آنهایی که شعرها، نوشته ها و خلاصه زندگی کاری قیصر امین پور را دنبال می کنند به خوبی می دانند که این شاعر موفق معاصر به هیچ وجه تن به گفت وگو نمی دهد و کمتر در جایی برای شعرخوانی حاضر می شود، مگر آنکه پای کسی مثل حافظ در میان باشد. امین پور عصر پنجشنبه و به مناسبت بزرگداشت حافظ در فرهنگسرای بانو به شعرخوانی می پردازد.قیصر امین پور را می توان ادیبی دانست که در دو عرصه پژوهش و شعر به طور همزمان کار می کند. کسانی که کتاب «سنت و نوآوری در شعر معاصر» وی را خوانده اند می دانند که او در این عرصه نیز همانند شعرش پرتوان بوده است. قیصر در شعر نیز دو رویه را پیش می گیرد. او از یک سو به شعر نیمایی و سپید می پردازد و از سوی دیگر غزل می سراید و طرفه آن که در هر دوی اینها نیز موفق عمل کرده است.امین پور که چندی قبل پا به چهل و هشت سالگی گذاشته در سال 1357 در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران شروع به تحصیل کرد. او یک سال بعد و برای تمرکز بیشتر در شعر دانشگاه را رها کرد. وی که سابقه حضور در نشریاتی همچون سروش نوجوان را در کارنامه اش دارد، اولین کتابش را تحت عنوان «تنفس صبح» در سال 63 منتشر کرد. وی سپس آثاری همچون «در کوچه آفتاب»، «طوفان داخل پرانتز»، «ظهر روز دهم»، «مثل چشمه، مثل رود»، «بی بال پریدن»، «گفتگوهای بی گفتگو»، «آینه های ناگهان»، «به قول پرستو»، «گل ها همه آفتابگردانند»، «شعر کودکی» و «دستور زبان عشق» را در سال های بعد به چاپ رسانید. کتاب «سنت و نوآوری شعر معاصر» پایان نامه دکترای امین پور است که در سال 1383 منتشر شد.