ای نفس لابد می دانی آنچه راکه از مال، اموال و امکانات در تملک و در اختیار توست، امانت خدا و ابزار آزمایش توست. فکر نکنی حالامن مالک آن هستم، پس می توانم به اموالم آتش بزنم یا آن را در دجله بیندازم یا ببخشم یا منع کنم یا هر تصرفی دلم خواست در آن انجام دهم. خیر در حلال آن حساب و درحرام آن عقاب است. اول باید ببینی آنچه کسب می کنی در آن شبهه حرام نباشد، زیرا در آخرت همان نقره داغ می شود و سبب عذاب تو خواهد شد. اگر از راه حلال هم تملک کردی، هر قران یا ریال آن حساب دارد. باید حقوق واجبش را بپردازی (ای مومنان بدانید که هر چه به شما غنیمت و فایده رسد خمس آن خاص خدا و رسول و خویشان او و یتیمان و فقیران و در راه سفرماندگان است. انفال -41)

برای محرومان نیز در اموال تو حقی معلوم شده که آن را نیز باید ادا کنی (در اموالشان حقی برای سائل و محروم است. ذاریات 19-)

وقتی پای انفاق مال و امکانات به میان می آید نکند بگویی، اگر خدا می خواست به او هم عطا می کرد!

(و وقتی به آنها گفته شود از آنچه خدا روزی شما قرار داده چیزی برای فقیران انفاق کنید کافران به اهل ایمان جواب دهند آیا ما به کسی که اگر خدا می خواست به او هم مانند ما روزی می داد اطعام کنیم. یس -47)

ای نفس یادت باشد در بذل و بخشش هم حق نداری زیاده روی کنی که دست خالی و حسرت زده بمانی، زیرا زیاده روی در انفاق و رعایت نکردن حقوق خانواده نیز تو را از جاده اعتدال خارج می کند و جزء برادران شیاطین می شوی (مبذران و مسرفان برادر شیطان اند. و شیطان است که سخت کفران نعمت پروردگار خود کرد. اسراء27)

ای نفس مراقب باش از فتنه اموالت سرافراز بیرون بیایی!