انعکاس تنهایی های انسان امروزی، گویی عنصر جدایی ناپذیر هنر مدرن است. هنرمند به درون آدم ها می خزد و یاس و سرخوردگی آنها را از خود و جهان پیرامون به تصویر می کشد. عموما هم به مسیرهایی که منتهی به این بن بست ها شده اند پرداخته نمی شود. آنچه مهم است نمایش حالت های انسان مساله دار عصر جدید است در رویارویی اش با پدیده های جهان معاصر که در اغلب موارد هم در قبال آنها رویکردی منفعلانه و موضعی بی تفاوت دارد.

علی قانع در داستان هایش ما را به فضاهای مختلفی می برد تا تنهایی انسان معاصر را در همه زمینه ها نشان بدهد و گویی فرقی هم نمی کند که این وضعیت حاصل کدامین اتفاق در زندگی شخصیت هاست: ناکامی در