. Shabahang, J. Nabati Pages 275-282
    Kochia scoparia is a salt resistant plant that can be used in producing forage in the areas with salt water and soil resources. One of the problems which produce the forage plants in these areas decreases the function and quality of the forage in irrigation condition with salt water. Therefore، using the chemical fertilizers can be considered as a useful solution. This study was conducted to evaluate the effects of various levels of phosphorus and nitrogen fertilizer in irrigating condition with saline water on forage yield and characteristics of Kochia by applying split plot experiments based on Randomized Complete Block design with three replications. The main plots consisted two levels of salinity of irrigating water، 5. 2 and 16. 5 dS/m، and the subplot consisted of factorial of three nitrogen levels in the form of urea (0، 100، 200 kg/h) and three phosphorus levels in the form of Triple Super Phosphate (0، 75، 150 kg/h). Results showed that salinity had no significant effect on height، stem diameter and dry matter percentage. But، nitrogen application leads to increase in height، lateral shoots and forage yield compared with control. Phosphorous had significant effect of dry forage yield. The interactions of salt with nitrogen and phosphorus showed that the fertilizers can partially reduce the negative effects of salt stress on Kochia and improve the forage characteristics and biomass production.
    Keywords: Dry matter percentage, Interaction of salinity, nitrogen, phosphorus, lateral shoot
  • S. Eismailpour, J. Asghari, M.M. Safarzadeh Vishgayi, H. Samizadeh Lahiji Pages 283-290
    Peanut are one of the paired plants of oilseed and protein seed oil is a rich source. In order to evaluate effects sulphur and zinc on growth characteristics and yield of peanuts، a experiment was conducted in Bandar Kiashahr، Guilan province، Iran in 2008. The experiment laid out in a factorial arrangement with two factors sulphur (0، 40، 80، 120 kg ha) and zinc chelate on (0، 0. 5، 1 and 1. 5 g per lit) in a completely randomized complete block design with three replications. Results showed that amounts of sulphur and zinc significant effects were on Peanut plant traits، as pod yield، seed yield and oil content. The mean comparison of the properties studied showed that rate of 120 kg. h-1 sulphur was better than other treatments. Also had better efficacy between treatments of zinc chelate on treatment to 1. 5gr per lit. Also، the interaction of the sulphur and zinc had the most increase on these parameters.
    Keywords: Peanut, Plant growth rate, Pod growth rate, Pod yield, Seed oil
  • M. Tavana, M. Azizi, M. Farsi Pages 291-299
    Spawn quality plays an important role in successful production of medicinal mushrooms. In this study، firstly، to determine the optimum temperature for mycelia growth of G. lucidum، four basal media، including seeds of wheat، barley، millet and Abies sp. wood chip were studied separately at 25±1˚C and 29±1˚C. In the second section، in order to achieve suitable the mycelia growth، barley، wheat and millet seeds were mixed with different ratios of agriculture waste including wheat bran (10، 20 and 30% dry weight) and millet peel (20، 40 and 60% dry weight) and also Abies sp wood chips (20، 30، 50 and 60% dry weight) as forestial waste. In the final section، several forestial waste including sawdusts (Platanus orientalis، Acer sp، Robinia peseudoacacia، Ailanthus altissima، Fagus orientals، Alnus subcordata and Populas alba) were used as medium for spawn production. In the first experiment، a higher mycelia growth rate (8. 92 mm/day) was obtained by applying wheat seed at 29±1˚C. In the second experiment، the results showed that higher mycelia growth rate was obtained by using wheat with 10% wheat bran (9. 66 mm/day). In the final section of spawn production، R. peseudoacacia sawdust (C/N=25. 84) was generated higher growth rate (9. 36 mm/day). Also، using supplements containing nitrogen (N) such as sawdust and bran، encourage mycelium growth and with increasing C/N ratios more than 61. 3 decreased growth rate due to reduce N amount.
    Keywords: Spawn, Mycelium growth rate, C, N ratio, Agricultural waste
  • R. Hosseini, S. Galeshi, A. Soltani, M. Kalateh, M. Zahed Pages 300-306
    In order to investigate the effects of different levels of nitrogen rate on yield and seed yield components of wheat cultivars، an experiment was conducted on Araghi Mahalleh (Gorogan) research farm in 2008. Treatments، nitrogen in the form of urea (0، 90، 180 and 270 kg/ha) and cultivars (Tajan، Falat and N81-18) were arranged as factorial based on randomized complete block design with four replications. Measured parameter include: Nitrogen Use Efficiency، nitrogen uptake efficiency، nitrogen utilization efficiency، nitrogen efficiency indices، protein seed. The best nitrogen indices were observed in control condition. Also N81-18 cultivar had the highest nitrogen use efficiency، nitrogen utilization efficiency، nitrogen harvest index and the lowest nitrogen uptake efficiency. It has been shown that two multiple components of nitrogen use efficiency (nitrogen utilization efficiency and nitrogen uptake efficiency) had not similar contribution on nitrogen use efficiency and differences in NUE seem to have been mostly associated with UTE and less with UPE for all cultivars.
    Keywords: Wheat, Nitrogen Fertilizer, Cultivar, Radiation Use Efficiency, Extinction Coefficient
  • S. Mousavi, P. Sabeti, N. Bagherani Pages 307-315
    Field studies were conducted at Lorestan، Kermanshah and Golestan provinces in 2006 to separately evaluation of Clethodim herbicide for weedy grass control in soybean. All experiments were designed as randomized complete blocks with four replicates. Treatments included: clethodim at 0. 6، 0. 8، 1، and 1. 2 L/ha; cycloxydim at 3 L/ha; Haloxyfop-R-methyl at 0. 75 L/ha; Quizalofop-P-ethyl at 2 L/ha; and weeding control. In Lorestan postemergence application of clethodim at 1. 2 L/ha reduced grass weed biomass by 74%. In Kermanshah، postemergence application of clethodim at 1. 2 L/ha reduced grass weed density by 78%. In Golestan، post emergence application of clethodim at 1، and 1. 2 L/ha reduced barnyarad grass density 75% and 80% respectively. Accordingly، use of clethodim for grass weed control in soybean، because of high-performance and lower consumption in comparison with some common herbicides is recommended.
    Keywords: ACCase inhibitors, Select, Cycloxydim, Quizalofop, P, ethyl, Haloxyfop, R, methyl
  • M.R. Bihamta, A. Ebrahimi, M. Dashetaki Pages 316-326
    Inheritance of resistance to stripe rust was studied in wheat by determining the responses of 5 hexaploid wheat cultivars and 10 F1 progenies of their diallel mating crosses، against 2 races of pathogen including 174E174A+، 134E134 A+ in completely randomized design with 3 repetitions under greenhouse conditions at Tehran University. The components of resistance including latent period، infection type، pustule size and pustule density were recorded after inoculation over time. Analysis of variance showed significant differences among genotypes for all traits. Kotari cultivar had the most GCA among the parents for resistance increase. For the 2 races،there was dominance effect for most allels. In addition for both races the additive component compared to the non-additive component was more estimated to be more important to decrease infection type. Whereas the non-additive component was calculated to have more impact to increase size and density of pustules. The results of variance analysis of Vr+Wr and wr-Vr showed the existence of dominant effect for for the 2 races. Combined analysis of variance also indicated significant effects for race and race*genotype interactions for all traits suggesting that there differences in pathogenicity of races as well as the presence of specific genes in some of the cultivars.
    Keywords: Diallel analysis, Stripe rust, Latent period, Infection type, Pustule density
  • S.M. Ziaei, F. Hosseinpanahi, J. Valizadeh, S.A. Barabadi Pages 327-336

    Comparison of energy productivity of different crops can be used as an effective tool to prioritize crops planting in each area. This study was conducted in order to compare of wheat and barley farms of Sistan and Blochestan province in relation of various aspects of energy consumption at 2009. 100 wheat and 100 barley fields were selected randomly from Zahedan، Zabol، Saravan، Khash، Iranshahr، Gasht، Sib and Soran، Zaboli، Nahok، Jalegh and Nikshahr cities. Inputs data and yield of wheat and barley fields were collected in the form of questionnaires in a face-to-face interviewing. Results showed that total energy inputs of wheat and barley fields were 32492. 97 and 25655. 81 MJ. ha-1، respectively. Total energy outputs for wheat and barley fields also were 48517. 24 and 49800. 87 MJ. ha-1، respectively. Based on these results the amount of energy use efficiency for wheat and barley fields were 1. 49 and 1. 94 respectively، and the amount of energy productivity for mentioned fields were 0. 056 and 0. 066. The share of renewable energy as one of the sustainability index of agricultural systems was 19. 60 for wheat and 14. 60 for barley fields. Therefore، it seems that barley production is more efficient from various aspects of energy consumption rather than wheat in Sistan and Blochestan province.

    Keywords: Energy Productivity, Nonrenewable Energy, Renewable Energy, Specific Energy
  • M. Jahan, M.B. Amiri, M. Aghhavani Shajari, M.K. Tahami Pages 337-356
    In recent years، in order to enhance the health of agroecosystems، concerns on ecological inputs especially to produce medicinal plants، has been increased. In order to evaluate the effects of winter cover crops on PGPRs activities and soil nitrogen content in simultaneous application of organic manures and biological fertilizer in a low input production system of Cucurbita pepo under minimum tillage condition، a split split plot experiment based on RCBD design with three replications was conducted in 2009-10 growing season in Research Farm of Ferdowsi University of Mashhad، Iran. Four different types of organic manures (cow، sheep، chicken and vermicompost) plus control، inoculation and no-inoculation with Nitroxin® (as biological fertilizer containing of Azotobacter sp.، Azospirillum sp.) and cultivation and no-cultivation of winter cover crops (Lathyrus sativus and Trifulium resopinatum)، assigned to main plots، sub plots and sub-sub plots، respectively. The results showed that all organic manures except chicken manure، increased the fruit yield، compared to control. Inoculation with Nitroxin®and cover crop cultivation resulted in increased fruit number and fruit yield، respectively، meanwhile improved soil nitrogen content was happened. Simultaneous application of vermicompost and Nitroxin®، increased seed yield significantly compared to single use of these factors. In both conditions of cultivation and no-cultivation of winter crop، all organic manures increased seed protein content، compared to control. The triple interaction effect of treatments was significant as the best result of vermicompost application resulted when simultaneously applied with cover crop and Nitroxin®. The effects of organic manures and cover crops on soil EC and pH were not significant، but Nitroxin®reduced soil pH amount of 0. 6. Soil EC showed a positive linear correlation with soil pH. In general، the results showed that simultaneously application of organic manure، a biological fertilizer and winter cover crops resulted in beneficial interactions، moreover improved soil fertility and finally produced an optimum، healthy and agrochemicals-free yield of summer squash in a low input and ecofriendly cropping system aligned with long term guidelines of sustainable agriculture.
    Keywords: Nitroxin®, Vermicompost, Soil fertility, Medicinal plant, Ecological input
  • A. Modhej, A. Kaihani Pages 357-364
    In order to study the effects of wild mustard density on grain yield and yield components of canola cv. Hyola 401 under different rates of nitrogen fertilizer، a field experiment was conducted in 2011-2012. The layout was split-plot in a completely randomized block design and three replications. Main-plots included four levels of nitrogen (0، 70، 140 and 210 kg ha-1) and sub-plots consisted of different wild mustard densities (0، 6، 12، 18 and 24 plants m-2). Results showed at densities of 6، 12، 18 and 24 wild mustard. m-2، grain yield losses were 15. 5%، 36. 7%، 47. 4% and 58. 6%، respectively. Grain yield loss was due to reduction in number of grains per plant and 1000-grain weight. Agronomic N use efficiency (ANUE) of canola decreased as the weed density increased. The highest ANUE was obtained in 70 kgNha-1، without weed interference. The lowest ANUE was in 210 kgNha-1 and 24 wild mustard plant. m-2 treatment. Generally، application of 140 kgNha-1 lead to higher competitiveness and lower grain yield loss in canola compared with 0 kgNha-1، whereas، in 210 kgNha-1، the negative impact of 12 wild mustard. m-2 and above on canola grain yield، was higher than other N treatments.
    Keywords: Nitrogen rates, Wild mustard, Canola
  • S. Asadi, A. Aynehband, A. Rahnama Pages 365-376
    Optimum management of intra- and interspecific competitions are key subject in most agroecosystems. The objective of this experiment was the study effect of intra- and interspecific competitions and N rates on yield and yield components of wheat which was carried out in Agricultural Faculty of Shahid Chamran University of Ahvaz during 2011-2012. The experimental design was split–plot based on RBCD with 3 replications. The main plots including 4 N rates (i.e. 0, 50, 100 and 150 kg N ha-1) and sub-plots including 4 different competition pattern: (i.e. without competition, intraspecific competition, interspecific competition and intra- and interspecific competition). Our results showed that both nitrogen and competition pattern had significant effect on quantity and quality of wheat yield. The highest grain yield was obtained in no competition and application of 100 or 150 kg N ha-1 (i.e. N100D1W0 and N150D1W0). Grain yield reduced by increasing in competition intensity. The lowest grain yield was obtained in N0 treatments. In addition, the highest protein percent was obtained in ¬ the highest nitrogen application rate, but it is reduced by increase in competition intensity. Moreover, in lower N levels, interspecific competition had the highest negative effect on wheat crop yield. But, at the highest N level, intraspecific competition had the same effect on wheat crop yield.
    Keywords: Competition, Wheat, Nitrogen, Weed, Plant density