اشتغال، مشکل اکثر جوانان کشور است که مشکل جسمی هم ندارند. پر واضح است که این مشکل برای معلولان شدیدتر است. در حقیقت مشکلات بسیاری از معلولان از نقطه ای تشدید می شود که نیاز به اشتغال پیدا می کنند. درصد بسیاری از معلولان جسمی حرکتی توانایی انجام کار دارند، اما برای اشتغال مشکلاتی بمراتب بیش از هزینه های نگهداری و زندگی دارند.معلولان در جامعه ای که افراد سالم برای داشتن شغل با مشکل مواجهند، چطور می توانند شغلی مناسب پیدا کنند، آن هم زمانی که فضای شهر اجازه هیچ نوع آموزشی را به آنها نداده است؟ در نتیجه فقر مساله ای است که گریبانگیر این افراد خواهد شد.طبق قانون، 3درصد از سهمیه استخدامی ها باید به معلولان تعلق بگیرد، اما این که چقدر این قانون عملی می شود، جای بحث و تردید دارد. ضمن این که با محدود شدن استخدام های دولتی عملااین سهمیه کمتر نیز می شود.