مسجد جعفریه، مسجد کوچکی است در شرق تهران. اینجا از ستون های بلند سنگی، آجرنماها، چلچراغ ها و محراب پر نقش و نگار، سیستم های صوتی آنچنانی، مداحان و سخنرانان ساعتی چند ده هزار تومانی، خبری نیست، اما یک چیز را بوضوح می توان احساس کرد: صفا، اخلاص و معنویت را، که مسجد محل سجده است و سجده گاه هر چه ساده تر، باصفاتر. علت این همه صمیمیت و معنویت را از زبان رجبی نیا، عضو هیات امنای مسجد بخوانید: مردم، این مسجد را با کمک های اندک خودشان و با رقم های بسیار پایین بنا کردند، به این دلیل معنویت و اخلاص خاصی در این مسجد مشاهده می شود. تا به حال هم خود مردم برای هزینه های مسجد کمک کرده اند. این مسجد هیچ گونه درآمد و موقوفه ای ندارد، امام جماعت هیچ گونه وجهی دریافت نمی کند. اینجا جزو فقیرترین مساجد، در این منطقه است.