از خدا پنهان نیست، از شما چه پنهان که چند روزی است بی حوصله ام و حال و احوالم آنچنان که باید باشد و آنچنان که باید مطابق شوخی و طنز و مطایبه باشد، نیست. احوال آدم است دیگر؛ گاهی کژ می شود و گاهی مژ، که «یا بگذرد یا بشکند، کشتی در این گرداب ها». کشتی که نه، این زورق شکسته ما هم در این تقلبات احوال، بالاخره یک جوری می شود و به یک جایی می رسد، بلکه هم نمی رسد، اما چیزی که هست، این است که فعلا ذوقم کور است و شوقم خشکیده. اگر ملحی از قلم حقیر نمی چکد و ذائقه تان را تر نمی کند، همه از بابت خاطر حزینی است که هر از چندگاه به جان ناقابلم می افتد و دست از سرم برنمی دارد. حتی در گور قلندران هم حالم جا