1-سپری شدن ثانیه به ثانیه زمان، برای انسان ها همانند

آب شدن یخ یا سوختن شمع است پس فرصت را باید غنیمت شمرد و ذخیره آخرت را وسیع تر و سنگین تر کرد.

2-با ذکر خدا، نشاط وارد جسم و روح آدم می شود و با عمل به دستورات خدا این نشاط به سمت اوج پیشرفت می کند.

3-خشم غیرمقدس ضربه ای است که قبل از آنکه به دیگران وارد شود فرد خشمگین در اصل به خودش می زند.

4-نماز، یکی از بااستمرارترین و بیشترین وسیله ذکر و یاد خداوند در فروع دین است.

5-شرک به خدا و بی صاحب دانستن جهان همانند تصور وجود مدرسه و دانشگاه با تمام امکانات اما بدون معلم و استاد و درس است

6-خلقت و زندگی انسانها - پیامبران و امامان معصوم(ع) - نیز با صبر و صبوری عجین شده است و اگر بخواهیم آن را حذف کنیم نه دنیا داریم و نه آخرت!

7-شکوفایی و گل شدن هر غنچه و تولد هر نوزاد این نوید فرحبخش را به ما می دهد که زنده شدن مردگان در قیامت حتمی و امکان پذیر است.

8-با گریه از ترس خداوند و به خاطر معاصی، خود را زیر چتر حمایت و پناه خدا قرار دهیم و بدینوسیله به بخشایش گناهانی که از روی جهالت انجام دادیم امیدوار باشیم.

9-باتوجه به فرمایش حضرت امام علی(ع) هر روزی که در آن نافرمانی خدا نشود آن روز عید است.

کاملا غیرممکن است که آدم پس از استجابت خواهشها و هوسهای نفسانی شیطانی آرامش واقعی داشته باشد.

پس آرامش و نشاط دائمی را به لذات زودگذر شیطانی نفروشیم.

10-اگراز همه اطراف مشکلات، غمها و رنجها به ما حمله ور بشود، خود را در پناه خدا قرار دهیم، از همه ابعاد آسوده ایم.