از دور وقتی منظره فواره هایی را که در جریانی از انوار خوشرنگ قد می کشند و فرو می ریزند، می بینی بی اختیار قدم هایت به سمت آبنمای زیبای وسط میدان کشیده می شود. صدای ریزش قطرات ریز و درشت آب، یک لحظه تو را از هیاهوی شهر جدا می کند. دمی می آسایی و وقتی عزم رفتن می کنی، حس سبک شدن داری، خستگی ات را فراموش کرده ای و جانی تازه یافته ای. چنین تجربه هایی زندگی را برای ما شهرنشین ها، شیرین می کنند، حس اینکه هر وقت بخواهی می توانی روی نیمکتی پاکیزه بنشینی و زیبایی و طراوت را مهمان نگاهت کنی. تحمل مرارت و ملال زندگی ماشینی را برایت راحت می کند. وقتی که گوشه ای از شهر را پاکیزه و زیبا می بینی، مواظبی تا