کوفه امشب ساحل غم می شود

غرق در دریای ماتم می شود

کینه های کهنه سر وا می کند

لکه بردامان آدم می شود

باز هم قابیل و آن غوغای دور

گرچه این بار ابن ملجم می شود

می شکافد تیغ فرق ماه را

قطره های خون شبنم می شود

لاله ای گل می کند در باغ شب

جای پای ماه محکم می شود

قصه می پیچد میان کودکان

کاسه های شیر مرهم می شود

می تپد دل در میان سینه ها

انتظار امشب دمادم می شود

می رود مردی و انگار از زمین

سایه صد آسمان کم می شود

زهرا- علی عسکری