دانشگاه به عنوان جامعه ای کوچک از برآیند افکار اجتماع همیشه در خود سلایق و تفکرات مختلفی را نظاره می کند و در این بین منطق و استدلال های گوناگونی را بروز و ظهور می دهد که گاهی برخی از این تفکرات با دیگر تفکرات در تضاد هستند.

اما، آنچه که مسلم است اینکه دانشگاه به علت آنکه محل بروز و ظهور تفکر بوده است هیچگاه در شان و منزلت خود نمی داند که در تمجید و یا تعریف از هر شخص و یا گروهی حرفی به میان بیاورد و در این میان بیشتر تمایل به نقد و بررسی هر مسئله را در خود می پروراند و البته این نقد، با هدف ساختن و یا تکامل هر فکر و ایده ای در مرحله عمل بوده و منافاتی با اصل آن تفکر و یا ایده ندارد و این به علت ذات دوران دانشجویی است که همه چیز را آرمانگرایانه دنبال می کند.