یکی از مباحث مهم در فرهنگ سازی جامعه، شناخت و مهندسی فرهنگ سازان جامعه است. به راستی نسل جدید جهت کسب هویت و پاسخ دادن به سؤالها و ابهامهای خود به چه مراجعی باید رجوع کند؟ در روزگاری که گسترش فناوری های ارتباطی یکی از شاخص های آن است، مراجع متعددی می توانند این نقش را ایفا کنند و مدعی هویت بخشی و فرهنگ سازی باشند. اما به واقع کدام مرجع می تواند از اصالتهای حقیقی برخوردار و با منابع عقلانی و وحیانی منطبق باشد و نقش و رسالت هدایت گری و فرهنگ سازی را به مفهوم واقعی و اصیل آن انجام دهد. این سؤالی است که در بحث مهندسی فرهنگی از آن به عنوان شناخت و بازسازی مرجعیت نام برده می شود که تمامی دلسوختگان و فرهیختگان و... نظام اسلامی باید به آن توجه خاصی مبذول داشته و در راستای فرهنگ سازی به آن اهتمام ورزند. مقاله حاضر در مقام تبیین این دیدگاه است که با هم آن را از نظر می گذرانیم.