اگر قصد سفر به شمال کشور از طریق جاده قزوین - رشت را داشته باشید، بعد از قزوین در حوالی مناطق «آق بابا» و«کوهین» در وسط جاده با سرعت گیرهای متعدد مواجه می شوید که از جهاتی درنوع خود عجیب و غریب است. این سرعت گیرها که ارتفاع آنها به حدود 40 سانتیمترو عرضشان به حدود یک متر می رسد، به تعداد زیاد در وسط جاده ای پرتردد نصب شده است.

(این جاده درکریدورشماره 9 حمل و نقل بین المللی قرارگرفته است).

نصب این سرعت گیرها درمنطقه کوهین به گونه ای است که خودرویی که از رشت عازم قزوین است، پس از گذر ازگردنه کوهین و قرارگرفتن در سرازیری که بالطبع با افزایش سرعت خودرو همراه است، بناگاه خود را با مانعی بزرگ در وسط جاده روبرو می بیند که چاره ای جز ترمز شدید و ایجاد خطر برای خود و یا خودروی پشت سری ندارد.

بدون تردید وجود این موانع عجیب و غریب در این جاده پرتردد و توریستی حوادث متعددی را موجب شده، ولی دست اندرکاران بدون توجه به عواقب خطر آفرین این موانع وغیر استاندارد بودن آنها، همچنان به پابرجایی آن اصرار می ورزند.

اگر دست اندرکاران، ایجاد سرعت گیرها را به خاطر امنیت جانی اهالی محل عنوان می کنند، باید گفت متاسفانه به جای حل مسئله، صورت مسئله را پاک کرده و خود را راحت کرده اند.

آیا ایجاد امنیت برای عابران در یک جاده توریستی و تزانزیتی، احداث پل عابر پیاده است یا ایجاد سرعت گیرهای پهن پیکر درعرض جاده؟!

احداث چند پل عابر پیاده می تواند، ضمن ایجاد امنیت جانی برای اهالی،برای رانندگان نیز امنیت جاده ای و آرامش خاطر در رانندگی را فراهم آورد و از بروز حوادثی هولناک جلوگیری کند.

براساس اعلام وزارت راه و ترابری ارتفاع سرعت گیرهای مجاز و قانونی آن هم فقط در ورودی شهرها حداکثر 2 سانتیمتر است، حال شما 2 سانتیمتر را مقایسه کنید با ارتفاع این سرعت گیرهای تپه ای که خدا برخورد با آن را به خیر بگذراند.

جا دارد وزیر راه و ترابری با اعزام نماینده و بازدید از این سرعت گیرها در برچیدن موانع ایجاد شده اقدامی عاجل صورت دهد.