هر زبان زنده ای در دنیا واژه هایی از زبان های دیگر وام گرفته است و می گیرد و این واژه ها را در ساختار خودش جا انداخته و از آن خودش کرده است. ما نه عربی های هزارساله ی عجین شده با زبان خودمان را به شیوه ی عربی تلفظ می کنیم و نه واژه هایی را که در این چند سده ی اخیر از زبان های اروپایی گرفته ایم به شیوه ی آنها تلفظ می کنیم - نه می توانیم و نه باید و نه هیچ اصراری به این کار داریم. واژه های دخیل در زبان فارسی، از واژه های هزارساله ی عربی گرفته تا واژه های جدید اروپایی، همگی به مرور زمان با زبان ما پیوند خورده اند و ما دیگر آنها را غریبه نمی دانیم، از آن خودمان می دانیم و شیوه های خودمان را به آنها